به ماه ذی القعده و دهه اول ذی الحجه اصطلاحا اربعین موسوی گفته میشه...
ایامی که حضرت موسی در کوه طور به مدت چهل روز به عبادت خداوند پرداخت و بعد این چهل روز تورات بر ایشون نازل شد.
.
این ایام در نزد بزرگان اخلاق و عرفان جایگاه ویژه‌ای داره و کتاب اربعین موسوی استاد فیاض بخش میتونه راهنمای خوبی باشه برای کسی که میخواد تغییری در این ایام بر روی خودش بوجود بیاره...
        

          در جلد چهارم مجموعه ادب حضور، استاد فیاض بخش به بیان آداب و مراقبات اربعین موسوی که از اول ذیقعده تا دهم ذیحجه می‌باشد، پرداخته است. این چهل روز، روزهایی است که طبق قرآن حضرت موسی در کوه طور با خدا به طور خاص وعده داشت و در مورد این ایام روایات و سخنان مختلفی از ائمه و اولیای الهی بیان شده که برخی از آنان نیز در کتاب آمده است. کتاب دو بخش دارد: نخست شرح میقات موسوی و لقاء الهی است و در بخش دوم به مراقبات این اربعین می‌پردازد. کتاب خوب و پر نکته ای است.
        

          از اول ماه ذیقعده تا دهم ماه ذیحجه و روز عید قربان، به اربعین موسوی معروفه
این کتاب درباره آداب و اسرار این چهل روز صحبت کرده 
نکات خوبی داره
تورق و خواندنش حال خوب کنه
به نظرم هر سال قبل ورود به این چله یه نگاهی به کتاب بندازیم و نکاتش رو مرور کنیم عالیه، یادآوری و تذکر خوبیه
        

          اینم از اون کتاباس که آدم باید هر سال برگرده بخونه نه الزاما به خاطر اینکه خیلی مطالبش عمیقه (که خیلی جاها هست) بلکه بیشتر به عنوان یه ذکر و مراقبه
البته من واقعا همون ابتدای کتاب که حرف از عزلت در ایام اربعین موسوی زد گیر کردم. چون با این که خیلی خلوتگزیده بودن رو دوست دارم اما امکانش رو ندارم و خیلی دلم از این بابت میسوزه. به شکل مسخره تری بالاترین مفهوم خلوت گزیدن برام آف لاین بودنه که اونم چندان شدنی نیست. این یکی خیلی دردناکه واقعا
یه جای دیگه باز گیر کردم و میشه گفت چندان نتونستم ازش جلوتر برم جایی بود که از ترک اخلاق رذیله میگه و این که هر کسی خودش میدونه مهمترین اخلاق بدش چیه... و اون مثالی که میزنه واقعا آدم رو داغون میکنه. میگه ظرفی که توش کثافت باشه اگه پاک ترین نوشیدنی دنیا رو هم توش بریزه دیگه هیچ کس حاضر نیست ازش بخوره... خیلی جای غصه داره
یه نقدی هم البته به رویکرد کلی کتاب دارم و اونم جاهایی که اصرار میکنه باید عوامل مزاحمت برای نفس رو از بین برد و اون مثال کسی که درخت رو قطع میکنه تا صدای پرنده ها حواسش رو از نماز پرت نکنه. فکر نمیکنم واقعا مشی بزرگان دین ما هم این بوده. اگه پیامبر قبل از بعثت یک ماه از سال رو تنها در غرا حرا به عبادت میگذرونده ولی وقتی پیامبر میشه دیگه آغوشش رو برای هر مزاحمت و اذیتی باز میکنه. باید بگیم موقف به موقف فرق میکنه. شاید این مثال برای کسانی بوده که در ابتدای اه سلوک هستن.
حالا به این کاری ندارم، تو همین زمینه دیدن این انیمیشن جالبه: https://www.aparat.com/v/i88mu24
این کتاب در واقع میخواد شما رو تشویق کنه مثل یه سامورایی روی تاتامی در آرامش بنشینید. فعلا فقط تا اینجا
من اصلا از اینکه چیزی به نام ایام چله کلیمیه وجود داره خبر نداشتم و 3 سال پیش همسرم بهم گفت. خوشا به حال کسی که در آخرین روز این چله بتونه نفس عزیز خودش رو مثل ابراهیم خلیل الله به قربانگاه ببره و مثل موسی کلیم الله صدای الهی رو از میان درختی بر فراز کوه طور بشنوه