حسم بهش: پر از خلاقیت ذهنی شدم وقتی خوندمش. =)
      

        دلشوره، شاید که دوباره ۱۸ سالمه! دلشوره، شاید سال ۹۸ شده! دلشوره...
اگر همین چند ساعت پیش سر میز به جای شام یک اقیانوس رو بلعیده باشم چی؟
دوباره ماه آبی نزدیک شده، از پنجره گذشته و چسبیده به صورتم.میز و کمد ها "چشمه طوسی" رو میخونن! اتاق آبیه.هوا سنگین. زیر شیشه‌ام فضاش تنگ تر و تنگ تر میشه. اونقدر تنگ شده که شیره جونم داره از بدنم میزنه بیرون، دارم له میشم‌. همه چی موهومیه، حس میکنم تو فضام، سیاه و تاریک، پر از سکوت. 

اون دلشوره نبود استر حالت تهوعه‌. همه چیز رو میخوام بالا بیارم، زندگی رو چشمام رو این سرگیجه لعنتی رو گذشته رو آینده رو بند بند وجودم رو.میخوام آدم هارو بالا بیارم. ماه آبی نشسته رو قفسه سینم، هوا خفه‌ست! اما پنجره که بازه پس این شیشه کجاست که من نمیبینمش!
همه چیز داره تار میشه پلک هام سنگین شدن پس چرا این تهوع دست از سر من برنمیداره اِستر! 
سیاه چاله‌های بیمارت خیره شدن بهم و من رو تو خودت میکشی و باز هم سقوط میکنم در تاریکی!
      

        فکر میکنم ایرادی که داشت این بود که احساسات رو بد و خوب کرده بود و غم و اندوه رو سعی میکرد باهاش مقابله کنه و بگه بده در صورتی که همه احساسات طبیعیند و باید وجود داشته باشند‌. یک جور شادی اجباری رو القا میکرد. از این نظر من اصلا دوستش نداشتم. و امتیاز فقط بخاطر ظاهر و تصویر های کتابه و نه محتوا.
      

        کتاب درباره ی انسان مدرن و فلسفه ی زندگی مدرن است با زبانی بسیاااار ساده و خوشخوان. از رنج های فکری انسان مدرن میگه و این خیلی برام خوشایند بود حس کردم چقدر خوبه که این درگیری های ذهنی مشترکه و تنها نیستم.
      

        من این کتاب رو صوتی در اپلیکیشن طاقچه و با صدای دوبلورِ خودِ جودی ابوت -خانوم زهره شکوهمند اگر اشتباه نکنم- گوش کردم.و برای منی که عاشق جودی بودم از بچگی و همیشه همذات پنداری میکردم باهاش شنیدن نامه هاش با صدای خودش خیلی حس فوق العاده نوستالژی و لذت بخشی بود.
      

        غم و اندوهِ عمیق توام با حسِ سرشارِ زندگیِ این کتاب رو نمیتونم وصف کنم. فضاسازی بسیااار خوب انجام شده بود، اون سرما و پاییز و فضای مدرسه و بعد هم زمستون و ماه آبی وای فوق العاده بود! ، حس میکردم خودم اونجام و با وزش باد سرما روی پوستم کشیده میشه، داستان خیلی گیرا و روون بود و برای من همزاد پنداری زیادی داشت. من که خیلی خیلی زیاد دوستش داشتم.
      

        بنظرم واقعا کتاب خوش خوان و روون و خوبی بود. اینکه بهش کمتر امتیاز دادم برای اینه که انتظار بیشتری ازش داشتم، از نویسنده، از داستان، از ساختمان داستان و...
فکر میکنم بهتر میشد اگر به علت وجود چنین قانونی در جامعه هم اشاره میکرد حس میکنم جاهای خالی زیادی تو ذهنم مونده. داستان به خوبی و محکمی سوار نشده انگار.
در کل از خوندش خیلی راضیم و میدونم تو کلاب کتابخونیش با آدما که راجع بهش صحبت کنیم درکم ازش بهتر هم میشه.
      

        دقیقا همونقدر که از سفر نامه قبلی، استانبول، لذت بردم این کتاب هم پر حس تازگی و لذت بود برام. کتابی که انگار لحظه به لحظه همراه روایت گر داری قدم میزنی و کانادارو از نگاه اون تجربه میکنی. برای لحظه هایی که ذهن از خوندن کتاب های سنگین یکم خسته شده به شدت عالیه. واقعا مثل سفر میمونه خوندنش. تراپیه. :)
      

        موضوع درباره ی پروژه ی جاودان ساختن انسان با استفاده از هوش مصنوعی و فناوری روز در سال ۲۰۶۸ است. زنی که قادر به ساخت این تکتولوژی شده مکالمه های خیلی تفکر بر انگیزی با آدم های پیرامونش میکنه از جمله رئیس جمهورِ وقتِ آمریکا و پاپ و رئیس شرکت گوگل و حرف هاش واقعا دید جدید و خوبی به من داد درباره ی زندگی. ایده کتاب تازه و جالب بود.تقریبا ۴۰ صفحه ی آخر کتاب خیلی تند پیش میره و همه چیز عیان تر بیان میشه و مغز رو کلی به چالش میکشه. بنظر من کتاب با ایده ایی نو بود برای اینکه یکم ذهنمون درگیر بشه و فکر کنیم.

      

        نویسنده واقعا ماهر بود در به تصویر کشیدن داستان در کلمات. طوریکه بنظرم خیلی ساده و تمیز با کلمه ها تخیلم رو نقاشی میکرد :)))). بسییاااار از این سری نمایشنامه ی دیوار ۴ام نشر قطره خوشم اومده و حتما بقیش رو هم میخونم.
دیگه دیوار فرضی ایی بین خواننده(بیننده) با بازیگران و افراد داستان نیست و ما هم بخشی از داستانیم. بخشِ تاثیر گذار. :""")
خیلی عالی بود واقعا لذت بردم.

      

        در طول مطالعه ی کتاب ذهنم کاملا این شکلی بود🤯.
خیلی کتاب عجیب و جالبی بود و واقعا نمیشه فقط در دسته ی ادبیات کودکان قرارش داد چون مفاهیم عمیقی به زبان ساده بیان شده، همچنین این ترجمه بسیار با دقت و تر و تمیز بود و کتاب هم خیلییی کیفیت بالایی داشت در چاپ تصاویر و ....
من خیلی ازش خوشم اومد و میدونم ذهنم تا مدتی واقعا درگیرش میمونه :)
      

        داستانِ زندگی آلن تورینگ مخترع کامپیوتر های نوینه. و نقش آلن رو در نتیجه و اتمام جنگ جهانی دوم بیان میکنه.و دونستن اینکه نتیجه ی جنگ به اون بزرگی رو  تنها ۵ نفر رقم زدن خیلی شگفت انگیزه. همچنین در انتهای کتاب ساز و کارالگوریتم و نسختین کامپیوتر هارو با زبانی خیلی ساده مترجم توضیح دادن.
در کل خوندن این‌کتاب و دیدن فیلم مربوط بهش (The imitation game) پیشنهاد میشه😊
      

        اولین کتابی بود که از آقای ضابطیان خوندم و بسیااار قلم جذاب و شیوا و روونی داشتن و خیلی خوب میشد با نوشتار همراه شد و سفر کرد من در کمتر از ۲۴ ساعت کتاب و در دو سه نشست کتاب رو تموم کردم ولی اصلا نفهمیدم کی تموم شد!
با اینکه به استانبول ۳بار سفر کردم اما این سفر و کتاب کلا چیز دیگه ایی بود و کاش میشد دوباره و با این دید برم اون شهر قشنگ رو ببینم =) بعضی جملات و همزاد پنداری های حسی و صحبت درباره ی هویت شهر که به نبض آدم هاش گره خورده رو خیلییی دوست داشتم.
      

        بنظرم نویسنده خیلی خوب با فرهنگ های مختلف آشنایی داشت و تونسته بود از زوایای مختلف و فرهنگ ها و انسان های مختلف یک رویداد واحد رو جذاب و گیرا توصیف کنه....
و اینکه قسمت حرفای آمدئو باضبط صوتش که در پایان هرفصلش بود رو خیلیییی دوس داشتم و توصیفات قشنگی که نسبت به این کارش داشت.
درکل
داستانی کوتاه و متفاوت و قشنگ با ترجمه ایی تر و تمیز بود من خیلی خوشم اومد.
      

        داستان احساسی
اینکه صفحه ۸۷ متوجه میشیم اون خواهری که تمام مدت ازش حرف میزده در واقع انسان نبوده و بعد تا آخر ماجرا چه اتفاقاتی میوفته خیلی احساسات جالبی رو همراه با داستان تجربه میکنیم و مخصوصا سکانس آخر آخر داستان🥲
به شخصه حتی جاهایی که رز مری دچار حالت تهوع و حس سرما میشد تونستم همزاد پنداری کنم و دردشو واقعا در جسم خودم حس کنم....