داستان شامل دو بخش بود. بخش اول روایت کشته شدن یک دختر به دست سربازان اسرائیلی و بخش دوم شرح تاریخی از اون اتفاق. به شدت دارای توصیفات بی مورد و تکراری از رفت و آمد و خوابیدن و نخوابیدن و جنگ با خستگی و بیابان و در نهایت کشته شدن دختر در ابهام و بدون فضا سازی مناسب. نه با داستان ارتباط برقرار کردم و نه با کاراکترهای آن.
از آنجائیکه روایت آزار دختر به دست سربازان بود شاید کتاب قرباني حذفیات شده باشه.
      

        این کتاب روایت دانشجویانی ست که در جامعه‌ای به شدت سرکوبگر و تحت کنترل دولت چایوشسکو زندگی می‌کنند.  روایت داستان به شکل خطی نیست و شامل قطعات پازل مانندی‌ست که در انتها در ذهن خواننده پیوند می‌خورند و شکل یک داستان مشخص را به خود می‌گیرند.

      

        کتاب در واقع دفترچه خاطرات یک زن ۴۳ ساله هست که زندگی آرامی همراه با همسر و دو فرزندش دارد. دفترچه خاطراتی که سعی می‌کند اتفاقات و احساسات روزانه‌اش را در آن ثبت کند اما خیلی سعی دارد این دفترچه به دست کسی نیفتد و کسی آن را خواند.  این خانواده به ظاهر در آرامش کنار هم زندگی می‌کنند اما متوجه میشویم که هیچ درک و گفتگوی موثری بین اعضای خانواده اتفاق نمی‌افتد. در داستان به تفاوت نسل‌ها اشاره شده و اینکه هر نسلی دنیای مربوط و مخصوص به خود را دارد به یاد جمله‌ای از ژوز ه ساراماگو در کتاب کوری افتادم که می‌گفت:«زندگی کردن با آدم‌ها آسان است اما درک کردن آنها کار مشکلی است» 


      

        کامو در سقوط آینه‌ای تمام قد مقابل روحمان قرار می‌دهد.آینه‌ای که به وضوح روان و درونمان را بی پرده و صادقانه می‌نمایاند. 
کتابی  ارزشمند که با وجود ابراز حقایق تلخ و گزنده‌، در پایان دوست داشتم در آغوش بفشارمش.
قطعا این کتاب را دوباره خواهم خواند.
      

        کتاب از داستان‌های کوتاهِ پراکنده و متفاوتی از دوره‌های زندگی شخصی به نام کورنل استی تشکیل شده که از کودکی تا میانسالی او رو در بر میگیره. چیزی شبیه دفتر 
خاطرات. 

هر فصل از کتاب با یک عنوان یک یا دو خطی توضیح کوتاهی درباره‌ی آنچه خواهید خواند می‌دهد. 

هر روایت تنها در حضور کورنل استی مشترک هستند و باقی ماجراها متفاوت است. ماجراهایی گاه تلخ، گاه خنده‌دار و طنز و گاه تامل برانگیز. 
کمی من رو یاد کتاب "صید قزل‌آلا در آمریکا" نوشته‌ی ریچارد براتیگان انداخت. البته
این کتاب حدود ۱۱۰سال پیش نوشته شده. نزدیک به ۶۰سال  پیش از "صید قزل آلا در آمریکا"


      

        داستان انسانهایی تنها، به پایان خط رسیده. بریده از دنيا و بی میل به زندگی. در انتظار هیچ.
اما این پایان ماجرا نیست . 
زندگی با نیروی خارق‌العاده خود همه چیز را پس می‌راند و با شگفتی‌ها و فراز و فرودهای و غافلگیریهایش ، همه چیز را دگرگون می‌کند.
و به گفته‌ی پل استر تنها باید "پذیرفت" 
      

        درباره‌ی این کتاب قطعاً صحبت و نقد فراوان ذکر شده و من چیز زیادی برای اضافه کردن ندارم.
تنها نکته‌ای که شاید به خواننده کمک کند این است که: 
در خوانش اثر صبوری به خرج دهد. شاید تا۳۰۰ صفحه اول، ماجرا پیچیده و دشوار به نظر برسد. اما به عالیجناب یوسا اعتماد کنید .
از جایی، دیگر ، کنار گذاشتن کتاب مشکل خواهد بود.
داستان حول گفتگو های درونی و نقل خاطرات گذشته کاراکترهاست. 
کشوری درگیر مناقشات و دسیسه‌ها و زد و بندهای سیاسی.
و زندگی انسان‌هایی که پیرامون این سیاسیون و تحت تاثیر پلشتیهای آنان آسیب می‌بینند و گاهی نابود می‌شوند.

      

        وقتی متوجه شدم نویسنده‌ی این کتاب هرگز موفق به تمام کردن آن نشده و از دنيا رفته کمی در خواندنش مردد شدم. حس بد شنیدن حرفی نصفه و نیمه...
با این حال دو عامل باعث شد کتاب را دست بگیرم:
-این کتاب آخرین حرفها و تفکرات یک نویسنده بودو آن هم چه نویسنده‌ای لئونید آندریف👌
- راوی داستان "شیطان" بود. نگاه کردن به  انسان از نگاه شیطان به نظرم ایده‌ی جالبی بود
و در نهایت با ایده‌ی نویسنده در این مورد که : شاید اینکه انجام کارهای بد و شرورانه را گردن عاملی بیرونی به نام "شیطان" بیاندازیم تنها یک خودفریبی است و همه چیز در درون خود ماست. چه خیر و چه شر. بسیار موافق بودم.
در انتها باید اعتراف کنم از نگاه آندری یف به زن در این کتاب به عنوان یک زن چندان راضی نبودم 😊

      

        این کتاب من رو به شدت به یاد کتاب ناتور دشت انداخت. در ناتور دشت با یک پسر نوجوان مواجه هستیم و در این کتاب با یک دختر نوجوان با همان احساسات متغیر و گاهی بیزار از همه چیز و همه کس.
کتاب با بیدار شدن دختری که  اسمش رو تا آخر داستان نمیدونیم و پدرش رو به علت یک بیماری از دست داده و در حال حاضر تنها با مادرش زندگی میکنه شروع میشه و تا شب که دوباره به رختخواب میره به پایان میرسه.
در طول داستان خواننده رو در جریان احساسات و تفکرات و درونیاتش درباره مسائل و آدم‌های اطرافش قرار میده.


      

        آنچه که مسلم است اینه که این کتاب برای هر مخاطبی مناسب نیست.
روایاتی پراکنده با اندک ارتباطی در برخی جاها که در کل نه ابتدایی داره نه انتهایی. مثل برشهایی از دفتر خاطرات  هست و از اونجایی که بسیاری از مطالب پیوند زیادی با فرهنگ و شرایط اجتماعی آمریکا داره، درکش برای خواننده‌ی ایرانی که شناختی از اون نداره سخت و سقیله.
به نظرم کتابیه که مخاطب خاص داره و باید اطلاعات زیادی از ادبیات و نسل بیت داشته باشی تا درک درستی از کتاب داشته باشی.
      

        کتاب روایت داستانی تاریخی مربوط به شقاوتها و پلیدی‌های پادشاهي هوس باز و ملون مزاج به نام نرون است. دو سوم ابتدایی کتاب به شرح شرایط رم، پایتخت امپراطوری نرون و حکایت عشقی پاک که در دل این شهرِ به دور از عشق و همدلی شکل میگیرد می پردازد. شخصيت‌هاي داستان یکی پس از دیگری به صحنه آمده و داستان را پیش می‌برند.یک سوم پایانی کتاب به شدت جذاب و گیرا و نفس گیر روایت شده به طوری که زمین گذاشتن کتاب را مشکل می‌کند. 
      

        کتاب درباره‌ی نقش اجزا داستان مثل راوی، کاراکتر، نقش استعاره و زبان در داستان و در مجموع آنچه یک اثر را اثری خواندنی و حائز توجه قرار می‌دهد صحبت می کند. به شخصه بعد از خواندن این کتاب حس کردم عینک جدیدی برای مطالعه رمان به چشم گذاشتم و با دیدی دقیقتر و موشکافانه‌تر بخ روایت و قصه‌ی هر. کتاب خواهم نگریست.
      

        یعنی برای کارهای درست هم باید تاوان داد؟ مگر غیر از عقل، معیار دیگری هم وجود داشت؟

ما برای شما پیام‌آور حقیقت بودیم،  ولی حقیقت در دهان ما طنین دروغ داشت. برایتان آزادی به ارمغان آوردیم، ولی این آزادی در دستهایمان به شلاق بدل شد. به شما وعده‌ی حیات و زندگی دادیم، ولی صدایمان به هر جا که رسید، درخت ها خشکیدن و خش خش برگ‌های خشک بلند شد. از آینده به شما نوید دادیم، ولی زبانمان الکن بود و عربده کشیدیم... ص۶۸
      

        رنج به آدم‌های دیگه مربوط میشه. کاری که بقیه در قبال رنج کشیدن تو انجام می‌دن جایگاه اخلاقی‌شون رو نشون میده و کاری که تو در قبال رنج کشیدن بقیه انجام میدی جایگاه اخلاقی تو رو.
      

        ✔️راه زندگی  با فرصت‌های از دست رفته مفروش است.
✔️همیشه اکراه داشته‌ام که دیگران را بیازارم و این بهترین راهِ آزار رساندن به خود است.