اولین کتابی که در زندگیم خوندم این بود.
      

        کتاب جذاب و خواندنی و کوتاه.میتونست پایان بهتری داشته باشه.نویسنده در این داستان میتوست ریسک بیشتری کنه تا اثرش خیلی بهتر بشه.راضی بودم
      

        زیاده گویی نویسنده نکته منفی این کتابه.پیچش داستانی نداره.تقریبا قابل پیش بینی.شخصیت هاشو دوست نداشتم نسبت به کتاب های دیگه ای که خوندم
      

        بیش از حد ازین اثر تعریف شده.خوبه ولی عالی نیست
      

        بسیار قابل پیش بینی
      

        کتاب خوبی بود ولی مثل بقیه آثار این نویسنده انگار کپی پیست کتابهای دیگشه.
      

        به یاد ماندنی.روند داستان و کشش داستان عالی بود.اولین باره از کالین هوور اثری میخونم.فکر میکردم این اثر در برابر آثار کلاسیک  خیلی لول پایین تر باشه و انتظارم ازش خیلی پایین بود.انگار داشتم توی سریال تلویزیونی زندگی میکردم.متن ساده و روانی داشت حتی میشد تند خوانیش کرد.پیچش داستانی و شوک های بسیار زیادی توی کتاب هست.تنها عیبی که از نهم نوامبر میتونم بگیرم و همینطور از همه فیلم و سریال های خارجی ایرانی هم میتونم ایراد بگیرم اینه که وقتی توی داستان شوک های زیادی باشه دوباره نمیشه با همون لذت قبلی کتاب رو خوند و عملا یکبار مصرفه.
      

        نسبت به تمام نمایشنامه های دیگه ای که خوندم مثل مرد بالشی مک دونا و هملت و مکبث و تاجر ونیزی و شاه لیر و بقیه آثار شکسپیر سطح پایین تری داشت.نمایشنامه تقریبا حوصله سر بر بود.ایده و شخصیت های خوبی داشت و میتونست خیلی بهتر باشه.آثار چخوف همینطوری هستن.یا خیلی پایین تر از سطح انتظار یا خیلی فوق العاده.‌کتاب مجموعه داستانهای چخوف هم بخونید همین حسو پیدا میکنید.چخوف نویسنده بسیار عالیه و ده درصد آثارش جهانی هستن.حتی این نمایشنامه با اینکه زیاد دوستش نداشتم دو پاراگرافش حرف هایی داشت که آدم میتونه قاب کنه بزنه به دیوار اتاقش.
      

        همین امتیاز یک و نیم ستاره هم بخاطر قلب ضعیف بود وگرنه بوبوک که هیچی اصن نخونید.حتی این کتابو نخرید.بهتره قرضش بگیرید
      

        بعد از خوندن این اثر نسبت به استاد های دانشگاه حس بهتری دارم نسبت به قبل
      

        اگر مثل من از مغازه خودکشی ژان تولی راضی نبودید،مرد بالشی شمارو با این سبک کتاب آشتی میده
      

        این کتاب سلیقه من نبود.البته ارزش این اثر خیلی بالاست و توی همه ی لیست های کتاب های مهم اسمش هست.برای کتاب چند سبک گفته شده پست مدرن،فانتزی،رئالیسم جادویی.این سبک ها خاصن و همه پسند نیستن.البته پیام کلی کتاب خیلی خوبه و یکی از واقعیت های جامعه هست.
      

        بین آثار خیلی معروف داستایِفسکی از همه کمتر دوست داشتمش.ابله و کارامازوف و یادداشت های زیر زمینی و جنایات مکافات و نازنین و شب های روشن همشون از نظر من از قمارباز بهتر بودن.حتی سه چهار تا اثر داستایفسکی مونده که نخوندم مثل ناشناس و آزردگان و شیاطین و شوهر باشی اونها هم احتمالا ازین کتاب بهتر باشن
      

        کتاب در سبک نامه نگاریه و قابل قبوله.از کتاب های کوتاه خوب داستایفسکیه.
      

        سلیقه من نبود.شاید چون این کتاب رو بعد از جنایات و مکافات خوندم و اون خیلی انتظارمو بالا برد.