کتاب داستانی است از ملاله یوسف زی برای کودک
با این درونمایه که جادو همان قدرت و اراده انسان هاست. اما سیر داستان رابطه علت و‌ معلولی درستی نداشت. در بعضی جاها منحرف می‌شد و به سمت خاطره گویی می‌رفت.
گذشته از آن، اصلا حس خوبی از محتوا نگرفتم.
به نظرم پر از سیاهی و نا امنی بود.
چطور پدر ملاله می‌توانست مدرسه خیریه بسازد اما نمی‌توانست برای پسرانش توپ فوتبال بخرد؟
چرا ملاله نمی‌توانست از فعالین سیاسی کشور خودش کمک بگیرد، همه جای پاکستان که تحت نفوذ طالبان نبود، اما از خارجی ها راحتتر کمک گرفت و خارجی های خوب! هم صدای زنان مظلوم مسلمان پاکستان شدند؟
تلاش کردن برای آن چیزی که فکر میکنیم درست است خوب و پسندیده است اما هیچ وقت هدف، وسیله را توجیه نمی‌کند و از هر مسیری نمی‌شود به قله رسید.
      

        قرار است هر کدام از بچه‌های مدرسه یکی از گربه سانان را با مقاله ای سر کلاس معرفی کنند اما پویا می‌خواهد متفاوت تر باشد...
داستانی زیبا با ایده‌ای خلاقانه! داستانی که هم از حیات وحش خاص ایران و گربه سانان متنوع اش می‌گفت و هم از تشبیه معروف نقشه ایران به گربه!
و اینها در کنار هم حس وطن دوستی را هم در کودک تقویت می‌کند.
یک ستاره به خاطر تصویرگری کم کردم، ما در روستاها کلاس های کم جمعیت مختلط داریم و تصویر کردن آن ایراد نیست، ایراد آنجاست که دخترک ایرانی را با کلاه کابویی بکشیم!
به نظرم اگر تصویرگر این بی سلیقگی را نکرده بود، با کتاب خیلی خوبی روبرو بودیم که می‌توانست ایران را توی دل بچه ها جا کند.
      

        داستان درباره خانواده ایست که درگیر رسانه شده. این درگیری برای هر یک از اعضا به شکلی‌ست و باعث جدایی افراد از هم می‌شود. شخصیت اصلی این جدایی ها و تنهایی ها را میبیند و با به راه انداختن یک فعالیت یدیِ جمعی، دوباره افراد خانواده را دور هم جمع می‌کند.
داستان روان و همراه کننده بود. تمثیل جمع خانواده به میزی که اعضای خانواده را دور هم جمع می‌کند بدیع و جذاب بود.
به نظرم برای رده سنی ب مناسب باشد.
      

        داستان درباره خرسی است که در غارش به خواب زمستانی رفته. در شبی طوفانی دوستان کوچک خرسی یکی یکی به غار پناه می‌برند....
داستان روندی ساده و خطی دارد و اضافه شدن متناسب حیوانات به جمع باعث کشش و جذابیت داستان شده.
زبان و موضوع برای رده سنی الف مناسب است اما در شناسنامه کتاب رده سنی ب قید شده.

      

        داستان درباره پسری به نام کارن است که همراه با پدربزرگش و از راهی مخفی به کشتی بزرگی می‌روند. آنها با کشتی به یک جزیره سفر می‌کنند و روز خوبی را باهم می‌گذرانند. اما در بازگشت پدربزرگ به او می‌گوید که می‌خواهد در جزیره بماند و کارن باید به تنهایی برگردد...
می‌توان گفت که داستان درباره از دست دادن است، درباره مواجهه با سوگ. تجربه ای که برای کودک بسیار دشوار است و نیاز به همراهی یا حتی زمینه سازی از پیش دارد. در این کتاب جزیره ای که پدربزرگ به آن رفته زیبا و دوست داشتنی‌ست و دانستن حال خوب عزیز از دست رفته به پذیرش غم و عبور از آن کمک می‌کند.
در مرتبه دوم برای کودکانی که دور از عزیزانشان زندگی می‌کنند هم می‌تواند مناسب باشد.
رده سنی در کتاب  ۴ تا ۸ سال ذکر شده ولی برای بزرگترها هم جذاب و قابل تامل است.
      

        مجموعه ۸ داستانک کودکانه فانتزی برای رده سنی ب
خیال‌پردازی داستان ها رها، شاد و کودکانه بود. 
با اینکه حجم داستان ها کوتاه بود اما شکل داستانی داشت و با فراز و فرودی توانسته بود پیامی را منتقل کند.

      

        نیمکتی که پیر و بازنشسته شده و به جنگل منتقل می‌شود و آنجا شروع می‌کند به یاد دادن درس ها به حیوانات و درختان.
روند داستان ساده و خطی بود. جمع شدن حیوانات برای یادگیری خیلی ناگهانی اتفاق افتاد و این از باورپذیری کار کم می‌کرد.
      

        گره اولیه داستان پیدا شدن ناگهانی یک اتوبوس در محله است. در ادامه با تبدیل شدنش به محلی برای همه اهالی شیب نمودار داستان به سمت بالا می‌رفت. گره دوم، وقتی که اوضاع کمی رو به راه شده بود، با آمدن یدک کش ایجاد شد. اهالی به دنبال اتوبوس رفتند و اوج داستان جایی بود که استلا با راننده مسابقه گذاشت. با برگرداندن اتوبوس به محوطه خالی محل و احیای دوباره پاتوق دوستانه گره گشایی انجام شد.
اینکه مردم محل ناگهان اینطور همدل و همفکر اتوبوس رو تبدیل به پاتوقی برای همه سنین و اقشار کردند خیلی باورپذیر نبود.
تصاویر با وجود سادگی پر از جزئیات و جذاب بودند.
      

        داستان با یک حادثه شروع می‌شود، برخورد کبوتر با شیشه های یک برج بلند و عنوان داستان گویای مسیری است که در پیش رو دارد. 
روند داستان ساده و خطی‌ست و از پیچ و تاب به دور است.
متن در داستان کم است و بیشتر داستان مبتنی بر تصاویر پیش می‌رود. تصاویر بخش بندی شده و پر جزئیات امکان گفتگو در هنگام مطالعه را زیاد می‌کند که برای انتقال مفهوم بسیار کاربردی‌ست.
اینکه رنگهای خنثی و سرد برای محیط انتخاب شده و کودک با ورودش رنگ های گرم و زنده را به محیط می‌آورد، دلچسب بود.
      

        داستان بازآفرینی افسانه قدیمی نمکی‌ست. همان که درباره دختری بود که یک در از هفت در را نمی‌بندد و اسیر دیو می‌شود، اما پرداخت و خط داستانی بسیار بسیار زیباست و این افسانه قدیمی را خواندنی تر کرده.
داستان جذاب و روان پیش می‌رود و نماد گذاری های جالبی دارد. اشاره هایی که به داستان هفت خوان رستم داشت برای من جذاب بود.
اینکه دخترک با دانش و داستان سرایی راه حل ها را پیدا می‌کرد، خوب و باورپذیر در آمده بود و الگودهی خوبی داشت. خصوصا در مقابل الگوهای افسانه غربی که دخترها در آنها صرفا زیبا و نهایتا مهربان هستند.
بخشی که در قصر دیو سیاه می‌گذشت کمی تلخ و خشن بود و ممکن است برای بچه‌های کوچکتر یا حساستر کمی ترسناک باشد.
      

        مجموعه داستانی درباره شخصیت خیالی به نام پپوچی که در جنگل و کنار دوستانش زندگی می‌کند. در هرکدام از داستان ها پپوچی با مسأله ای مواجه می‌شود که با کمک یکی از دوستانش آن را پشت سر می‌گذارد. داستان ها ساده  و نثر کودکانه و روان است و پیام های اخلاقی و آموزشی خوبی دارد.
      

        داستانی فانتزی که در دنیای فرشته ها می‌گذشت و با استفاده از تکنیک داستان در داستان ماجرای عاشورا را روایت کرده بود. در انتهای داستان مخاطب به این فکر می‌افتاد که چه کاری می‌تواند بکند و این موضوع بسیار ارزشمند است.
      

        کتاب برای مخاطب نوجوان نوشته شده و موضوع آن سواد رسانه است. دنیای فانتزی که خلق کرده بامزه و جالب توجه است اما نتوانسته آن را به خوبی به مخاطب نشان دهد و به گزارش دادن بسنده کرده. ایده داستان خیلی جالب است و خلاقانه، اما پرداخت داستانی جای کار دارد. پایان بندی هم ناگهانی و با یک حادثه بود که جالب نبود.
در مجموع کتاب خوبی بود و قابل توصیه برای ۱۲ سال به بالا 
      

        یک داستان فانتزی با خیال پردازی های آزاد و نثر بامزه آقای حسن زاده
      

        داستان درباره خرس بزرگ و خرس کوچولوست و چالش همیشگی بازی خواستن کوچکتر و کار داشتن بزرگتر
ایده جذاب و پرداخت روان بود، ساده اما قابل فهم و ارتباط گیری برای همه