تشکیلات وسیله‌ای است برای بهتر انجام دادن مسئولیت‌ها و خودسازی و رشد اخلاق دسته جمعی. (از متن کتاب)
.
.
جملات پخته و پر محتوای شهید بهشتی در رابطه با تشکیلات نشون از تجربه بالا و درک عمیق ایشون در مبحث تشکیلات و کار جمعی داره، پیشنهاد می‌دم اگر در مجموعه‌ فرهنگی مسئول و یا حتی مشغول به فعالیت هستید این کتاب و مطالعه کنید و به دوستان خودتون در تشکیلاتتون هم پیشنهاد مطالعه شو بدید و اگر با اعضا تشکیلاتتون این کتاب و مباحثه کنید که نور علی نوره..
.
.
و اینکه کار خودجوش هم قاعده و قانون داره...
          

            "تشکیلات بهشتی" کاملا سیاسی است
تصور شخصی من از کتابی که در آن صحبت های شهید  بهشتی درمورد تشکيلات را جمع آوری کرده اند، این بود که با یکسری مطالب درمورد نحوه شکل دهی و شروع یک تشکیلات رو به رو هستم. به خصوص که عناوینی مثل "بایدها و نبایدهای تشکیلات" این تصور را تشدید می کند.
اما حرف های شهید بهشتی کاملا سیاسی است. مستقیما اشاره به تشکیلات حزب جمهوری در زمان ریاست شهید بر این حزب دارد. حتی در اوایل کتاب داستان نحوه شروع و شکل گیری حزب را هم می  خوانیم. به همین خاطر عملا کتاب بیشتر ما را با خود شهید و ایده آل ایشان برای حزب جمهوری آشنا می کند تا باید ها و نباید های تشکیلات. 
البته تلاش های مجموعه گردآورنده کتاب برای رسیدن به نکات کلی در زمینه تشکیلات قابل تحسین است و بی ثمر هم نبوده؛ اما نمی توان نکات کلی برگرفته از حرف های شهید را بر همه انواع تشکیلات تعمیم داد. به عنوان مثال باید ها و نباید های یک تشکیلات فرهنگی بسیار متفاوت است با آنچه در یک مجموعه سیاسی لازم است.
.
پ.ن: البته انتظار اولیه من از عنوان کتاب اینطور بود. شاید شما قبل از خوندن کتاب این حس رو نداشته باشین.
          

            رحمت خدا بر شهید بهشتی
ایشون تاکید زیادی بر لزوم تشکیلات داشت.
اون چیری که من از صحبت های ایشون فهمیدم علیرغم اینکه بسیار دقیق و زیباست ولی گذر زمان اشتباه بودنش رو نشون داد.

البته خیلی احتمال داره من درست متوجه منظور شهید نشده باشم.

در هر حال کتاب بسیار مفیدی هست