قفسی با قفلی فولادین

قفس برای یک پرنده آزار دهنده ست چه برسد برای یک انسان.آن هم قفسی اجباری،قفسی که معلوم نیست کی باز خواهد شد و چه زمانی اجازه ی پرواز به اسیرش را می دهد..

کتاب یک شب فاصله در باره ی ماجرای دیوار برلین و اوضاع دولت در آن زمان بود و دختر هشت ساله ای که یک روز  صبح متوجه می شود که دورتادور شهرش را دیوار کشیده اند و می فهمد که برای مدت زمانی طولانی زندانی شده است…

اول از همه اینکه خیلی این کتاب را دوست نداشتم، اما پیشنهاد نمی کنم که اصلا نخوانیدش زیرا خوبی های خود را نیز داشت.

این کتاب موضوع جالبی داشت و من تا به حال از این دسته کتب نخوانده بودم،تقریبا موضوعی سیاسی و درام بود و این ترکیب، ترکیب جذابی از آب در آمده بود.اینکه در ابتدای کتاب به سراغ داستان نرفته بود و اول کمی ما را با دیوار برلین و عکس های آن آشنا می کرد نیز ایده ی خوبی بود.

روند کتاب نسبتا کند بود ، به طرزی که در بعضی از بخش ها حوصله ی خواننده سر می رفت و شاید چند صفحه جلو می رفت و دوباره شروع به خواندن می کرد.در میان این روند کند چند مورد تکراری نیز دیده می شد و همین موضوع نیز گزینه ی دیگری برای سر رفتن حوصله ی مخاطب بود.

موضوع دیگری که در این کتاب دیده می شد این بود که نویسنده یک جمله در رابطه با موضوعی که می خواست تعریف کند می نوشت و سپس می رفت و از ابتدای داستان شروع به روایت می کرد.مثال:گرتا پرده را کنار زد و با بدترین چیز مواجه شد...و داستان را شروع کرد انتقال اطلاعات نویسنده به صورت پرتابی نبود و خیلی زیبا در میان داستان و گفت و گو ها آن ها را درک می کردی مثال:سزای کسی که تصمیم می گرفت از میان سیم های خاردار عبور کند بیش از پاره شدن لباسش بود.ما اینجا متوجه می شدیم که ممکن است فردی که تصمیم به عبور از سیم ها کرده توسط سربازان کشته شود و یا....

در اکثر کتاب جملات بسیار زیبا و جذاب وجود دارد که این مورد در این کتاب نیز دیده می شد.مثال:ما در ظاهر به پرچم آلمان شرقی احترام می گذاریم ولی در حقیقت داریم جلوی روسیه سر خم می کنیم.

هر فصل با یک عبارت و یا بیت شعر شروع شده بود که خیلی ایده ی جدید و جالبی بود مثال:فصل دو:تو خود حجاب خودی، حافظ از میان برخیز.

شخصیت پردازی عالی ای داشت و اصلا اثری از حالت پرتابی درش نبود.مثال:برای اینکه بگوید مادر موهای فرفری ای داشت خیلی آرام در یک جمله گفت: که او قبلا بسیار زیبا بوده اما اکنون دیگر توجهی به نامرتب بودن موهای فرش نمی کند.

در بعضی از بخش های کتاب شخصیت اصلی سوال هایی را از خودش می پرسید و جوابش را می داد که این موضوع هم جالب بود.مثال:چرا به این وضع اعتراض نمی کردیم و ….
یک مبحث جالب کتاب اسم گذاری روزی بود که دورتادور شهر را حصار و دیوار کشیدند که به نام یکشنبه ی حصار ها بود زیرا هم اسم جذابی بود و هم بسیار آرام به ما گفته بود که کشیدن دیوار در روز یکشنبه اتفاق افتاده.

خیلی زود به سراغ چهارسال آینده رفت که به نظرم نقطه ی قوت داستان بود زیرا اگر کمی دیگر ادامه می داد کتاب را می بستم و از خواندنش دست می کشیدم.

زاویه دید داستان عالی انتخاب شده بود، گرتا دختر هشت ساله ی خانواده که اکنون بعد از گذشت چهارسال دختری دوازده ساله و معترض به شرایط کنونی ست.

شخصیت اصلی، گرتا یک لحن معترض جالبی داشت که کاملا می شد ان را در کل کتاب حس کرد و این موضوع حال تازه ای به داستان بخشیده بود.

و نکته ی آخر اینکه از نظرم برخی از جاهای کتاب نیاز به ویرایش داشت زیرا فعل را در وسط جمله آورده بود و اگر این اتفاق نمی افتاد خیلی بهتر بود.مثال:از اتاق بیایم بیرون، دستش را گذاشت روی شانه ام و…

و در آخر
این کتاب کتاب بدی نبود اما روند کند و خسته کننده ای داشت که همین روند کند همراه با اتفاقات هیجانی و جالبی بود که شرایطش را بهتر می کرد و در آخر پیشنهاد می کنم که اگر دوست دارید با اوضاع المان هنگام کشیدن دیوار برلین آشنا شوید این کتاب را بخوانید.