یادداشت محبوبه آقاجانی

        داستان بازآفرینی افسانه قدیمی نمکی‌ست. همان که درباره دختری بود که یک در از هفت در را نمی‌بندد و اسیر دیو می‌شود، اما پرداخت و خط داستانی بسیار بسیار زیباست و این افسانه قدیمی را خواندنی تر کرده.
داستان جذاب و روان پیش می‌رود و نماد گذاری های جالبی دارد. اشاره هایی که به داستان هفت خوان رستم داشت برای من جذاب بود.
اینکه دخترک با دانش و داستان سرایی راه حل ها را پیدا می‌کرد، خوب و باورپذیر در آمده بود و الگودهی خوبی داشت. خصوصا در مقابل الگوهای افسانه غربی که دخترها در آنها صرفا زیبا و نهایتا مهربان هستند.
بخشی که در قصر دیو سیاه می‌گذشت کمی تلخ و خشن بود و ممکن است برای بچه‌های کوچکتر یا حساستر کمی ترسناک باشد.