«مروارید» کتاب دوست داشتنی و غم انگیزی ست. 
قلم جان اشتاین بک، این‌بار هم برایم قابل فهم و دلپذیر بود  . او مهارت بالایی در ساده گویی دارد و با همین سبک، قلب خواننده اش را در مواقع پرهیجان بالا و پایین می‌کند و ناگهان با توصیف دلپذیر از طبیعت و فضای بومی آن منطقه، آرامش زیادی به رگ های  خواننده تزریق می‌کند.  
با اینکه ترجمه ی خوبی نداشت و بعضی خطوط توی ذوق می‌زد، اما دوستش داشتم. 
. 
پایان/ اردیبهشت ۱۴٠۴ 

      

        اولین مجموعه از سفرنامه‌ی زنان دوره قاجار را خواندم. از این مدل کتاب های پر کشش و جذاب نیست و بین خواندن از شدت تکرار و یکنواخت بودن روزنگارها و صد البته مجهول بودنِ خود نگارنده و اطرافیانش مجبوری کتاب را ببندی و بروی پی کار تا مغزت هوا بخورد! 
دلم می‌خواست «عالیه خانم» راکمی بیشتر بشناسم. چند سال دارد و صاحب چند بچه است؟ کارش چیست که انقدر خدمتِ اندرون ناصرالدین شاه را می‌کند و..  
در کل این کتاب فرم کوچکی دارد و می‌توان آن را به عنوان کتاب توی کیف همراه داشت و فرصت های مرده را با خواندنش زنده کرد (مترو، صف انتظارو..) و ذره ذره آن را خواند. 
برای خرید دو جلد بعدی مردد هستم و تجربه ی اولی برایم خیلی دلچسب نبود. 
. 
پایان_اردیبهشت ۱۴٠۴
      

        ☁ خطر اسپویل! 
. 
. 
دوست داشتنی و خوش قلم تر از دو کتاب قبلی (استامبولی و بی زمستان). 
بعد از خوندن این کتاب عاشق کنیا می‌شید و دلتون می‌خواد با یه ون توریستی برید تو دل «پارک ملی نایروبی» و به شیر ها زل بزنید، در حالی که دارید «آب نیشکر» می‌خورید. 
بعد دلتون میخواد خوندن یک کتاب کُمیک رو هم تو لیست خوندنی هاتون قرار بدید و با سمبل بلژیکی ها بیشتر انس بگیرید. مخصوصا تن تن! 
از جمهوری چک دلبسته ی هنر و ظرافت معماریش خواهید شد و در نهایت بعد از سفر به هلند و آلمان به یونان می‌رسید و حتما به ذهن می‌سپارید از این کشور «تخم ریحان» می‌تونه سوغاتی خوبی باشه تا عطر ریحون های سبز شده بعد از سفر هم شما رو به یاد جزایر «میکونوس و سانتورینی» با اون بارون های شدید بندازه. 
بعد از یونان شما یک زیارت چند صفحه ای از نجف و کربلا رو تجربه می‌کنید با توصیف حال و هوای اون شهر ها. قلبتون برای حرم امیرالمومنین می‌لرزه اونجا و از اینکه امیرکبیر در کربلا دفن شده متعجب می‌شید (اگه مثل من نمی‌دونستید!)
برزیل مقصد نهایی سفر شماست و حتما دلتون می‌خواد سفر زمینی از «سائوپائولو» به «ریودوژانیرو» رو با اون اتوبوس دو طبقه ی بامزه تجربه کنید! 
. 
فروردین ٠۴
      

        « سلام آقای گی‌دولیل! مرد کنجکاوِ بامزه‌ی همیار همسر! سرزمین مقدس را بالاخره خواندم » 
...... 

نظرات گودریدرزی‌ها درباره ی این کتاب در دو گروه خلاصه می‌شود.
گروه اول آنهایی که این کتاب برایشان جذاب و گیرا بوده و آن را فهمیده اند(چه به لحاظ تاریخی،چه بصری و.سبک کار نویسنده) 
گروه دوم آنهایی که این کتاب را ضد اسرائیل می‌دانند و دوستش ندارند. 
من اما در دسته سوم قرار می‌گیرم! گروهی که در مواجهه با این کتاب کمی گیج می‌زنند! اما نمی توانند از خواندنش دل بکنند. شاید بهتر بود پیش زمینه ی بیشتری از جغرافیا و تاریخ فلسطین می‌داشتم تا بین اسامی و گروه ها سردرگم نباشم (در بعضی موارد) 
همه ی این ندانستن تاریخی به کنار، این کتاب اولین تجربه ی کمیک خوانی من بود و به کمی فرصت نیاز داشتم تا با « comic»  دوست شوم. 
در نهایت باید بگویم ساعات دلچسبی کنار گی دولیل و کنجکاوی هایش داشتم و قلبم برای محصوریت مردم غزه فشرده شد. 
قطعا باز هم خواندنش را تکرار می‌کنم. 
.... 
اردیبهشت ۱۴٠۴. پایان