این کتاب اولین رمانی بود که خواندم با خواندن این کتاب بود که به شدت عاشق رمان شدم.
        

          کتاب ماتیلدا یک کتاب فوق العاده قشنگ و لذت بخشه که خوندن این کتاب روبه همه پیشنهاد میکنم . این کتاب با داستانی شیرین و زبانی روان مناسب برای همه سن است .رولد که بزرگترین نویسنده مرد انگلیس نام گرفته این داستان رو بهترین شکل ممکن نوشته .به شخصه اشتیاقی وصف نشدنی در خواندن این کتاب داشتم و از هر بار هم خواندن لذت میبرم 
امیدوارم شما هم از خواندن این کتاب زیبا لذت ببرین🌸
        

          چهارده سال از اولین باری که ماتیلدا رو خوندم می گذره. از آن موقع شاید حداقل بیست بار این کتاب رو خونده باشم. هنوز هر بار شگفت زده می شم، غافلگیر می شم، از ترانچ بول می ترسم، از خانم و آقای ورم وود بدم میآد. هنوز هر بار دلم برای ماتیلدا و دوشیزه هانی می سوزه. هنوز هر بار از خواندن ترجمه اش کیف می کنم، لذت می برم. چطور جادوی یک کتاب بعد از این همه مدت از بین نمی ره؟
        

          رولد دال به تنهایی سهم بزرگی از کودکی من رو داشت. این کتاب در اون زمان یکی از تاثیرگذارترین اتفاقات زندگی من بود. زندگی کردن جای یک دختر تنها که تو عالم بچگی و تنهایی و سر و کله زدن با کتاب‌ها و روزنامه‌ها خود به خود خوندن و نوشتن یاد می‌گیره و از میزان کتاب‌هایی که می‌خونه و انرژی حاصل از خوندن زیاد می‌تونه با چشماش اشیا رو تکون بده...!
روند داستان‌های رولد دال و به خصوص این کتاب، امید و خلاقیتی به زندگی من وارد می‌کرد که هنوز فکر کردن بهش برام شیرین و انرژی بخشه. از نگاه یه بچه تلخی و شیرینی و ترس و امید و کلی احساس دیگه رو تجربه می‌کنی با خوندن این کتاب. 
        

          دلنشین‌ترین و زیبا‌ترین تجربه‌ی کتاب خوانی من ماتیلدا است. محبوب ترین نویسنده‌ی نوجوان برای من رولد‌دال است. کلمه به کلمه‌ی کتاب را زندگی کردم، وقتی نوجوان بودم.
:")
        

          تعیین اینکه آیا «ماتیلدا» برای کودکان و یا حتی نوجوانان مناسب است، چندان در حوزۀ صلاحیت من قرار نمی‌گیرد؛ اما بسیاری از کودکان و نوجوانان امروزی را دیده‌ام که نمی‌توانند رابطۀ تاریک ماتیلدا و والدینش را هضم بکنند. البته در دنیا هستند پدران و مادرانی که فرزندان خود را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهند ولی مجادلات «ماتیلدا» با والدینش، در دیدی ظاهری، چندان به مجادلات والدین و فرزندان در دنیای واقعی، شباهت ندارد. همچنین این سوال پیش می‌آید که آیا پرداختن به این مجادلات در قالب رمان کودک، کار درستی هست یا نه؟
در هر صورت، «ماتیلدا» اثری شیرین است و رولد دال، از پس ساختن دنیایی عجیب و غریبی برآمده که کار هر کسی نیست. کتاب دربارۀ دختربچۀ باهوشی است که توسط والدینش و برخی بزرگسالان دیگر، مورد بی‌توجهی و ظلم قرار می‌گیرد و او باید راه حلی برای حل مشکلاتش با این بزرگسالان، بیابد. شخصیت‌پردازی ماتیلدا در رمان، روی مرز باریکی حرکت می‌کند. او به‌راحتی می‌توانست به کودکی پررو و دل‌به‌هم‌زن تبدیل شود یا حتی پذیرفتنش به‌عنوان یک «کودک» توسط خواننده، مشکل بشود، اما نویسنده به‌خوبی می‌داند که صرف داشتن «دانش» نمی‌تواند به «آگاهی» واقعی بیانجامد و چیزی به نام «تجربه» هست که در گذر سال‌ها ما را از کودکی و نوجوانی عبور می‌دهد و به بزرگسالی می‌رساند.
«ماتیلدا» به‌تجربه‌ای لذت‌بخش برای اغلب خوانندگانش تبدیل می‌شود، ولی اگر کسی نتواند دنیایی که نویسنده ساخته را قبول کند، احتمالاً برای همیشه خواندن «رولد دال» را کنار خواهد گذاشت، از این رو «ماتیلدا» شروع مناسبی برای آشنایی با این نویسندۀ بزرگ نیست و آثاری از قبیل «چارلی و کارخانۀ شکلات‌سازی»، «آقای روباه شگفت‌انگیز» و «داروی شگفت‌انگیز جورج» برای این مهم، مناسبتر هستند.
        

          امروز ماتیلدا رو خوندم و غرق لذت شدم. برای ساعت‌ها فراموش ‌کردم آدم بزرگ هستم و تبدیل شدم به سارای ده ساله که از مدرسه اومده خونه که سریع کتاب موردعلاقه‌اش رو برمی‌داره تا به دیدار دوستش بره. ماتیلدا و خانم هانی عزیز.
وقتی کوچیک بودم یک روز مامان با این رمان اومد خونه و از اونجایی که هنوز عقلم نمی‌رسید و کتاب‌ها رو از روی جلد انتخاب میکردم، نخوندمش.
سالها گذشت و چند هفته پیش توی سایت دیدمش و گفتم بذار بهش یک شانس بدم، و این احتمالا بهترین کاری بود که بهار امسال کردم.
ماتیلدا دختری بسیار باهوش، عاشق کتاب و مستقل است که در خانواده‌ای زندگی می‌کنه که هیچ توجهی به استعدادهایش نداره. پدر و مادرش او را نادیده می‌گیرن و حتی تحقیر می‌کنن. او در مدرسه‌ای درس می‌خونه که مدیر ظالم و خشن آن، خانم ترانچ‌بول، بچه‌ها را شکنجه می‌دهد. تنها کسی که ماتیلدا را درک می‌کنه معلم مهربانش، خانم هانی است.
داستانی پر از خیال‌پردازی، عدالت‌طلبی و قدرت کودکان در برابر دنیای ناعادلانه بزرگ‌ترهاست.
روایت رولد دال از کودکی بسیار غنی و زیباست. شخصیت های کتاب در عین سادگی پیچیدگی‌های ظریفی دارن که از چشم مخاطب دور نمی‌مونه.
کتاب تنها برای کودکان نوشته نشده بلکه برای بزرگسالانی که فراموش کردن چطور شادی رو در این دنیای پر رنج پیدا کنن.
اصلا فکر میکنم آدم بزرگ‌ها نیاز دارن هرازگاهی رمان های کودک و نوجوان بگیرن دستشون تا یادشون بمونه از قلب کوچیک درونشون محافظت کنن. با صداقت. 
چون در آخر ما همه کودکانی هستیم که هنوز دلمون برای وقت گذروندن تو اتاقمون تنگ میشه. اتاقی که پناهی باشه در مقابل دنیایی که سعی داره ما رو ببلعه.
از این به بعد هر وقت ببینم دارم تو دنیای بزرگسالی غرق میشم حتما میرم سراغ رولد دال، چون می‌دونه چطور منو خوشحال کنه♡
        

          کلاس سوّم دبستان بودم. از شهرکتاب خریده بودیمش. وقتی اومدیم خونه، نشستم و یه‌ضرب رفتم جلو انقدر که شیفته‌ش شده بودم، عاشقش شده بودم. بعد از این‌که خوندمش، صبح فردا، رفتم و انقدر با خانواده راجعش صحبت کردم و اندر مزایاش گفتم که بابا ازم گرفت که بخوندش. یادمه توی اون مدّت یه‌ بار، یه‌ بار، حتّی یه‌ بار هم سرش رو بلند نکرد. حتّی با ما هم صحبت نکرد. موقع ناهار هم غذاش رو تندتند خورد و پاشد بقیه‌ش رو خوند. بعد که تموم شد اومد نشست پیشم و با هیجان بخشای موردعلاقه‌ش رو برام تعریف کرد. :)))
        

          کتاب نوجوان نسبتا خوبی بود اما از این نویسنده کتاب  «بدجنس ها» رو خونده بودم بیشتر خوشم اومده بود.
اگه با عینک نقد به این کتاب نگاه بشه، به نظرم پایان خوبی نداشت و یکدفعه حجم زیادی از ماجرا با چند صفحه بسته و تموم میشه
اشاره به  کتاب ها و نویسنده های متعدد در طول ماجرا خیلی آموزنده بود اما اتفاقاتی از طرف ماتیلدا برای پدرش رخ میده میتونه جنبه بدآموزی هم داشته باشه ( اگرچه ظاهر طنز، هیجانی و جالبی به داستان میده)
        

          از خوب‌ترین کارهای کودک و نوجوانی‌ه که تا به حال خوندم. شخصیت ماتیلدا کاملاً موردعلاقه‌م بود. دختر ۵ساله‌ی برخوردار از هوش عجیب.
از اون جایی که کتاب کودک‌ه، به نظرم شخصیت مدیر مدرسه خیلی مورد توجه بچه‌ها قرار خواهد گرفت، چون واقعاً خیلی اغراق درباره‌ش وجود داره. و بچه‌ها جذب همین چیزها می‌شن.
دومین اثری بود که از رولد دال میخوندم و دوست دارم باقی آثارش رو هم بخونم. ^~^
        

          ای کاش تو نوجوونی میخوندمش و تحریک میشدم به خوندن کتاب های بیشتری در اون سن. آخه ماتیلدای داستان رولد دال کتابخون قهاری بود در همون سنین کودکی و من شک ندارم با خوندن کتابای جذاب تو اون سن ( مثلا ۹ سال که البته ماتیلدا خیلی کوچیکتر بود که دیکنز میخوند!)جدا از اینکه کلی چیز یاد میگرفتم چه لذتی هم میبردم! چون هنوز لذتی که تو خوندن کتاب های کودکی و نوجوونی درونم هست با اینکه فقط چند تا دونه بودن واقعا فوق‌العادست.
خلاصه که فکر میکنم برای نوجوون ها هدیه خوبی باشه.
        

          یادمه این کتاب رو هم دوست داشتم_ هم نداشتم
خوبیش به اینه که این دوره‌ی تخیل بیش از حد کودکی تموم شد
        

          آخرین کتابی که معرفی می‌کنم یکی از دوست‌داشتنی‌ترین کتابهای دوره کودکیم هست. شخصیت متفاوت ماتیلدا و همزادپنداری سنین کودکی و دنیای قشنگی ماتیلدا برای خودش داشت و نه با خانواده اش. همیشه حس خوبی درونم پر میشه وقتی به ماتیلدا فکر می‌کنم.

«ماتیلدا» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/119293
        

          من کتاب های رولد دال رو یا نخوانده ام یا در کودکی خوانده‌ام و هیچی ازشان خاطرم نیست!
می خواستم اثار رولد دال را بخوانم و با این کتاب شروع کردم.
یه دختر همه چی تموم که توی یه خونه و خانواده ای به دنیا میاد که هیچ بویی از نبوغ و هوش و استعداد نبرده اند و با این وجود همه جوره ماتیلدا را می کوبند و هیچش می پندارند
        

          کارهای رول دال فوق العاده ست و این کتاب هم یکی از فوق العاده ترین اون‌ها بود.
کافیه چند پاراگراف اول داستان رو بخونید تا متوجه بشید که اثر چقدر بکره . 
در کل لذت بردم، اما اگر خواستید سراغش برید یادتون باشه در عین این که کلی اطلاعات و آموزه‌های خوب داخل این کتاب وجود داره، مثل سایر کارهای نویسنده برای کودکان نوشته شده. زبان داستان زبان کودکه. من از این قضیه خوشم هم می‌آد و برام آپشن حساب می شه اما خیلی ها مثل من در 15 سال پیش از این کار خوشم نمی‌آمد. 
این مورد رو پیش از اینکه بخرید یا شروع کنید در نظر داشته باشید.
        

          وقتی نوجوان بودم این کتاب رو خوندم حدود 15 سال پیش، همون موقع هم من رو به خودش جذب کرد، به شکلی که شخصیت خیالی خودم رو براساس اون ساختم. به نظرم به مناسبت فیلم جدیدی که براساس این کتاب ساخته شده یعنی نسخه 2022 متیلدا که فیلم موزیکال و جذابی هم هست، ارزشش رو داره که بخونیمش.
        

          تصویرگری کوانتین بلیک تو این کتاب من رو توی ۱۱ سالگی برد به یه دنیای عجیب و روون و بانمک که توش هیچ‌چی بچه‌گونه به‌نظر نمی‌اومد و درعین حال برعکس جهان بزرگترا ترس از قضاوت شدن و توجه اضافه به جزئیات و تلاش برای بی‌نقص به‌نظر رسیدن وجود نداشت؛ و این کاملا با قلم و ماجراهای عجیب و غریب رولد دال جور در میومد‌.
        

          خیلی دوست داشتم یه کتاب از رولد دال بزرگ بخونم و فکر کنم ماتیلدا انتخاب خوبی بود برای اینکه بفهمم چقدر نویسنده خوبیه.
نمره 3 فقط بخاطر اینه که من تو سن اشتباهی خوندمش