کتاب را پارسال لز خانه یادگیری سرو هدیه گرفتم و بسته بندی آن را باز نکرده بودم. حسم از عنوان و جلد آبی ساده و حجم زیاد کتاب، یک مبحث علمی تکنولوژیکی مرتبط با رشد و دستاوردهای هوش مصنوعی در ۲۰سال آینده بود و حوصله ام جواب نمی‌داد تا اینکه...
      

        یک سفرنامه کاملاً معمولی.
مثل نوشتن گزارش روزانه سفر با کمی اضافات که گزارش را قابل خواندن می‌کند.

      

        مرداد، ماه عربیکا بود. کتاب را بچه ها و مطمئناً با انتخاب اسماجان روز تولدم ۹مرداد هدیه دادند و تا پایان سفر اربعین خواندم.
کتاب های تاریخی و سفرنامه را دوست دارم. ولی این یکی خیلی تازه است. یعنی داری سفرنامه‌ای را می‌خوانی که برای همین روزهاست. کمتر از یک سال پیش. هنوز داغ داغ است...
پی‌نوشت: کتاب بهترین هدیه‌ای است که می‌دهم و می‌گیرم‌. همین‌طوری گفتم بدانید.
      

        هرچند موضوع بیان یک افسانه محلی مالزیایی است ولی خورده شدن نوه توسط تمساح‌ها برای بچه‌ها خیلی چالش انگیز و حتی ترسناک است. به نظرم گروه سنی کتاب بالاتر از چهارم دبستان است.
      

        کتاب لطیف، زیاد دیده و خوانده ‌م ولی بعد از استرس چند صفحه اول این کتاب، مزه آرامش و لطافت بعدش یه جور دیگه بود.
      

        با فرزند۴ساله‌ام کتاب را خواندیم.  عالی بود و صحبتی که بابت تصور سگ از دید هرکدام از اعضای خانواده باهم داشتیم کلی باحال بود‌.
      

        اولین بار به صورت آواز و خیلی آرام از جهت سرعت ورق زدن، کتاب را برای فرزند۴ساله‌ام خواندم و کلی باهم لذت بردیم.
      

        از صفحه دوم که شخصیت داستان فکر می کند پدرو مادرش زیر کامیون رفته اند تا آخر کتاب که پیدایشان می شود، حس خوبی نداشتم. حتی در خواندن متن را برای پسرم نخواندم و به جایش گفتم فکر کرد که گم شده اند. شما متن را ببین:
" فهمیدم. همه‌شان مرده‌اند."  یا  "شاید آن موقع که مامان و بابا رفتند زیر کامیون، داداشم در مهد کودک بوده."
حس و خیال‌پردازی که به کودک می‌دهد ممکن است او را درگیر کند و زود بیرون نیاید که به هدف داستان بپردازد.
      

        تصویرگری در برخی صفحات با متن منطبق نیست.‌ ضمن اینکه احتمالاً بنا به خلاقیت تصویرگر مقیاس‌ها به شدت تغییر کرده و البته برای من و کودکم نچسب شده است. البته شاید برای سن کمی بزرگتر از فرزند۴ساله من خوب باشد.
      

        نه من و نه کودکم با متن و تصاویر کتاب ارتباط نگرفتیم. 
      

        یک روایت ملایم از تجربه‌ای واقعی و بومی با فرهنگ ایرانی و مذهب تشیع همراه تصویرگری عالی است.
بخش انتهایی هم که توضیحات تکمیلی درباره زنبور عسل و روستا و فرهنگ عزاداری دارد واقعاً خوب است. 
      

        با اینکه جذاب است ولی آوردن هرم کنار مثلث کمی پیچیده بود.
اگر بچه در حد فهم مثلث باشد که اوایل کتاب آمده، هرم برایش سخت است و اگر در حد هرم باشد، اوایل کتاب بی‌مزه است. بنابراین مخاطب در محدوده کوچکی از بازه سنی است که بین این دو است.
بهتر بود مثلث های چسباندنی را  هم با کاغذ برچسبی و برگه متصل به کتاب چاپ می‌کردند. یکی از چالش‌ها، افتادن و گم شدن این برگه‌های پیوست است.
      

        نسبت به برخی کتاب‌های قبلی خانم ژوبرت هم کمی غیر مستقیم‌تر و هم با داستان بهتر به موضوع شکر نعمت‌های خدا پرداخته است.
      

        کتاب علمی از زبان یوزپلنگ 
علی رغم تلاش نویسنده و تصویرگر، کتاب جذابی برای بچه‌ها نشده است.

      

        چرا در تصویرگری این کتاب خوب، قیافه دختره اینقدر وحشتناکه!؟