مانند بسیاری از داستانهای داستایفسکی شبهای روشن داستان یک راوی اول شخص بی نام و نشان است که در سنت پترزبورگ زندگی می کند. و از تنهایی و این که توانایی متوقف کردن افکار خود را ندارد. رنج می برد. این شخصیت نمونه اولیه یک خیالباف دائمی است.

او در ذهن خود زندگی میکند در حالی که خیال میکند پیرمردی که همیشه از کنارش رد میشود اما هرگز حرف نمی زند با خانه ها، دوستان او هستند. او با زن جوانی آشنا میشود و عاشق او می شود اما عشقش بی پاسخ می ماند چرا که که دختر دلتنگ معشوق خود است که در نهایت او را باز میابد.

راوی تجربه هایش از قدم زدن در خیابانهای سن پترزبورگ را توصیف می کند. عاشق شهر در شب است زیرا در شب احساس آرامش می کند. او هنگام روز احساس راحتی نمیکند زیرا همه کسانی که عادت به دیدنشان در روز داشت دیگر نبودند. همه احساساتش از آن جا نشأت می گرفت