شاید من برای نسل پیش از تلویزیون باشم. من رمان بلند را دوست دارم. پرداختن به جزئیات را می پسندم با داستان کتاب همراه می‌شوم.
دو هفته با داستان زیبای داستایفسکی همراه بودم و از ورود و خروج ها، از گفتگو های درونی، از تقابل اندیشه‌ها، از فروپاشی‌ها، از  انحراف‌ها و صداقت‌هاُ از عشق‌ها و از نمایش همه اینها در یک شخص واحدلذت بردم.
اگر خواستید رمان بلند بخوانید آن را به آرامی بخوانید و عجله نداشته باشید.
        

          یکی از دلایل من برای توصیه به رمان خوندن اینه که میتونیم از طریق اون آدم ها و احساساتشونو بهتر و راحت تر در‌ک کنیم و خب اگه میشه با تنها ۳۰۰ صفحه بسیار دلنشین به همچین هدفی برسیم و روابط انسانیمون رو به دور از قضاوت ها و پیش‌داوری ها و برپایه درک متقابل پیش ببریم، چرا از خودمون و اطرافیانمون دریغ کنیم؟
کتاب قصر‌ آبی کتابیه که با شیرینی هرچه تمام‌تر داستان و مشکلات پیش‌روی دختری به نام ولنسی رو روایت می‌کنه. مشکلاتی که هرچند ممکنه بخش اعظمشون خودساخته به‌نظر برسن اما به عنوان کسی که با شرایط مشابهی بزرگ شده می‌تونم بگم رهایی از بندهایی که جامعه و اطرافیان دور انسان پیچیدن خیلی سخت‌تر از چیزیه که بشه تصور کرد و نیاز به چیزی داره که دست سرنوشت اون رو جلوی ولنسی قرار داد و این جرقه براش زده شد. و بعد اون اتفاق بزرگ، اطرافیانش و همچنین ما به تدریج شخصیت حقیقی ولنسی رو می‌بینیم. دختری که روح طبیعت دراون دمیده شده بی‌پروا و در عین حال به‌شدت لطیفه و کتابای جان فاستررو می‌خونه:)(مورد آخری خیلی مهمه)
و ادامه داستان...که برخلاف میل شخصیم قرار نیست اسپویلش کنم.
و در آخر خوشحالم نهایتا ولنسی به ارزش حقیقی خودش پی برد و اونطور که باید باهاش رفتار شد مثل طرز رفتاری که جان فاستر برای گل های جنگلی توصیه کرده بود(:
«مایه تاسف است که گل های جنگلی را جمع کنیم. آنها نیمی از افسون خود را به دور از سوسوی نور سبز طبیعت از دست می‌دهند. برای لذت برون از گل های جنگلی، باید آنها را تا زیستگاه‌های دورافتاده‌شان دنبال کنیم، با تماشایشان به وجد آییم و بعد در حالی که دائم به پشت سر خود نگاه می‌اندازیم، آنها ر ترک کنیم و تنها یاد عطر و ملاحت افسونگر آنها را با خود ببریم.»
        

          رویای اسب نمونه‌ای از ادبیات کودک و نوجوان آلمان است. یک رمان جمع و جور و کم حجم که اگر پشتش را بگیریم،یکی دو روزه تمام می شود.
آنچه چشمم را در این رمان گرفت فضا سازی داستانی اش بود به قدری مکان داستان زنده و پویا بود، انگار نشسته بودم یک فیلم سینمایی می دیدم.
در نظر بگیرید که یک دشت باز که همیشه نسیم از دریا به آن می وزد محل وقایع است.انتهای دشت را نمی توان دید. هوای خنک و مرطوب و در عین حال کوهستانی و سرد داریم. در این دشت که در منطقه‌ی صخره‌ای _ساحلی انگلیس است یک عمارت اعیانی داریم و یک کلبه با سقف توفال شیروانی که از قرون وسطی مانده است.آن گوشه کنارها اسب‌های وحشی و زیبا هم می دوند و باد یالشان را نوازش می کند.یک قلعه سنگی هم لب صخره‌ای است که درست زیرش امواج خروشان دریا خودشان را به آن می کوبند.
یاد موقعیت فیلم هملت بیوفتید و ترسی که آن مکان در دلش داشت.
قهرمان یک دختر ۱۷ ساله است که برای یکی دو ماه ساکن این عمارت است. در این فضای داستانی که وهم آلود و کمی ترسناک است قصه ای داریم که در مورد تناسخ و انتقال ارواح است..با این شرایط وقت خواندن در کتاب غرق شدم. 
مشکل اصلی من با رمان درون‌مایه و بحث تناسخ است که باورش ندارم و از اعتقادم دور است ولی بقیه موارد مثل شخصیت پردازی،دیالوگها و زبان داستان و حتی موضوع تمیز و لطیف عاشقانه‌ی داستان همه دلنشین است.
 در بخش‌هایی از اوایل کتاب کمی دلچرکین شدم چون حرف بر سر سفر به آسیا بود و برخی اشخاص داستان  قصد داشتند واکسن بزنند که در سفر به آسیا مریضی نگیرند! 
شاید برخی مخاطبین ساده از کنار این عبارت عبور کنند ولی من ردپای تفاخر اروپایی در آن دیدم.
در مجموع از خواندن کتاب راضی ام ، اما راستش بابت موضوع اش،  توصیه‌اش نمی کنم. آن هم به کسانی که هنوز چیزی از باورهای خودمان نمی دانند. بهتر است  این دسته در مواجهه با اعتقادات مربوط به تناسخ قرار نگیرند اول آنچه خود داریم را یاد بگیرند و بعد پای مباحث این چنینی بنشینند. ولی قطعا برای دوستانی که چهارچوب اعتقاد و باورشان محکم است، خواندن این کتاب بسیار لذت بخش نیز هست.
        

          به عنوان یک کتاب سبک کلاسیک مجزا بد نبود ولی شخصیت اسکارلت و رت، بخصوص اسکارلت در این کتاب با کتاب بربادرفته خیلی فرق داره و کلا انگار یه نفر دیگه است.
        

          به عنوان یک کتاب سبک کلاسیک مجزا بد نبود ولی شخصیت اسکارلت و رت، بخصوص اسکارلت در این کتاب با کتاب بربادرفته خیلی فرق داره و کلا انگار یه نفر دیگه است.
        

          پاچمبری!

کتاب جنگی که نجاتم داد، روایت دو جنگ است. جنگی که راهی برای فرار ندارد و باید آغاز شود و جنگی که هیچ لزومی به آغاز آن وجود ندارد! جنگی تباه و سیاه.

این دو جنگ تعادل زندگی آدا را به هم می زند. دختری که در پایش نقصی مادرزاد دارد و زندگی از جایی برایش آغاز می‌شود که جنگیدن را یاد می‌گیرد.

رمان جنگی که نجاتم داد، داستان زندگی آدا و برادرش جیمی است که با شروع جنگ دوم جهانی دستخوش تغییرات بزرگی می شود. او دختری است که علاوه بر آسیب جسمی از نظر روحی و ادراک احساسات رشد نکرده است. زندگی به او بسیار سخت گرفته‌ است و حالا در زمانی که دنیای بیرون درگیر  بحران خشونت و تلخی های جنگ است، این بحران برای آدا فرصتی برای زندگی به وجود می آورد.

در این رمان می توان پا به پای قهرمان، کاهش وزن آواری که روان آدا را تحت فشار قرار داده بود،حس کرد و نفس تازه کرد.
وقایع داستان حس همدلی مخاطب را بر می انگیزد و روند اتفاقات جذاب است. کتاب روان است و ترجمه از درجه کیفی خوبی برخوردار است و می شود به جای خواندن کلمات از روی نوشته ها سُر خورد! و زود به پایان کتاب رسید.

 این کتاب در دو جلد منتشر شده است که اولی جنگی که نجاتم داد، و دومی جنگی که بالاخره نجاتم داد نام دارد.

در کنار تمام تعاریف ،  منتقد حواشی کتاب هستم. این حاشیه‌های توجه برانگیز سبب می‌شود که این کتاب با تمام ارزش هایی که دارد قابل توصیه برای تمام گروه‌های نوجوان نباشد.این نقد بیشتر معطوف به جلد دوم کتاب است که دلایل آن را به طور کلی خواهم گفت. مفاهیم همجنس گرایی (به صورت سربسته در هر دو جلد وجود دارد)،روایت یک طرفه از مظلومیت همیشگی! قوم یهود، تشکیل خانواده هایی که پدر و مادر در آن محوریت ندارند، روایت یک طرفه از مقصرین و آغاز گران جنگ، بی توجهی به نقش مخرب بریتانیا در جنگ دوم و به طور کل ساختن جهان بر پایه باورها و تعاریف دنیای غرب، از آن جمله هستند.
در مجموع درجه کیفی داستان بالاست و خواندن آن به بزرگسالان توصیه می شود.

https://eitaa.com/vazhband
https://behkhaan.ir/profile/R.Babaee
        

          پاچمبری!

کتاب جنگی که نجاتم داد، روایت دو جنگ است. جنگی که راهی برای فرار ندارد و باید آغاز شود و جنگی که هیچ لزومی به آغاز آن وجود ندارد! جنگی تباه و سیاه.

این دو جنگ تعادل زندگی آدا را به هم می زند. دختری که در پایش نقصی مادرزاد دارد و زندگی از جایی برایش آغاز می‌شود که جنگیدن را یاد می‌گیرد.

رمان جنگی که نجاتم داد، داستان زندگی آدا و برادرش جیمی است که با شروع جنگ دوم جهانی دستخوش تغییرات بزرگی می شود. او دختری است که علاوه بر آسیب جسمی از نظر روحی و ادراک احساسات رشد نکرده است. زندگی به او بسیار سخت گرفته‌ است و حالا در زمانی که دنیای بیرون درگیر  بحران خشونت و تلخی های جنگ است، این بحران برای آدا فرصتی برای زندگی به وجود می آورد.

در این رمان می توان پا به پای قهرمان، کاهش وزن آواری که روان آدا را تحت فشار قرار داده بود،حس کرد و نفس تازه کرد.
وقایع داستان حس همدلی مخاطب را بر می انگیزد و روند اتفاقات جذاب است. کتاب روان است و ترجمه از درجه کیفی خوبی برخوردار است و می شود به جای خواندن کلمات از روی نوشته ها سُر خورد! و زود به پایان کتاب رسید.

 این کتاب در دو جلد منتشر شده است که اولی جنگی که نجاتم داد، و دومی جنگی که بالاخره نجاتم داد نام دارد.

در کنار تمام تعاریف ،  منتقد حواشی کتاب هستم. این حاشیه‌های توجه برانگیز سبب می‌شود که این کتاب با تمام ارزش هایی که دارد قابل توصیه برای تمام گروه‌های نوجوان نباشد.این نقد بیشتر معطوف به جلد دوم کتاب است که دلایل آن را به طور کلی خواهم گفت. مفاهیم همجنس گرایی (به صورت سربسته در هر دو جلد وجود دارد)،روایت یک طرفه از مظلومیت همیشگی! قوم یهود، تشکیل خانواده هایی که پدر و مادر در آن محوریت ندارند، نقش کمرنگ خدا و مذهب در زندگی شخصیتها (از اعتقادات صحبت می شود ولی درستی آن مطرح است و اینکه مواجهه تزیینی با دین دارند مثل دوست داشتن یک نوع غذا نه اینکه باور ی نسبت به خدا شکل بگیرد که تاثیر آن در داستان مشخص باشد) ،روایت یک طرفه از مقصرین و آغاز گران جنگ، بی توجهی به نقش مخرب بریتانیا در جنگ دوم و به طور کل ساختن جهان بر پایه باورها و تعاریف دنیای غرب، از آن جمله هستند.
در مجموع درجه کیفی داستان بالاست و خواندن آن به بزرگسالان توصیه می شود.

https://eitaa.com/vazhband
https://behkhaan.ir/profile/R.Babaee
        

          
نویسنده در کتاب به صرف قهوه و پیتا روایتی از سفر خود به بوسنی و هرزگوین ارائه می‌دهد. او در مقدمه از دلایل علاقه‌ی خود به این سفر صحبت کرده است. سپس همراه گروهی از ایرانیان که قصد ادای احترام و شرکت در مراسم مارش میرا( بزرگداشت کشتار و نسل کشی بزرگ مسلمانان در سربرنیتسا)  را دارند، راهی این سفر می گردد.  نویسنده تا جای ممکن از مکانها و حس و حال آنها، مردم و رفتارهای آنان به همراه آداب و رسوم صرف غذا سخن گفته و صحبت از این موضوعات را با الصاق عکس از این مکانها، جذاب تر کرده است. مواجهه با ملیتهای گوناگون و زبانهای متفاوت در پیاده روی مارش میرا را با ذکر وقایع تاریخی جنگ اول جهانی ترکیب کرده و متنی غنی از اطلاعات جالب درباره منطقه‌ی بالکان تولید کرده است.
 در خلال این دانش افزایی از سفر جنگلی و سختی ها و خاطرات آن نیز حوادثی را می گوید. او در مواجهه با گورستان سربرنیتسا داستان دردناک حوادثی که بر مردم بوسنی گذشته است را  ذکر می‌کند. وقایعی که به دلیل تلخی بیش از حد و امکان شعله کشیدن مجدد آتش جنگ بین صربها،کرواتها و مسلمانان، رو به فراموشی است. 
 پس از مراسم مارش میرا دوباره به سارایوو برمی‌گردد و به قصد دیدن معماری و نحوه‌ی زندگی در این کشور راهی شهرهای موستار و  ویسوکو می‌شود. ردپای فرهنگ ترکیه در بوسنی، توجه به قدرت ایدئولوژیکی ایران در دنیا به عنوان کشوری مسلمان، مدارس ایرانی و آثار طبیعی و یادبودهای جنگ اول جهانی و زمان اشغال بوسنی توسط آلمان ، از دیگر مواردی است که در این سفرنامه‌ی جذاب ذکر می‌گردد.

در این سفرنامه قلم نویسنده و روایت صادقانه و ساده‌ی تاریخ بوسنی برای مخاطب بسیار دلچسب است.  جوان بودن نویسنده از نوع نوشتار مشخص است.  نحوه رویارویی او با وقایع به همراه چاشنی طنزی که به متن اضافه کرده است، این کتاب را نزد مخاطب نوجوان ملموس و محبوب می کند. او از تعداد زیادی تصویر در متن استفاده کرده است  که خواننده را در درک بهتر موقعیتهای توصیف شده در کتاب یاری می کند. برای مخاطب جوان و نوجوان که از جنگ اواخر قرن بیستم در بوسنی اطلاعی ندارد این کتاب فرصتی مغتنم است که به شناخت جایگاه ایران در دنیا و خصوصا اروپا کمک می‌کند و باعث افزایش خودباوری و افتخار به دین و مذهب شیعه و قدرت سیاسی ایران می‌شود.
نکته منفی کتاب توصیف و شرح حوادث وحشتناکی است که در جنگ رخ داده است. تجاوزاتی که به زنان مسلمان صورت می‌گرفت تا نطفه‌ای درون بدن آنها شکل بگیرد که صرب باشد و نه مسلمان!  همچنین شرح گورهای دسته جمعی و کشتار کوچک و بزرگ در جریان این جنگ، از بخش هایی است که برای مخاطب حساس مناسب نمی‌باشد 

کتاب برای نوجوانان بالای ۱۵ سال توصیه می شود.

https://eitaa.com/vazhband
        

          
جک لندن در بخشی از کتاب گزارشی از انگلستان ارائه میدهد.راوی کتاب به بازدید از منطقه‌ی فقیر نشین لندن علاقه مند است. او مرد آمریکایی متمولی است که برای شناخت  جامعه فقیر لندن با لباس مبدل خود را به محله آنها می‌رساند و کمی از زندگی دردناک آنها را تجربه می‌کند. درد و بیماری ، عدم رعایت بهداشت، فقر شدید و گرسنگی، تحقیر  و توهین ، فقر فرهنگی و عدم آگاهی، از جمله مواردی است که او در میان آن مردم بینوا پیدا می‌کند. در این بخش زندگی افرادی که راوی با آنها دمخور بوده است هرکدام تحت عناوینی جداگانه ذکر گردیده است.
انتهای کتاب  4 داستان جذاب کوتاه از جک لندن آمده است که ربطی به بخش اول ندارد.
داستانهای درست کردن آتش ، بی آبرو و قانون زندگی درباره مردانی است که در سرمای شدید گرفتار شده‌اند یا اسیر قبایل بومی و حیوانات وحشی هستند. و داستان عقل پورپورتوک ؛ درباره دختری سرخ پوست به نام السو است که در کمالات و سواد و هنر بی نظیر بود و همراه با پدر خوش گذرانش زندگی می‌کرد. پدر زندگی بی بند و باری داشت و زیر بار مبلغ هنگفتی قرض بود که از یک نزول خوار گرفته بود . بعد از مرگ پدر ، مرد نزول خوار از دختر درخواست ازدواج می‌کند  و او جواب رد می‌دهد و.... 

این اثر به جهت شناختن دقیق و جزیی از جامعه ای که خود را متمدن می داند ( انگلیس) برای مخاطب بسیار آموزنده است. بریتانیا در اوایل قرن بیستم که این اثر چاپ شده است، بزرگترین و ثروتمندترین امپراتوری جهان بود . اما تبعه انگلیس و ملوانانی که سالها در ماموریتهای استعماری انگلیس به دولتشان خدمت کرده بودند در وضعیتی بسیار اسفبار به سر می برند. توده‌ی مردم از طبیعی ترین حقوق خود محرومند . فقر و نداری و گرسنگی و عدم بهداشت در پایتخت انگلیس بیداد می‌کند. ثروتمندان هر روز به ثروت خود اضافه می‌کنند و فقیران روز به روز بی چیزتر می‌شوند و با اوضاعی رقت انگیز از دنیا می‌روند.

 جک لندن به سبب عقاید سوسیالیستی خود نسبت به نظام امپریالیستی انگلیس انتقادات فراوانی دارد و حکومت را مسئول تحقیر و عقب نگه داشتن مردم فقیر می‌داند. زیرا به عمد از توضیع عادلانه ثروت جلوگیری می‌کند و نمی‌گذارد عدالت اجتماعی بر قرار شود و وظایف خود را نسبت به توده‌ی مردم انجام نمی‌دهد و تنها خود را مسئول حفظ منافع طبقه‌ی ثروتمد می‌داند.

همچنین در داستانهای انتهای کتاب نیز طبیعت سرد و خشن آمریکای شمای و روسیه( سیبری) و شرایط زندگی در آنجا برای مخاطب شرح داده می‌شود که تازگی دارد و بر دانش آنها می‌افزاید.

نکته منفی کتاب توصیف و شرح حوادث وحشتناکی است که در جامعه فقیر  مردم روی می دهد. ظلم و نابرابری نسبت به کودکان و سو استفاده از آنها برای مشاغل سخت همچنین گرسنگی های طولانی مدت و مصائب دیگر  روح خواننده را کدر می‌کند و سبب ترویج نا امیدی از زندگی می‌شود( با اینکه این بخش آثار مثبتی هم به دنبال دارد مثل درک پوچی نظام سرمایه سالار غرب و یافتن نگاه واقع بینانه نسبت به زرق و برق  جامعه آنها)  

کتاب در قسمت گزارش زندگی در لندن  و چند داستان پایانی مناسب مخاطب بزرگسال است

https://eitaa.com/vazhband