♥️ داستان کتاب با فیلم‌های تیم‌برتون و یا انیمیشن‌ها، تفاوت‌های زیادی داره ولی خوندن داستان اصلی برام لذت‌بخش بود.
♠️ ترجمه‌ی خانم پیرزاد حقیقتا جزو بهترین‌ ترجمه‌هایی بود که تاحالا دیدم!
        

          وقتی شروع به خواندن آثار مشهور کردم آلیس هم جزو برنامه‌ام بود و اولین ترجمه‌ای که ازش خواندم همین ترجمه پیرزاد بود. مثل همیشه بسیار عظیم‌تر از کارتون و فیلمش بود و پر از لحظاتی است که مبهوت قلم نویسنده می‌شوید. البته کارول استاد ریاضیات بود و کتاب پر از شوخی‌های ریز و درشت است. اما چرا از خواندنش لذت می‌بریم؟ چون کههنوز بعد از این همه سال خیلا‌انگیز است و هر لحظه بدون هیچ توجیهی وارد یک فضای دیگر می‌شوی و قدم به قدم جلو می‌روی و باور می‌کنی. برخلاف داستان‌های امروزی که برای هر لحظه الکی یک توضیحی ارایه می‌دهند. واقعا شبیه یک هواب است و خیلی به آثار سورئال نزدیک است.
        

          کاملا با آنچه که در فیلم‌ها دیده‌اید متفاوت است.با ترجمه شیرین زویا پیرزاد و دقت در جزئیات این کتاب بسیار خواندنی‌ست،نگاه کارول به ادبیات کودک و نوجوان بعنوان یک ریاضیدان نیز قابل ستایش است🌱
        

          من از اونجایی که دچار اختلال خواب هستم و فشار روحی و روانی موجب می‌شه که خیلی راحت از این خواب‌های قمر در عقرب ببینم اصلاً از چیزهایی که آلیس می‌دید تعجب نمی‌کردم :)))

با این حال، جدای از اینکه این رمان چقدر زیبا بود، برای من عجیب‌تر خود لوییس کارول بود. رابطه‌ای که اون با دختر بچه‌های رئیس خودش داشته و گردش‌هایی که گویا کم هم پیش نمیومده و گفتن داستانی با محوریت یکی از این دخترها، تو یک قایق! و اینکه یک استاد ریاضی دانشگاه آکسفورد، که سال‌ها در یکی از بالاترین مدارج با ریاضی سر و کله زده و تناسب و حقیقت محض ریاضی رو درک کرده، تو ذهنش چقدر خیالات و سؤالات درباره‌ی زندگی بوده که چنین داستانی ماحصلش شده. کاش لوییس کارول زنده بود و می‌شد ازش توی یک مصاحبه چنین سؤالاتی رو پرسید، و یا کاش می‌شد رفت تو مغزش و افکار و رویاها و کابوس‌هاش رو دید و تحلیل کرد.
        

          کتاب فلسفه داشت و درک اینکه تو کی هستی محوریت داستان الیس در سرزمین عجایب بود
        

          عجب اضغاث احلامی بود !!!
حس می کردم وسط یکی از خوابای خودمم!
چشممو نگرفت:(
        

          فقط میتونم بگم
اگر این کتاب رو بخونید، صد در صد عاشقش میشید.
        

          چند وقت پیش یه تستی زدم به مناسبت هفته کتابخوانی نمیدونم برای کدوم دانشگاه خارجی بود که میگفت شما کدوم شخصیت داستانی هستید,من شدم الیس در سرزمین عجایب,نمیدونم امیدوارم که باشم
مرسی از اقای کارول و مواد مخدر:)
        

          کارتون آلیس در سرزمین عجایب به نظرم جالب تر بود نسبت به کتابش 
 همیشه برای من برعکس بوده یعنی از کتاب بیشتر از کارتون یا فیلم لذت میبرم اما تو کتاب آلیس ،خیلی صحبت های بین شخصیت های داستان نا مفهوم تر بود 
انگار یک مشت حرف های بی معنی رو فقط میخوندم تا کتاب رو تموم کنم بعد از تموم شدن کتاب همش فکرم درگیر بود که مفهوم این کتاب چی بود ریویو های کتاب رو گوش دادم، توضیحات آقای مجتبی شکوری یکم کمک کرد تا یه برداشتی از کتاب داشته باشم ولی در کل دو ستاره کافیه به نظرم...
        

          با ترجمه آبتین گلکار خوندمش، راستش تصویر سازی ها خیلی زیبا بود، امامن کتاب رو وقتی بچه بودم بیشتر دوست داشتم، الان برام اونقدر جادویی نبود🙈..
        

          کتاب جالبی بود ولی باید قوه تخیل خیلی خوبی داشته باشین تا کتاب بهتون بچسبه 
ولی به نظر من اون قدری که اسم کتاب شهرت داشت انتظار بیشتری میشد ازش داشت 
        

          دوستش نداشتم، به جز خلاقیتش برای خلق اتفاقات عجیب.
فیلمش خیلی بهتر بود.
ترجمه‌اش هم خیلی سخت بود
        

          در طول مطالعه ی کتاب ذهنم کاملا این شکلی بود🤯.
خیلی کتاب عجیب و جالبی بود و واقعا نمیشه فقط در دسته ی ادبیات کودکان قرارش داد چون مفاهیم عمیقی به زبان ساده بیان شده، همچنین این ترجمه بسیار با دقت و تر و تمیز بود و کتاب هم خیلییی کیفیت بالایی داشت در چاپ تصاویر و ....
من خیلی ازش خوشم اومد و میدونم ذهنم تا مدتی واقعا درگیرش میمونه :)
        

          با پسر یازده ساله‌ام خواندیمش و اونقدر براش دلچسب بود و باهاش خندید که دیشب دلتنگش شده بود و میگفت مامان من اصلا متوجه نشدم کی تموم شد!
حیف زود تموم شد
و باز برگشتیم سر خط: 
مامان کتاب جدید چی داری بخونیم😭😫 
یکی منو از دست این پسر نجات بده🫠

        

          ترجمه آقای گلکار عالی بود
        

          به نام او

بعضی از داستان‌ها از فرط تکرار ملکه ذهن همه ما شده‌اند از ادبیات یعنی از کتاب به فرهنگ عامه راه یافته‌اند. یکی از این داستان‌ها «آلیس در سرزمین عجایب» است. داستان‌هایی چون «پینوکیو»‌، «بینوایان»، «شازده کوچولو» و ... که حتی وارد فرهنگ عامه سرزمین ما هم شده‌اند و البته دلیل عمده‌اش خود کتابها نیست، که شمارگانشان در این سالها گویای این مطلب است، بلکه محصولات فرهنگی نظیر فیلم ، سریال یا نسخه صوتی کتاب است که نقش مهم‌تری دارند. تمام ما از کودکی با داستان  آلیس آشنا هستیم و بارها با شکل‌های مختلف با آن روبرو شده‌ایم. پس چه لزومی دارد که آن را بخوانیم؟ به نظر من باید بخوانیم چرا که اول از همه خواندن مهم است دوم ما باید بی‌واسطه با متن اصلی داستان روبرو شویم تا آن را دریبایم فیلم و سریال روایتهای مختلف و متعدد از آن داستان است، مثلا «آلیس در سرزمین عجایب» تیم برتون بیش از آنکه اثر لوییس کارول باشد اثر تیم برتون است. پس باید کتاب را بخوانیم. اگر هم توانستیم و تمایل داشتیم نسخه‌های متعدد آن را تهیه کنیم و بخوانیم مثل من که سه نسخه متفاوت از این کتاب را  دارم :)

اولین ترجمه‌ای که از این کتاب خریدم ترجمه خانم زویا پیرزاد نویسنده معروف بود که فرصت نکردم بخوانم بعد در جایی نسخه شکیلی از نشر مشکی دیدم که آقای شهرابی‌ آن را ترجمه کرده بودند به خاطر ظاهرش آن را هم خریدم. بعد دیدم نشر هوپا هم نسخه‌ای زیبا از این کتاب آن‌هم با قلم مترجم خوش‌نام آقای آبتین گلکار منتشر کرده، گلکاری که تنها از ادبیات روسیه کتاب ترجمه می‌کرد به‌یکبار کتابی کلاسیک از ادبیات انگلستان را ترجمه کرده بود، واقعیتش نمی‌خواستم بخرم. یکسال از چاپش گذشت روزی در کتابفروشی دیدمش تورق کردم و از تصویرسازی فوق‌العاده‌اش حظ بردم، چاپش هم بسیار خوب بود ضمنا قیمتش با توجه به تورم این یکسال معقول به نظر می‌رسید خلاصه خودم را مجاب کردم و خریدمش و شروع کردم به خواندن، البته نسخه پیرزاد هم دم دستم بود. در ادامه آنچه از ترجمه این اثر دستگیرم شده می‌نویسم.

اگر می خواهید این اثر کلاسیک را  خودتان بخوانید و اصلا نمی‌خواهید آن را  برای فرزندتان یا دیگر افرادی که در سنین کودکی یا نوجوانی هستند  تهیه کنید ترجمه پیرزاد بهترین گزینه است هم مقدمه‌ خوبی نوشته و هم کتاب پر است از پانوشت‌های به‌درد بخور. از طرفی گلکار، احتمالا بنا به سفارش ناشر که ناشر تخصصی کودک و نوجوان است، کتاب را برای کودکان و نوجوانان ترجمه کرده. اول اینکه هیچ پانوشت یا توضیح اضافه‌ای ندارد. حتی مقدمه هم ندارد، دوم در ترجمه با آزادی عمل بیشتری رفتار کرده بخصوص در ترجمه اشعار کتاب. مثلا او عبارت معروف «the Cheshire Cat» را گربه پیف‌پیفی ترجمه کرده که خب بی ربط است ولی کودکان و نوجوانان بهتر می‌توانند با آن ارتباط  برقرار کنند. ای کاش گلکار یک مقدمه و موخره ولو مختصر درباره ترجمه‌اش می‌نوشت. مزیت دیگر ترجمه گلکار ظاهر شکیل و تصویرسازی زیبای «لوئیس ریدل» است (البته من متوجه نشدم که چرا او شخصیت کلاهدوز را که معمولا مردی میانسال و دیوانه ترسیم می‌شود و در نسخه برتون، جانی دپ با آن گریم عجیب و غریب بازی‌اش کرده، در قامت دختری زیبارو و بلوند تصویر کرده است). خلاصه من این کتاب را اینطور خواندم نسخه گلکار را مبنا قرار دادم و پانوشتها و مقدمه پیرزاد را هم خواندم.

در مورد خود کتاب هم باید بگویم با اینکه داستان را می‌دانستم و بارها در شکل‌های مختلف آن را دیده یا شنیده بودم باز هم برایم تازگی داشت و از آن لذت بردم احتمالا یکی دو سال بعد آن را باز بخوانم منتها با ترجمه حسین شهرابی که تعریفش را زیاد شنیده‌ام.
        

          من ترجمه‌ی آبتین گلکار از نشر هوپا را خواندم. ترجمه و نقاشی‌ها عالی بودند، ولی راستش از خود داستان چندان سر در نیاوردم!
من با این همه سابقه‌ی کتاب‌خوانی نفهمیدم در نهایت نویسنده چه می‌خواست بگوید و این ماجراها چه معنایی داشتند، حالا بچه‌ها چطور قرار است بفهمند خدا می‌داند.
        

          آلیس انجیل من است. چاپ‌ها و ترجمه‌های مختلفی ازش دارم پس طبیعی است که این چاپ را هم داشته باشم (و عزیزتر اینکه این نسخه را بهم هدیه دادند.) اولین کمی دربارۀ خود آلیس: ماجرا این است که بعد از این همه سال هنوز فانتزی و دنیای دیوانۀ آلیس ناب است. داستان‌های بسیاری آمده و فانتزی‌های بسیاری نوشته شده اما هنوز شوخی‌ها و مهم‌تر از همه جملات و قصه‌های بی‌ربط آلیس یکه‌تاز است. دنیایی که کارول خلق کرده واقعاً عجیب و البته عجق‌وجق و بی‌ربط است و اصلاً کار راحتی نیست چون ما معمولاً سعی می‌کنیم ناخودآگاه وقایع را بهم ربط دهیم. ذکر این نکته هم مهم است که بدون شک از فیلم‌ها و انیمیشن‌هایی که ازش ساخته شده بسیار عظیم‌تر است. نزدیک‌ترین نسخۀ سینمایی و هنری به کتاب آلیس نسخه‌ایی است به اسم «آلیس» که یان شوانکمایر ساخته. 
اما دربارۀ این نسخه: اینکه گلکار کتاب را ترجمه کرده باشد مهم است. فصل «لاک‌پشت قلابی» (اینجا شترگاونهنگ) مهم بود، شوخی‌های شعری و بازی‌های کلامی کارول که اصلاً کار ساده‌ای نیست و گلکار توانسته یک قصۀ روان را ترجمه کند که هیچ‌جایی گنگ نباشد و حتی کلمۀ مهمی مثل گربۀ چشایری را به «پیف‌پیفی» تغییر داده و به نظرم کار درستی است چون در نهایت قصه برای بچه‌ها است و این شکلی مدام در کلمات غریب گیر نمی‌افتند. اما این نسخه ویژگی خیلی مهم‌تری دارد و آن تصویرگری کریس ریدل است. یکی از بی‌نظیرترین تصویرگران دورۀ ما. آن خیلی خوب توانسته از هر گوشه‌ای چیزی در تصویرهایش بیاورد و واقعاً به درک بیشتر داستان کمک کرده. تصویرها انگار واقعاً  صحنه‌ای از ماجرا هستند و می‌توان گوشه‌کنارشان چیزهایی کشف کرد و البته تمام، تاکید می‌کنم تمام صفحات کتاب تصویر دارد و خب، کارول هم احتمالاً همین را می‌خواست. ای کاش ما در زمانه‌ای بودیم که می‌شد چاپ باکیفیت‌تری از کتاب را چاپ کرد اما رفتن سراغ چنین نسخه‌ای بسیار گران‌قدر است و به دلیل «کپی‌رایت» تصویرها کیفیت خوبی دارند. 
ترجمه و تماشای تصویرها حتماً دوباره تجربۀ نوعی را برای منِ خواننده به‌همراه داشت. امیدوارم در آینده جلد دوم هم با همین تصویرگری چاپ شود.
        

          سال ها پیش فیلم و انیمیشن های آن را دیده بودم اما خواندن کتاب جذابیت بیشتری برایم داشت .
کتاب را همراه با پسرم خواندم و چقدر لذت بردیم .
علاوه بر تصویرگری فوق‌العاده زیبا ، ترجمه هم خوب و قابل قبول بود   و اولین تجربه ی من از خوانش ترجمه های آقای آبتین گلکار .
البته بعضی جاها فهمیدن مکالمات و شعر ها کمی سخت میشد برای بچه ها و نمیدونم مشکل ترجمه بود یا نوشته ی اصلی هم به همین شکل بوده . 
همیشه خواندن ماجراجویی ها و داستان های تخیلی برای من دوست داشتنی و سرگرم کننده بوده و هست،  و خیلی خوشحالم که این ویژگی رو به پسرم هم منتقل کردم .
پسرم در پایان داستان متوجه شد که تمام ماجرا زاییده ی ذهن و ساختن تخیلات با صداهای اطراف بوده ، و این یکی از نکاتی بود که باعث شد تا داستان و کتاب رو بیشتر دوست داشته باشد . 
خیلی دوست دارم جلد بعدی ، یعنی آن سوی آینه رو هم بخونم اما نمیدونم ترجمه ی خوبی ازش هست و چاپ شده یا نه ؟؟