امیرعباس شاهسواری

امیرعباس شاهسواری

پدیدآور بلاگر
@amirabbasshahsavarii
عضویت

خرداد 1401

325 دنبال شده

438 دنبال کننده

                یک فروند کتاب باز و کمی  اهل قلم، اپسیلونی  تفکر و سر سوزن ذوق
              
eitaa.com/neveshtanijat

کتاب‌های نویسنده

یادداشت‌ها

نمایش همه
        ایده عالی
روایت خوب 
تصویر سازی خوب
ولی پایانی ضعیف 

نمی دانم چرا فکر می کنم 
ادوینا خود من هستم:-))
الان می گویید چه از خود راضی 
ولی واقعا ادوینا مثل ایران است، سرزمینی که  پای در سنت دارد و همه چیز را در خود جمع کرده به عنوان مثال شیخ اشراق 
حکمت غربی (فیثاغورث و افلاطون) را با با حکمت ایرانی (فهلویون )
جمع کرده و با همه در حال گفت و گو است. 
اما رجینالد مثل امریکا است
می خواهد او را نادیده بگیرد
و از رسانه برای این کار استفاده می کند
اما فایده ای ندارد
آگاهی تاریخی جوامع مختلف از ایران، همچون ادوینا است
فردی دوست داشتنی که به همه کمک می کند و دست دوستی نشان می دهد، او را امن می دانستند پس مرکز اصلی ترین کریدور جهان خودش یعنی راه ابریشم بوده، از چین و ماچین خاطره نیک از او داشتند، یک جغله بچه که کودکی بیش نیست، نمی تواند او را بدنام کند، هرچند که تلاش کند، هرچقدر که تکنولوژی و امکانات در دست داشته باشد.
این جغله بچه باید بداند که ادوینا هزاران سال قدمت دارد و رجینالد بر وزن مک دونالد، نهایتا سه قرن است که تأسیس شده
و آن زمان که فهلویون در ایران مشغول به فلسفه ورزی بودند
ویلیام جیمز و چارلز پیرس سندرس و .... هزاران اجداد قبلشان هنوز در پوست موز بودند.
ادوینا آنقدر مهربان و بزرگوار منش است که کسی گول فریب رجینالد را نمی خورد، مگر آنانی که در این عصر نسیان، درگیر سیاهی شده اند
ادوینا قصه غربت غربی است.
و پایانش اینطور نیست
پایانش را ما رقم می زنیم


      

18

        امروز ۸ مرداد ماه بود
سالروز بزرگداشت شیخ اشراق بود.
شیخ شهاب الدین سهره‌وردی فیلسوف قرن ششم خود یکی از چهار فیلسوف بزرگ ایرانی است  که در قرن ششم 
زیست. او موسس مکتب اشراق است.
از زمانی که  در سهره‌ورد زنجان چشم به جهان گشود تا زمانی که به ناحق و مظلوم در حلب سوریه به شهادت رسید، ۳۷ سال بیش نگذشت و در این ۳۷ بهار عمر با برکت خود کتاب ها و رساله های بسیار نوشت.
قبل از شروع سال جدید با خود عهد کردم که از شیخ اشراق بیشتر بخوانم و سال را در حالی نو کردم که داشتم شرح آیت الله یزدان پناه را بر رساله لغت موران گوش می کردم که در قالب یک کتاب به نام لطایفی از سلوک چاپ شده است. به یکی از دوستان گفتم حکمه الاشراق را با هم بخوانیم و قبول نکرد و از چند نفر تا به امروز خواستم که چیزی از شیخ اشراق به من درس بگویند که تا به امروز توفیق چندانی حاصل نگشت.
سال گذشته در روز بزرگداشت شیخ اشراق یادداشتی نوشتم که چرا به رساله های شیخ بی اعتنا هستیم، از تئاتری تا فلسفه خوانده، می بینی همه آثار سوفوکلس را خوانده اند اما اثری از شیخ اشراق که پر از قصه است و ذوق نخوانده
امثال در روز بزرگداشت اش، بعد از کار پیش از یکی از دوستان با ذوق خودم رفتم و در میانه دود و چای آتشین، رساله ای از شیخ اشراق را خواندیم و لذت بردیم، خواندیم و به فکر فرو رفتیم، خواندیم و خندیدیم(به بعضی از تمثیلات شیخ)

@@@

رساله فی حاله الطفولیه، رساله ای است که سخن از کودکی است که می خواهد علم بیاموزد، کودک نابالغی که بالغ می شود و ذوق اش شکوفا می شودو در ادامه همه سوالات خود را از شیخ می پرسد.
کودکی که تا دیروز الف با بلد نبود به اوج ذوق می رسد و از شیخ خود سوالاتی از چرخ سماع می پرسد.
انصافا نکاتی دارد که گویی یک پتک محکم بر قلب بتنی می کوبد و ترکی بر می دارد و انواری از لابه‌لای ترک ها پدید می آید.
نور در فلسفه سهره‌وردی  مفهومی اساسی و کلیدی است. به همین خاطر در این کتاب گاهی به کرم‌شب‌تاب مثال می زند و گاهی به نوعی گاو که گوهر‌شب‌افروز دارد و آفتاب
آفتابی که بدون بخل بر همه چیز می تابید و کرم و گوهر‌شب‌افروز همه روشنی خود را از آن دارند. گاهی مثالی به طبیبی می زند و گاهی به مجامعت نابالغی که هیچ لذت نمی برد.
رساله فی حاله الطفولیه رساله ای است که با یک ساعت خوانش تمام می شود ولی اثرش ساعت‌ها و روزها می ماند و شما را دوباره به این کتاب باز می گرداند.


از روی این کتاب اقتباس کتابی برای کودک شده بود که من بزرگسال با خوانش آن نفهمیدم، نه یک بار بلکه چند بار 
اما رساله اصلی را که خواندم، گمان می کنم که فهمیدم
نشر ثالث در سالی که منتسب  به شیخ اشراق بود با سفارش حجت الله ایوبی ۶ کتاب اقتباسی با همکاری نشر ثالث روانه بازار کرد که کتاب مذکور که عرض کردم نامفهوم بود، یکی از آن کتاب ها بود
و چند کتاب از آن مجموعه خیلی خوب بود.




#شیخ_اشراق #سهره‌وردی #رساله_فی_حاله_الطفولیه 
#هشت_مرداد #نوشتنیجات


@neveshtanijat
      

20

        نمی دانم امشب برای بار چندم این کتاب را خواندم 
کاش معلم واشتی
معلم همه ما بود
کاش همه ما معلم واشتی بودیم
نه توی ذوق زن، نه کور کننده استعداد و شور و علاقه

اگر آدمی مثل معلم واشتی دیدید بچسبید بهش 
چون اکثرا داس هستند نه باغبان

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر  کز
داس و دد مللولم و معلم واشتی ام آرزو است.

خیلی سخت است ولی باید سعی کرد در مواجهه با افراد، معلم واشتی شد، آنکس که آدرس تار فروشی را به میرزا جهانگیر خان قشقایی و ...چون باید از خود عبور کرد، باید به دیگری بها داد و خود را ندید، البته به نظرم کمال خودخواهی و خودپرست بودن هم 
تبدیل شدن به معلم واشتی است 
چون آدم وقتی پرورش داد 
وقتی باغبانی کرد
بوی خوش میوه هایش را
که شاعرانه است
که با آب کم کویر اما زلال و گوارا 
تربیت شده
آن طعم شاعرانه
آن میوه با مزه 
را می توان با نوک دست نشان داد
و گفت ثمره من است
نه نباید نشان داد
خود میوه می گوید
خودش فاش، فریاد می زند
من نهالی خشکیده بودم
او
مرا 
تبدیل به درختی کرد که چنین میوه هایی دارم
او که به ظاهر خود میوه هایی ندارد
او  که......
      

49

باشگاه‌ها

این کاربر هنوز عضو باشگاهی نیست.

چالش‌ها

لیست‌ها

این کاربر هنوز لیستی ایجاد نکرده است.

فعالیت‌ها

فعالیتی یافت نشد.