یاد روضه های خانه پدر بزرگم افتادم که مسئول پذیرایی بعضی وقتها ما نوه ها بودیم. 
یاد مجلسی در دوران نوجوانی افتادم که صبح ها صبحانه میدادند و چقدر دلچسب بود عزاداری و بعدش نان و پنیر و گردو ... 
کندو های پدر هم کارکردشان از ابتدا پیداست و پسر همراه و کمک پدر است. یک کندو اما با بقیه فرق دارد ، چون مخصوص او است... 
        

          داستان از زبان پسری است که پدرش زنبودار است و یک کندوی مخصوص دارد....
پرداخت داستان به موضوعی تکراری از زاویه ای جدید و کاربردی، جالب و قابل تامل بود. اطلاعاتی که در انتها از زنبورها و زنبور داری، زندگی روستایی و آیین های سنتی مذهبی داده شده بود، کتاب را چند بعدی و قابل استفاده مکرر می‌کرد.
نکته خیلی جذاب برای من این بود که در انتها مخاطب ترغیب می‌شد فکر کند که او چه کاری می‌تواند انجام دهد....
        

          کتاب جالبیه. درباره پرورش زنبور عسل و تولید عسل و یه کندو که مخصوص روضه امام حسینه. ولی صحافی کتاب افتضاحه. دو بار خوندیم، کلا چسب عطف کتاب باز شد. احتمالا دفعه سوم بخونیم ورق ورق میشه!
        

          همان چیزی است که باید باشد. یک متن داستانی قشنگ که بچه‌ها (و ما) را وارد دنیایی می‌کند که از آن کمتر اطلاع داریم. مخاطب را به دنبال خود می‌کشاند و درباره‌ی هرچیزی که نیاز به توضیح داشته نیز، در انتهای کتاب توضیح می‌دهد. همه‌چیزِ کتاب زیبا و دوست‌داشتنی است. متن از زبان پسربچه است و سادگی روایتش و استفاده از صداهای طبیعت و کلماتی که بچه‌ها موقع ابراز احساسات می‌گویند، آن را دلنشین‌تر کرده است. تصویرسازی خیلی سرزنده و ر‌ؤیایی است. زمان و مکان  داستان، امروزی و بومی است و بچه‌ها را با سنت‌ها و فرهنگ مردم شمال آشنا می‌کند. 
در یک کلام این کتاب به شیرینی عسل است.
        

          🔸از دنیای شما هزارتا چیز را دوست دارم که یکی‌اش کتاب داستان تالیفی و دیگری داستان دینی خوب برای کودک و نوجوان است. متاسفانه اولی کم و دومی خیلی کم گیر می‌آید. 

با این وصف از تولد «این کندو مالِ او» چقدر ذوق زده شده باشم خوب است؟!

🔸قصه  «این کندو مال او» در یکی از روستاهای شمال ایران و در ماهِ محرم اتفاق می‌افتد. این کتاب ماجرای پدر و پسر زنبورداری است که بهترین عسل باغ را برای بهترین کسی که می‌شناسند آماده می‌کنند.

🔰چه چیز متمایز و با کیفیتش کرده؟

🔹حرفهای قلمبه سلمبه نمی‌زند. قهرمان‌های دور از دسترس و نفهمیدنی برای بچه‌ها ندارد.
 در لازمان و لامکان اتفاق نمی افتد. 
تاریخی نیست که فضایش از فضای زیست بچه‌ها دور باشد. 
مضمونی که به آن می‌پردازد خارج از ظرفیت درک و پردازش کودک نیست، مثل خیلی از کتاب‌های دینی کودک سعنی نکرده مفاهیم انتزاعی قلمبه سلمبه در قالب کلمه‌های ساده و به خورد بچه‌ها بدهد. 

🔹داستان ِ خوب و جذاب دارد که اتفاقا بر اساس یک داستان واقعی نوشته شده. در یکی از روستاهای شمال ایران اتفاق می‌افتد. بنابراین نه تنها فضا و شخصیت‌هایش  برای کودک ایرانیِ امروز ملموس است، بلکه او را با سنت‌ها، فرهنگ و حال و هوای بچه‌های شمال ایران آشنا می‌کند.

🔹مفاهیم اخلاقی، زیستن با یک باور معنوی و ارادت به یک شخصیت معنوی و دوست داشتنی چیزی است که به خوبی در تار و پود داستان تنیده شده.
        

          اول عاشق تصویرسازی بسیار بسیار قشنگش شدم، بعد شیفتهٔ این نگاه درست به مقولهٔ آیین مذهبی، و دل‌انگیزی روش انتقالش به بچه‌ها.
خوش به حال بچه‌ها به قول نفیسه.
        

          یک داستان ساده با مفهومی مذهبی
تصویرسازی کتاب را خیلی دوست داشتم
توضیحات انتهای کتاب هم تکمیلی و جالب هستن
        

          این کتاب زنگ تفریح خوبی بود که تونست در بین صفحات «قلعه مالویل» به ذهنم استراحت و آرامش بده. 
پیشنهادش می‌کنم. به قول منصوره مصطفی زاده:«این کتاب مناسبه برای بچه های ۳ تا ۴٠ ساله!» 😁❤
پس بگیرید و بخونید و لذت ببرید. 
تصویر سازی و گرافیک خیلی خوبی داشت 🙌🏼
. 
پایان/اردیبهشت۱۴٠۴
        

          از شدت زیبایی اشکم درومد... درواقع به زور اشکم بند اومد...
زیبایی داستان، زیبایی بصری، زیبایی ایده...
به نظرم همه چیز به اندازه بود... نرم و لطیف و دوست داشتنی...

عمیقأ لذت بردم... لذت بردم از تماشای دوباره‌ی «چطور می‌شود یک مفهوم مهم دینی را به زیباترین شکل ممکن به یک بچه منتقل کرد.»
خوش به حال بچه‌ها...
        

          یک روایت ملایم از تجربه‌ای واقعی و بومی با فرهنگ ایرانی و مذهب تشیع همراه تصویرگری عالی است.
بخش انتهایی هم که توضیحات تکمیلی درباره زنبور عسل و روستا و فرهنگ عزاداری دارد واقعاً خوب است. 
        

          نیم ستاره به خاطر صحافی ضعیف کتاب کم کردم. 
خیلی کتاب لطیف و زیباییه، هم تصویرگری‌هاش قشنگه و هم اینکه اضافه گویی نکرده
        

          تصویرگری فوق العاده  کتاب و تطبیقش با تصاویر واقعی از روستاهای شمال ایران و حتی پوشش مردم اون روستا
باعث شد بیشتر از  20 بار این کتاب و ورق بزنم کیف کنم
        

          کتاب کودک با نویسنده ایرانی
تصویرگری عالی
انتقال ارزش های مذهبی ،خیلی لطیف و قشنگ
کتاب برای ماه محرم مناسبه و از سنین ۵ -۶سال تا ۱۰-۱۱سال جذابه
        

          ایجاد سوال در ذهن خواننده خصوصا یک کودک از مهمترین نکته های جذابیت ساز برای او می باشد..کتاب این کندو مال او این عنصر حیات بخش به قصه را از عنوان و طراحی روی جلد با خود همراه کرده  بود و تا حد مناسبی با موفقیت به پایان برد..و در نهایت آنرا با فضا سازی خوب خواننده در ذهن ما، کاشت...شاید می شد «او»  را بهتر پیدا کرد..
اما 
        

          دیشب به مکان جدید کتاب فروشی ابرک رفتم و بعد از گپ زدن دو ساعته با دوست خوبم آقای خوجگی چشمم به این طرح جلد خورد و برش داشتم واقعا طرح جلد گیرایی داشت. همیشه از عکس هایی که سوژه آن در گوشه سمت راست و پایین صفحه باشد، خوشم می آید. اسم کتاب هم جذاب بود و موسیقی داشت. برش داشتم و تورق کردم و دیدم تصویرسازی آن دلبر تر است و با کمی تعجب به آرم انتشارات نگاه کردم و دیدم برایم آشنا نیست، که آقای خوجگی گفت برای نشر اطراف است و کتاب فوق العاده ای هستش که یکهو یادم آمد این کتاب را در بهخوان دیده ام و کلی تعریف درباره اش شنیده بودم. کتاب را برداشتم و رفتم و خریدهای روضه امروز خانه را، برای شهادت امام عسگری انجام دادم و دیر وقت به خانه رسیدم، وسایل را از توی ماشین آوردم بالا ولی کتاب را در ماشین گذاشتم و فراموش کردم، با خستگی زیاد با مهدی و محمد آمدیم و کتاب را برداشتیم و رفتیم به خانه و بعد از شام برایش خواندم، واقعا لذت بردم، اصلا و ابدا فکر نمی کردم که این کتاب درباره روضه باشد، واقعا جذاب بود، و الان که دارم این را می نویسم، تازه متوجه تلاقی روضه خانه با این کتاب شدم و یک تلاقی دیگر زمانی که هم سن پسر درون کتاب بودم، پدرم را در شب شهادت امام عسگری از دست دادم و پدر دو روز در ایام محرم، هر آنچه در توان داشت را می گذاشت و سفره ای برای امام حسین (ع) می انداخت...و امروز من برای بچه ها، این کتاب را می خوانم، شاید بشود با نخ تسبیحی این ها را به هم متصل کرد. ودر خط آخر باید بگویم واقعا از کتاب لذت بردم و دم خانم نفیسه مرشد زاده و تیم جوان و خوشفکر و خلاق شان گرم که از ته دل کار می کنند و کار تمیز به مخاطب تحویل می دهند....