به نام خدا 
روایت ها هرچقدر که جلوتر میرفتن،باور پذیرتر  و خواندنی تر میشدن و قابل تامل...
ازدواج یک  تقابل دوسویه است، در این کتاب داستان ها را از یک سو می‌شنویم و در نهایت احتمالا در ذهن مان قضاوت میکنیم، در بعضی روایت ها با توجه به سیر داستان کاملا حق  را  می توان به روای داد... ولی در بعضی دیگر حسرتی برای شنیدن نقطه نظرات و صحبت‌های  زوج مقابل به شدت احساس می‌شود...
در کل منهای چند روایت کتاب که نا ملموس بود، بقیه موارد قابلیت تفهیم و باورپذیری داشت.
      

        به نام خدا
شروعی کند ، میانه ای پرهیجان و پرکشش و پایانی نچسب...
کاش پایانی بهتر داشت....کاش و کاش و کاش...
صلحی بین سیاه و سفید پدیدار نمی شود،هرگز، سیاه تا بی نهایت عالم، سیاه هست، سفید، تا بوده و هست سفید،
سیاهی و جنایاتش باید روزی تدفین شود تا سفیدی خود را در عرصه بوم زندگی، بهتر نمایش دهد
محتوایی که خیلی هم به محور مقاومت بند نیست با این حال ذات کثیف صهیونیسم رو تونست به تصویر بکشه...
و ای کاش و ای کاش خوانده بشه، خوانده بشه تا لمس بشه، تا حس بشه، تا درک بشه که مردمانی هستند چندین کیلومتر  آن ورتر سرزمین خودمان که  زندگانی  برایشان رویاست...

      

        خلاصه کتاب رو خووندم...و بخاطر همین نمیتونم خیلی نظر بدم...ولی داستانش برا زمان خودش جذاب بوده حس میکنم...الان انقدر از روی این سناریو فیلم ها و داستان های مختلف ساختن که دیگه تکراری شده موضوعش...
هرچند فرم داستان ستودنی ست
      

        به نام خدا
هرچی به آخر روایت ها نزدیک تر میشیم روایت ها جذاب تر و شنیدنی تر میشن... روایت هایی که بعد از شنیدنشان دو تا شاخ گنده در می آریم و آهی از اعماق جان میکشیم که واقعا چرا؟؟؟ مگه تموم عمر چند تا بهاره:)  
ولی  ای کاش مخاطب این کتاب افرادی باشند که بعدش به نتیجه برسن مردم افغانستان هیچ وقت نمیتونن روی آرامش و زندگی رو ببینن مگر زمانی که خودشون بخوان که تغییر کنن و هییییچ بیگانه ای تا به حال نتونسته اوضاع شون رو رو به راه کنه... واین رو یه نویسنده افغان تباری اذعان میکنه که دخالت بیگانه ها رو و تاثیرش در هرج و مرج اوضاع رو با پوست و استخوان حس کرده.
      

        به نام خدا
خیلی قشنگ تونسته بود از دل یه داستان عشق و عاشقی یه ماجرای انقلابی رو  به تصویر بکشه، طوری که اصلا اول ماجرا که داستان رو میخونین فکرش رو هم نمیکنین که آخرش قراره به کجا ختم بشه.
ضعفش این بود که بعضی جاها توصیفات و توضیحات اضافی دل آدم رو میزد، ولی در مجموع کتاب خوبی بود پایان بندی فوق العاده ای داشت.
همش تو فکرم که چرا نویسنده این اسم رو انتخاب کرده برا کتابش...
      

        به نام خدا
با خواندن این کتاب در کهکشان زندگانی آیت اله سید علی قاضی غرق شوید... و لایه لایه منظومه های حیاتش را طی کنید تا  بی نهایت  وجود گوهربارش را در حد ظرفیت مکاشفه نمایید...
گر اندک نظری کنند یار، تک ستاره ای خُرد شویم در کهکشان نیستی
      

        به نام خدا.
به نظرم کتاب جامع و کاملی بود و خلاصه وار مهارت های مهم زندگی رو آموزش میده. به عنوان یه روانشناس توصیه میکنم. واقعا کاربردی و مفید بود.
با کتابهای زرد بازاری هم زمین تا آسمون فرق داره.
      

        به نام خدا
اگه دنبال یه کتاب هیجان انگیز هستین پیشنهاد می‌کنم
اگه میخواین تا حدودی از عقاید داعش مطلع بشین پیشنهاد میکنم 
اگه میخواین رفتار ماموران اطلاعاتی امنیتی ایران رو با کسایی که بازداشت میشن بدونین پیشنهاد میکنم
اگه دنبال یه داستان واقعی و بی غل و غش هستین پیشنهاد‌میکنم
در کل از شنیدنش  لذت بردم با صدای خانم فاطمه سلیمانی که عالی اجرا کردن

      

        دو سه تا داستانش بدک نبود ولی بقیه ش بی سر و ته بودن واقعا 😐😐
      

        به نام خدا
سبک نگارش کتاب متفاوت و جالب بود
و محتواش هم محشر👌🏻
      

        کتابش جالب بود ولی انتظار داشتم  تا پایان زندگی حضرت زهرا داستان زندگانی فضه رو شرح بده...
      

        به نام خدا
اگه میخواین یه نویسنده خوب بشین خووندن این کتاب رو بنده حقیر پیشنهاد میکنم.🤭
انقدر جزئیات رو قشنگ بیان کرده و توصیفاتیش عالیه که عین هو یه روز میری در دل صحرای عربستان و فرداش بدون اینکه خسته بشی سرزنده  برمیگردی...😍
محتوا عالی و فرم هم فراتر از عالی😍
اولش تعدد فصل‌های کتاب با توجه به تعداد صفحات برام تعجب برانگیز بود که خب شگرد نویسنده بوده برای هیجان انگیزتر کردن کتاب.
پی نوشت:عاشق توصیف ماه و ستاره چونه حليمه شدم که با حالت های مختلف چهره اش عوض میشد😍

      

        به نام خدا
کتابی با فضای تاریک و سیاه که راوی روزها و ماه های ابتدایی جنگ است.
تعدد شخصیت های زیاد کتاب که نظرم خیلی پرداخته نشدن و نمیشه باهاشون همذات پنداری کرد.
پیش تر، کتابی با نام (دا)  خوانده بودم که روایتگر روزهای آغازین جنگ بود و دا کجا و زمین سوخته کجا...
 کتاب دا مستند داستانی است و مو به مو بر اساس واقعیت، قطعا خاطرات نقل شده گل و بلبل نیستن و جاهایی به شدت متاثر کننده و دلخراش هستن، ولی در اون کتاب حس همدلی و نوع دوستی بین افراد به خوبی دریافت میشد و همین باعث می‌شد تلخی های کتاب به کام آدم شیرین بشه.
ولی زمین سوخته  اصلا اینطور نبود فقط دلم میخواست بزنم رو دور تند تا تموم شه،و آخرش هم که خیلی بی سر وته تموم شد.
از خواندنش پشیمونم خیلی وقتم رو تلف کرد و چیزی هم بهم اضافه نکرد
تنها نکته مثبتش شاید این بود که روایت ها رو مثه دوربینی که داره فیلم میگیره میتونی تجسم کنی
      

        به نام خدا
کتابی جذاب و گیرا که به سرعت  شما رو با خود  همراه  می‌کند.و البته پر از نمادهای روانشناختی  اختلالات شخصیتی.
همسر کِرِلی که زنی با اختلال شخصیت نمایشی ست، کِرِلی که شخصیتی خودشیفته دارد،لنی اِسمال که شخصیتی وابسته و کم هوش دارد، جورج تا حدی شخصیت ضد اجتماعی و...
از طرفی موش نماد موذی گری است، و به نظرم همراهیش با آدم ها  بیانگر اینه که شاید هر شخصی در وجود خودش یه موش موذی داشته باشه...
کتابی کوتاه که اطلاعات نسبتا جالبی در مورد آمریکای تماشایی!!ارائه میده.
نژاد پرستی و تحقیر سیاه پوستان، استفاده ابزاری از آدم ها و..
پی نوشت:دلم به حال لنی سوخت که زندگانی ش بازیچه دست زن کرلی شد🥲
و البته حتی مردهای آمریکایی که آخر هفته هاشون رو تو کاباره سپری میکنن از زن هایی که تنشون میخاره بدشون مياد 

      

        به نام خدا
نازنین در مقایسه با کتاب شب های روشن داستا یوفسکی معماگونه تر، و روانشناختی تر بود.
حکایت مردی روان پریش که با هدف از بین بردن عقده های حقارت خود، تصمیم به ازدواج با دختری نوجوان می‌کند و در ادامه،می توان گفت دست تقدیر یا کارما دختر خود موجبات حقارت مرد را در برابر خود ایجاد میکند، تا جایی که مرد به پایش میافتد، و....
کتابی سرشار از غم خوفناک عشقی روان پریشانه...