یادداشت راضیه بابایی

        یک داستان بلند فانتزی بامزه!
کهشاد کندرو یک روزنامه‌نگار دست و پا چلفتی است که به شهر فانتزی آشباریا  وارد می‌شود و دست راست آقای چلویی می‌شود و آشی برای آشخورها بار می‌گذارد که آن سرش ناپیدا!

زبان داستان سالم و نحوه روایت جالب است. راوی  داستان کهشاد است که برداشت های اشتباه او خواننده را به خنده وا می دارد. هیچ بخشی اضافه نیست. خلاقیت در نامگذاری ها و اتفاقات دلنشین هستند. همه چیز در دنیای آشباریا نمادی از داشته‌های ما در دنیای واقعی است ، بدون اینکه توی ذوق بزند در خدمت حرفی که نویسنده می‌خواهد بزند.درونمایه اصلی کتاب سواد رسانه است.
در آشباریا لوله‌کشی جای خطوط اینترنت را می‌گیرد و جویدن یک سری خوراکی، معنای  نشخوار کردن اخباری را می‌دهد که صبح تا شب در کانالها و شبکه‌های مجازی درگیر آنیم.

حالا این کهشاد کندرو می خواهد ۱۰ راز که در آشباریا یاد گرفته به مخاطب یاد بدهد. پاورقی های کتاب هم خلاقانه هستند.
تصویرگری کتاب مناسب است و از بین تصاویر  چند تا از مهمترین آنها تمام رنگی است. طرح روی جلد و صفحات ابتدا و انتهای کتاب جذاب است. برش کتاب به گونه ای است که بخشی از گوشه آن به عنوان نشانگر کتاب جدا می‌شود .

در انتهای کتاب یک کیو آر کد داریم که مخاطب را به سایتی هدایت می‌کند که یک بازی مرتبط با محتوای کتاب دارد و در صورتی که نوجوان  بازی را شروع کند درگیر یک بازی تعاملی در مورد  داستان می‌شود و اینبار ضمیر خودآگاه او با مفاهیم سواد رسانه درگیر می‌شود.
چون این بازی را به اتمام نرساندم ( از جایی به بعد قفل شد) نفهمیدم که انتهای آن به کجا می‌رسد ولی تا همین حد هم  بسیار جذاب و جالب است باید به نویسنده جوان و ناشر جسور که خلاقیت به خرج داده‌اند و طرحی نو در انداخته‌اند تبریک گفت.
مخاطب اصلی کتاب گروه سنی ۱۲ تا ۱۵ هستند.
البته نوجوان ۹ تا ۱۲ سال هم می تواند  داستان را بخواند ولی برداشتی درخور، از متن نخواهد داشت.
از ۱۵ سال به بالا هم می توانند کتاب را بخوانند و لذت ببرند.