﷽
دراین کشورشهدای زیادی هستند که غریب مانده‌اند، شهدایی که برای اعتلای اسلام و انقلاب،خون دادند ولی نام و نشانی از آن‌ها نیست.

محمدحسن ابراهیمی؛روزگاری در کشوری که هزاران کیلومتر با محل زندگیش فاصله داشت،برای نشر معارف اسلام،اهل بیت و انقلاب از خودش گذشت و تنها دخترش را ندید و پر کشید...

جمعه دوم آوریل،روزی‌ست که شهید محمدحسن ابراهیمی به دست افرادی در کشوری گویان ربوده شد و ۳۴ روز بعد پیکرش پیدا شد.

نوع روایت کتاب را نویسنده به خوبی انتخاب کرده است،روایت از زبان همسر شهید است،تنها کسی که شاهد فعالیت‌های شهید در گویان بوده‌ است،در بخشی های اولیه کتاب همزمان نویسنده رفته
سراغ زندگی شهید و همسرش،نکته کتاب غریب بودن شهید است و فعالیت هایی که شهید دست تنها داشته و رشدی که خودش کرده...
          

            شهیدی که در دل تهران شهید شد.

تمام این افکاری که در ذهن شما می گذرد برای شهید فاصله اش به اندازه یک از اسب به زمین افتادن است.
          

            روایت یک پرستار مدافع حرم با قلم ظریف خانم عرفانیان. 
قصه فراز و فرود های زیادی داره، یک قسمتهایی لبخند می‌زنیم و یک قسمت هایی ابری می‌شیم... 
نویسنده خیلی با ظرافت و جزئی به اتفاقات رخ داده پرداخته و می‌شه تمام اتفاقات رو متصور شد.
معمولا خاطراتی که از مدافعان حرم می‌خونیم توی فضای جنگ و خونریزی و تیراندازیه منتها ویژگی مهمی که وجه تمایز این کتاب با بقیه کتابهای این سبکه اینه که در دل جنگ، با یک پرستار و مرگ و زندگی هایی که در بحبوحه و در نزدیکی داعش داره اتفاق می‌افته طرفیم. آخر داستان کاملا غیرمنتظره و متفاوت از بقیه کتابها بود. 
من اهل خوندن کتابهای داستانی طولانی نیستم،  به سختی تونستم کتاب رو به آخر برسونم ولی به کتاب‌خون‌های حرفه‌ای خوندن این کتاب رو پیشنهاد می‌کنم.
          

            کتابی بسیار زیبا که کاملا ذهنیتم رو درباره ی معتادان تغییر داد 
و واقعا برای بهتر شدن مقابله با نفسم کمک کرد
پیشنهاد میکنم حتما بخونید
فقط متاسفانه بعضی جاهای کتاب به دلیل قلم نوشتن آقای باباخانی قابل فهم نبود
ولی در کل کتاب عالی بود
و بیش از اندازه از آقای باباخانی ممنونم که با فاش کردن زندگی خودشون زندگی خیلی ها را از تارکی در آوردند
          

            ﷽
به نظرم این کتاب را با خیال راحت می‌شود برای نوجوانان توصیه کرد،کتابی که هم داستان خوبی دارد و هم بین سطر هایش شیطنت‌های نوجوانی پیدا می‌‌شود و هم به یکی از اتفاقات مهم شهر قم اشاره کرده‌است به بچه‌های مدرسه قطب راوندی..

نویسنده به درستی راوی را انتخاب کرده،ایمان نوجوانی که در سال‌های دفاع مقدس دنبال این است که تک‌خوان گروه سرود شود وجایزه برنده شدن با گروه راهی پادگان اندیمشک بشن تا بتونه راهی برای رسیدن به جبهه پیدا کنه،کل کتاب بر محور روز مسابقه میگذره واتفاقاتی که برای ایمـان می‌افته و در این حین به خاطرات و اتفاقات گذشته هم برگشت میزنه و مهمترین بخـش کتاب هـم اتفاقی‌ست که برای بچه‌هـای مدرسه قطب راوندی شهر قم افتاد،کتاب خـوب و جذابی بود،خوندنش کار یک ساعته  و ازش لذت می‌برید
          

            ما تُرک ها در مواجهه با فردی نابغه و تاثیر گذار، از شدت تحسین می‌گوییم: (آنالار نه اوغلاننار دوغوب) مادران این سرزمین چه فرزندانی زاییده اند.
تنها گریه کن را که می خواندم با خود می گفتم: اشرف سادات! چه پسری تربیت کردی!؟
چقدر فرصت پرواز برایش، بوجود آوردی؟!
چی کار کردی که بین و تو پسرت یک میلی متر فاصله نبود؟
مگر می شود که مادری، محرمِ خصوصی ترین و محرمانه ترین حالات پسر باشد؟
مادری که با فرزند در سلوک اش همراه و همقدم است.
در آخرین دیدار مادر و فرزندی؛ پسر به مادر می گوید این آخرین دیدار مان است.
دفعه ی بعد دیدارمان سر پُلِ صراط. مادر نمی‌گذارد دلش بلرزد.
به قول اشرف سادات آدم یه کفتر از زندگیش بره بیرون، چشمش دنبالشه، فکر نکنید من از سر بچه ام گذشتم، در مقابل دین آره اما.
الهی مادران سرزمینم چنین بادا. 

کتاب #تنها_گریه_کن را قبل عید ۱۴۰۱ خواندم.
قلم لطیفِ خانم اکرم اسلامی در انتقال بدون تکلف خاطرات راوی بسیار تاثیر گذار بود.
در مدت مطالعه کتاب دو چشم شهید معماریان را در مقابلم حس می کردم.
عجیب این شهید نظر می کند...
عید امسال، در محل شهادت شهید معماریان، راوی می گفت: شاید به دعوت شهید معماریان اینجا آمدید...
          

            تشکیلات وسیله‌ای است برای بهتر انجام دادن مسئولیت‌ها و خودسازی و رشد اخلاق دسته جمعی. (از متن کتاب)
.
.
جملات پخته و پر محتوای شهید بهشتی در رابطه با تشکیلات نشون از تجربه بالا و درک عمیق ایشون در مبحث تشکیلات و کار جمعی داره، پیشنهاد می‌دم اگر در مجموعه‌ فرهنگی مسئول و یا حتی مشغول به فعالیت هستید این کتاب و مطالعه کنید و به دوستان خودتون در تشکیلاتتون هم پیشنهاد مطالعه شو بدید و اگر با اعضا تشکیلاتتون این کتاب و مباحثه کنید که نور علی نوره..
.
.
و اینکه کار خودجوش هم قاعده و قانون داره...
          

            جالب بود 😍
شاید کل اتفاقات تو دو خط خلاصه میشد  بقیه اش توصیف و ...بود
این کتاب  رو پیشنهاد میکنم به نوجوونا👍💚
          

            بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
سلام و نور. بازار خوبان چند داستان کوتاه است. 
زبان راوی زبانی عامیانه  و باور پذیر است. آنقدر عامیانه که فکر نمی‌کنید داستان می‌خوانید گویی راوی دارد برای شما حرف می‌زند و این به مقبولیت داستان شدت بخشیده. پیشنهاد می‌کنم حتما این کار جناب صادق بیگی را بخوانید.
          

            در یک کلام کتابی به غایت تلخ! تهران و حتی ایرانی که درآن عشق وجود ندارد و مردم باید آن را خریداری کنند. شرکت هایی که به مردم تلقین می کنند با عشقی که از ما می‌خرید حسی ناب و زندگی مرفه را تجربه می‌کنید و مردمی که صبح تا شب کار می‌کنند تا بلکه روزی بتوانند عشق بخرند! شبکه های اجتماعی ای که پر از فیلم و عکس از شرق نشینان تهران است و حسرت غرب نشینان بینوا را برمی انگیزد. من این کتاب را هم دوست داشتم و‌هم نه! دوست داشتم به خاطر قلم توانمند نویسنده، دوستش نداشتم، به خاطر تلخیِ بیش از حد آن! نمی‌دانم شاید در سبک ادبیات گمانه زن و پادآرمانشهر این تلخی عادی باشد و من زیادی حساسم!
داستان با خودکشی دختری به نام نیلوفر شروع می شود و پیگیری کارآگاه پلیسی به نام شهریار که مادرش صاحب یکی از همین شرکت های فروش عشق است! خودکشی و اعتیاد و خیلی از خلاف هایی که در غرب تهران برای اداره ی پلیس عادی شده و این قبیل پرونده ها معمولا زود  مختومه می‌شوند. اما انگار این پرونده برای شهریار معمولی نیست و رازهای زیادی در پشت آن نهفته است ...
          

            به نام خدا
۱
هر کتابی نوشته محسن کاظمی و هدایت‌الله بهبودی خواندنی هستند چون دست روی سوژه‌های مهمی می‌گذارند؛ و این کتابی نوشته محسن کاظمی است.
۲
میانگین سنی نیروهای کف خیابانی و چریک مبارز با سلسله پهلوی و دستگاه امنیتی آموزش‌دیده‌اش، به زور از ۳۰ سال رد می‌شده. جوانانی بعضاً تحصیلکرده بهترین دانشگاه‌های کشور که در اوج جنگ سرد شوروی و آمریکا و غلبه ایدئولوژی‌های مبارزاتی کمونیستی دنبال راهی برای سرنگونی نمایندگان امپریالیسم غرب در خاورمیانه - اسراییل و پهلوی - مبتنی بر آموزه‌های دینی یا چپ بودند. نتیجه؟ گروه‌های مبارز مسلح فداییان خلق و مجاهدین خلق و فداییان اسلام و یک‌دوجین گروهک‌های فلفل‌نمکی و جمع‌وجور دیگر: پیکار، رنجبران، هدف، فرقان، توحیدی صف و...
۳
ترکیبی از جوانانی پرشور، عملگرا، به‌ستوه‌آمده، دلسوز فقرا، پرمطالعه که البته سیر مطالعاتی‌شان، برآمده از جلسه‌های توجیه ایدئولوژیک رده‌های بالاتر بود.
۴
عزت شاهی، یکی از سرسخت‌ترین مبارزان دوران پهلوی است که کتاب قطور خاطراتش نمایش زنده زیست چریکی است. کسی که حتی نوع شکنجه‌اش هم، خاص بود: بسته‌شدن به تخت برای چندین ماه.
۵
کتاب روان است و خوشخوان و مبارز قصه را تا دوران تشکیل وزارت اطلاعات در جمهوری اسلامی پی می‌گیرد و خط به خطش رفرنس برای پژوهش بیشتر است. روحیه خاص جناب عزت شاهی هم در لابه‌لای سطور قابل تصویر است.
۶
خواندنش برای هر ایرانی بالای ۱۸ سالی لازم است.
          

            داستان اما گیرافتادن جوانکِ طلبه‌ایست در دست اشرار لبِ مرزی و شرطِ ازادی‌اش می‌شود شفادادنِ یک کودک مادرزادیِ معلول؛و چالشِ این اسارت چند روزه‌ی سختِ حمید  باعث کنکاش صبغه و سابقه ایمانی و زندگانی‌اش می‌شود 
برای او تلخ بود؛ برای من شیرین .
داستان در بطن ماجرا اما،بازی کردنِ خدا با ایمانِ حمید بود،حمیدی که به گمانش مومن بود و درپی معنا 
و این بازی بد محکی بود برای تشخیصِ سره از ناسره ایمانش.
حمید تا رگ و پیِ ایمانش را کاوید،شعاع ایمانش را متر زد و بعد هم ایمانش را از باورهای چرکابه‌اش  شست و پهن کرد در مقابل نورِ این اتفاقِ تاریک.
حمید از پوستین طلبگی جسته بود و شده بود راویِ بددلِ شکاکِ بی‌رحم خود.
من دوسش داشتم،هم روایت را و هم نوع نگارش را.
جملات کوتاه و لیز بودند؛سُرَم می‌دادند تندی به صفحات بعدی،توصیفات کوتاه و دقیق و حسی نویسنده برایم ملموس بود .
نقطه عطفش و گره‌‌ها و گره‌گشایی‌ها هم الحق خوب بودند،اینکه دستِ نویسنده را نمیشد بخوانم سرعت خوانشم را می‌برد بالا.
خیلی وقت بود داستانی به این تُند و تیزی نخوانده بودم.
خوشمان آمد.
          

            کتاب تنها گریه کن ، روایت زندگی اشرف سادات است مادر شهید محمد معماریان 
اشرف سادات قبل از اینکه مادر شهیدی نوجوان باشد، زنی انقلابی و مجاهد بود .
کتانی سفید با خط های سیاه خریده بود و عهد کرده بود تا زنده است برای دین خدا و راه امام حسین با تمام توان بدود.
بعد از انقلاب خانه اش به نوعی پایگاه بسیج شده بود و از هر کمکی خودش و همسایه ها و اطرافیانش دریغ نمیکردند.
محمد نوجوانش با اصرار به جبهه می رود و بعد از چندین بار اعزام به شهادت می رسد .
به مادرش وصیت می کند بعد از او در میان مردم گریه نکند ، چون او با شهادت سربلند شده ؛ و اگر از دلتنگی بغض کرد در تنهایی برای خودش گریه کند .
.
وقتی کتاب را می خوانی از بدو بدو های اشرف سادات خسته که نمیشوی هیچ ، در وجود خودت هم انرژی خاصی حس می کنی و می گویی پس من هم باید به اندازه خودم قدمی بردارم.