رمان ۱۹۸۴ نام کتاب مشهوری از جورج اورول است که به سال ۱۹۴۹ منتشر شده؛ نویسنده‌ای که بسیاری او را با رمانی تخیلی - سیاسی قلعه حیوانات می‌شناسند. کتاب ۱۹۸۴ که به نام نوزده هشتاد و چهار هم شناخته می‌شود، در واقع یک «ضد مدینه فاضله» یا «پاد آرمان‌شهر» است که دنیایی فرضی و مخوف را در آینده به تصویر می‌کشد؛ دنیایی که در آن مردم جامعه تحت تاثیر پروپاگاندای حزب حاکم، تنفر شدیدی نسبت به دشمن دارند، بنده‌وار دیکتاتور را می‌پرستند (کسی که او را با عنوان «برادر بزرگ» یا «ناظر کبیر» می‌شناسیم)، نه تنها آزادی بیان که حتی آزادی اندیشه وجود ندارد، گناه‌کاران به راحتی اعدام می‌شوند و آزادی‌های فردی و حریم خصوصی افراد به شدت توسط قوانین حکومتی پایمال می‌شوند؛ به نحوی که حتی صفحات نمایش در خانه‌ها از شهروندان جاسوسی می‌کنند. ترسناک‌تر این که شهروندان این جامعه مجبورند همیشه با چهره‌ای سرشار از خوش‌بینی و لبخند به این صفحات نمایش نگاه کنند و کوچکترین نارضایتی از خود نشان ندهند؛ در غیر این‌صورت مورد خشم دیکتاتور قرار می‌گیرند.
شخصیت اصلی داستان در جامعه‌ای زندگی می‌کند که به سه طبقه مجزا تقسیم شده‌است: طبقه کارگر، اعضای عادی و اعضای رده‌بالای حزب. او عضو عادی حزب است که روزی در اقدامی قانون‌شکنانه، دفترچه‌ای قدیمی می‌خرد و در آن شروع به نوشتن اندیشه‌های خود می‌کند و همین سرپیچی، سرآغاز چالش‌های او (و ما به عنوان خواننده رمان) با موضوعاتی از قبیل قدرت، عشق، انسانیت و ‌‌‌‌‌ ... می‌شود.
در تحلیل و بررسی کتاب ۱۹۸۴ آن را بیانیه سیاسی شاخصی در رده‌ی نظام‌های تمامیت‌خواه به حساب می‌آورند.
بهترین ترجمه کتاب ۱۹۸۴ را احتمالا باید میان ترجمه‌هایی از صالح حسینی، کاوه میرعباسی، مریم فیروزبخت یا حمیدرضا بلوچ جستجو کرد، هرچند ترجمه‌های دیگری هم از این رمان جورج اورول در بازار موجود است.