یادمان هست روزهایی را که که فکر می‌کردیم ما تنها کودکی هستیم که هم‌بازی نداریم!
تنها نوجوانی که رفیق صمیمی نداریم تا از اسرارمان حرف بزنیم
و بعدها  زمان‌هایی حس کردیم تنها کسانی هستیم که دل در گرو کسانی داریم که شاید از نظر جسمی، عاطفی و روحی تنهایمان گذاشتند‌‌!
لارس اسونسن فیلسوف نروژی و استاد دپارتمان فلسفه در دانشگاه برگن در کتاب فلسفه تنهایی سعی می‌کند تا ماهیت تنهایی را تبیین کنند و ما را با این واقعیت غیرقابل انکار رو به رو کند.
از طرفی راهکار یا راه‌حل خاصی ارائه نمی‌دهد بلکه راهکار اصلی را در مواجهه و پذیرش این مسئله می‌داند.
اما اینکه چگونه نویسنده دو واژه تنهایی و فلسفه کنار هم نشانده و آیا از این‌کار قصد تقلیل علم فلسفه دارد؟
در مقدمه این کتاب اشاره شده فیلسوفان به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ فیلسوفان هنر زندگی و فیلسوفان نظری سیستماتیک.
فیلسوفان هنر زندگی معتقدند که فلسفه راهی برای بهتر زیستن است و به تجربه‌ها زندگی تاکید دارند و بررسی این جنس مسائل عام بشری از جمله تنهایی، درد، ترس و ملال همگی در این حوزه قرار می‌گیرند.
اما فیلسوفان دسته دوم، فلسفه را امر شخصی نمی‌دانند و در فضای آدکامیک آن را محبوس می‌کنند و به بحث در فضا کلیات اکتفا می‌کنند.
در کتاب سعی شده به این سوالات پرداخته شود اینکه چرا
درد تنهایی ما را رها نمی‌کند؟
‌‌آیا ما دچار ایپدمی تنهایی شدیم‌‌؟!
تنهایی مختص زمانه ماست؟
تنهایی وضعیت است یا یک احساس‌؟
این احساس تنهایی چه‌قدر بارمنفی و چه‌قدر بارمثبت دارد؟
راه نجات در گریز از این احساس هست یا پذیرش ‌آن‌‌؟
گئورک زیمل می‌نویسد :«اگر ما موجودات اجتماعی نبودیم، تنهایی هم وجود نداشت!»
اساساً تنهایی مال آدمیزاد است و هرجا که آدمیزاد باشد؛ تنهایی نیز وجود دارد!
 تنهایی برخلاف ملال یک احساس عام انسانی بوده که از دوره‌های گذشته شناخته شده بود اما در دوره‌هایی توجه به این مسئله شاید باعث شده که فکر کنیم حدت و شدت بیش‌تری این احساس پیدا کرده است.
برخلاف تصور تنهایی یک مفهوم کلی نیست و تنها یک عامل و ریشه مشخص ندارد!
حتی نحوه درک و احساس تنهایی توسط افراد شکل‌های گوناگونی دارد. به راحتی نمی‌شود یک لیست از خصلت‌های انسان تنها ردیف کرد و افرادی ذیل این دسته جا بدهیم!
 افراد گاهاً در فضای شخصی که خلوت می‌کنند عموماً یک نوع تنهایی را متصور می‌شوند در حالیکه لارس اسونسن دسته‌بندی متفاوتی از تنهایی ارائه می‌دهد تا مخاطب بتواند تنهایی را که حس می‌کند تشخیص دهد. از طرف دیگر او تنهایی را یک مسئله صرفاً فردی قلمداد نمی‌کند بلکه رابطه تنهایی با جنسیت، عشق، نظام‌های سیاسی و اجتماعی بررسی می‌کند.
قسمتی از کتاب بخوبی تنهایی را شرح می‌دهد 
ما همه محکوم به نوعی از تنهایی در طول زندگی‌هایمان هستیم، آدم‌های تنها می‌توانند آدم‌های تنها دیگری را بیابند و در نتیجه این تنهایان دیگر خیلی هم تنها نمی‌مانند.


        

          می‌تونم اینو بگم برای هر آدمی که توی این زمانه داره زندگی می‌کنه، خوندن این کتاب بشدت تاثیرگذار و مفید می‌تونه باشه...
توی این دو‌ماهی که از ۱۴۰۱ گذشته، تاحالا انقدر احساس مفید بودن کتابی رو نکرده بودم!
        

          کتاب خوبی بود
خیلی به من کمک کرد
از جنبه‌های مختلف مسئله‌ی تنهایی رو بررسی میکنه و به درک عمیق ‌ترش میپردازه
        

          تنهایی، چه از نظر منطقی چه از نظر تجربی، ربطی به تنها بودن ندارد. آنچه درباره تنهایی مهم است شمار افرادی نیست که دوروبر آدم هستند، بلکه احساسی است که فرد از رابطه‌اش با دیگران دارد ...


📗 فلسفه تنهایی
✍🏻 #لارس_اسوندسن

        

          امتیازی که دادم یه‌کم سختگیرانه بود و می‌شد بیشتر باشه. ولی از بس پتانسیل توی این کتاب بود که حیف شد، دلم نمیاد بیشتر بدم. کتابی نیست که ارزش تعمق داشته باشه، اما کتابیه که قطعاً ارزش خوندن داره.
        

          کتابی  نبود که بگم چیز جدیدی  و حرف تازه ای برای ارائه داشته باشه.
اما بنظرم نگاه درستی رو میتونه راجب موضوع تنهایی بهتون بده؛ در کل نیمه دوم کتاب بهتر از نیمه اولش بود؛ در نیمه دوم بار  فلسفی کتاب کمی بیشتر شد.



        

          بررسی تنهایی از جنبه های مختلف  که اکثرشو می دونیم ولی طبقه بندی تر شده تو این کتاب می خونیم 
یه بخشاییش توضیح زیادی داده بود یه قسمتاییم که احتیاج به توضیح داشت راحت رد شده بود بخاطر همین میشد خیلی وقتا باهاش ارتباط گرفتو درک کرد یه قسمتاییم خیلی سخت توضیح داده بود

        

          انتظار من را از خواندن  درباره تنهایی برآورده نکرد...(احتمالا بخاطر ذهنیت و پیش داوری ای که قبل از خرید داشتم)
بیشتر حس میکردم کتابی علمی_ پژوهشی میخوانم تا فلسفه !
سرشار از نتایج پژوهش هایی حول و حوش تنهایی..! و ارجاعات پراکنده به کتب گوناگون
البته اگر سخت گیری رو کمی کنار بذارم ، با فصل انزوا بیشتر ارتباط گرفتم.. چیزی که به زعم کتاب هم در جوامع امروزی کم رنگ شده ، همین خلوت گزینی و انزواست..به مثابه فرصتی برای تفکر!
امروزه مردم از خلوت خود فراری اند چون نمیدانند چرا و چگونه و درباره چه ، تفکر کنند!

        

          کتاب با تعریف تنهایی و انواع آن شروع می‌شود و در هر فصل تنهایی را از منظری بررسی می‌کند و از داده‌های آماری و پرسشنامه‌ها برای رسیدن به نتیجه استفاده می‌کند. چند نکته‌ای که من از کتاب گرفتم این بود:
تنهایی سه نوع مزمن، موقعیتی و گذرا دارد.
افراد تنها گاهی از رابطه‌های‌شان توقع بالاتری دارند و به دلیل برآورده نشدن توقع یا ترس از برآوردن نشدن توقع تنهایی را ترجیح می‌دهند.
زنان نسبت به مردان راحت‌تر از تنهایی حرف می‌زنند.
تنهایی با اعتماد مغایر است و هرچه سطح اعتماد بالاتر باشد احساس تنهایی کمتر است. 
خلوت‌گزینی و تنهایی خودخواسته نه برآمده از محیط در رشد فردی موثر است.
در کل به نظرم کتاب بدی نبود هرچند علت تنهایی را بیشتر خواست فرد می‌دانست و معتقد بود که با عوض کردن شخصیت فرد می تواند از لاک تنهایی خارج شود. اما دسته‌بندی و پرداختن از منظرهای مختلف به تنهایی کتاب را خواندنی کرده بود. 
مشکل من با کتاب در بعضی فصل‌ها ترجمه بود و تک واژه تنهایی با مفهوم‌های مختلف تکرار شده بود و عملا گاهی غیرقابل فهم بود.
فصل محبوبم هم خلوت‌گزینی بود.
        

          «همیشه باید بابت عشق بهایی پرداخت کرد و تنهایی بخشی از ان است»
        

          «آدم ها همیشه تنها می‌مانند، صدا و ادا در می‌آورند و فکر می‌کنند دارند با یکدیگر تعامل می‌کنند و همدیگر را می‌فهمند. اما در واقعیت تمامِ اینها توهمی بیش نیست.»

🔹فلسفه‌ی تنهایی را با توجه به شناخت قبلی‌ام از دو مجموعه «خرد و حکمت زندگی» و «تجربه و هنر زندگی» نشر گمان تهیه کردم. اما در واقع نام و موضوع کتاب طوری بود که انگار باید بخوانمش. کم تر پیش می‌آید حس کنم کتابی را باید بخوانم. احساس می‌کردم این کتاب کمک می‌کند بعضی از گره های زندگی‌ام را باز کنم.

📌مولف در هشت فصل تنهایی را تعریف می‌کند، بین تنهایی و خلوت خط فاصل می‌کشد، وضعیت تنهایی امروز با دیروز جهان را مقایسه می‌کند و در کل تلاش می‌کند به زوایای مختلف این مسئله ازلی ابدی بشر، نور بیاندازد.
اگر با هدف یافتن راهکاری مشخص و یکّه برای برون رفت از تنهایی سراغ این کتاب بروید، احتمالاً ناامید خواهید شد. باید از بین دلایلی که برای تنهایی گفته می‌شود، دلیل خود را پیدا کنید و این در مرحله اول به خودشناسی و بی‌تعارف بودن با خویشتن احتیاج دارد.

🔸از آن دست کتاب هایی بود که زیر بیشتر جملاتش باید خط کشید و احتمالاً بعدتر هم بسیار به آن رجوع خواهم کرد.

«باید بیاموزید با این واقعیت کنار بیایید که در زندگیِ انسان‌ها همیشه حدودی از تنهایی وجود خواهد داشت. برای همین واجب است یاد بگیریم تنهایی را تاب بیاوریم و در عین امیدواری بکوشیم تنهایی را بدل به خلوت‌گزینی کنیم.»ص ۱۶۷
        

          دقیقا باید وقت‌هایی که تنهایی رو با عمق وجودت احساس می‌کنی بگیری دستت و از تنهایت لذت ببری.
(دیدتون رو نسبت به تنهایی خیلی باز می‌کنه)
        

          چیزایی که ازش دوست داشتم:
-تمام مطالب، ارجاعات علمی و پژوهشی تخصصی داشت و میتونستی مطمئن بشی که این یه کتاب زرد و کلیشه‌ای نیست.
-نظرات مختلف فیلسوف‌های جهان کنار هم جمع شده بود و هرکدوم از زاویه‌‌های متفاوتی به قضیه نگاه میکردن‌.
-برای ملموس‌تر شدن یه سری حرف‌ها، مثال‌هایی از جملات و کاراکتر‌‌های رمان‌ها و فیلم‌های نسبتا معروف میزد.

چیزایی که ازش دوست نداشتم:
-بعضی قسمت‌ها خیلی کسل‌کننده بود برام.
-یه حرف‌هایی مدام تو هر فصل تکرار میشد.
        

          یکی از کتاب‌هایی که بسیار از خواندنش لذت بردم.
فلسفه‌ی تنهایی نه کتابی تماما فلسفی‌ست و نه دیدگاهی تماما روان‌شناسانه دارد. فلسفه‌ی تنهایی تقسیم بندی چندگانه از انواع تنهایی ارائه می‌دهد و از مزایای و معایب می‌گوید. خواندن این کتاب تجربه‌ی لذت‌بخشی بود و بارها برای هدیه دادن هم انتخابش کردم!
.
پ.ن: نکته‌ای باید به این یادداشت اضافه کنم در ارتباط با‌‌ مترجم یعنی خشایار دیهیمیه. این‌ مترجم عمدتا سراغ ترجمه‌های مرتبط با متون فلسفی میره و متن به شدت خوش‌خوان و منسجمی تحویل نویسنده می‌ده. من شخصا سررشته‌ی خوبی در فلسفه ندارم اما ترجمه‌های جناب دیهیمی میتونن به‌طور کلی قابل اعتماد باشن.
        

          تن‌ها تنها... :)
هم نثر روانی دارد و هم نویسنده تلاش میکند از زوایای مختلف به سوژه نگاه کند و حتی در انتها هم کار اصلی را به خودتان واگذار می‌کند. در کل کتاب خوبی بود و لذت بردم.
        

          تنهایی به معنای عدم وجود جمع و گروه نیست
بلکه بیشتر مبین این است که ایده آلی که از جمع وگروه در ذهن داریم محقق نشده است...

کتاب فلسفه تنهایی آغاز و زاده شده حس تنهایی را اینگونه توصیف میکند که...
اگر ما موجوداتی اجتماعی نبودیم،تنهایی هم وجود نمی داشت...

حالا دیگر آن روز و آن ساعت فرا رسیده است.
و تو را برابر دیوار گذاشته اند تا خون از تنت برود
و آنها که عزیزت می داشتند
به زودی تنهایت می گذارند
و آن وقت خواهی دید آدم تنهایی می میرد...

اگه که هنوز زنده اید و قدرت زیستن دارید
لطفا این کتاب رو بخونید:))))))
        

          فصل پنجم
        

          فقط کسی که قدرت دوست داشتن و عشق ورزیدن دارد می‌تواند احساس تنهایی کند. از سوی دیگر، شاید پربیراه نباشد که بگوییم فقط کسی که می‌تواند احساس تنهایی کند می‌تواند عشق بورزد یا دوست کسی باشد.
        

          🔹 کتاب فلسفه ی تنهایی

انتشارات گمان مجموعه هایی را چاپ کرده تحت عنوان خرد و حکمت زندگی. از نگاه فلسفه ی غرب و فلاسفه ی متاخر می‌خواهند برخی زوایا و مسائل زندگی آدمی را بررسی کنند. کتاب " فلسفه ی تنهایی" هم به همین موضوع پرداخته و تنهایی و انزوا و خلوت گزینی را بررسی کرده و در هشت فصل راجع به جوهر تنهایی، تنهایی به مثابه احساس، چه کسانی تنها هستند؟، تنهایی و اعتماد، تنهایی؛ دوستی و عشق، فردگرایی و تنهایی، انزوا، تنهایی و مسئولیت گفتگو کرده است. کتاب بدی نیست. شما هم اگر احساس تنهایی دارید یا تنهایتان گذاشته اند و یا احساس تنهایی رنج تان می‌دهد و...شاید بد نباشد این کتاب را ببینید. جمع بندی های نسبتا خوبی دارد و تک جمله های موثر از زبان فلاسفه،  کم ندارد. اما من فکر میکنم این دست کتاب ها برای درد و غربت ماها که ريشه هایی در عوالمی دیگر از عالم غربی دارد، چندان راه‌گشا و نافع نیست. تنهایی و غربت و انزوا در منظومه ی فکری و معرفتی ما و در زیست ما، مسأله ی دیگری غیر از کلماتِ این کتاب است.
راستی بخش عمده ی این کتاب را در فواصل کوتاه و در مترو خواندم.

#معرفی_کتاب
#کتاب_فلسفه_تنهایی
#نشر_گمان
#آخرین_کتابی_که_خواندم


        

          کتابی که من و با، فلسفه آشتی داد 
گفتن از تنهایی سخته برام 
اما کتابش شیرین بود 🌱