کارن ارتباط خوبی با پدربزرگ دارد. روزی پدربزرگ دری مخفی در اتاق زیرشیروانی به او نشان می‌دهد و آن‌ها با هم از این در عبور می‌کنند و با سفر در دریا به جزیره زیبایی می‌رسند؛ روز خوشی را با هم در این جزیره می‌گذرانند  و وقت بازگشت پدربزرگ در جزیره می‌ماند و کارن تنها برمی‌گردد. او با دیدن راحتی و آسایش پدربزرگ در جزیره می‌تواند به تنهایی برگردد.
داستانی تصویری دربارهٔ مرگ و گذر از این دنیا مناسب بالای پنج سال.
        

          در بین کتاب هایی که با موضوع مرگ برای مخاطب کودک خوانده ام این داستان با وجود اینکه بی نقص نبود ، قابل تامل تر بود . ایده داستان و ترکیب فانتزی و خیال با واقعیتی چون مرگ برایم دلنشین بود و نسبتا خوب به آن پرداخته شده بود. فقط اینکه رنج پایین تر  مخاطب ۴ تا ۸ ساله ی این کتاب متوجه  تمثیل داستان می شود یا نه را نمی دانم ! احتمالا همین برایش کافی باشد که بتواند با جدایی عزیزانش به این شیوه ی خیالی کنار بیاید. 
        

          یکی از بی‌نظیرترین و زیباترین جواب هایی که میشه به یک کودک  داد وقتی از شما میپرسه پدربزرگ (شخص عزیز از دست رفته) کجاست.
توصیه میکنم حتما بزرگسالان عزیز کتاب های کودکان رو مطالعه کنید چون همه ما کودکانی هستیم با بینهایت پرسش بی پاسخ.
        

          چه داستان تصویری شریفی بود درباره‌ی از‌دست‌دادن!
ما سوگ را در مراحل اولیه، خیلی نزدیک به عزیز از دست‌رفته تجربه می‌کنیم و بعد، دور از او و بدون اوست که از‌دست‌دادنمان را هضم می‌کنیم و این تنهایی در سوگ چقدر سنگین و ویران‌کننده است.
        

          داستانی درباره مرگ و از دست دادن عزیزان .
کتاب علی رغم داشتن موضوعی غمناک نه تنها کودک را دچار اضطراب و ترس از دست دادن عزیزان نمی کند، بلکه سبب می شود تا او با آرامش و امنیت بیشتری با این مفهوم روبه رو شود. 
        

          یک داستان نرم با تصاویر زیبا،برای کنار آمدن با جای خالی عزیزان و مرگ آنها
        

          گفتن از مفهوم «مرگ» و توضیح دادنش برای بچه‌ها یک امر چالشیه، خصوصا که یک وقت‌هایی خود بزرگترها هم دقیقا نمی‌دونن با چه چیزی مواجه شدند، سردرگم‌ و حیرانند. 
این کتاب با یک قصه لطیف و پرمهر  سعی کرده مفهوم مرگ رو به کودک منتقل کنه. نکته مثبتش اینه که از رفتن به جهان دیگر هم حرف زده و اصلا با تکیه به همین مسئله، مرگ رو تعریف کرده و نه «نیستی». 
وقتی از مرگ حرف می‌زنیم شاید رنگ‌های ذهنیمون سرد و تیره و افسرده باشند ولی تصویرسازی این کتاب زنده، خوش‌رنگ و قشنگ بود. 
در مجموع دوست‌داشتنی و خوب بود.