یادداشت‌های مهدی درویش زاده (18)

          نویسنده با زبانی ساده و روان ما رو به دنیای درونی شخصیت‌ها می‌بره و نگاهی دقیق به ویژگی‌های خانواده‌ها و جامعه آمریکایی توی شرایط مختلف می‌اندازه. داستان، چالش‌های درونی و بیرونی آدم‌ها رو توی جامعه‌ای که درگیر مشکلات اجتماعی و روانی است، به نمایش می‌گذاره و از این نظر واقعاً جالب و قابل تامله.
زبان کتاب ساده و دل‌چسبه، طوری که بیشتر غرق داستان می‌شی. نویسنده خوب تونسته با استفاده از کلمات ساده و بی‌پیرایه، داستانی از لحظات طنز و جذاب بنویسه که هم خنده‌داره و هم باعث می‌شه برای لحظاتی به افکار خودت فکر کنی و خلاقیت نویسنده توی نوشتن مشهوده،
اما کتاب بدون ایراد نیست.یکی از چیزهایی که می‌شه بهش اشاره کرد اینه که ارتباط بین بخش‌های مختلف کتاب ضعیف به نظر می‌رسه.درسته که هر بخش به صورت مستقل نوشته شده، اما اگر ارجاعاتی به بخش‌های دیگه می‌شد، شاید داستان بیشتر به هم پیوسته می‌شد و جذاب‌تر می‌شد. گاهی احساس می‌کنی که هر قسمت جدا از بقیه است، و این کمی از عمق داستان کم میکنه و موجب میشه مخاطب از اثر فضای اون فاصله بگیره، خصوصا اگر پشت هم مطالعه کنه.
در مجموع ارزش خوندن داره و اگر دنبال کتابی می‌گردید که هم سرگرم‌کننده باشه و هم باعث بشه به افکار خودتون فکر کنید، این کتاب گزینه خوبی هست.
        

26

          کتابی از جک کرواک،از پیش گامان نسل بیت آمریکا در دهه 1940 و 1950،نسلی که مقدمات پیدایش جنبش های گوناگون ادبی و اجتماعی در آمریکا را فراهم کرد.جنبش های دانشجویی،جنبش هیپی و ... خود را وام دار این شخصیت ها و تفکراتشان می دانند.
"در راه" بی وقفه و طی فقط 21 روز در 21 آپریل 1951 نوشته شد.جک کل متون را بدون ویرگول و در یک رول کاغذی ۳۶/۵متری نوشت.
کروآک به مرور خاطرات سفرهایش در آمریکا و مکزیک می پردازد و علاوه بر آن نگرش خود و دوستانش نسبت به زندگی و اجتماع را نیز نمایان میکند.در نظر داشته باشید وقایع کتاب در سال 1947 الی 1949 رقم خورده اند.
کتاب در راه در واقع دفترچه خاطراتی از کروآک است که فقط نام شخصیت هایش عوض شده و تمام افراد و ماجراهای درون کتاب حقیقت دارند.در این کتاب سبک زندگی و اهداف نسل بیت نشر پیدا کرده،نسلی که بی پروا و بی هیچ ملاحظه ای به دنبال لذت های گذرا و لحظه ای بود و عاشق و دلباخته موسیقی های جاز و راک.این تنها ویژگی این نسل نبود،مواد مخدر،روابط جنسی زودگذر و بدون مرز و البته در لحظه زندگی کردن بدون تفکر به آینده را میتوان از ویژگی های دیگر بیت ها دانست.
        

9

17

6

همانطور که
          همانطور که از اسم کتاب پیداست،با اثری مواجهیم که مخاطبینش علاقه مندان به کتاب یا همان خوره های کتاب هستند.
احسان رضایی صرفا به بیان خشک این آداب نپرداخته و هر بخش را با خاطره شیرینی از خودش ترکیب کرده که متن را جذاب تر کرده و همزاد پنداری بیشتری را از طرف مخاطب جذب خودش میکند.بخش ها اندازه مناسبی دارند و حوصله مخاطب از این بابت سر نمی رود.در کل اگر از آن دسته افرادی هستید که عشق کتابید و هر لحظه در ذهنتان با کتاب خاطراتی می سازید،این اثر احسان رضایی حس خوبی بهتان خواهد داد و در کنارش توصیه های مفیدی هم به علاقه مندان کتاب میکند که برخی از آن ها حقا  کاربردی هستند
بخشی از کتاب که راجب امانت دادن کتاب است:
"تا آن روز به کسی کتاب امانت نداده بودم.از کسی،جز کتابخانه های عمومی هم،کتاب نخواسته بودم.مواظب کتاب های خودم بودم و خدای شترهایم.صنعت نشر برای خودش خدایی داشت.من نگران همان چندتا دانه کتابی بودم که هر کدامشان برایم خاطره ای داشت و عزیز بود.اما جلو این فن آخری،کم آوردم،بدل خوردم و نتوانستم مقاومت کنم....
        

41