"اما  آدمی که به فسق و فجور عادت دارد،برعکس،همیشه سعی میکند کارش را عادی تر و پیش پا افتاده تر جلوه بدهد.ممکن است عملش صد برابر بدتر از آن آدم محجوب باشد،اما ظاهرش را با نزاکت و شایسته نگه میدارد و حتی انگار داعیه برتری هم بر شما دارد" 

نازنین از نوشته های بلند اواخر عمر داستایوسکی است که 5 سال قبل از مرگش آن را نوشته بود.این اثر در واقع در زمان پختگی کامل او چه از نظر ادبی و چه فلسفی نوشته شده است.داستان را از زبان مردی عاشق پیشه میشنویم که بر اثر اتفاقی که برای همسرش افتاده،دائم در حال گفتگو درونی و قضاوت خود است،گو آنکه خود هنوز کامل متوجه نشده چه بر سرش آمده و سعی دارد با همین گفتگو درونی به نتیجه برسد که چه شده است؟
ترجمه کتاب خوب و دلنشین و روان است،حجم کم کتاب هم مزید بر علت شده تا در زمان کوتاهی بتوانید آن را مطالعه کنید...