کتاب جالبیه. درباره پرورش زنبور عسل و تولید عسل و یه کندو که مخصوص روضه امام حسینه. ولی صحافی کتاب افتضاحه. دو بار خوندیم، کلا چسب عطف کتاب باز شد. احتمالا دفعه سوم بخونیم ورق ورق میشه!
        

          همان چیزی است که باید باشد. یک متن داستانی قشنگ که بچه‌ها (و ما) را وارد دنیایی می‌کند که از آن کمتر اطلاع داریم. مخاطب را به دنبال خود می‌کشاند و درباره‌ی هرچیزی که نیاز به توضیح داشته نیز، در انتهای کتاب توضیح می‌دهد. همه‌چیزِ کتاب زیبا و دوست‌داشتنی است. متن از زبان پسربچه است و سادگی روایتش و استفاده از صداهای طبیعت و کلماتی که بچه‌ها موقع ابراز احساسات می‌گویند، آن را دلنشین‌تر کرده است. تصویرسازی خیلی سرزنده و ر‌ؤیایی است. زمان و مکان  داستان، امروزی و بومی است و بچه‌ها را با سنت‌ها و فرهنگ مردم شمال آشنا می‌کند. 
در یک کلام این کتاب به شیرینی عسل است.
        

          از شدت زیبایی اشکم درومد... درواقع به زور اشکم بند اومد...
زیبایی داستان، زیبایی بصری، زیبایی ایده...
به نظرم همه چیز به اندازه بود... نرم و لطیف و دوست داشتنی...

عمیقأ لذت بردم... لذت بردم از تماشای دوباره‌ی «چطور می‌شود یک مفهوم مهم دینی را به زیباترین شکل ممکن به یک بچه منتقل کرد.»
خوش به حال بچه‌ها...
        

          🔸از دنیای شما هزارتا چیز را دوست دارم که یکی‌اش کتاب داستان تالیفی و دیگری داستان دینی خوب برای کودک و نوجوان است. متاسفانه اولی کم و دومی خیلی کم گیر می‌آید. 

با این وصف از تولد «این کندو مالِ او» چقدر ذوق زده شده باشم خوب است؟!

🔸قصه  «این کندو مال او» در یکی از روستاهای شمال ایران و در ماهِ محرم اتفاق می‌افتد. این کتاب ماجرای پدر و پسر زنبورداری است که بهترین عسل باغ را برای بهترین کسی که می‌شناسند آماده می‌کنند.

🔰چه چیز متمایز و با کیفیتش کرده؟

🔹حرفهای قلمبه سلمبه نمی‌زند. قهرمان‌های دور از دسترس و نفهمیدنی برای بچه‌ها ندارد.
 در لازمان و لامکان اتفاق نمی افتد. 
تاریخی نیست که فضایش از فضای زیست بچه‌ها دور باشد. 
مضمونی که به آن می‌پردازد خارج از ظرفیت درک و پردازش کودک نیست، مثل خیلی از کتاب‌های دینی کودک سعنی نکرده مفاهیم انتزاعی قلمبه سلمبه در قالب کلمه‌های ساده و به خورد بچه‌ها بدهد. 

🔹داستان ِ خوب و جذاب دارد که اتفاقا بر اساس یک داستان واقعی نوشته شده. در یکی از روستاهای شمال ایران اتفاق می‌افتد. بنابراین نه تنها فضا و شخصیت‌هایش  برای کودک ایرانیِ امروز ملموس است، بلکه او را با سنت‌ها، فرهنگ و حال و هوای بچه‌های شمال ایران آشنا می‌کند.

🔹مفاهیم اخلاقی، زیستن با یک باور معنوی و ارادت به یک شخصیت معنوی و دوست داشتنی چیزی است که به خوبی در تار و پود داستان تنیده شده.
        

          اول عاشق تصویرسازی بسیار بسیار قشنگش شدم، بعد شیفتهٔ این نگاه درست به مقولهٔ آیین مذهبی، و دل‌انگیزی روش انتقالش به بچه‌ها.
خوش به حال بچه‌ها به قول نفیسه.
        

          یک داستان ساده با مفهومی مذهبی
تصویرسازی کتاب را خیلی دوست داشتم
توضیحات انتهای کتاب هم تکمیلی و جالب هستن
        

          این کتاب زنگ تفریح خوبی بود که تونست در بین صفحات «قلعه مالویل» به ذهنم استراحت و آرامش بده. 
پیشنهادش می‌کنم. به قول منصوره مصطفی زاده:«این کتاب مناسبه برای بچه های ۳ تا ۴٠ ساله!» 😁❤
پس بگیرید و بخونید و لذت ببرید. 
تصویر سازی و گرافیک خیلی خوبی داشت 🙌🏼
. 
پایان/اردیبهشت۱۴٠۴
        

          ایجاد سوال در ذهن خواننده خصوصا یک کودک از مهمترین نکته های جذابیت ساز برای او می باشد..کتاب این کندو مال او این عنصر حیات بخش به قصه را از عنوان و طراحی روی جلد با خود همراه کرده  بود و تا حد مناسبی با موفقیت به پایان برد..شاید می شد «او»  را بهتر پیدا کرد..