شروع داستان خیلی کند و حوصله سر بر بود اما آخرش جالب شد و خوب پر از استعاره و کنایه از دنیای خودمون بود که بفهمیم باید سواد رسانه مون را قوی کنیم. بیشتر به درد بزرگ ها می خورد تا بچه ها
        

          یک داستان بلند فانتزی بامزه!
کهشاد کندرو یک روزنامه‌نگار دست و پا چلفتی است که به شهر فانتزی آشباریا  وارد می‌شود و دست راست آقای چلویی می‌شود و آشی برای آشخورها بار می‌گذارد که آن سرش ناپیدا!

زبان داستان سالم و نحوه روایت جالب است. راوی  داستان کهشاد است که برداشت های اشتباه او خواننده را به خنده وا می دارد. هیچ بخشی اضافه نیست. خلاقیت در نامگذاری ها و اتفاقات دلنشین هستند. همه چیز در دنیای آشباریا نمادی از داشته‌های ما در دنیای واقعی است ، بدون اینکه توی ذوق بزند در خدمت حرفی که نویسنده می‌خواهد بزند.درونمایه اصلی کتاب سواد رسانه است.
در آشباریا لوله‌کشی جای خطوط اینترنت را می‌گیرد و جویدن یک سری خوراکی، معنای  نشخوار کردن اخباری را می‌دهد که صبح تا شب در کانالها و شبکه‌های مجازی درگیر آنیم.

حالا این کهشاد کندرو می خواهد ۱۰ راز که در آشباریا یاد گرفته به مخاطب یاد بدهد. پاورقی های کتاب هم خلاقانه هستند.
تصویرگری کتاب مناسب است و از بین تصاویر  چند تا از مهمترین آنها تمام رنگی است. طرح روی جلد و صفحات ابتدا و انتهای کتاب جذاب است. برش کتاب به گونه ای است که بخشی از گوشه آن به عنوان نشانگر کتاب جدا می‌شود .

در انتهای کتاب یک کیو آر کد داریم که مخاطب را به سایتی هدایت می‌کند که یک بازی مرتبط با محتوای کتاب دارد و در صورتی که نوجوان  بازی را شروع کند درگیر یک بازی تعاملی در مورد  داستان می‌شود و اینبار ضمیر خودآگاه او با مفاهیم سواد رسانه درگیر می‌شود.
چون این بازی را به اتمام نرساندم ( از جایی به بعد قفل شد) نفهمیدم که انتهای آن به کجا می‌رسد ولی تا همین حد هم  بسیار جذاب و جالب است باید به نویسنده جوان و ناشر جسور که خلاقیت به خرج داده‌اند و طرحی نو در انداخته‌اند تبریک گفت.
مخاطب اصلی کتاب گروه سنی ۱۲ تا ۱۵ هستند.
البته نوجوان ۹ تا ۱۲ سال هم می تواند  داستان را بخواند ولی برداشتی درخور، از متن نخواهد داشت.
از ۱۵ سال به بالا هم می توانند کتاب را بخوانند و لذت ببرند.

        

          بسم الله النور

مخاطبان کتاب، نوجوانان سیزده‌چهارده‌ساله هستند. 
محتوای اصلی کتاب، در نقد رسانه است: قدرت رسانه‌های مجازی در شکل‌دهی افکار عمومی و جریان‌سازی های اجتماعی و همچنین تیترزدگی(!) و آفاتی که در پی نیندیشدن  به محتواهای زیاد و گوناگون در فضای مجازی پدید می‌آید.
امتیاز ۴، به خاطر پرداختن به این موضوع پراهمیت است؛ وگرنه از تکنیک‌های داستان‌نویسی باید چشم‌پوشی کرد.
گاهی کلماتی مانند «کودن» و «شلوارم را نزدیک بود خیس کنم» به کار رفته بود که وجهی نداشت و بهتر بود کتاب از این دست کلمات ناشایست خالی باشد؛ خصوصاً که مخاطب، نوجوان است. همچنین چند جا دربارۀ سیگار صحبت کرده بود که آن هم وجهی نداشت و جذابیتی هم نمی‌افزود.


        

          داستان کتاب درمورد خبرنگاری است که از کار به تازگی اخراج شده و به یه آگهی استخدام برمیخوره. وقتی آگهی رو دنبال می‌کنه سرانجام به شهری با ظاهری قدیمی به نام آشباریا میرسه و با عالیجناب چلویی و شرکت چلوجلو آشنا میشه. شرکتی که در آن  چلوجلو هایی را که دارای اخبار گوناگون هستند آماده می‌کنند و از طریق لوله ها به خانه ها میفرستند.

کتاب خوبی بود و چیزی که من دوست داشتم خلاقیت نویسنده در انتخاب اسم شخصیت ها و مکان ها بود.
        

          از لغات بی معنی استفاده کرده است،اما به هر حال کتاب خوبی است.
        

          کتاب باحالی بود....به نظرم خوندنش ضرر نداره...من که دوسش داشتم...واقعا جالب بود چجوری فروش میکردن من که ازش خوشم اومد و به نظرم خوندنش خوبه...شهری خاص با راز ها و موفقیت های خودش...کتاب خوبی بود
        

          داستانش خیلی روان  و قابل فهم بود و یکی از مشکلات  و مسائل جامعه امروز رو در قالب داستانی تخیلی بیان کرده بود 
برای نوجوان هاست ولی به نظرم همه میتونن بخونن🙂👍🏻
        

          اگر تا حالا تکنیک‌ها و سیستم های کنترل ذهن توسط رسانه‌ها رو نفهمیدید این کتاب جذاب رو بخونید...

چند ساعته تمومه...
خیلی نثر روان و پر کششی داره
        

          قیمت پشت جلد: ۱۴۵ هزارتومان 
ژانر: فانتزی 
مناسب نوجوان [متوسطه اول]

هیچ ذهنیتی از این کتاب نداشتم.
من معمولا کتابا رو قبل از شروع، یک بررسی اولیه میکنم، مثلا توی نرم افزار ها، کمی نظرات و تحلیل ها درباره اون کتابو میخونم. بعد میرم سراغش.
اما این یکیو، دلم میخواست صفر کیلومتر شروع کنم. تا برام هیجان انگیز و مبهم باقی بمونه و خودم کشف کنم چی توشه. 🤪
رو حساب اعتماد به شخصی که کتابو ازش امانت گرفتم و می‌گفت "قشنگه"
بسنده کردم.

🖇 حس من زمان خوندنش :
اوایلش که میگفتم یا خود خدا ! این دیگه چه کتابیه 🥴
این چی چی داره میگه؟ چرا این شکلیه؟🙄

ولی یک کوچولو که پیش رفت ... 
دستم اومد.😎 فهمیدم ماجرا از چه قراره.
و حسسسسابی عاشقش شدم.😍

بابا عجب فکر بکری کرده این نویسنده😮
ینی تا یک سوم کتاب که پیش میری، تاااازه متوجه میشی هدف نویسنده چی بوده از این ماجرا 

برش کتاب به گونه ایست که
بخشی از گوشه ی آن
بعنوان نشانگر کتاب
جدا می‌شود.📌
آخ که همین خلاقیت کوچیک
چقدررررر من مخاطب رو جذب کرد👌😃
یگ نشانگر کتاب بامزه
جزئی از خود کتاب
که شکلش، مرتبط با محتوای داستان بود.
تو اولین نگاه، آدم با خودش فکر میکنه که: چرا شکل "لوله" ست؟ 😒😂🧐
و بعد موقع خوندن کتاب
واقعا تو دلت آفرین میگی به این فکر خلاقانه💡
که بین داستان و نشانگر، ارتباط بر قرار کرده
        

          یه کتاب باحال و مناسب همه سن ها(البته خواهر کوچیکه من خیلی خوشش نیومد)
با یک ایده جذاب و قلمی خوب و طنز.
از چیزی که تلویزیون تبلیغ میکرد خیلی خفن تره.
        

          متفاوت
        

          خیلی بامزه بود😁
حرفای خیلی مهمی برای تاثیر رسانه روی ذهن مردم داشت که اومده بود در قالب یه داستان فانتزی تعریفش کرده بود. همش ۱۴۰ صفحه‌اس، پیشنهاد میکنم بخونین.
        

          عالییی بود حتماً بخونید داستانش عالی بود
        

          یک داستان طنز مخصوص نوجوانان با موضوع سواد رسانه‌. نویسنده شیوه‌ای خلاقانه و بامزه (واژه‌ی بامزه را مخصوصا گفتم به دلیل اینکه اخبار در این کتاب  به وسیله‌ی خوردن منتقل می‌شود) انتخاب کرده برای انتقال حرف‌هایی که می‌خواسته درباره‌ی تاثیرگذاری رسانه بر مخاطب و فریب دادن افکار عمومی و نقش سلبریتی‌ها در هل دادن جامعه به سمتی خاص بزند!
حقیقتا دنیای عجیبی را ترسیم کرده که ذهن خواننده را درگیر می‌کند و گاهی هم مشمئز می‌نماید! (وقتی به آن همه جویدن و تف کردن فکر می‌کنی دل و روده‌ات می‌ریزد به هم!) 
در کل دوستش داشتم ولی احساس می‌کنم پایان داستان کمی هول‌هولکی و عجله‌ای جمع شد و می‌توانست پرداخت بهتری داشته باشد.
        

          تا یک سوم کتاب حتی نتوانستم حدس بزنم روند ماجرا به چه سمتی خواهد رفت؟! یک رمان طنز نوجوانانه خلاق بود برایم که منتظر بودم ببینم چه اتفاقی میفتد. و از یک سوم به بعد بود که تازه فهمیدم قصد و هدف نویسنده از این کتاب چیست. و این نوع مخفی کاری تا یک سوم کتاب واقعا هوشمندانه بود.

نویسنده می خواهد در قالب یک رمان، سواد رسانه را آموزش بدهد. پشتیبان این کتاب، یک سایت به نام آشباریا هم هست که فضای رقابتی را ایجاد کرده تقریبا و آموزش تکمیلی هم دارد. سایت قوی ای نیست و بازی آن خیلی چنگی به دل نمی زند ولی خوب است. به نظرم کتاب و سایت، روند خوبی را در مجموع در پیش گرفته اند و البته کتاب خیلی قوی تر از سایت است.

روند داستان کلا قابل حدس نیست. طنز نوجوانانه ای دارد. به گمانم نوجوانِ متوسطه اول خوب با آن ارتباط برقرار کند. 

نویسنده داستان تخیلی ورود یک مرد ابله را به شرکت تولید خوراکیِ رسانه ای را به تصویر می کشد که ماجراهای مختلفی را در شرکت مشاهده می کند.

به نظرم خواندنش برای نوجوان لازم است. برای آموزش سواد رسانه ای خوب است.
        

          حتماً بخونید فوق العاده جالب جع به یک مرد که بر اساس اتفاقاتی وارد یک کارخونه می‌شه و یه کارای خلافی می‌کنه تا اینکه ...
        

          بهترین کتاب برای تعریف رسانه به طور غیرمستقیم برای نوجوانان 

برای من این کتاب خیلی به قلعه ی حیوانات نزدیک بود(حتی بهتر🙃)

نویسنده با استفاده از دنیایی مجازی آزادی کامل دارد تا هر آن گونه بخواهد سیر و سفر کند و حرف هایش را بزند. 

نثری روان ، شوخی های واقعا خنده دار ، تمثیل بی نظیر ، تطابق بسیار زیاد با زمان حال از خصوصیات جذاب این کتاب است.

علاوه بر همه اینها جنگ ۱۲ روزه پتانسیل نوجوانان رو برای ارتباط برقرار کردن با این کتاب افزایش داده است
        

          با دخترخالم کتابفروشی رفتیم، کتاب رو برداشت که بخره، گفتم از کجا در موردش شنیدی؟ گفت بارها تلویزیون تبلیغ اش کرده، برام جالب بود چون من نشنیده بودم! فقط رصد جایزه حنظله که انجام میدادم به مجموعه قندیل برخورد کردم و گشتی تو سایت زدم کتاب رو دیدم 
حالا کتاب رو ازش قرض گرفتم که بخونم که امروز تموم شد، ایده کتاب، گرافیک و طراحی اش رو دوست داشتم (عاشق نشانکش شدم :) ) اما بنظرم داستان پیچیدگی خاصی نداشت و چیزی که میخواست بگه واضح بود! البته این نظر منه بزرگساله، باید به دانش آموزانم بدم بخونن ببینم چه نظری دارند
        

          کتاب خیلی خوبی بود . سواد رسانه رو  کاملا غیر مستقیم و قالب طنز آموزش میده 

قلم نویسنده خیلی جذاب و روان بود