در این کتاب به نوعی با شکل گیری یک داستان مواجهیم. نویسنده ای که معتقد است تمام داستان‌ها و حرفها گفته شده و حرف بیشتری برای بازگو کردن نیست اما معشوقه‌اش اصرار دارد او داستانی بنویسد.
از سوی دیگر مردی که تنها با مادر خود زندگی می‌کند و در گذشته سابقه‌ی دستگیری توسط دولت به دلیل بیان حرفهای ممنوع دارد
سوژه‌ی پیشنهادی دختر به نویسنده است و خود این مرد به این سوژه بودنش واقف بوده اما معتقد است که نویسنده چیزی درباره‌ی او نمیداند و نمی‌تواند حرفی برای گفتن داشته باشد.
در این کتاب با انسان‌هایی مواجه هستیم که با وجود کنار هم زندگی کردن، درک درستی از هم ندارند و هر یک در دنیای خود زندگی می‌کند. انسان‌هایی که حتی نامی هم برای خود ندارند و تنها با توجه به نقش حضور خود در داستان شناخته می‌شوند.
انسانی تنها در جمع


      

        اثری شگفت انگیز از نویسنده‌ای روس. داستان پسری با ویژگی‌های خاص اخلاقی و روانی که به اعجوبه‌ی شطرنج بدل می‌شود.  
اما این اعجاب و استعداد در نهایت موجب فروپاشی او می‌گردد .
      

        داستانی بسیار جذاب در دل آفریقا. روایت دختری انگلیسی که در کودکی همراه پدر به آفریقا رفته و در آنجا به کشاورزی و پرورش اسب می‌پردازند. زندگی در دل قبایل آفریقا، از شکار شیر و گراز و فیل گرفته تا پرواز با هواپیما در آسمان آفریقا. بریل مرکام در این کتاب به نوعی خاطرات کودکی و بزرگسالی خود را از آفریقا تا نیویورک نوشته و با قلمی بسیار گیرا و خواندنی بخش‌هایی از رویدادهای زندگی جالب خود را بیان میکند.


      

        داستان شامل دو بخش بود. بخش اول روایت کشته شدن یک دختر به دست سربازان اسرائیلی و بخش دوم شرح تاریخی از اون اتفاق. به شدت دارای توصیفات بی مورد و تکراری از رفت و آمد و خوابیدن و نخوابیدن و جنگ با خستگی و بیابان و در نهایت کشته شدن دختر در ابهام و بدون فضا سازی مناسب. نه با داستان ارتباط برقرار کردم و نه با کاراکترهای آن.
از آنجائیکه روایت آزار دختر به دست سربازان بود شاید کتاب قرباني حذفیات شده باشه.
      

        این کتاب روایت دانشجویانی ست که در جامعه‌ای به شدت سرکوبگر و تحت کنترل دولت چایوشسکو زندگی می‌کنند.  روایت داستان به شکل خطی نیست و شامل قطعات پازل مانندی‌ست که در انتها در ذهن خواننده پیوند می‌خورند و شکل یک داستان مشخص را به خود می‌گیرند.

      

        کتاب در واقع دفترچه خاطرات یک زن ۴۳ ساله هست که زندگی آرامی همراه با همسر و دو فرزندش دارد. دفترچه خاطراتی که سعی می‌کند اتفاقات و احساسات روزانه‌اش را در آن ثبت کند اما خیلی سعی دارد این دفترچه به دست کسی نیفتد و کسی آن را خواند.  این خانواده به ظاهر در آرامش کنار هم زندگی می‌کنند اما متوجه میشویم که هیچ درک و گفتگوی موثری بین اعضای خانواده اتفاق نمی‌افتد. در داستان به تفاوت نسل‌ها اشاره شده و اینکه هر نسلی دنیای مربوط و مخصوص به خود را دارد به یاد جمله‌ای از ژوز ه ساراماگو در کتاب کوری افتادم که می‌گفت:«زندگی کردن با آدم‌ها آسان است اما درک کردن آنها کار مشکلی است» 


      

        کامو در سقوط آینه‌ای تمام قد مقابل روحمان قرار می‌دهد.آینه‌ای که به وضوح روان و درونمان را بی پرده و صادقانه می‌نمایاند. 
کتابی  ارزشمند که با وجود ابراز حقایق تلخ و گزنده‌، در پایان دوست داشتم در آغوش بفشارمش.
قطعا این کتاب را دوباره خواهم خواند.
      

        کتاب از داستان‌های کوتاهِ پراکنده و متفاوتی از دوره‌های زندگی شخصی به نام کورنل استی تشکیل شده که از کودکی تا میانسالی او رو در بر میگیره. چیزی شبیه دفتر 
خاطرات. 

هر فصل از کتاب با یک عنوان یک یا دو خطی توضیح کوتاهی درباره‌ی آنچه خواهید خواند می‌دهد. 

هر روایت تنها در حضور کورنل استی مشترک هستند و باقی ماجراها متفاوت است. ماجراهایی گاه تلخ، گاه خنده‌دار و طنز و گاه تامل برانگیز. 
کمی من رو یاد کتاب "صید قزل‌آلا در آمریکا" نوشته‌ی ریچارد براتیگان انداخت. البته
این کتاب حدود ۱۱۰سال پیش نوشته شده. نزدیک به ۶۰سال  پیش از "صید قزل آلا در آمریکا"


      

        داستان انسانهایی تنها، به پایان خط رسیده. بریده از دنيا و بی میل به زندگی. در انتظار هیچ.
اما این پایان ماجرا نیست . 
زندگی با نیروی خارق‌العاده خود همه چیز را پس می‌راند و با شگفتی‌ها و فراز و فرودهای و غافلگیریهایش ، همه چیز را دگرگون می‌کند.
و به گفته‌ی پل استر تنها باید "پذیرفت" 
      

        درباره‌ی این کتاب قطعاً صحبت و نقد فراوان ذکر شده و من چیز زیادی برای اضافه کردن ندارم.
تنها نکته‌ای که شاید به خواننده کمک کند این است که: 
در خوانش اثر صبوری به خرج دهد. شاید تا۳۰۰ صفحه اول، ماجرا پیچیده و دشوار به نظر برسد. اما به عالیجناب یوسا اعتماد کنید .
از جایی، دیگر ، کنار گذاشتن کتاب مشکل خواهد بود.
داستان حول گفتگو های درونی و نقل خاطرات گذشته کاراکترهاست. 
کشوری درگیر مناقشات و دسیسه‌ها و زد و بندهای سیاسی.
و زندگی انسان‌هایی که پیرامون این سیاسیون و تحت تاثیر پلشتیهای آنان آسیب می‌بینند و گاهی نابود می‌شوند.

      

        وقتی متوجه شدم نویسنده‌ی این کتاب هرگز موفق به تمام کردن آن نشده و از دنيا رفته کمی در خواندنش مردد شدم. حس بد شنیدن حرفی نصفه و نیمه...
با این حال دو عامل باعث شد کتاب را دست بگیرم:
-این کتاب آخرین حرفها و تفکرات یک نویسنده بودو آن هم چه نویسنده‌ای لئونید آندریف👌
- راوی داستان "شیطان" بود. نگاه کردن به  انسان از نگاه شیطان به نظرم ایده‌ی جالبی بود
و در نهایت با ایده‌ی نویسنده در این مورد که : شاید اینکه انجام کارهای بد و شرورانه را گردن عاملی بیرونی به نام "شیطان" بیاندازیم تنها یک خودفریبی است و همه چیز در درون خود ماست. چه خیر و چه شر. بسیار موافق بودم.
در انتها باید اعتراف کنم از نگاه آندری یف به زن در این کتاب به عنوان یک زن چندان راضی نبودم 😊

      

        این کتاب من رو به شدت به یاد کتاب ناتور دشت انداخت. در ناتور دشت با یک پسر نوجوان مواجه هستیم و در این کتاب با یک دختر نوجوان با همان احساسات متغیر و گاهی بیزار از همه چیز و همه کس.
کتاب با بیدار شدن دختری که  اسمش رو تا آخر داستان نمیدونیم و پدرش رو به علت یک بیماری از دست داده و در حال حاضر تنها با مادرش زندگی میکنه شروع میشه و تا شب که دوباره به رختخواب میره به پایان میرسه.
در طول داستان خواننده رو در جریان احساسات و تفکرات و درونیاتش درباره مسائل و آدم‌های اطرافش قرار میده.


      

        آنچه که مسلم است اینه که این کتاب برای هر مخاطبی مناسب نیست.
روایاتی پراکنده با اندک ارتباطی در برخی جاها که در کل نه ابتدایی داره نه انتهایی. مثل برشهایی از دفتر خاطرات  هست و از اونجایی که بسیاری از مطالب پیوند زیادی با فرهنگ و شرایط اجتماعی آمریکا داره، درکش برای خواننده‌ی ایرانی که شناختی از اون نداره سخت و سقیله.
به نظرم کتابیه که مخاطب خاص داره و باید اطلاعات زیادی از ادبیات و نسل بیت داشته باشی تا درک درستی از کتاب داشته باشی.
      

        کتاب روایت داستانی تاریخی مربوط به شقاوتها و پلیدی‌های پادشاهي هوس باز و ملون مزاج به نام نرون است. دو سوم ابتدایی کتاب به شرح شرایط رم، پایتخت امپراطوری نرون و حکایت عشقی پاک که در دل این شهرِ به دور از عشق و همدلی شکل میگیرد می پردازد. شخصيت‌هاي داستان یکی پس از دیگری به صحنه آمده و داستان را پیش می‌برند.یک سوم پایانی کتاب به شدت جذاب و گیرا و نفس گیر روایت شده به طوری که زمین گذاشتن کتاب را مشکل می‌کند. 
      

        کتاب درباره‌ی نقش اجزا داستان مثل راوی، کاراکتر، نقش استعاره و زبان در داستان و در مجموع آنچه یک اثر را اثری خواندنی و حائز توجه قرار می‌دهد صحبت می کند. به شخصه بعد از خواندن این کتاب حس کردم عینک جدیدی برای مطالعه رمان به چشم گذاشتم و با دیدی دقیقتر و موشکافانه‌تر بخ روایت و قصه‌ی هر. کتاب خواهم نگریست.