هیچ چیز آنقدر خرف کننده نیست که آدم صبح به این زودی بلند بشود. انسان احتیاج به خواب دارد.

 ``از متن کتاب
          

            فرزانه طاهری کتاب مسخ: نسخه انتقادی نورتن پیشینه و زمینه نقد را در نشر نیلوفر منتشر کرده است. این کتاب از روی ترجمه‌ی انگلیسی مسخ به قلم استنلی کرنگلد به فارسی درآمده و شامل نقدهایی خواندنی در مورد مسخ هم هست. تغییراتی که فرانتس کافکا بعدها در کارش اعمال کرده در فصلی جداگانه منتشر شده است. در بخش «پیشینه و زمینه»، «غنی‌ترین اطلاعات پیش‌زمینه‌ی اثر در اختیار خوانندگان قرار گرفته است. نامه‌ها و یادداشت‌های روزانه‌ی کافکا فرایند آفرینش گرگور زامزا، خانواده‌اش و رنج کابوس‌وارشان را روشن می‌کند.» 
طاهری پیش‌تر کتاب مسخ کافکا را همراه با نقدی از ناباکوف منتشر کرده بود.


ماه‌نامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی نهم، سال ۱۳۹۵.
          

            من واقعا نمی‌دونم درباره‌ی این تصویر وحشتناکی که کافکا ترسیم کرده چی بنویسم.

احساس خام اولیه‌ام این بود: جدا شدن از بقیه به خاطر این که قابل درک نیستی(نه به خاطر این که قابل درک نیستن) و خب این به نظرم خیلی دردناکه چون هر چه قدر هم بخواهی ارتباط بگیری بیشتر ازت دوری می‌کنند. ولی این که چرا این وضع ایجاد میشه فکر می‌کنم هر کس که همچین فکر و احساسی رو تجربه کرده باشه دلیل متفاوتی داره شاید بشه گفت فهم و درک بیشتر و نابوکف این‌جا به نبوغ اشاره کرده بود.

این برداشت و احساس اولیه شخص من بود از داستان و خوب لزومی نداره واقعا همون چیز باشه که خود کافکا مدنظر داشته یا خوانندگان دیگه یا خود من اگه بعدها دوباره بخونمش. و فک می‌کنم برای این که از نگاه سابجکتیو به نگاه آبجکتیو برسم لازمه دوباره شاید هم چندباره بخونمش.
          

            این نوشته های چاپ نشده کافکا در طول دوران زندگی اش بوده و حتی وصیت میکنه این نوشته ها چاپ نشن ولی به وصیتش عمل نمیکنن  و بعد مرگش چاپ میکنن بعد از خوندن این کتاب تازه فهمیدم چرا نمیخواسته این نوشته هارو کسی بخونه شاید کافکا قسمت تاریک ذهن و تخیلاتشو از طریق نوشتن خالی میکرده شاید الان که مرده اعصبانی باشه از دستشون 
          

            مدت‌ها بود که قصد داشتم این کتاب را بخوانم. ترجیحا با ترجمه‌ای غیر از صادق هدایت. طبیعتا به خاطر زمان ترجمه‌ی کتاب، ادبیاتش تا حدی سخت بود ولی بعد از چند صفحه راحت‌تر شد. به هر حال آن را خواندم. داستان در مورد یک مرد است که در یک روز صبح ناگهان به سوسکی بزرگ تبدیل می‌شود. او همه‌چیزش را به واسطه‌ی این قضیه از دست می‌دهد. مسخ را می‌توان در سطوح مختلف بررسی کرد و این قضیه باعث می‌شود که به یک شاهکار اجتماعی بدل گردد. برای من مهم‌ترین پیام داستان این بود که درگیر شدن بیش از حد در کار و روزمرگی، انسان را از جنبه‌ی انسانی‌اش دور می‌کند. همان‌طور که برای گرگور اتفاق افتاد و او از موجودی متعالی به چیزی بی‌ارزش که فقط دنبال خوردن و خوابیدن بود تبدیل شد. مسخ رمانی کوتاه است اما خواندنش برای همه لازم است تا همگی به یاد آوریم که انسان بودن تلاشی بیشتر از آن می‌طلبد که فکر می‌کنیم.
          

            قلم کافکا با اینکه ساده‌است، اما این سادگی و بی‌پیرایگی ابدا از شدت زهرآگین بودن فضای تیره و تاریک مسخ کم نمی‌کند. مخاطب با خواندن جمله‌ی اول داستان، گویی که تسخیر جادوی کلمات کافکا شده باشد روحش را در بند می‌بیند، و کافکا مخاطب را پا به پای گرگور سامسای داستانش مسخ می‌کند، می‌خواباند، می‌گرداند، می‌گریاند و می‌میراند.
          

            موضوعی بسیار جذاب، شروعی بسیار قوی، پرداختی ضعیف و شوربختانه ناتمام!

گفتار اندر معرفی داستان
مهمان مردگان، دستانی ناتمام از فرانتس کافکاست که در آگوست ۱۹۲۰ میلادی نگارش و توسط آقای «مکس برود» نویسنده، آهنگ‌ساز و روزنامه‌نگار آلمانی زبانِ اهل چک با عنوان «Bei den Toten zu Gast» نخستین بار در سال ۱۹۳۷ میلادی در کتابی با نام «خاطرات و نامه‌ها» منتشر گردیده است و عنوان انگلیسی داستان یعنی «A Guest of the Dead» برگرفته از جمله‌ی آغازین داستان یعنی «I was a guest with the dead» می‌باشد که در ایران توسط «صادق هدایت» ترجمه و جدیدترین نسخه‌ي چاپی آن در سال ۱۳۹۸ توسط نشر «انگیزه مهر» تحت عنوان «مسخ» با شابک ۲-۳۵-۸۳۲۵-۶۰۰-۹۷۸ در ۱۲۴ صفحه چاپ و منتشر گردیده است که البته این کتاب حاوی پنج داستان به نام‌های «گراکوس شکارچی، مهمان مردگان، شمشیر، در کنیسه ما و مسخ» می‌باشد.

از یک داستان سه صفحه‌ای که در نسخه‌ی بازنویسی تنها دو صفحه فضا اشغال کرده، هرچه بگویم اسپویل محسوب می‌گردد اما فقط به این اشاره می‌کنم که شخصیت داستان شخصی‌ست بی‌نام(من پس از خواندن داستان تصور می‌کنم خود کافکاست) وارد مقبره‌ای شده و در میان تعداد زیادی تابوت،‌ دو تابوت با در باز رویت می‌کند که گویی به تازگی وا شده‌اند و یک مرد قدرتمندی پشت میز(تصور می‌کنم او پدر کافکاست) و زنی جارو بدست(تصور می‌کنم مادر کافکاست) در آنجا حضور دارند تا اینکه... .

نقل‌قول نامه
"این‌جا به آن اندازه که می‌ترسیدی وحشتناک نیست. ما به آن‌چه دور و برمان می‌گذرد چه کار داریم؟"

کارنامه
نمره دادن به یک داستان ناتمام حقیقتا کاری‌ست دشوار، چرا که ناتمام است و اگر نویسنده موفق به پرداخت و اتمامش می‌شد شاید از آن شاهکاری در می‌آورد اما... یک ستاره بخاطر پرداخت ضعیف، یک ستاره بابت ناتمام بودنش از کتاب کسر و نهایتا بخاطر موضوع بسیار جذاب، شروع قوی داستان و رساندن تقریبی منظورش سه ستاره برایش منظور می‌نمایم.

دانلود نامه
فایل پی‌دی‌اف کتاب را در کانال تلگرام آپلود نموده‌ام، در صورت نیاز می‌توانید آن‌را از لینک زیر دانلود و مطالعه نمایید:
https://t.me/reviewsbysoheil/372

بیست و هفتم مهرماه یک‌هزار و چهارصد
          

            بسیار تکان دهنده و تاثیرگذار.
به‌خصوص با اون ضمیمهٔ بسیار جالب از ولادیمیر ناباکوف که با ظرافت و سادگی تمام کتاب رو بررسی کرده بود. 
کاش آخر تمام کتاب‌های مهم همچین موخره و نقدهایی بود.