به عنوان یک کتاب مناسب نونهال و با توجه به میزان شهرت این مجموعه، انتظار پرداخت بیشتری برای تبدیل داده‌های موجود به ادبیات مناسب نونهالان را داشتم.
حتی تصویرسازی و صفحه‌آرایی هم می‌توانست بهتر باشد. 
      

        ترجمه ادبی،منسجم، روان و دلچسب و البته کمی تفصیلی‌تر از دعای عرفه
      

        یک روایت روان از واقعه عاشورا.
 روند پیش‌بردن ماجرا سرعت مناسبی داشت، نه خیلی جزئی و نه خیلی کلی و بیشتر شامل خرده‌روایت‌های پیرامونی  معروف واقعه کربلا. 
من جاهایی جملات و مداخلات راوی را دوست نداشتم که البته بسیار اندک بودند. 
      

        نویسنده به جریان‌شناسی گروه‌ها و احزاب چپ در سرزمین فلسطین پرداخته؛ ریشه تفکر سیاسی، تاریخچه شکل‌گیری،انحلال، ادغام و انشعاب و اون‌ها رو توضیح داده. به مقدار نسبتا اندکی هم سعی کرده توصیفی از این گروه‌ها داشته باشه. 
برای من کتاب سنگین و تاحدی نامفهوم بود و این احتمالا به سطح دانش سیاسی خودم در شناخت احزاب و ایسم‌ها هم برمی‌گرده. 
      

        یک مرور تدبر گونه‌ی جمع‌وجور بر سوره‌ی مبارکه قدر
انتخاب بسیار خوبی است برای مطالعه در شب‌های قدر یا کمی قبل از آن
      

        ساختار نموداری بسیار مرتب و شسته‌رفته‌ای داشت. 
خوندن رساله هم که بر هر مسلمان شیعه واجبه  و در ضرورت مطالعه‌ش حرفی نیست. 
      

        از محبوب‌ترین کتاب‌هایی که تا به حال خوانده‌ام! 
کتاب آمیخته‌ای از ادبیات پایداری و روایت پیشرفت است و این به سبب سبک زندگی و فعالیت خاص شهید تهرانی‌مقدم است که هم در دوره جنگ تحمیلی حضور داشته‌اند و در ادامه، پس از جنگ هم در پیشبرد و گسترش صنعت موشکی ایران نقش بسزایی ایفا کرده‌اند. 

روایتی از اینکه ایران چطور از صفر به وضعیت عزت‌مند کنونی در صنعت موشکی رسیده و این نه تنها روایت پیشرفت یک صنعت، بلکه بیشتر راوی قصه پیشرفت و رشد و توسعه ایمان و خودباروی یک گروه مجاهد و مخلص است که ثمره جهادشان شد توسعه صنعت موشکی. 

نامه‌های شهید به همسرشان متن کتاب را لطیف‌تر کرده و قلم روان فائضه غفارحدادی هم کمک کرده تا این کتاب حجیم خوش‌خوان باشد؛ صدالبته که جذابیت روند کار و مجاهدت‌های گروه شهید تهرانی مقدم سوژه اصلی جذابیت‌آفرین است. 
چند سالی از مطالعه کتاب می‌گذرد اما طعم شیرینش هنوز زیرزبانم مانده و دوست دارم برگردم و دوباره مرورش کنم. 
      

        تشبیهات زیبایی داشت و در مورد موارد مختلفی در دوستی به شکل ساده حرف زده بود مثل گذشت، صبر و تحمل، حل کردن چالش‌ها و طبیعی بودن وجودشون، رواداری و... 
تصویرسازی خیلی جذابی داشت. 
در مجموع در این جلد از مجموعه، کار رو خوب در آورده بودن.  
      

        «شونا اینس» یک مجموعه کتاب کودک نوشته در مورد مفاهیم مهم زندگی،  با تکیه بر   آرایه تشبیه؛ مثلا «خانواده شبیه کیک است»،«زندگی شبیه باد است»، «دوستی شبیه الاکلنگ است» و... 
این تشبیه‌ها اغلب باعث ساده شدن درک مفاهیم برای کودک شده و به نظرم دست بزرگترها رو هم باز می‌کنه که بیشتر روی اون وجه تشابه مانور بدن و کودک رو به تفکر وادارن. 
این مجموعه تصویرسازی خیلی جذابی هم داره و شاید یه جاهایی حتی تصاویر از متن قوی‌ترند! 

با توجه به کتاب‌های قبلی که از این مجموعه خوندم، حس کردم نویسنده در به‌کارگیری تشبیه در این کتاب می‌تونست بهتر عمل کنه و با دقت بیشتری تشابه خانواده و کیک رو بشکافه و جمله بسازه باهاش، یه جاهایی انگار جملات از خط اصلی کتاب پرت میشن و ممکنه بچه گیج بشه یا نفهمه چه ربطی بین خانواده و کیک هست. 
      

        نویسنده در تلاش برای انتقال چندتا مفهوم بوده: 
هر چیزی که وجود داره، الزاما بصری و مرئی نیست مثل باد که حس میشه ولی دیده نمیشه
در مورد وجود نامیرای آدم‌ها و مرگ صحبت کرده، اینکه وجود آدم‌ها با مرگ به طور کامل از بین نمی‌ره
در مورد اینکه چطور میشه به زندگی معنا بخشید مثلا با معنویات یا انجام کار نیک در حق دیگران
البته همه این مفاهیم بسیار ساده و کودکانه و گذرا بیان شدن
      

        خواندنش جالب بود و شاید بیش از آنکه نقطه قوت و خلق جذابیت قلم امیرخانی باشد، کمبود اثری در این فاصله و از این زاویه نسبت به وقایع پیرامون رهبری خاصش کرده باشد؛ محدوده‌ای حفاظت‌شده و دور از دسترس که البته این سال‌ها به یمن  توجه بیشتر به موضوع «روایت» جدی‌تر گرفته شده و مثلا انواع تولیدات روایی پیرامون دیدارهای رهبری پررونق‌تر و پرشمارتر شده‌اند اما قطعا برای اوایل دهه هشتاد، یعنی بیش از دو دهه پیش، این کتاب یک اثر ویژه و خاص به حساب می‌آمده. 

قلم امیرخانی خوش‌خوان و روان بود و قدری هم بامزه و با نگاهی خاص و نکته‌سنج نسبت به وقایع و جزئیات پیرامونی. 

مدت‌ها بود دوست داشتم کتاب را بخوانم تا اینکه ترم‌های اول دانشگاه بین کتاب‌های کتابخانه تشکل دیدمش و بعد از چند سال که قطره‌ای و در فواصل کلاس‌ها می‌خواندمش حالا تمام شد! 
      

        بعد از مدت‌ها، یک کتاب عمومی جذاب و گیرا! 
رویارویی بی‌پرده با مرگ، راه رفتن روی لبه مرگ و زندگی
مواجهه‌ای آگاهانه و از سر دقت، از زاویه دید یک پزشک دورگه هندی آمریکایی که روزگاری را در فلسفه و ادبیات پرسه زده، علوم اعصاب خوانده و در سال آخر دانشجویی‌اش در رشته تخصصی جراحی مغز و اعصاب ناگهان با سرطان مواجه می‌شود، آن هم از نوع پیشرفته! 
این بیوگرافی از نویسنده به تنهایی یک زاویه دید جذاب خلق می‌کند و انصافا نوع پردازش نویسنده، نگاهش به وقایع و البته قلم خوبش هم حق عناوین را ادا کرده. 
کتاب جملات و عبارات جذابی دارد، اما بهتر از آن‌ها روح حاکم بر کتاب و عمق آن است؛ افکار بی‌پرده‌ی نوینسده و حالت‌های توصیف شده، چیزی که در موقعیت‌های مرزی خلق می‌شود و نه در حالت عادی. 
برای من که مشتری آثار رئال هستم و البته موضوع مرگ و رنج هم جزو محبوب‌ترین‌هایم است، یک اثر فوق‌العاده بود. 
کتاب را امانت گرفته بودم اما به قدری برایم دوست‌داشتنی بود و احتمال مرور مجددش وجود داشت که یک نسخه برای خودم خریدم. 
اگر به هر طریقی با پزشکی و طبابت یا بیماری‌‌های صعب‌العلاج مواجهید و یا اگر مرگ موضوعیست که دنبالش می‌کنید، مطالعه‌ش به طور جدی توصیه می‌شود. 
      

        پرداختن به این مفهوم از یک زاویه سطحی بود و فانتزی. 
جایی که شخصیت مرد داستان در مورد عشق حرف‌می‌زد انگار بیشتر دنبال پر کردن تنهایی خودش بود به هر شکل و طریق ممکنی و بیش از اینکه گویای عشق باشه، نشون‌دهنده اختلالات شخصیتیش بود! 
داستان‌پردازی ابعاد جالبی هم داشت، پایان کتاب قدری بهتر بود اما در مجموع کتاب مورد پسند من نبود. 
      

        شهیدی که حاج قاسم وصیت کرده بود مجاور او به خاک سپرده شود، انتظار می‌رود شخصیت عجیب و خاصی داشته باشد و همین هم بود؛ یک جوان باصفای معنوی! 
کتاب متشکل از خاطرات اطرافیان و خانواده شهید و چند دستنوشته و عکس بود، ساختاری که اغلب کتب پیرامون شهدا دارند. 
انتظار می‌رفت  ناشر در چاپ‌های جدید، دستی به سر و روی کتاب و طرح جلدش بکشد. 
      

        ایده کلی کتاب یک تصور بامزه برای رهایی بچه‌ها از ترس جدایی بود. 
همون اول کار ایده کتاب آشنا به نظر رسید بعد یادم اومد چیزی شبیهش رو خوندم و دیدم که نشر مهرسا هم کتابی از همین نویسنده به اسم «شبکه نامرئی» منتشر کرده اما قصه‌ها تا حدی متفاوت بودند و به نظرم کار نشر مهرسا بهتر و قوی‌تر بود.