یه داستان کوتاه با فضاسازی بسیار زیبا و موندگار در ادبیات داستانی ایران.
خوندنش حتما لذت بخشه.
        

          مجموعه‌ای از چند داستان کوتاه که در همه‌ی آن‌ها شرح اوضاع سیاسی اجتماعی و تفاوت‌ طبقات جامعه به چشم می‌خوره.
اما، از نظر من فقط دو داستان این کتاب از دید "داستانی" جذاب و پرکشش بودند، بقیه صرفا روایتی ساده از یک اتفاق بنظر می‌رسیدند و برای من جذاب نبودند.
اما فضاسازی و شخصیت پردازی عالی بود.
        

          درس ششم کتاب فارسی دوم دبیرستان ، گیله مرد بود. در همه‌ی این سال‌ها خاطره‌ی روز تدریس آن در ذهنم زنده مانده بود . صدای خانم شریفی معلم ادبیاتمان که می‌گفت فضای تاریک جنگل و باران شدید و انبوه درختان نماد خققان سیاسی جامعه‌ی آن روزهاست و هر بار در هوای جنگل نفس می‌کشیدم، انگار باد به گوشم صدای جیغ زنی را می‌رساند. صدای جیغ صغرا . همانطور که به گوش گیله مرد. چرا انقدر در ذهنم ماندگار شده بود؟ بخاطر تصویر سازی و توصیفات فوق‌العاده ش و چرا همه ی این سال‌ها به سراغ کتابش نرفته بودم؟ نمی‌دانم! 
گیله مرد متشکل از ۹ داستان کوتاه است که مضمون همه‌ی آن‌ها استبداد و آزادی‌خواهی است و البته تقریبا در همه داستان‌ها اشاره‌هایی هم به ظلم و ستمی که به زنان روا می‌شد، شده است. به نظرم دو داستان ( نامه‌ها ) و ( گیله مرد )از بقیه داستان‌های کتاب بهتر بودند. خواندنش را پیشنهاد می‌کنم اگر اندکی تلخی را تاب می‌آورید.

        

          اولین کتابی بود که از بزرگ علوی میخوندم. از سبک داستان نویسی اش خوشم اومد و ترغیب شدم که «چشمهایش» رو زودتر بخونم
داستان مربوط به یک مرد گیل میشه که دولت بهش تهمت نامسلمانی و کمونیستی زده و زنش رو کشته و او را دستگیر کرده و بچه کوچکش تنها مانده و میخواهد خود را از بند نجات دهد و ...
        

          خوب کتاب اثر بزرگ علوی هستش، برای همین جنس کار‌ و نگاه مشخصه و توضیح زیادی نمیخواد
اما من قبلش فکر میکردم رمان کوتاهی باشه، اما مجموعه داستانی هستش با حال و هوای معمول بزرگ علوی که حوالی بازگویی مشکلات مردم عادی جامعه و مبارزات علیه حاکمیت می چرخه
هر چند باید گفت به جز دو سه تا داستانش، بقیه خیلی بهم نچسبید...
        

          بزرگ علوی، هرچقدر در "چشم‌هایش" به زیبایی شخصیت داستانش پرداخته در داستان "نامه‌ها" و "اجاره خانه" شخصیت‌هایش را زشت و کریه‌المنظر خلق کرده است.

گیله‌مرد مجموعه‌ای از چند داستان کوتاه است که علوی بنا بر مقتضیات اجتماعی زمان خود، آنها را نوشته است. داستان‌هایی از ظلم و ستم‌هایی که به مردم روا می‌داشتند. من البته فقط سه داستان اول را خواندم؛ "گیله‌مرد" "نامه‌ها" و "اجاره‌خانه" بقیه‌ی کتاب را حوصله‌ام نکشید بخوانم. هم حوصله‌ی تلخی بیشتر نداشتم هم در نظرات مختلف برای کتاب خوانده بودم که اصل کتاب همان دو داستان اول است و بقیه داستان‌ها آن‌چنان قوی نیستند. شاید هم یکروز که فرصت بیشتری داشتم، برگردم و باقی داستان‌ها را بخوانم. فعلا در قفسه‌ی "ناتمام" گودریدزم قرار می‌گیرد.
        

          بریده ای از یک داستان کتاب
"کسی که برای من این وقایع را نقل می کرد، از آن هایی بود که در شب نشینی نزدیک مه لقا ایستاده بود. وقتی از او پرسیدم :(( بعد چه شد؟))
در جواب گفت:(( هیچ، تا ساعت پنج بعد از نصف شب می رقصیدند.)) 
گفتم:((آخه این رسوایی در درستکار هیچ تاثیری نکرد؟))
_چه رسوایی؟ این ها همشون همین جوریند.هر کدامشون سر ملک، سر آب، سر انتخابات یکی از این قصه ها دارند.
پرسیدم:(( پس تو چرا اونجا می ری؟))
_ده، من می‌خواهم توی این ملک زندگی کنم." (ص :۱۷۷)
🌸🌸🌸🌸🌸
===========
چند نکته 
🔹️خوبه گاهی افراد نوشته های امثال #بزرگ_علوی، #جمالزاده،
#جلال_آل_احمد و دیگر نویسندگان معاصر که ناظر به اوضاع اجتماعی سیاسی دوران قبل از انقلاب قلمفرسایی کردند را ملاحظه کنند و کمی دقت کنند تا بدانند #دوران_پهلوی چه دورانی بود...
🔸️گاهی برخی از تحلیل ها و گزارشات این مدل کتاب های نقادی آدم‌را یاد برخی از مسئولین سوء استفاده گر در #جمهوری_اسلامی میندازه
=****=
نمیخواستم سیاسی بشه ولی یه کمی شد!!!
🔹️کتاب بر خلاف اسم روی جلد درباره شخصیت زنان نوشته شده گاهی بیانگر ضعف و ظلم به زن ،گاهی شیطنت های زنان،گاهی تاثیر شخصیت بر جامعه و و و 
شاید این شگرد بزرگ علوی بوده که اسم بر عکس محتوای کتاب باشه... 

کلا در خصوص این نوع نوشته ها کلی میشه حرف زد و دورهمی برگزار کرد.
🔹️🔹️🌸🔸️🔸️
نکته ای هم در خصوص قرآن  و نگاه این کتاب شریف آسمانی به شخصی زن بگم 

گاهی بر اثر کاهلی، سستی، و یا موانع بر سر راه 
مبلغین دینی آن طور که باید و شاید در خصوص شخصیت زن از منظر قرآن صحبت نکردند...
فقط با چند آیه اشاره می‌کنم
مطالعه کننده خودش تحلیل کند... 

🌸 إذا بشر أحدهم بالأنثى ظل وجهه مسودا و هو كظيم 

🌸 و إذا الموؤودة سئلت، بأي ذنب قتلت 

🌸و ليس الذكر كالأنثى 

🌸إن كيدكن عظيم 

به نظر میرسه با مراجعه و توجه به آیات کریمه قرآن 
در مورد مقولاتی چون #فمینیسم 
به نتایج جدیدی برسیم 
و بتوان بنیان تفکر الحادی غربی که در جوامع اسلامی نیز ریشه دوانده و بر قلم نویسندگان تاثیر داشته ، فرو ریخت و از نو بنیادی اساسی بنا نهاد.
(کمی اتصال خطوط به هم شاید دشوار باشه این سخت نویسی را به بزرگی خود ببخشید)


        

          کتاب گیله مرد که شامل ۹ داستان کوتاه که یکی از اون داستان ها با نام همین کتابه 
همه داستانها زیبا با تم مبارزاتی و شخصیت پررنگ زنان نمیشه در داستانها نادیدا گرفت.
        

          داخل این کتاب، چند تا داستان کوتاه نوشته شده است.
اولش فکر میکردم فقط راجع به گیله مرد هست، اما بعدش فهمیدم اینجور نیست و مجموعه ی چند تا دستان غمگین و بی‌ربط هست. 
از اینجور کتاب ها اصلا خوشم نمیاد،
تمام داستان هاش پایانش غمگین و ناخوش بود،
بدی ها و مشکلات اجتماعاتی در چند دهه قبل رو نوشتند و صرفا فقط مشکلات اون زمان را زیر ذره‌بین گرفتند.
اصلا نتونستم با این کتاب ارتباط بگیرم و چون دوست ندارم کتابی رو نصفه بخونم، دل تو دلم نبود زودتر تموم بشه تا از شر این کتاب راحت بشم.
در کل مفت نمی‌ارزه
        

          گیله مرد٬ نام کتابی‌ست شامل ۹ داستانِ کوتاه به نام‌های: ۱-نامه‌ها ۲-گیله مرد ۳-اجاره خانه ۴-دزاشوب ۵-یه ره نچکا ۶-یک زن خوشبخت ۷-رسوایی ۸-خائن ۹-پنج دقیقه پس از دوازده٬ نوشته‌ی سیدمجتبی آقابزرگ علوی ملقب به «آقا بزرگ علوی».

این اولین باری بود که از این نویسنده‌ی ایرانی کتابی می‌خواندم و برای همین تصمیم گرفتم ابتدا چند داستانِ کوتاه از او بخوانم تا کمی با طرز فکر و نحوه‌ی نوشتنش آشنا شوم٬ حقیقتا قلمش را پسندیدم و در آینده‌ی نزدیک اگر عمری باقی بماند قطعا به سراغ رمانِ «چشم‌هایش» نیز خواهم رفت.

این مجموعه‌ی متشکل از ۹داستان دارای نکات جالبی‌ست: ۱- نقش پررنگِ زن جز در داستان‌‌ِ آخر انکار شدنی نیست ۲-انتقاد ملایم و گاهی تند نسبت‌ به وضعیتِ اجتماعی٬ سیاسی و اقتصادیِ دورانِ پهلوی به خصوص دورانِ رضاشاهِ پهلوی ۳-تلاشِ موفقِ نویسنده جهت نمایان کردنِ جزئیات و توصیفات از محیط در عینِ حفظِ استانداردِ کوتاهیِ داستان.


در آخر به مانند روال گذشته در خصوص امتیازدهی به کتاب های مجموعه‌ی داستانی٬ من به هر یک از داستان‌ها نمره‌ی جداگانه داده‌ام به شرح: نامه‌ها ۵ ستاره٬ گیله مرد ۵ستاره٬ اجاره خانه ۵ستاره٬ دزاشوب ۴ستاره٬ یه‌ره‌نچکا ۳ستاره٬ یک زنِ خوشبخت ۳ستاره، رسوایی ۳ستاره٬ خائن ۴ستاره٬ پنج دقیقه پس از دوازده ۴ ستاره٬ نهایتا ۳۶ ستاره برای ۹ داستانِ کوتاه که معدل ۴ ستاره برای این مجموعه است.

خواندنِ این مجموعه‌ی داستانی که خواننده‌ را به خوبی با شرایطِ زندگیِ مردم در یکی از دورانِ مهمِ کشورمان آشنا می‌کند به تمامِ دوستانم پیشنهاد می‌کنم.
        

          تصورم از این کتاب این بود که درمورد شخصی بنام گیله مرد باشه اما وقتی خوندم متوجه شدم چندتا داستان کوتاهه که گیله مرد معروف ترین داستانشه..
داستان دزاشوب، یه ره نچکا، یک زن خوشبخت رو دوست داشتم. درکل کتاب خوبی بود👌

      " آیا زندگی به اندازه دردی که آدم می کشد، می ارزد!؟"
        

          داستان یک مبارزه ی نابرابر...
بسیار تاثیرگذار...
        

          رمان گیله مرد در اصل چندین داستان کوتاه هست که فقط داستان اول در مورد گیله مرد هست و موضوع بقیه داستانها،متفاوته و اکثرشون یه پایان غم انگیز داره.
        

          بسیار فضای غمگینی داره داستاناش..
این حسه بهت میده که خوشبختی تو زندگی واقعی وجود نداره..
آدمای داستاناش یا ظالمن یا اگر فرصتی بهشون داده شه ظالم میشن...


        

          خیلی بهتر از چیزی بود که انتظار داشتم.
من کلا با داستان کوتاه مشکل دارم. یعنی خیلی درک نمی‌کنم و به زمان بیشتری یا درست تر بگم کلمات بیشتری نیاز دارم تا داستان برام جا بیوفته.
به عنوان چنین خواننده ای چندتا از داستان هاش واقعا عالی بود. گیله مرد و نامه‌ها به نظرم خیلی خوب بود و واقعا کیف کردم. باقی هم خوب بود و صد البته اینم بگم که این همه سیاهی و اندوه و افسردگی که متعلق به دوره ی بزرگ علوی و صادق هدایت و صادق چوبک و... یه مقداری برای من ناخوشاینده.
قبول دارم که دنیا سیاه تر از این نباشه دیگه به همین سیاهی که اینا می‌گن حتما هست. بیشتر  سلیقه ست، روزگار به قدری کافی سیاه هست حداقل من یکی این حجم از تاریکی رو در دنیای مطالعاتی خودم نیاز ندارم. اذیتم می‌کنه.
این کتاب هم مطمئن باشید که حسابی اذیتتون می‌کنه ولی ارزش هم داره
        

          خیلی لذت بردم از خوندن این داستان
فضا سازی ماهرانه انجام شده بود و حس حالش آدمو با خودش میکشوند میبرد سمتی که نویسنده میخواد. داستان کوتاه بود و کامل! 
        

          گیله مرد: آدمها را به میزان درکشان بسنج نه به اندازه مدرکشان؛ چرا که فاصلهٔ زیادی از مدرک تا درک وجود دارد. مدرکی که درک بالاتری به‌ ارمغان نیاورد، کاغذ پاره‌ای بیشتر نیست. مهم‌ترین نشانهٔ درک بالاتر تواضع بیشتر است.

📘 گیله مرد
✍🏻 #بزرگ_علوی 

        

          والا به طور سلیقه ای.... دوسش نداشتم.
        

          فضاسازی‌ها به‌شدت هنرمندانه و توصیفات ان‌قدر زیبا بودند که آدم احساس می‌کرد حین خوندن داره یه فیلم سینمایی می‌بینه. و به‌نظرم شخصیت‌پردازی و شیوه‌ی روایت هم خیلی تازه و حرفه‌ای بود. یه داستان درست حسابی و تمام و کمال.
        

          یک درس از آقامجتبی: از هر چه تجربه کردی بنویس، موفق‌تر می‌شوی

احتمال زیاد، این آخرین اثری بود که از آقامجتبی بزرگ علوی خواندم؛ مثل دیگر نوشته‌هایش لحن توصیفی فوق‌العاده‌ای دارد. قصه‌گوست. و این مجموعه داستان را به نسبت میرزا و چمدان، قوی‌تر دیدم. البته سال انتشارِ کتاب به زمانِ پختگیِ نویسنده است اما تاریخِ پایِ داستان‌ها، به دهه بیست و سی برمی‌گشت. خلاف مجموعه داستان‌ها قبل، مجموعه‌ی گیله‌مرد، اغلب، داستان‌های رئال و منسجم‌تری داشت. شاید به جهت وجودِ داستانِ مطرحِ گیله‌مرد که در این مجموعه آمده، این مجموعه بیشتر مطرح شده تا میرزا و چمدان!
به هر حال بعد از خواندن چمدان، ورق‌پاره‌های زندان، 53 نفر، سالاری‌ها، میرزا، موریانه و گیله‌مرد(چشم‌هایش را خیلی وقت پیش خوانده‌ام ـ آخرین رمانش یعنی روایت را دیگر نخواندم.)، حالا می‌توانم به جرأت بگویم 90 درصد نوشته‌های علوی، بوی مبارزه و اصلاح‌طلبی و سیاست می‌داد. و چرا در این سبک نوشتار موفق بوده؟ چون خودش در بطنِ این مبارزات بوده و زندان رفته و شکنجه شده و حزب دیده. شاید همین یک نکته، برای من، از مطالعه‌ی آثار بزرگ علوی، بس باشد که: در هر چه تجربه داری، بنویس؛ موفق‌تر می‌شوی!