با نگاه به جلد و نوشته‌ی پشت کتاب فکر کردم با کتابی جالب و شاید حتی خنده‌دار مواجه باشم اما بیش‌تر تاریک و تلخ و افسرده‌کننده بود.
        

          باز هم کتابی در مورد کتاب ها بود اما اینبار از زبان یک موش .
موشی ضعیف اما باهوش .
البته کل کتاب راجع به کتاب نبود و از یک جایی به بعد روند داستان تغییر می‌کرد.  
قلم کتاب بسیار روان و ساده بود و سیر زمانی خطی .
داستان محله و میدانی در بوستون آمریکا و موشی که بر حسب تصادف در این مکان زاده و بزرگ می‌شود و در آخر تخریب این محله .
روایت زندگی موش(فرمین)، علایق و سرگرمی ها ،برقراری ارتباط 
چیزهایی که یاد گرفته و افکار و احساسات ش ،  تنهایی و در پایان مرگ ش .
کتاب ساده ی کوچکی بود اما حس و حال خوبی با خودش داشت و دلچسب بود برای من ، مخصوصا شخصیت و صحنه سازی هایی که داشت هر چند شخصیت های ثابت داستان زیاد نبودند اما به خوبی توصیف شده بودند .
        

          هرچه قدر هم کوچک باشى، دیوانگی‌ات مى‌تواند به بزرگى دیوانگى هر کس دیگرى باشد



فرمین، موش متفکر، عادت دارد از احساسات و افکارش حرف بزند، در فضاى پرآشوب ذهنش، همه‌ى اینها را با نام کتاب‌ها و خط به خط داستان‌هایشان گره بزند. و چقدر غم‌انگیز است لحظه‌اى که مخاطب مى‌فهمد فرمین توانایى تولید اصوات به شکل واژه را دارا نیست. او مى‌اندیشد، اما راهى براى بیان افکار و احساساتش ندارد. و چقدر دردناک است زندانى شدن در سلول انفرادى افکار و دست و پنجه نرم کردن با ذهنى پر از ابهام

فرمین در بیان افکارش و در خیال‌پردازى‌اى بى حد و مرزش همیشه براى خود بدن، هیبت و شکل و شمایلى انسانى قائل است. و همین رفت و آمد ذهنى مخاطب بین دنیاى انسانى و موشى، همین آگاهى از ناتوانى‌هاى یک موش و پوشاندن آنها با تخیل، جذابیت اثر را دو چندان کرده است

 <a href="http://kafebook.ir/%D9%81%D8%B1%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B4-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86/">منبع</a>
        

          و این لازم نیست داستان ها را باور کنی تا دوستشان داشته باشی.من همه ی داستان ها را دوست دارم.توالی آغاز، میانه، و پایان را دوست دارم. انباشت آرام معنا را دوست  دارم، چشم انداز های مه آلود خیال را، مسیرهای پیچ در پیچ، دامنه های جنگلی، برکه های چون آینه، چرخش های تراژیک و سکندری خوردن های کمدی را.
.
یکبار مردی از من پرسید کتاب ها چه مزه ای دارند، حالا دقیقش را هم نگفتی، نگفتی.جوابش را از قبل آماده داشتم، اما برای این که کاری نکرده باشم که او از بیخ احساس حماقت کند، کمی وانمود کردم دارم به سؤالش فکر می کنم و بعد گفتم رفیق، بادر نظر گرفتن شکاف عمیقی که میان تمامی تجربیات شما و من وجود دارد، برای اینکه نزدیک ترین طعم را به آن طعم منحصر به فرد به شما نشان دهم باید بگویم که کتاب ها، همین طوری اش را اگر بخواهید، همان طعم بوی قهوه  را میدهند.
.
جری همیشه می گفت آدم اگر دلش نخواهد زندگی اش را دو بار زندگی کند یعنی آن را هدرداده است.
        

          ماجرای موش کتابخواری که به دلیل خوشمزه بودن جملات و کلمات کتاب ها تبدیل شد به یک‌ موش کتابخوان✨️

خوبه که به جمله ی مهم فرمین موش داستانمون اشاره کنم : هر کتابی که ارزش خوردن دارد، ارزش خواندن هم دارد

بعضی جاها وسوسه میشدم که منم کتاب خوردن رو امتحان کنم(این احساس رو همیشه به کتاب هایی که خیلی خیلی موردعلاقمن دارم)

کتاب خوبی بود و من کاملا باهاش ارتباط برقرار کردم❤️‍🩹
        

          عالی بود عالی🤌🦋
با اینکه ساده بود ولی واقعا آموزنده و قشنگ بودش 

        

          جالب و لذت بخش
        

          با دیدن کتاب توی کتاب فروشی مجذوب جلد خلاقانه‌اش شدم
نویسنده حال و هوای خودش رو در قالب یک موش بیان کرده، موشی که کتابخوانه، عاشق میشه و...برای همین احساسات موش برای خواننده ملموسه مخصوصا برای کتاب‌خوان‌ها
در کل میتونم بگم جلدش از خودش بهتره
        

          این کتاب هم از نظر محتوا و هم ظاهر، ایده درخشانی رو دنبال میکنه.
داستان از زبان یک موش که خوره‌ی کتابه روایت میشه و کلی ارجاع به کتابهای مختلف داره. من عاشق کتابهایی هستم که درباره کتابهان. و این یکی رو خیلی زیاد دوست داشتم. 
داستان خیلی پرکشش و جذاب شروع میشه و پایان دراماتیکی داره . اما هرچی از اواسط کتاب به آخر نزدیک میشیم، کشش داستان رو به افول میره و تکراری میشه و امتیاز از دست میده.
من اگر بخوام کسی رو به مطالعه علاقمند کنم، بخصوص اگر نوجوان باشه، این کتاب رو بهش هدیه میدم.
و اخر اینکه، این کتاب رو هم هدیه گرفتم :)
.....
درمورد کتابهام هم نظرم عوض شده. لطفا همرو بدون استثنا، باهام دفن کنید. حالا که فکرشو میکنم میبینم نمیتونم تصور کنم هیچکس جز خودم تن قشنگشون رو لمس کنه و باهاشون خوشحال بشه. اگر جا برای همه نبود، کتابهایی که هدیه گرفتم رو باهام دفن کنید. چون چیزی فراتر از هوس کتاب خوندن اونها رو به من پیوند داده. 
تمام.
        

          یکی از روزهایی که برای فروشگاه کتاب گردی به انقلاب رفته بودم‌، فرمین موش کتابخوان را در کتاب فروشی کیهان پیدا کردم ، با جلد جذابی که یک بریدگی خاص داشت ، جویده شدن کتاب یعنی همان رد دندان های فرمین ! تورقی در کتاب داشتم و بعد گزیده پشت جلدش را خواندم ، موشی که کتاب ها را اول بر اساس جنس کاغذ و مزه می جوید و بعد کم کم به سراغ متن کتاب ها رفت ، کتابخوان شد و حالا فقط قسمت های بدون نوشته را می خورد و .... همه این نقاط جذاب کافی بود تا کتاب را تهیه کنم .
اما  چرا فقط دو امتیاز؟! دو امتیاز بخاطر ایده جدید و تصویر سازی های خوب نویسنده و تک جمله های خوب ، اما ستاره های خالی بخاطر حجم سیاهی ، نا امیدی و‌ ندانم گرایی سایه افکنده بر کتاب ! بخش هایی از متن دقیقا شبیه جان کندن بود ... موضوع زیبایی که با بستن روزنه های نور امید و زندگی  و‌ گرایش پررنگ نویسنده به پوچی ، جهان بر مبنای شانس و تصادفی و ... حسابی حیف شده بود . اگر وقتش را داشتم ، داستان فرمین را از ابتدا بازنویسی می کردم با همان آدم ها ، وقایع و رویداد ها و فقط با دید روشن تر و با امید ...

در آخر باز هم یادآوری می کنم ، اگر احساس تنهایی می کنید ، اگر حس و حالتان گرفته است ، اگر نوجوان هستید و ... و ... سراغ این کتاب نروید !
        

          اولش که کتاب رو دیدم به نظرم کتاب جالبی میومد اما بعد از خوندنش به نظرم کتاب چندان جالبی نبود و اصلا نتونستم با کتاب ارتباط برقرار کنم 
        

          شاید فک کنید این کتاب واسه بچه های ۱۲ ۱۳ ساله جذاب تر باشه از روی جلد جذاب و گوگولیش (من خودم همین فکر میکردم😀)
ولی خوب اصلا این طوری نیس فکر میکنید خنده دار باشه ولی بازم اصلا این طوری نیس به علاوه اینکه خیلی دپ یا همون غمگین تازه کلامتی هم بعضی جاهاش بود که من نمی‌فهمیدم یعنی چی 
(شاید بخاطر سن کمم ) 
و بخاطر همون کلمات من نتونستم درست با این کتاب ارتباط بگیرم و اون طوری جذبش بشم((: 
        

          واقعا ارزش خوندن داره داستان زندگی یه موش که تو یه کتابخونه کتاب میخورده ک کم کم کتابارو شروع میکنه به خوندن و ب جایی میرسه ک زندگیش از همه موشا متفاوت میشه و بیش تر کتابارو میخونه و فقد گوششونو میجوعه
        

          مرگ نویسنده، پایان دنیا
        

          اولش کتاب ها را بر اساس طمعشان فقط می خوردم خوشحال گاز می زدم و میجویدم.اما خیلی زود شروع به پراکنده خواندن دروبر لبه های غذاهایم.و با گذشت زمان،بیش تر خواندم و کم تر جویدم،تا این که در نهایت کمابیش تمام ساعت های بیداری ام را طرف خواندن می کردم و فقط حاشیه ها را می جویدم.


اوایل داستان زیاد جالب نبود و روندش کند بود.
به مرور زمان داستان هیجان انیگز تر و بهتر شد.
فرمین موش دوست داشتنی که کتاب میخوند،و آرزوی انسان شدن در سر داشت.
من این کتابو فقط نخوندم،باهاش زندگی کردم:)
با فرمین رفتم سینما،توی کتاب فروشی دنبال کتاب گشتم،شب ها توی خیابان دنبال غذا میرفتیم،با آرزوها و رویاهایش پرواز میکردم و کتاب میخوردیم!
کتاب واقعا برای من خیلی دوست داشتنی بود،فرمین میگه لازم نیست داستان ها رو باورکنی تا دوستشان داشته باشی.
ولی من این داستان را باور کردم و دوستش دارم.
ته کتاب واقعا گریه کردم و باور نمیشد باید از فرمین عزیز خداحافظی کنم،فرمین به عنوان یک موش خیلی چیزها به من یاد داد...
دلم براش تنگ میشه و تا ابد داستان و خاطراتش توی ذهنم باقی میمونه...
طراحی جلد واقعا بی نظیر بود و از لحاظ ترجمه و کاملی خیلی خوب بود..
پی نوشت:این کتاب باعث میشه دلم بخواد کتاب بخورم😂

        

          فکر میکردم قراره با کتاب زیبا تری روبرو باشم
ولی روند غمگین و پوچ داستان باعث شد حتی تمامش هم نکنم 
        

          من این کتاب رو با ترجمه دیگری خوندم اما در کل داستانش راضی کننده نبود نتیجه گیری خاصی نداشت ریتم یه جاهایی کند میشد در کل پیشنهاد نمیکنم... 
        

          نام  کتاب و طراحی جلد فریب دهنده است.
مشتاقانه کتاب را انتخاب می کنی و بعد از خواندن ۵۰ صفحه می فهمی ای بابا...دوباره فریب ظاهر کتاب را خوردیم...
کتاب جالب نبود و شاید اگر نویسنده می توانست داستان جذاب تری روایت کند  کتاب شیرین تر می شد...
        

          داستان راجع به موشی به نام فرمین هست فرمین که توی کتابفروشی به دنیا اومده توانایی خوندن کتاب‌ها رو داره.
از اونجایی که موش داستان ما ریز نقش هست در تلاشه که بین خواهر و برادراش بتونه به زندگی ادامه بده. و اینطور میشه که به سمت جویدن کتاب‌ها روی میاره اما کم کم طرها و واژه‌های چاپ شده اونو به وجد میارن تلاش می‌کنه برای اینکه پی به راز جهان کتاب‌ها ببره.
شاید اول با دیدن پارگی کنار کتاب به این فکر کنین که کتاب اشتباهی به دستم رسیده، اما این رد گاز فرمین بر روی کتابه!
چه کتاب اشکال قشنگی کشیده شده که به درک کتاب و فضاسازی ذهن کمک می‌کنه.
        

          به نام او...
زیبا بود ، اوایل کتاب گول زنند بود !
ولی در ادامه هرچه بیشتر و بیشتر ادامه پیدا کرد داستان ماجراجویی تر ، جذاب تر و دیدنی تر میشد ...
آنجایی را دوست داشتم که نشان داد، (کتاب) فقط برای خواندن و گذشتن از آن و شروع کتاب دیگری نیست، کتاب ، خاطره ای دلنشین است که در افکار باقی می ماند و تو در حین خواندن آن تجربه های دلنشینی را با شخصیت های داستان تجربه می کنی .
من با فرمین زندگی کردم ، با او کتاب خوردم و خواندم با او و آرزو های بلند پروازانه اش قدم زدم و واقعیت زندگی را با او تجربه کردم .
این کتاب نشان داد که زندگی همیشه شیرین و لذت بخش نیست ، بلکه سختی ها هم در کنار آن هستند...
در کل من از این کتاب لذت بردم و امیدوارم شما با خواندن این کتاب با فرمین ، موش کتابخوان ما ، از کتاب لذت ببرید.