کتاب «زندگی من» نوشته‌ی استیون هاوکینگ یه جور اتوبیوگرافی مختصر و مفیده؛ نه از اون زندگی‌نامه‌های شلوغ و پر از جزئیات، بلکه روایتی موجز از زندگی یک نابغه که مرزهای فیزیک نظری رو جابه‌جا کرد، اونم در حالی که بدنش داشت آروم‌آروم از کار می‌افتاد.
هاوکینگ توی این کتاب نه فقط درباره‌ی کشفیاتش، بلکه درباره‌ی مسیر شخصی‌اش، خانواده، دانشگاه، ازدواج‌هاش، بیماری ALS و نگاهش به زندگی حرف می‌زنه. زبانش ساده‌ست، خبری از فرمول‌های سخت نیست و حتی اگه علم برات ترسناکه، این کتاب برات یه تجربه‌ی صمیمی و قابل فهمه.
🔷 نقاط قوت:
🔹 زبان ساده و صمیمی: حتی اگه از فیزیک هیچی ندونی، باز هم کتاب برات قابل فهمه. هاوکینگ تونسته خیلی خوب مفاهیم سخت رو ساده کنه.
🔹 نگاهی انسانی به یک نابغه: کتاب فقط درباره‌ی علم نیست، درباره‌ی پشتکار، تنهایی، روابط خانوادگی و جنگیدن با محدودیت‌های بدنیه.
🔹 الهام‌بخش بودن: بدون شعار دادن، انگیزه میده. وقتی بدونی نویسنده با یه بیماری فلج‌کننده تونسته این‌همه تأثیر بذاره، نمی‌تونی بی‌تفاوت بمونی.
🔹 مناسب برای نوجوان‌ها و دانش‌آموزها: چون حجمش کمه و لحنش دوستانه‌ست، گزینه‌ی خیلی خوبیه برای شروع آشنایی با هاوکینگ یا حتی فیزیک مدرن.
🔶 نقاط ضعف:
🔸 خیلی خلاصه‌ست: اگه دنبال جزئیات بیشتر از زندگی شخصی یا علمی هاوکینگ باشی، ممکنه احساس کنی چیزی کم گفته شده.
🔸 خیلی از بخش‌های مهم، سطحی رد می‌شن: مثلاً درباره‌ی جدا شدن از همسر اولش یا احساساتش نسبت به بیماری، خیلی محتاطانه و گذرا حرف زده.
🔸 تمرکز بیشتر بر روایت خطی تا درونیات: بیشتر شبیه مرور رویداده تا کندوکاو درونی و روانی نویسنده.
جمع‌بندی:
اگه دنبال یه کتاب جمع‌وجور، خوش‌خوان و الهام‌بخش از زندگی یکی از بزرگ‌ترین ذهن‌های قرن بیست‌ویکمی هستی، «زندگی من» استیون هاوکینگ انتخاب خوبیه. نه وقتتو زیاد میگیره، نه ذهنتو با اصطلاحات عجیب‌غریب خسته میکنه، ولی تا مدت‌ها توی ذهنت می‌مونه. برای کسایی که می‌خوان بدونن چطور میشه با وجود محدودیت‌ها هم اثرگذار بود، این کتاب یه جواب خوبه.
