«قطعه‌ی نایاب برای تعمیر ریش‌تراش» قصه‌ای است از رازهای سربه‌مهر خانوادگی که نباید تا ابد فاش شوند. قصه پر از تعلیق و روابط پیچیده‌ی میان افراد است.

من جاری بودن قصه در زمان حال و زمانه‌ی خودمان را دوست داشتم.
        

          قصه ابتر است و روایت شتاب‌زده. مضامین تکرار شونده مثل رابطه مرشد و شاگردی نوجوان و بزرگسال سرخورده از رنج روزگار، عشق، خانواده و حضور پررنگ آیکن‌های شهری مشخصه‌های نوشتار دادخواه به حساب می‌رود. اما آنچه «قطعه‌ی نایاب برای تعمیر ریش‌تراش» به ضعیف‌ترین اثر سینا دادخواه بدل می‌کند، غفلت او از قصه‌پردازی است. شخصیت‌های شتابزده و ناشکیبا پرداخته شده‌اند و از فرط تکرار و شباهت به پرسوناژهای آثار قبلی‌اش لوث‌شده به نظر می‌رسند.  استاد دانشگاه دلزده، کلیشه‌های ناکامل و سطحی از گردش عقیدتی و باوری، و حتی توصیف‌های ارائه شده از شهر، همگی نشان از شتاب‌زدگی و سرهمبندی اثر است. جملات حتی در بسیاری از جاها بی‌دلیل درگیر لفاظی و پیچیدگی شده‌اند، گویی نویسنده فراموش کرده ساده‌نویسی هنر بزرگ‌تری است. راستش بعد از خواندن شاهراه انتظار کار قوی‌تری داشتم.
تنها نکته مثبت به نظرم توانایی غریب و شگفت‌انگیز سینا دادخواه برای توصیف صحنه‌های معاشقه و روابط جنسی شخصیت‌ها برای فرار از تیغ سانسور است.
        

          یه اتاق نه‌چندان راحت و درست‌حسابی، با ویترین کلمات زیبا و خلاقانه. دایره‌المعارف واژگان نو؛ اصطلاحات معلق مانده در دهان کسی که گاهی در حد دکترای ادبیات حرف میزنه، گاهی لات کوچه بازاره.
چیزی بر من اضافه نکرد جز کلمات. ‌
        

          کتاب با روابط پیچیده و فکرهای خصوصیِ در هم و آشفته آدم هایی شروع میشه که شوق کشف کردنشون دلیلِ ادامه دادن به خوندن ماجرائه. ماجرایی که رفته رفته شکل آشنایی میگیرد و همین تکراری بودن میتونه  دلیلِ عقب نشینی بعضی خواننده ها از اثر باشه
.
من دوست داشتم همونقدر که افکارِ در هم تنیده و شناور در زمانِ فرزام پخته بود، ماجرا هم حرف بیشتری برای گفتن می داشت و همون قدر که انتخاب اسم داستان من رو به وجد آورد به پشت پرده ی روزهای عکاسی و رابطه بردیا پرداخته می شد تا از این دست اکتشاف ها بیشتر می شد
.
من از لُخت بودن فرزام و آزادیِ نسبی متن در بیان واژه ها خیلی لذت بردم و باید بگم این کتاب به ما گوشزد میکند چقدر مهمه با هم حرف بزنیم و چقدر بلد نیستیم با غیر از هم نسل های خودمون گفت و گو بسازیم. گوشزد میکند از حس هامون باهم حرف بزنیم و مهم تر از اون در زمان درست اینکار رو انجام بدیم
        

          کتاب بسیار عجیب و پیچیده روایت میشد که نویسنده از نقل قول های سنگینی برای مخاطب استفاده کرده بود
        

          چه چیز بی سر و تهی بود.