بسیار کتاب مناسبی هست برای شناخت سیر ایده ،علم و عمل در حیطه سلول های بنیادی در ایران.
شهید کاظمی آشتیانی به همراه دکتر بهاروند کار بسیار بزرگی برای ایران و جامعه بشری انجام دادند که در این کتاب به خوبی میتونین در موردش اطلاعات کسب کنید و حس افتخار به کشور و دینتون پیدا کنید.

🔴البته بعضی وقت ها کتاب به مسائل علمی توجه بیشتری میکرد که کتاب رو کمی بای مخاطب عام خسته کننده نکنه.

یاعلی
        

          روایتی از زندگینامه دکتر حسین بهاروند از نفرات اصلی موسسه رویان و از محققین و دانشمندان حوزه سلول های بنیادی
کتابی که در اصل سیر زندگی دکتر بهاروند و ماجراهایی که بر او گذشته است و در این بین طبیعتا بخاطر مشغولیت تمام وقت او بر موضوع سلول های بنیادین بخش زیادی از کتاب به این مسئله پرداخته و سعی شده با زبان ساده مفاهیم مختلف علمی این زمینه توضیح داده شود
از دیگر نکات مثبت این اثر بیان صاف و شفاف تلاطم ها و بالا و پایین های زندگی دکتر بهاروند است که برای رسیدن به موفقیت های بسیاری که کسب کرده چقدر سختی کشیده
کتاب خوب و جذاب و مفید و اثرگذاری است
        

          به نظر من عشق و جهاد و ایمان به مسیر به معنی واقعه کلمه، خلاصه این کتاب هست.
تمام پیشرفت‌های کشور ما در زمینه سلول‌های بنیادی، بدون این سه مفهوم، هیچوقت به دست نمی‌آمد.
        

          روایتی صاف و صادقانه و در عین حال شیرین از زندگی حسین بهاروند با همه سختی ها و بالا و پایین ها  و تلاش خستگی ناپذیر او حتما برای هر ایرانی خواندنی ست.
شخصیت و نقش پروانه فرزانه همسر دانشمند ایشون در فصل ۱۸ ارزش خواندن کتاب رو دوچندان میکنه.
        

          یکی از کتاب‌های خوب در زمینه روایت پیشرفت، کتاب سلول‌های بهاری.
شما نه تنها روایت دانشمند خوب کشورمان، آقای دکتر بهاروند را می‌شنوید بلکه تماما احساسش می‌کنید، از خاطره‌هایی که می‌گوید، از آزمایشاتی که موفق بودند یا اصلا موفق نبودند، لحظات سخت زندگیشان و پژوهش‌هایی که انجام دادند را با چشم خود می‌بینید.
در آخر به قول آقای دکتر، این کتاب رو بخونید تا حرکت کنید، برای این کشور حرکت کنید و افتخار بیافرینید.

        

          کتاب از مجموعهٔ تاریخ شفاهی پیشرفت است و از آن کتاب‌هایی‌ست که در این روزگار خودتحقیری‌مان و «تو نمی‌توانی» بارقه امید است، فَلقی‌ست انگار.  این در روزهای سیاهی که برایمان ساخته‌اند، شاید دارویی باشد برای جوانان نخبه وطن، که بمانند، که بسازند...
به سان مهتاب در شب، نور می‌تاباند بر مسیر سختمان تا قله و تشویقمان می‌کند که برای رسیدن، به آن چه که باید، حرکت کنیم. می‌گوید مهم حرکت کردن است، یا به قول خودمان از تو حرکت از خدا برکت. دکتر بهاروند از حرکت کردن هایش می‌گوید و تو، از خدا برکت رسیدن‌هایش را هم می‌بینی. می‌خواهد  بگويد حتی با دست و پای مجروح و قلب شکسته، باید حرکت کنیم تا حتی اگر نرسیدیم، خیالمان راحت باشد که سعی‌مان را کرده‌ایم و حسرت نخوریم که از بزرگواری خواندم، رفتن همان رسیدن است...
        

          به نام او
کتاب جذاب و خواندنی ای بود 
با این حال که خیلی سختی کشیده بودن این شخصیت ولی نفس سبز و امید وارانه ای داشت
ان شا الله که در آینده موانع برداشته بشه
        

          دو سال پیش رفتیم همایشی که قرار بود از احمد مَدان، یکی از فرهنگ‌دوستان جناحِ بستک، به خاطر دستاورهایش در حوزه فرهنگ جنوب تجلیل شود. دو ساعتی راه بود. ساعت یک بامداد که برگشتم گراش، به هزاران عکس و فرهنگ بومی که گردآوری کرده بود فکر کردم. فردایش در روایتی شرح سفر را نوشتم و اسمش را گذاشتم: «من برای شهرم چه کرده‌ام؟»
الآن جرأت این را ندارم که بعد از سفر هفت‌هشت ساعته به زندگی دکتر حسین بهاروند، حتی تایپ کنم که «من برای وطنم چه کرده‌ام؟»
در ساعت‌ها و لحظاتی که نزدیک به چهارصد صفحه از زندگی این بشر را می‌خواندم، با خودم می‌گفتم «او در زندگی‌اش چه کرده که شده افتخار ایران در جهان؟» ولی هی هر فصل که رد می‌شدم، می‌دیدم صفحه‌ای دیگر از شخصیت چندبُعدی او ورق می‌خورد. دعای خیر پدر و مادر، حمایت همسر، همکارانِ همراه، ورزشِ مُدام، اعتماد به نفس، عشق به وطن، هم‌نوع‌دوستی، توکلش بر خدا، عشق به علم، زندگی با طبیعت و کوه و... کدام یک از این موارد او را برجسته کرده؟ دیدم او نه یکی که همه را با هم یک‌جا دارد. و اغراق نیست اگر او را نابغه‌ای خطاب کنم.
حرف‌هایش گاهی اوقات بوی شعار می‌دهد. ولی می‌توانستم با تمام وجود لمسش کنم. چون قبل و بعد از شعار که دیگر شعار نبود؛ زندگیِ واقعی پرزحمت دیده می‌شد و شعار هم به‌سان سُسِ خوش‌مزه‌ای وسط ساندویچی لذیذ.
و شاید اگر منِ معلم زیست‌شناسی که کارشناس ارشدِ زیست‌شناسیِ جانوریِ دانشگاه شیراز خوانده‌ام، سال ۹۲ که دبیری زیست‌شناسی عمومی اراک قبول شدم، این کتاب را می‌خواندم، دیگر سلولی‌مولکولی و ژنتیک و جنین‌شناسی را نمی‌خواندم که فقط خوانده باشم که نمرهٔ قبولی بگیرم، که پس‌فردا ذره‌ای از آن را به دانش‌آموزان‌‌ درس بدهم. می‌خواندم از سر ذوق. نه اینکه بشوم دکتر حسین بهاروند. که حداقل خودم از درس خواندن خودم لذت ببرم.
نمی‌دانم برای یکی‌که زیست‌شناسی را تخصصی نخوانده، چقدر از فصل‌های تخصصی کتاب که شرحی از فرآیند زحمات دکتر در حوزه‌ٔ زیست‌شناسی تکوین و سلولی است، می‌تواند استفاده کند؛ ولی حتماً برای همهٔ خوانندگان کتاب، توشه‌ای سنگین بر دوشش خواهد گذاشت و ساعت‌ها او را به فکر فرو خواهد بُرد.
این سؤالی بود که من از صفحات آخر کتاب برداشت کرده‌ام:
«دکتر بهاروند همه‌ٔ توانش را برای وطن و علم و خدمت به مردم گذاشت، من چه کرده‌ام؟»
خودمانی‌اش بگویم: «من چکاره‌ام؟»
        

          هو الغنی

سلول‌های بهاری

کتاب سلول‌های بهاری، روایتی مستند از زندگی پُر فراز و نشیب دکتر بهاروند، از پیشگامان پژوهش در حوزه سلول‌های بنیادی و یکی از چهره‌های برجسته مؤسسه رویان است. این کتاب از زبان خود ایشان نگاشته شده و تصویری واقعی و گاه سخت از مسیر رشد علمی و شخصی‌اش ارائه می‌دهد.

نثر کتاب، به سبب مستند بودن، گاهی از انعطاف داستانی فاصله دارد و برخی مباحث تخصصی ممکن است برای مخاطب عام دشوار باشد، اما با این‌حال، سراسر کتاب آکنده از امید، حرکت، و تلاش خستگی‌ناپذیر برای ساختن آینده‌ای روشن‌تر برای ایران است.

در کنار مسیر علمی، زندگی مشترک دکتر بهاروند و همسرشان نیز سرشار از همراهی، انگیزه و معنای واقعی پشتیبانی است.
#بریده_کتاب
««گاه رســـیدنی در کار نیســـت. فقط رفتن اســـت؛ حتّی اگر اندکـــی، و هـــر بار که مـــی روی رســـیده ای و باور کـــن تو پـــاره ای از هســـتی را بر دوش می کشـــی، پـــاره ای از خداوند مهربـــان را. با این تفکّر دیگر ســـختی ها چنـــدان گران نیســـت و نـــه راه هـــا چنـــدان دور. و به ایـــن ترتیب هرکـــدام از ما پـــاره ای از خـــدا را با عشـــق بر دوش می کشـــیم.»



ممنونیم بابت این زحمتی که برای سربلندی ایران کشیدید و می‌کشید. این کتاب نه‌فقط یک زندگینامه، بلکه درسی‌ست برای ما که امید و حرکت را از نو معنا کنیم.
        

          #دانشمندها_هم_عاشق_میشوند

این کتابو چند ماه پیش شروع کردم و خیلی خوشم اومد ازش.
ولی ادامه ندادمش چون فکر میکردم یه نفر دیگه الان خیلی به خوندن این کتاب نیاز داره، دادم بهش.
تازه بهم برگردونده و من نشستم به تموم کردنش. 
فوق العاده ست. نه به خاطر قلمش. نه به خاطر تدوینش. بلکه به خاطر «آدم» ش. 
خود خود آدمِ این کتاب و البته «آدم» های دور و برش، باعث فوق العاده شدن این کتاب شدن. 
قصه ها قشنگن. من عاشق قصه و داستانم. همیشه حجم بالایی از مطالعه م، به رمان اختصاص داشته و داره. 
اما وقتی یه قهرمان ساده و معمولی ولی واقعی داری، صد برابر قهرمان های خیالی دنیای قصه ها، شیرین و جذاب و دوست داشتنی میشن برات... 
حسین بهاروند یه لُر غیور دوست داشتنی همیشه خندان، زحمت کش، پرتلاش، خستگی ناپذیر، مؤمن، صبور، اهل شعر و ادبیات، یک دانشمند تمام عیار و مهمتر از همه یه عاشقِ واقعی. 
حسین بهاروند که دوستان نزدیکش بهار صداش میکنن، پایه گذار علم سلول های بنیادی در ایرانه. یعنی اولین کسیه که تونست سلولهای بنیادی جنینی موشی و انسانی رو تولید کنه. 
از حق نگذریم قلم و تدوین این اثر هم قطعا در گیرایی کتاب موثره و سوژه عالی رو خوب پرداخته و نسوزونده.
نکته مهم اینه که ما با یه کتاب علمی خشک مواجه نیستیم.(هرچند جزئیات علمی خوبی داره. حوصله کنید بخونید، اطلاعات تون بالا میره، حوصله نداشتید هم میتونید رد شید. هرچند حیفه.) 
بلکه با یه زندگینامه پر فراز و نشیب از کودکی تا بزرگسالی این مرد نجیب طرفیم که پر از درس زندگی و پر از شگفتیه و حتی با زندگی عاشقانه ش که در فصل آخر غافلگیرمون میکنه و حسابی حال و هوامون ابری میشه.
در کنار این محتوای گیرا، #سلول_های_بهاری عنوان زیبا و با مسمای این کتاب و طراحی جلد ساده و دلنشینش باعث میشه بفهمیم با یه تیم این کاره طرفیم. 
ممنونیم راه یار جان به خاطر آشنا کردن ما با این قهرمان های ناشناخته. 
https://ble.ir/raheyarpub

ممنون از قلم خوب آقای #بهنام_باقری 


#نخبه_ها_وقتی_میرن_عزیز_میشن
#تا_هستن_قدرشون_رو_بدونیم
        

          این کتابِ عالی و داستان رویان، مکمل هم هستن و خوندنشون لازمه

        

          واقعا ۵ ستاره برای تلاش این عزیزان کمه ❤️
        

          خواندن کتاب به همه بخصوص نسل جوان و نوجوان توصیه می شود 
کتاب خیلی روان و خودمانی از زبان دکتر بهاروند بیان می شود .
گاهی ما فکر می‌کنیم کسانی که اینقدر در علم و پیشرفت موثرند لابد مشکلاتی از جنس مشکلات ما ندارند ولی دکتر بهاروند با وجود مشکلاتی که می توانست هر کسی را در مسیرش کند و حتی متوقف کند نه تنها متوقف نکرد بلکه مسیر پیشرفت را ادامه دادند و توانستند در پیشرفت و خودکفایی ایران اسلامی عزیزمان تاثیر زیادی داشته باشند 
از اینکه قسمت آخر کتاب به همسر ایشان اختصاص پیدا کرد هم حس قدردانی و انصاف ایشان را نشان می دهد
        

          عاشق رشته سلولی مولکولی بودم. اگر بعد از خواندن این کتاب, ۲۵ سال به عقب برمی‌گشتم حتما این رشته رو انتخاب می‌کردم. 
اگر پشتکار انسان بود حتما اسمش رو دکتر بهاروند می‌ذاشتم.
        

          چند وقت پیش متوجه شدم سریالی راجع به دکتر بهاروند ساخته شده. با توجه به آشناییم با پژوهشگاه رویان و رشتم برام جالب شد. اوایل از سریال به خاطر فیلمبرداری جذابش خوشم اومد. کم کم که پیش رفت احساس کردم سناریو خیلی فضایی شده. واقعی به نظر نمیومد. باعث شد بخوام کتابی که فیلم رو ازش اقتباس کردند بخونم. با خوندن کتاب متوجه شدم که دقیقا تمام اون بخش هایی که احساس کردم فضاییه واقعا فضاییه! کتاب برام جالب بود. دونستن اتفاقاتی که برای دکتر بهاروند و رویان افتاده برای من دونستنش جالب بود. در صورتی که زیست شناسی و یا رویان براتون جالب نباشه ممکنه از کتاب خوشتون نیاد. البته من کتاب رو به صورت صوتی گوش دادم چون پیدا کردن نسخه فیزیکی سخت بود. 
        

          {اندر حکایت امانتی تابستانی}
به نام خدا
راستش این کتاب حدود تابستان امسال تا الان توی کیف من است . نه اینکه نخوانده باشمش ! چرا ! خیلی دقیق و جز به جز 
 اما کو فرصتی که آن را برگردانم ؟
راستش سلول های بهاری ، حال و هوای من را هم بهاری کرد . یک تاریخ شفاهی کامل و جامع از سلول های رویانی و بنیادی . یکی از چیزهایی که توجه من را جلب کرد ، اطلاعات متعدد درباره سلول های بنیادی بود . کتاب دلنشینی بود مثل راوی اش که بالا و پایین های زیادی را رد کرده بود تا به سر منزل مقصود برسد و کشورش را سرافراز کند . نکته خوبی که داشت ، در آن از اطناب خبری نبود و تمامی خاطرات همانند پازلی کنار هم قرار گرفته بودند . من که از خواندنش لذت بردم . امیدوارم شما هم سر فرصت آن را تهیه کنید و بخوانید . راستی ! اگر امانت هم گرفتید ، هرچه سریع تر آن را به صاحبش برگردانید :)
        

          راوی کتاب آقای بهاروند واقعا پدیده است.  میزان تلاش‌شان هم عجیب و غریب است. ما با یک شخصیت بسیار علمی مواجهیم که در خط مقدم دانش سلول‌های بنیادی  تلاش می‌کند و ما را صاحب عنوان جهانی و پیشرفت علمی می‌کند. حتما بخوانید.
        

          رنج دوران دیده ایم
        

          خلاصه کتاب : حرکت 
از روی زندگی حسین بهاروند سریال ذهن زیبا ساخته و پخش شد. بعد از دیدن مستند پشت صحنه سریال، کتاب را خریدم و خواندم. 
اگر به دنبال امید و انگیزه، کار و رشد، الگوی موفق امروزه در علم و زندگی هستید، حتما این کتاب را بخوانید.

        

          یادداشتی بر کتاب سلول های بهاری
۱۳ شهریور ۱۴۰۳

در ابتدای کار فکر کردم چون تاریخ شفاهی است شاید متنی خشک و بی روح داشته باشد، اما هرچه بیشتر پیش رفتم، عطشم بر مطالعه اش بیشتر شد، دوست داشتم مدام از آنچه خواندم با شخصی صحبت کنم و شور و اشتیاقی که کتاب بهم داده بود به دیگری هدیه کنم و همین کار را هم کردم و هربار اتفاق جدیدی رخ می‌داد با جزئیات تعریف میکردم...
وجه زیبای دیگر کتاب این است که هیچ سئوالی را بی پاسخ نمی‌گذارد هر فصل که پیش رفتم سئوالی در ذهنم شکل میگرفت اما فصل بعد پاسخ داده می‌شد 
نکته‌ی دیگری که می توان به آن اشاره داشت، این است که حتی اگر رشته‌ای مرتبط با کتاب نداشته باشیم هم کتاب طوری مخاطب را همراه خود می کند که مخاطب حس غریبی با کتاب نخواهد داشت.
در نهایت کتاب را دوست داشتم و به شدت حالم با خواندنش با صفحه به صفحه اش خوب شد.