"ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب" طنزِ شیرینی دارد. لوئیس کارول با بهره‌گیری از ضرب‌المثل‌ها، کنایه، نمادپردازی و بازی با کلمات، رمانی پرماجرا و آموزنده خلق می‌کند. داستانی که بارها مورد اقتباس آثار سینمایی و رادیویی قرار گرفته و حتی تفسیرهایی از آن ارائه شده. 
مارتین گاردنر در تفسیر کتاب می‌گوید:" برای فهمیدن این کتاب، نه تنها باید انگلیسی بود که باید از ناحیهٔ آکسفورد بود و در عهد ملکه ویکتوریا زندگی کرد و چیزهایی از رابطهٔ آلیس و لوئیس کارول دانست."
ماجرای نوشته شدن "آلیس در سرزمین عجایب" شنیدنی است؛ یک روز آقای داجسن یا همان لوئیس کارولِ معروف، با دختران رئیسِ دانشگاهِ آکسفورد که از قضا اسم یکی‌شان آلیس بوده به قایق‌سواری می‌رود. دخترها از داجسن می‌خواهند تا برایشان قصه بگوید. او هم فی‌البداهه قصه‌ای را تعریف می‌کند که اسم قهرمانش آلیس است و بعد هم به درخواست آلیس این قصه را می‌نویسد.
داستان به حدی معروف‌ می‌شود که می‌گویند ملکه ویکتوریا از علاقمندان این کتاب بوده است.
"ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب" نه‌تنها ستایش ملکه، که تحسین بسیاری از نویسندگان را در پی داشت. ویرجینیا ولف درباره‌اش می‌گوید:" لوئیس کارول کاری کرد که هیچ‌کس موفق به انجامش نشده بود؛ به دنیای کودکی برگشت و از نو خلقش کرد. آلیس در سرزمین عجایب کتابی برای کودکان نیست. کتابی است که در آن همهٔ ما به دنیای کودکی بازمی‌گردیم."
لوئیس کارول در یادداشت‌های روزانه‌اش می‌گوید:" قهرمان قصه‌ام را یکراست فرستادم توی سوراخ خرگوش، هیچ هم فکر نکردم بعد چه اتفاقی برایش می‌افتد." او اثرش را موجود زنده‌ای توصیف می‌کرد و می‌گفت:" لحظهٔ تولدت را به یاد دارم."
در "ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب" تجربه‌زیسته، موضوع خواب و ناخودآگاه اهمیت ویژه‌ای دارد. لوئیس کارول معتقد بود اغلب وقتی‌که خواب می‌بینیم تردیدی در واقعی بودنش نداریم؛ خواب دنیای خاص خود را دارد و همان‌قدر واقعی به نظر می‌رسد که دنیای بیداری!
از جذابیت‌های این کتاب و ترجمه، تفسیرها و اطلاعات مازادی است که در قالب پانویس و با اجازهٔ کتبی نویسنده اضافه شده.
ترجمهٔ اشعار توسط عمران صلاحی صورت گرفته و تصویرگری‌های این نسخه برگرفته از آثار جان تِنیِل است. او آلیس را با موهای بور تصویر کرده، درحالی‌که آلیس لیدر در واقعیت موهای قهوه‌ای و کوتاهی داشته است.
زویا پیرزاد می‌گوید:" لوئیس کارول مثل هر نویسندهٔ خوب می‌خواست فقط قصه بنویسد و فقط قصه نوشت و قصهٔ بی‌مانندی نوشت."
در آخر پیشنهاد می‌دهم نسخهٔ صوتی این رمان را با صدای دلنشین کتایون اعظمی بشنوید.
        

          ♥️ داستان کتاب با فیلم‌های تیم‌برتون و یا انیمیشن‌ها، تفاوت‌های زیادی داره ولی خوندن داستان اصلی برام لذت‌بخش بود.
♠️ ترجمه‌ی خانم پیرزاد حقیقتا جزو بهترین‌ ترجمه‌هایی بود که تاحالا دیدم!
        

          وقتی استاد ریاضیات دانشگاه آکسفورد که عاشق بچه ها بوده تصمیم میگیره داستانی برای سه خواهر لیدل بنویسه، نتیجه‌ش میشه قصه‌ای اسرارآمیز و سرگرم کننده برای بچه‌هایی که تا اون زمان فقط براشون داستانای پندآموز نوشته میشد.

آرزو می‌کردم کاش این داستانو وقتی کوچیک بودم می‌خوندم. ولی حتی همین الانم با شوخیای زیرزیرکی و بازی با کلمات و اتفاقا و دیالوگای بی سر و تهش حسابی خندیدم و لذت بردم.

ترجمه ی زویا پیرزاد با پانویسای کتاب عالی بود.
        

          وقتی شروع به خواندن آثار مشهور کردم آلیس هم جزو برنامه‌ام بود و اولین ترجمه‌ای که ازش خواندم همین ترجمه پیرزاد بود. مثل همیشه بسیار عظیم‌تر از کارتون و فیلمش بود و پر از لحظاتی است که مبهوت قلم نویسنده می‌شوید. البته کارول استاد ریاضیات بود و کتاب پر از شوخی‌های ریز و درشت است. اما چرا از خواندنش لذت می‌بریم؟ چون کههنوز بعد از این همه سال خیلا‌انگیز است و هر لحظه بدون هیچ توجیهی وارد یک فضای دیگر می‌شوی و قدم به قدم جلو می‌روی و باور می‌کنی. برخلاف داستان‌های امروزی که برای هر لحظه الکی یک توضیحی ارایه می‌دهند. واقعا شبیه یک هواب است و خیلی به آثار سورئال نزدیک است.
        

          کاملا با آنچه که در فیلم‌ها دیده‌اید متفاوت است.با ترجمه شیرین زویا پیرزاد و دقت در جزئیات این کتاب بسیار خواندنی‌ست،نگاه کارول به ادبیات کودک و نوجوان بعنوان یک ریاضیدان نیز قابل ستایش است🌱
        

          من از اونجایی که دچار اختلال خواب هستم و فشار روحی و روانی موجب می‌شه که خیلی راحت از این خواب‌های قمر در عقرب ببینم اصلاً از چیزهایی که آلیس می‌دید تعجب نمی‌کردم :)))

با این حال، جدای از اینکه این رمان چقدر زیبا بود، برای من عجیب‌تر خود لوییس کارول بود. رابطه‌ای که اون با دختر بچه‌های رئیس خودش داشته و گردش‌هایی که گویا کم هم پیش نمیومده و گفتن داستانی با محوریت یکی از این دخترها، تو یک قایق! و اینکه یک استاد ریاضی دانشگاه آکسفورد، که سال‌ها در یکی از بالاترین مدارج با ریاضی سر و کله زده و تناسب و حقیقت محض ریاضی رو درک کرده، تو ذهنش چقدر خیالات و سؤالات درباره‌ی زندگی بوده که چنین داستانی ماحصلش شده. کاش لوییس کارول زنده بود و می‌شد ازش توی یک مصاحبه چنین سؤالاتی رو پرسید، و یا کاش می‌شد رفت تو مغزش و افکار و رویاها و کابوس‌هاش رو دید و تحلیل کرد.
        

          کتاب فلسفه داشت و درک اینکه تو کی هستی محوریت داستان الیس در سرزمین عجایب بود
        

          عجب اضغاث احلامی بود !!!
حس می کردم وسط یکی از خوابای خودمم!
چشممو نگرفت:(
        

          ترجمه انقدر بده که داستان رو نصفه و نیمه رها می‌کنید
دو بار سعی کردم بخونمش (در فاصله زمانی متفاوت) اما هر بار نتونستم باهاش ارتباط بگیرم
        

          خیلی دوستش نداشتم و خب نظرم اینه شاید ارزش یکبار خوندن رو داشته باشه!!!(که خب بازم بنظرم عجیبه!!)
        

          وقتی داشتم سنگدل رو میخوندم چیزی از این کتاب یادم نمیومد جز یه خلاصه ساده برا همین تصمیم گرفتم  آلیس در سرزمین عجایب رو بخونم که این تصمیم باعث فوق العاده دلم برای سنگدل تنگ شه و برای هاتا و هیگا ، کاترین و... گریه کنم و دلم براشون بسوزه  
سنگدل تا ابد توی قلب من جا داره❤️
زنده باد قاتل ، مقتول  ،ملکه ، دیوانه
        

          فقط میتونم بگم
اگر این کتاب رو بخونید، صد در صد عاشقش میشید.
        

          چند وقت پیش یه تستی زدم به مناسبت هفته کتابخوانی نمیدونم برای کدوم دانشگاه خارجی بود که میگفت شما کدوم شخصیت داستانی هستید,من شدم الیس در سرزمین عجایب,نمیدونم امیدوارم که باشم
مرسی از اقای کارول و مواد مخدر:)
        

          کارتون آلیس در سرزمین عجایب به نظرم جالب تر بود نسبت به کتابش 
 همیشه برای من برعکس بوده یعنی از کتاب بیشتر از کارتون یا فیلم لذت میبرم اما تو کتاب آلیس ،خیلی صحبت های بین شخصیت های داستان نا مفهوم تر بود 
انگار یک مشت حرف های بی معنی رو فقط میخوندم تا کتاب رو تموم کنم بعد از تموم شدن کتاب همش فکرم درگیر بود که مفهوم این کتاب چی بود ریویو های کتاب رو گوش دادم، توضیحات آقای مجتبی شکوری یکم کمک کرد تا یه برداشتی از کتاب داشته باشم ولی در کل دو ستاره کافیه به نظرم...
        

          با ترجمه آبتین گلکار خوندمش، راستش تصویر سازی ها خیلی زیبا بود، امامن کتاب رو وقتی بچه بودم بیشتر دوست داشتم، الان برام اونقدر جادویی نبود🙈..
        

          کتاب جالبی بود ولی باید قوه تخیل خیلی خوبی داشته باشین تا کتاب بهتون بچسبه 
ولی به نظر من اون قدری که اسم کتاب شهرت داشت انتظار بیشتری میشد ازش داشت 
        

          دوستش نداشتم، به جز خلاقیتش برای خلق اتفاقات عجیب.
فیلمش خیلی بهتر بود.
ترجمه‌اش هم خیلی سخت بود
        

          در طول مطالعه ی کتاب ذهنم کاملا این شکلی بود🤯.
خیلی کتاب عجیب و جالبی بود و واقعا نمیشه فقط در دسته ی ادبیات کودکان قرارش داد چون مفاهیم عمیقی به زبان ساده بیان شده، همچنین این ترجمه بسیار با دقت و تر و تمیز بود و کتاب هم خیلییی کیفیت بالایی داشت در چاپ تصاویر و ....
من خیلی ازش خوشم اومد و میدونم ذهنم تا مدتی واقعا درگیرش میمونه :)
        

          با پسر یازده ساله‌ام خواندیمش و اونقدر براش دلچسب بود و باهاش خندید که دیشب دلتنگش شده بود و میگفت مامان من اصلا متوجه نشدم کی تموم شد!
حیف زود تموم شد
و باز برگشتیم سر خط: 
مامان کتاب جدید چی داری بخونیم😭😫 
یکی منو از دست این پسر نجات بده🫠