فرار غیر ممکن است! با ساخته شدن ناگهانی دیوار برلین، تعدادی از افراد خانواده گرتا، ناخواسته از یکدیگر جدا می شوند. از خانواده ی پنج نفره‌شان، پدر و برادر دومش یک سو و خودش، مادر خانواده و برادر اول، سویی دیگرند. آنها در شهر خودشان زندانی شده اند. سرباز های آلمان شرقی هم تک تک افراد را نشانه گرفته‌اند و فقط فکر کردن به  فرار کافیست تا شلیک کنند. اما ایده‌ای از پدر به به او رسانده می‌شود… .

دیالوگ‌ها گاهی آنطور که باید، خود را نشان ندادند. در قسمتی از کتاب، زمانی که دوست پدر گرتا به خانه شان می‌رود، آن دو رفتار کاملا معمولی با یکدیگر داشتند در صورتی که ما می دانیم مادر خانواده، مخالف رفت و آمد آنهاست. پس کمتر همدیگر را می بینند و همچنین می دانیم که مدت های زیادی را در گذشته با هم بودند و در نتیجه دوستان صمیمی هستند. اینکه خیلی معمولی در آن لحظه برخورد می کنند جالب نیست و نشان‌دهنده شخصیت‌پردازی ضعیف موجود می‌باشد.

کلمات مهم هستند. با توجه به نوع داستان، شرایط کنونی و…، باید طوری کلمات کنار هم چیده شوند که یکدست باشند. با توجه به این نکته که از اهمیت بالایی هم برخوردار است، ایرادی در این چیدمان به چشم می‌آید. هنگامی که گرتا از خانواده خود می‌گوید و از کلمه کله‌شق استفاده می‌کند، خواننده کمی اذیت می‌شود و چنین کلماتی شاید در متون طنز یا حداقل متنی که جدیت این داستان را نداشته باشد، پسندیده‌تر است.

فشرده بودن بیش از حد مطالب، زمانی که قرار بود موضوع جدیدی از داستان، گفته شود، هم حوصله خواننده را سر می‌برد و هم باعث می‌شود ادامه دادن به خواندن آن برایش اذیت کننده باشد. این ایراد به اندازه‌ای دیده می‌شود که بعضی قسمت ها، در هر خط، مطلبی اضافه می‌شد و مطالعه را به نحوی تغییر می داد که احساس می شود در حال خواندن یک کتاب درسی هستید که با کمی داستان مخلوط شده باشد. 

و اما در آخر، موضوع و کلیت داستان جالب است با این حال، در نوشتن چنین کتبی ، دقت بالایی نیاز است و به نظرم نویسنده ، تمام توانایی و مهارتش را پای نوشتن این مورد نگذاشته است.
        

          قفسی با قفلی فولادین

قفس برای یک پرنده آزار دهنده ست چه برسد برای یک انسان.آن هم قفسی اجباری،قفسی که معلوم نیست کی باز خواهد شد و چه زمانی اجازه ی پرواز به اسیرش را می دهد..

کتاب یک شب فاصله در باره ی ماجرای دیوار برلین و اوضاع دولت در آن زمان بود و دختر هشت ساله ای که یک روز  صبح متوجه می شود که دورتادور شهرش را دیوار کشیده اند و می فهمد که برای مدت زمانی طولانی زندانی شده است…

اول از همه اینکه خیلی این کتاب را دوست نداشتم، اما پیشنهاد نمی کنم که اصلا نخوانیدش زیرا خوبی های خود را نیز داشت.

این کتاب موضوع جالبی داشت و من تا به حال از این دسته کتب نخوانده بودم،تقریبا موضوعی سیاسی و درام بود و این ترکیب، ترکیب جذابی از آب در آمده بود.اینکه در ابتدای کتاب به سراغ داستان نرفته بود و اول کمی ما را با دیوار برلین و عکس های آن آشنا می کرد نیز ایده ی خوبی بود.

روند کتاب نسبتا کند بود ، به طرزی که در بعضی از بخش ها حوصله ی خواننده سر می رفت و شاید چند صفحه جلو می رفت و دوباره شروع به خواندن می کرد.در میان این روند کند چند مورد تکراری نیز دیده می شد و همین موضوع نیز گزینه ی دیگری برای سر رفتن حوصله ی مخاطب بود.

موضوع دیگری که در این کتاب دیده می شد این بود که نویسنده یک جمله در رابطه با موضوعی که می خواست تعریف کند می نوشت و سپس می رفت و از ابتدای داستان شروع به روایت می کرد.مثال:گرتا پرده را کنار زد و با بدترین چیز مواجه شد...و داستان را شروع کرد انتقال اطلاعات نویسنده به صورت پرتابی نبود و خیلی زیبا در میان داستان و گفت و گو ها آن ها را درک می کردی مثال:سزای کسی که تصمیم می گرفت از میان سیم های خاردار عبور کند بیش از پاره شدن لباسش بود.ما اینجا متوجه می شدیم که ممکن است فردی که تصمیم به عبور از سیم ها کرده توسط سربازان کشته شود و یا....

در اکثر کتاب جملات بسیار زیبا و جذاب وجود دارد که این مورد در این کتاب نیز دیده می شد.مثال:ما در ظاهر به پرچم آلمان شرقی احترام می گذاریم ولی در حقیقت داریم جلوی روسیه سر خم می کنیم.

هر فصل با یک عبارت و یا بیت شعر شروع شده بود که خیلی ایده ی جدید و جالبی بود مثال:فصل دو:تو خود حجاب خودی، حافظ از میان برخیز.

شخصیت پردازی عالی ای داشت و اصلا اثری از حالت پرتابی درش نبود.مثال:برای اینکه بگوید مادر موهای فرفری ای داشت خیلی آرام در یک جمله گفت: که او قبلا بسیار زیبا بوده اما اکنون دیگر توجهی به نامرتب بودن موهای فرش نمی کند.

در بعضی از بخش های کتاب شخصیت اصلی سوال هایی را از خودش می پرسید و جوابش را می داد که این موضوع هم جالب بود.مثال:چرا به این وضع اعتراض نمی کردیم و ….
یک مبحث جالب کتاب اسم گذاری روزی بود که دورتادور شهر را حصار و دیوار کشیدند که به نام یکشنبه ی حصار ها بود زیرا هم اسم جذابی بود و هم بسیار آرام به ما گفته بود که کشیدن دیوار در روز یکشنبه اتفاق افتاده.

خیلی زود به سراغ چهارسال آینده رفت که به نظرم نقطه ی قوت داستان بود زیرا اگر کمی دیگر ادامه می داد کتاب را می بستم و از خواندنش دست می کشیدم.

زاویه دید داستان عالی انتخاب شده بود، گرتا دختر هشت ساله ی خانواده که اکنون بعد از گذشت چهارسال دختری دوازده ساله و معترض به شرایط کنونی ست.

شخصیت اصلی، گرتا یک لحن معترض جالبی داشت که کاملا می شد ان را در کل کتاب حس کرد و این موضوع حال تازه ای به داستان بخشیده بود.

و نکته ی آخر اینکه از نظرم برخی از جاهای کتاب نیاز به ویرایش داشت زیرا فعل را در وسط جمله آورده بود و اگر این اتفاق نمی افتاد خیلی بهتر بود.مثال:از اتاق بیایم بیرون، دستش را گذاشت روی شانه ام و…

و در آخر
این کتاب کتاب بدی نبود اما روند کند و خسته کننده ای داشت که همین روند کند همراه با اتفاقات هیجانی و جالبی بود که شرایطش را بهتر می کرد و در آخر پیشنهاد می کنم که اگر دوست دارید با اوضاع المان هنگام کشیدن دیوار برلین آشنا شوید این کتاب را بخوانید.
        

          خیلی کتاب قشنگه. 
        

          زیاد خوب نبود یعنی این نظر منه ها .
چون من زیاد مسائل جنگ و اینا  رودوست ندارم بخاطر همین حوصلم نکشید .من تو این دوران دچار ریدینگ اسلامپ شدم .
        

          داستان بی نظیری بود، درباره دختری که برای رسیدن به پدر و برادرش و آزادی ای که اون طرف دیوار برلین منتظرشونن، از زیر دیوار تونل می کنه!

داستان دوستی و محبت، استقامت، آزادی خواهی، زیر بار حرف زور نرفتن و خیلی چیزای دیگه بود ...
        

          خیلی خیلی خوب بود 
با ساخته شدن دیوار برلین خانواده ی گرتا یک شبه از هم جدا می افتند او و مادر و برادر بزرگ‌ترش در نیمه شرقی آلمان میمانند و پدر و برادر کوچکش که به آلمان غربی رفته بودند دیگر نمی‌توانند پیش خانواده ی خود برگردند
گرتا و خانواده اش و تمام دوستانش حالا در شهر زندانی شده اند
یک روز گرتا میبیند که پدرش روی یکی از سکو های غربی ادای رقص عجیبی را در میآورد او به این نتیجه می‌رسد که پدرش از او خواسته که از شرق دیوار به سمت غرب تونل بزنند حالا باید دید که او و برادرش موفق می‌شوند یا نه!
        

          خیلی کتاب قشنگی بود خیلییی
بدون اینکه بزارمش زمین خوندمش و عاشقش شدم
و صد درصد به شما هم پیشنهادش میکنم 
        

          داستان درباره خانواده‌ای پنج نفره است در زمان جنگ سرد در خاک آلمان. درواقع آلمان شرقی و اگر جزئی‌تر بخواهم بگویم برلین شرقی
پدر و یکی از پسرهای خانواده به برلین غربی میروند و فردای آنروز، حصاری لز سیم‌خاردار مرزی بین برلین شرقی و غربی میکشد که بعد دیوار بلندی میشود و بعدتر بیشتر و بیشتر میشود و امکان رفت و آمد بین دو قسمت شهر از بین میرود
خواندن این کتاب باعث شد بروم درباره دیوار برلین بیشتر بخوانم و فهمیدم راه‌هایی که در کتاب برای فرار از آلمان شرقی به سمت غربی در کتاب آمده است، همگی در تاریخ اتفاق افتاده است و چندین‌نفر جانشان را از دست داده‌اند
۳۵ سال دیوار برلین پابرجا بوده است! تصور کنید سی‌و پنج سال نتوانید به سمت دیگر شهرتان بروید و دوستان و اقوام‌تان در آن سر شهر را ببینید حتی امکان تلفن هم نداشته باشید؛ تاریخ چه چیزهایی به خود دیده است و چه چیزهایی به خود خواهد دید!

اما درباره داستان
اوایل، شاید تا یک چهارم اولیه، داستان کشش چندانی نداشت. چند صفحه‌ای میخواندم و رهایش میکردم تا چندروز بعد، اما از اواسط تعلیقات و داستان جذابتر شد و سه ساعت یک عصر تابستان را گذاشتم و تمامش کردم. داستان کشش داشت اما عمق نداشت
درکل نمیدانم بگویم دوستش داشتم یا نه! دو ستاره کم کردم بخاطر حس گنگم و عمق نداشتمش

تیر ۱۴۰۰
        

          به راستی که هیچ چیز جلودار کسانی که به دنبال آزادی هستند، نیست! 
"چیزی به نام آزادی نسبی وجود ندارد؛ یا کاملا آزادی، یا اصلا آزاد نیستی."
"تنها کسانی زمام آزادی و زندگی‌شان را به دست دارند که هرروز با قدرت بر آن‌ها چیره می‌شوند."
        

          واقعا بی نظیر بود ،موضوعش متفاوت بود و  عشق بین اعضای خانواده خیلی کتاب رو متفاوت کرده بود.
        

          من کلا کتاب های جنیفرای.نیلسن رو دوست دارم هم قرنطینه رو هم این یکی که واقعا شاهکار بود
        

          اگر تا به حال به دنیای آدمهایی که روزی درگیر جنگ بودند و حالا که جنگ تمام شده  اندیشه هایی که جنگ مسبب آن بوده دست از سرشان برنداشته فکر نکرده اید این کتاب برای شما بسیار کارآمد است. 
تمام نمادهایی که کتاب برای نشان دادن وضعیت دوران پس از جنگ در آلمان استفاده می کند کاملا با واقعیت مطابقت دارد که این موضوع برای من شگفتی پردازش نویسنده را در روایت داشت. 
داستانی بسیار خوش خوان، روان و کاملا مستدل .
        

          در دو کلمه: جذاب و نفس‌گیر!
        

          نکته: من این کتاب رو قبل از نصب کردن بهخوان تمام کردم برای همین در قفسه‌ی کتاب های خوانده شده نیست.


این کتاب واقعا تجربه‌ی خاص و ارزشمندی بود، تجربه‌ی خواندن هیچ کتابی به خاصی این کتاب نخواهد شد. من خیلی خوب یادمه چقدر با ذوق و شوق خواندن این کتاب رو شروع کردم، یادمه چقدر زیر جملاتش خط کشیدم. چقدر احساس میکردم این کتاب لیاقت توجه بیشتری دارد. و وقتی دیدم این کتاب چقدر در بهخوان محبوب است و آدم های زیادی آن را خوانده‌اند، شروع کرده اند‌، یا میخواهند بخوانند، حس خیلی خوبی داشتم. این کتاب واقعا قلبم را تکه تکه کرد، و تکه ها رو با چسب به هم وصل کرد. ولی متاسفانه چسبِ قوی‌ای نبود و مقداری ترک بر اثر این کتاب بر روی قلبم تا ابد نقش خواهد بست. چیزی که برایم عجیب است این است که چقدر گرتا رو درک میکردم. چقدر خودم رو در گرتا میدیدم. من هیچوقت جنگ جهانی رو پشت سر نگذاشتم، هیچوقت جدا شدن از اعضای خانواده ام رو تجربه نکردم. اما شباهت های ریزی رو بین‌مون میدیدم. جنیفر اِی. نیلسن واقعا از پتانسیلش به خوبی استفاده کرد. ✨️🍀
        

          خیلی قشنگ بود و طوری بود که جنگ جهانی دوم رو با جون و دل درک میکردی.
        

          =(انتظار یه پایان بهتر رو داشتم
        

          کتابی  تخیلی که هر صفحه اش بوی واقعیت میداد..
دختری که برای آزادی جنگید و به یاد اطرافیانش آورد که آزادی چیست و چگونه فریاد میشود ..
و داستانی از زندان آلمان شرقی و محبوس شدن مردمانش ..

        

          کور آن نیست که نتواند ببیند، بلکه آن است که نمی‌خواهد ببیند. 
_ضرب المثل آلمانی

کتاب فوق‌العاده بود، خیلی خوب همه چیز رو به تصویر کشیده بود؛ حس ترس، عشق به خانواده، آزادی و...
        

          عشق بین خانواده و اینکه هیچ چیز حتی جنگ هم نمیتونه اعضای خانواده رو از هم جدارو کنه رو خیلی قشنگ به تصویر کشیده :)