۲ ستاره دادم برای احوال خوب آخرای کتاب. ولی هر قصه، باید ماجراش منطقِ درستی داشته باشه. یه بچه‌مدرسه‌ای که اولِ قصه همه‌ش بدو بدو و زودباشه، یه‌هو چه‌طور شد که به «عجله کافی‌ست، آهسته‌تر کن» رسید؟ این گره و گره‌گشایی برای مخاطبِ کودک مهمه.
نگفتن و مسکوت گذاشتنِ این بخش از ماجرا، نقصه.
        

          مخاطب کتاب بیشتر از اینکه بچه‌ها باشن بزرگتران، چون معمولا ماییم که هی به بچه‌ها میگیم عجله کنن. در این روزها خیلی احتیاج داشتم بخونمش

پ.ن: با توجه به تنها یادداشتی که اینجا روی این کتاب نوشته شده میگم. کتاب کودک قرار نیست حتما داستان داشته باشه با گره‌افکنی و اوج و گره‌گشایی. مثل خیلی از کتابهای رینولدز یا اولیور جفرز که درخشانن اما خط داستانی ندارن.