سلیمه!یادت هست که یک بار برایت شعری گفتم؟ و گفتم:" ما اینجا زاده شدیم و اینجا روییدیم، و اینجا با خاک و آب آشنا شدیم، و اینجا دل به عشق سپردیم.پس بر ماست که از این آب و این خاک، با تمامی توان خویش حفاظت کنیم.و بر ماست که تن خاکی مان، همین جا، زیر و زِبر همین خاک ها، کنار همین دریا، خاک شود و خاکسترش بر باد رَوَد...؟"یادت هست؟اینک ای سلیمه، وقت، وقت اثبات است.من مجموع خاطرات ملت خویش از این دریا هستم.دریایی که از آن ماست و همیشه ی خدا از آنِ ما بوده است.و خداوندِ خدا هنگامی که آن کوچ بزرگاتفاق افتادو حتی بسیار پیش از آن، این دریا را به ما بخشیده بود.و به ما آموخته بود که پای برهنه، راهی بس دراز را بپیماییم و به اینجا برسیم.