سفری دیگر همراه با قلمِ جادویی تالکین، این‌بار بسیار کوتاه و خلاصه درباره یک نقاشی، دوستی و البته جهان پس از مرگ.
داستانی درباره خلق کردن و جاودانگیِ اثر، سفری که اسمش زندگی‌ است و شرایط و هم‌‌سفرانی که هیچ حق انتخابی برایشان نداشتی و حالا سرنوشت تو را رقم می‌زنند‌.
      

        این مجموعه بی‌نظیر است و عجب تصویرسازی‌های جذابی هم دارد✨️ احتمالا همین کتاب، مدخل خوبی برای آغاز مسیر کشف منظومه و سیاره و زندگیمونه.
      

        رمان را که دست می‌گیری، با دیدنِ اسم مترجم روی جلد متعجب میشی و تا برگِ انتهايی هم اگر بر تعجبت اضافه نشود -که می‌شود- هر فصل شیفته شخصیتی نو خواهی شد و شیفته صحنه‌هایی که از چند زاویه، بارها مرورشان می‌کنی. مرور می‌کنی و می‌فهمی اینْ جایِ ایستادنت در قصه، چقدر داستان را دستخوش تغییر می‌کند. برای همین است نمی‌دانی چطور سر از راز دفترچه خاطرات پسرکی درمی‌آوری که باور دارد می‌تواند پرواز کند در حالی که صفحه قبل در پی پیرمردی بودی که سالها پیش، تن به مهاجرت اجباری داده. خاطراتِ راوی با دختری را می‌خوانی که هم‌بازی کودکی‌اش بوده و جایی دیگر می‌خواهی گرمای از دست رفته  تخت خوابی باشی که قرار نبوده به این زودی‌ها تک نفره استفاده شود  ...
‌
تاریخ عشق از آن کتاب‌هاست که زمین نمی‌گذاری. شاید میونِ واژه‌ها دنبال درکِ احساساتی می‌گردی که تا امروز برایت گنگ بودن. نه لزوما از عشق، که از تنهایی و حسرت‌ها و دروغ، از نرسیدن پ‌ها و ماجراجویی‌های بچه گانه. شاید هم شیفته کشف کردن باشی و از تعقیب روابط آدم‌های قصه لذت می‌بری و شاید تنها هدفت، لذت بردن از متنِ درست و داستانی خوب اسن. خب، تاریخ‌ عشق همه اینها و بیشتر از این هاست
      

        نسخه چاپ شده از نشر نو نثر روانی نداشت.
      

        این کتابی که در صد و نود و دو صفحه‌اش بیشتر از هرچیز، فضایِ خالی داره،  تا سوال مطرح می‌کند: میس -این معمارِ همیشه کت شلوار پوشِ مینیمالیست- در همین عکسِ روی جلد، کجای ساختمونی که اتفاقا خودش طراحی کرده ایستاده؟ و دوم اینکه این آقای در آستانه هفتاد سالگی به کجا و چرا به اونجا نگاه میکنه؟!

‌این کتاب بهت یاد میده چقدرحرف میتونه توی تنها یک عکس باشه. چقدر نشونه هست برای دقیق شدن در جزئیات و لذت بردن از "کشف" و نشونت میده چقدر ما این روزها فقط تماشا می‌کنیم و سطحی از همه چیز می‌گذریم
      

        چنین نمونه‌ای از ثبت روند طراحی و ساخت یک پروژه معماری در ایران بسیار کمیاب و قطعا ارزشمند است.
      

        از جمله معدود گفت‌و‌گوهای ارزشمندی که برگردان فارسی‌اش را داریم
      

        بهترین کتاب از این مجموعه، در کنار عنوان "رم کولهاس"
      

        تمامِ جهان، لحظه‌ای از اندیشه‌اش بود.
اندیشه‌ای که فُرمِ موسیقی دارد،
موسیقیی که تا ابدیت کش آمده و جاری است،
جریانی که پویا، زنده و خلاق است،
خلاقیتی بدیع و مولّد که بی‌نهایت آزاد است!
‌
تو در دنیای ایلوواتار، این پروردگارِ اندیشه و موسیقی، در یک دنیای آزاد زیست می‌کنی؛ دنیایی که شر اجازه دارد نور را منهدم کند، مخلوق می‌تواند در قعرِ کوهستان "دورف" را بیافریند و عشق، عشق می‌تواند انسانی را از مرگ برهاند.
‌
سیلماریلیون سرودِ آفرینش و تاریخِ مکتوبِ جهانی است که یک نابغه‌ی ادبیات و اسطوره و زبان‌شناسی، آن را از میانِ کتاب‌ها، روزگارِ جنگِ بزرگ و دلدادگی‌اش به تصویر می‌کشد. سرودی که ناتمام مانده، سرودی که در ذهنِ تک تکِ خوانندگانش بسط و ادامه پیدا می‌کند، روی پرده‌ی نقره‌ای می‌نشیند، برنده‌ی اسکار می‌شود و پرخرج‌ترین سریالِ تاریخ هم برای به تصویر کشیدنش کم می‌آورد!
‌
جهانِ تالکین، غنی‌ترین سرزمینِ ادبیات فانتزی است؛ چرا که جان رونالد رول برای هر گوشه و کنارش افسانه و تاریخ و ماجرا ساخته و اگر ناگفته مانده، این از بختِ سیاهِ ما بوده!
‌
پ.ن: ورود به این جهانِ بی‌نظیر را با کتاب "هابیت" شروع‌کنید و لذت ببرید.
      

        جذابتر از کتاب اول. و عجب جایی تمومش کردی...
      

        "جای خالی سلوچ" داستان فقدان حضور پدر خانواده ایست در میان جامعه مردسالار ایرانی و حال چالشهایی که تک تک باقی مانده های این خانه در برخورد با خود، دیگری و جامعه با آن مواجه هستند
.
باید بگم تا به امروز بهترین رمان فارسی بود که مطالعه کردم و واقعا این اثر تنها در لایه اول خودش یک "داستان" است و در پس خود یک عمر تاریخ مردم ایران را یدک میکشد، یک‌ نقد جدی و قابل تامل است بر طرز فکر فردی و اجتماعی ایرانیان، بر رفتار و کنش ما در خلوت و اجتماعمان، بر روابط احساسی و کاری که با یکدیگر برقرار میکنیم و البته نگاه ما بر "زن" و جایگاهش
.
در عین اینکه داستان در یک روستای حاشیه کویری می گذرد که در تلاش برای پیوستن به جنبش صنعتی شدن دیرهنگام کشور است، به نظرم میتوان محتوا را به صدها سال و جغرافیا را به کل فلات ایران تعمیم داد
.
همین، جای خالی سلوچ را باید خودت در خلوت خودت بخوانی، یک فصل تاثیر گذار و چند پاراگراف قابل علامت زدن برای بازگو کردن ندارد... تمام کتاب باید خوانده و بازخوانده شود
.
بخوانیدش، از کتابهایی که باید خواند.
      

        بخش دوم (عشق سوان) طویل، پرجزئیات، با دیالوگ های کوتاه و سوبرداشت های منتج از آن، احساسات پرشور و غیرمنطقی و شک و غلیانات غریب ذهنی بود و جوری تعریف شد انگار که نشسته ای پای یک جلسه روانکاوی!
      

        "شاهراه" حجم عظیمی واژه و تک جمله است از احساسات، افکار، آرزوها، حسرتها و سردرگمی های پسری نوجوان که پس از مرگ پدر در پی یافتن الگویی مناسب برای شکل دادن به مردانگی سالهای پیش رویش در قالب دفتر خاطرات ثبت شده اند
.
شخصیت خامی که در فضای شهری تهران دهه هفتاد، وابسته هر معماری و شخصیتی میشود که سر راهش قرار میگیرند!
و این به عهده مادری تنها در بحران میانسالی است که پرسه زنی ها و دلبستگی های بی وقفه نوجوانی خیالپرداز را مهار کند
.
با اینکه این سبک از نوشتار خاطراتگونه با "فلش فوروارد" هایی که باعث هرچه جذابتر شدن مطالعه میشوند مورد علاقه منه، همچنان رمان اول دادخواه .خیابان سی و سوم یوسف آباد. را بیشتر میپسندم و به نظرم متن شاهراه با وجود غافلگیریهای تک جمله ای که دارد گاها خسته کننده میشود و پختگی لازم را در مقایسه با همانندهای معاصرش ندارد!
      

        واجب، برای هر انسانی که با امر خلق کردن سر و کار دارد
      

        کتاب با روابط پیچیده و فکرهای خصوصیِ در هم و آشفته آدم هایی شروع میشه که شوق کشف کردنشون دلیلِ ادامه دادن به خوندن ماجرائه. ماجرایی که رفته رفته شکل آشنایی میگیرد و همین تکراری بودن میتونه  دلیلِ عقب نشینی بعضی خواننده ها از اثر باشه
.
من دوست داشتم همونقدر که افکارِ در هم تنیده و شناور در زمانِ فرزام پخته بود، ماجرا هم حرف بیشتری برای گفتن می داشت و همون قدر که انتخاب اسم داستان من رو به وجد آورد به پشت پرده ی روزهای عکاسی و رابطه بردیا پرداخته می شد تا از این دست اکتشاف ها بیشتر می شد
.
من از لُخت بودن فرزام و آزادیِ نسبی متن در بیان واژه ها خیلی لذت بردم و باید بگم این کتاب به ما گوشزد میکند چقدر مهمه با هم حرف بزنیم و چقدر بلد نیستیم با غیر از هم نسل های خودمون گفت و گو بسازیم. گوشزد میکند از حس هامون باهم حرف بزنیم و مهم تر از اون در زمان درست اینکار رو انجام بدیم