با نگاه به جلد و نوشته‌ی پشت کتاب فکر کردم با کتابی جالب و شاید حتی خنده‌دار مواجه باشم اما بیش‌تر تاریک و تلخ و افسرده‌کننده بود.
        

          و این لازم نیست داستان ها را باور کنی تا دوستشان داشته باشی.من همه ی داستان ها را دوست دارم.توالی آغاز، میانه، و پایان را دوست دارم. انباشت آرام معنا را دوست  دارم، چشم انداز های مه آلود خیال را، مسیرهای پیچ در پیچ، دامنه های جنگلی، برکه های چون آینه، چرخش های تراژیک و سکندری خوردن های کمدی را.
.
یکبار مردی از من پرسید کتاب ها چه مزه ای دارند، حالا دقیقش را هم نگفتی، نگفتی.جوابش را از قبل آماده داشتم، اما برای این که کاری نکرده باشم که او از بیخ احساس حماقت کند، کمی وانمود کردم دارم به سؤالش فکر می کنم و بعد گفتم رفیق، بادر نظر گرفتن شکاف عمیقی که میان تمامی تجربیات شما و من وجود دارد، برای اینکه نزدیک ترین طعم را به آن طعم منحصر به فرد به شما نشان دهم باید بگویم که کتاب ها، همین طوری اش را اگر بخواهید، همان طعم بوی قهوه  را میدهند.
.
جری همیشه می گفت آدم اگر دلش نخواهد زندگی اش را دو بار زندگی کند یعنی آن را هدرداده است.
        

          ماجرای موش کتابخواری که به دلیل خوشمزه بودن جملات و کلمات کتاب ها تبدیل شد به یک‌ موش کتابخوان✨️

خوبه که به جمله ی مهم فرمین موش داستانمون اشاره کنم : هر کتابی که ارزش خوردن دارد، ارزش خواندن هم دارد

بعضی جاها وسوسه میشدم که منم کتاب خوردن رو امتحان کنم(این احساس رو همیشه به کتاب هایی که خیلی خیلی موردعلاقمن دارم)

کتاب خوبی بود و من کاملا باهاش ارتباط برقرار کردم❤️‍🩹
        

          عالی بود عالی🤌🦋
با اینکه ساده بود ولی واقعا آموزنده و قشنگ بودش 

        

          با دیدن کتاب توی کتاب فروشی مجذوب جلد خلاقانه‌اش شدم
نویسنده حال و هوای خودش رو در قالب یک موش بیان کرده، موشی که کتابخوانه، عاشق میشه و...برای همین احساسات موش برای خواننده ملموسه مخصوصا برای کتاب‌خوان‌ها
در کل میتونم بگم جلدش از خودش بهتره
        

          اولش که کتاب رو دیدم به نظرم کتاب جالبی میومد اما بعد از خوندنش به نظرم کتاب چندان جالبی نبود و اصلا نتونستم با کتاب ارتباط برقرار کنم 
        

          واقعا ارزش خوندن داره داستان زندگی یه موش که تو یه کتابخونه کتاب میخورده ک کم کم کتابارو شروع میکنه به خوندن و ب جایی میرسه ک زندگیش از همه موشا متفاوت میشه و بیش تر کتابارو میخونه و فقد گوششونو میجوعه
        

          من این کتاب رو با ترجمه دیگری خوندم اما در کل داستانش راضی کننده نبود نتیجه گیری خاصی نداشت ریتم یه جاهایی کند میشد در کل پیشنهاد نمیکنم... 
        

          البته  من با ترجمه نشر مرکز خوندم  و این جز  کتابایی هست که هر وقت ازم میپرسن کتابای مورد علاقت بگو سریع  اسمش به ذهنم   میرسه:)
        

          به نام او...
زیبا بود ، اوایل کتاب گول زنند بود !
ولی در ادامه هرچه بیشتر و بیشتر ادامه پیدا کرد داستان ماجراجویی تر ، جذاب تر و دیدنی تر میشد ...
آنجایی را دوست داشتم که نشان داد، (کتاب) فقط برای خواندن و گذشتن از آن و شروع کتاب دیگری نیست، کتاب ، خاطره ای دلنشین است که در افکار باقی می ماند و تو در حین خواندن آن تجربه های دلنشینی را با شخصیت های داستان تجربه می کنی .
من با فرمین زندگی کردم ، با او کتاب خوردم و خواندم با او و آرزو های بلند پروازانه اش قدم زدم و واقعیت زندگی را با او تجربه کردم .
این کتاب نشان داد که زندگی همیشه شیرین و لذت بخش نیست ، بلکه سختی ها هم در کنار آن هستند...
در کل من از این کتاب لذت بردم و امیدوارم شما با خواندن این کتاب با فرمین ، موش کتابخوان ما ، از کتاب لذت ببرید.
        

          فکر میکردم قراره با کتاب زیبا تری روبرو باشم
ولی روند غمگین و پوچ داستان باعث شد حتی تمامش هم نکنم 
        

          یکی از روزهایی که برای فروشگاه کتاب گردی به انقلاب رفته بودم‌، فرمین موش کتابخوان را در کتاب فروشی کیهان پیدا کردم ، با جلد جذابی که یک بریدگی خاص داشت ، جویده شدن کتاب یعنی همان رد دندان های فرمین ! تورقی در کتاب داشتم و بعد گزیده پشت جلدش را خواندم ، موشی که کتاب ها را اول بر اساس جنس کاغذ و مزه می جوید و بعد کم کم به سراغ متن کتاب ها رفت ، کتابخوان شد و حالا فقط قسمت های بدون نوشته را می خورد و .... همه این نقاط جذاب کافی بود تا کتاب را تهیه کنم .
اما  چرا فقط دو امتیاز؟! دو امتیاز بخاطر ایده جدید و تصویر سازی های خوب نویسنده و تک جمله های خوب ، اما ستاره های خالی بخاطر حجم سیاهی ، نا امیدی و‌ ندانم گرایی سایه افکنده بر کتاب ! بخش هایی از متن دقیقا شبیه جان کندن بود ... موضوع زیبایی که با بستن روزنه های نور امید و زندگی  و‌ گرایش پررنگ نویسنده به پوچی ، جهان بر مبنای شانس و تصادفی و ... حسابی حیف شده بود . اگر وقتش را داشتم ، داستان فرمین را از ابتدا بازنویسی می کردم با همان آدم ها ، وقایع و رویداد ها و فقط با دید روشن تر و با امید ...

در آخر باز هم یادآوری می کنم ، اگر احساس تنهایی می کنید ، اگر حس و حالتان گرفته است ، اگر نوجوان هستید و ... و ... سراغ این کتاب نروید !
        

          ~اولش کتاب‌ها را بر اساس طعمشان فقط می‌خوردم؛ خوشحال گاز می‌زدم و می‌جویدم. اما خیلی زود شروع کردم به پراکنده خواندن دوروبر لبه‌های غذاهایم و با گذشت زمان بیشتر خواندم و کمتر جویدم تا این که در نهایت کمابیش تمام ساعت‌های بیداری‌ام را صرف خواندن می‌کردم و فقط حاشیه‌ها را می‌جویدم.~
‌
کتاب‌های کتابی همیشه برای کتاب‌خوان‌ها جذابه!

دیدن انسانیت و اخلاق در یک موش خیلی برام جالب توجه بود؛
و با فرمین خیلی همزاد پنداری داشتم
طراحی جلد و نقاشی‌های داخل کتاب واقعاً زیباست.
کتاب برای من اوج نداشت و خیلی یکنواخت بود
می‌تونست بهتر ازین‌ها باشه


نودویکمین #کتاب۱۴۰۳
        

          شاید فک کنید این کتاب واسه بچه های ۱۲ ۱۳ ساله جذاب تر باشه از روی جلد جذاب و گوگولیش (من خودم همین فکر میکردم😀)
ولی خوب اصلا این طوری نیس فکر میکنید خنده دار باشه ولی بازم اصلا این طوری نیس به علاوه اینکه خیلی دپ یا همون غمگین تازه کلامتی هم بعضی جاهاش بود که من نمی‌فهمیدم یعنی چی 
(شاید بخاطر سن کمم ) 
و بخاطر همون کلمات من نتونستم درست با این کتاب ارتباط بگیرم و اون طوری جذبش بشم((: 
        

          مرگ نویسنده، پایان دنیا
        

          نام  کتاب و طراحی جلد فریب دهنده است.
مشتاقانه کتاب را انتخاب می کنی و بعد از خواندن ۵۰ صفحه می فهمی ای بابا...دوباره فریب ظاهر کتاب را خوردیم...
کتاب جالب نبود و شاید اگر نویسنده می توانست داستان جذاب تری روایت کند  کتاب شیرین تر می شد...
        

          هرچه قدر هم کوچک باشى، دیوانگی‌ات مى‌تواند به بزرگى دیوانگى هر کس دیگرى باشد



فرمین، موش متفکر، عادت دارد از احساسات و افکارش حرف بزند، در فضاى پرآشوب ذهنش، همه‌ى اینها را با نام کتاب‌ها و خط به خط داستان‌هایشان گره بزند. و چقدر غم‌انگیز است لحظه‌اى که مخاطب مى‌فهمد فرمین توانایى تولید اصوات به شکل واژه را دارا نیست. او مى‌اندیشد، اما راهى براى بیان افکار و احساساتش ندارد. و چقدر دردناک است زندانى شدن در سلول انفرادى افکار و دست و پنجه نرم کردن با ذهنى پر از ابهام

فرمین در بیان افکارش و در خیال‌پردازى‌اى بى حد و مرزش همیشه براى خود بدن، هیبت و شکل و شمایلى انسانى قائل است. و همین رفت و آمد ذهنى مخاطب بین دنیاى انسانى و موشى، همین آگاهى از ناتوانى‌هاى یک موش و پوشاندن آنها با تخیل، جذابیت اثر را دو چندان کرده است

 <a href="http://kafebook.ir/%D9%81%D8%B1%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B4-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86/">منبع</a>
        

          جالب و لذت بخش
        

          داستان راجع به موشی به نام فرمین هست فرمین که توی کتابفروشی به دنیا اومده توانایی خوندن کتاب‌ها رو داره.
از اونجایی که موش داستان ما ریز نقش هست در تلاشه که بین خواهر و برادراش بتونه به زندگی ادامه بده. و اینطور میشه که به سمت جویدن کتاب‌ها روی میاره اما کم کم طرها و واژه‌های چاپ شده اونو به وجد میارن تلاش می‌کنه برای اینکه پی به راز جهان کتاب‌ها ببره.
شاید اول با دیدن پارگی کنار کتاب به این فکر کنین که کتاب اشتباهی به دستم رسیده، اما این رد گاز فرمین بر روی کتابه!
چه کتاب اشکال قشنگی کشیده شده که به درک کتاب و فضاسازی ذهن کمک می‌کنه.
        

          تجربه زندگی و دیدن تلاش هاش واقعا تجربه خوشایندی بود :)
از دید یک موش زندگی را ببین ....
این جمله ایست که میتونم برای تشویق تون برای خواندن این کتاب پیشنهاد بدم📚🎻