یادداشت نیما اکبرخانی

        خیلی بهتر از چیزی بود که انتظار داشتم.
من کلا با داستان کوتاه مشکل دارم. یعنی خیلی درک نمی‌کنم و به زمان بیشتری یا درست تر بگم کلمات بیشتری نیاز دارم تا داستان برام جا بیوفته.
به عنوان چنین خواننده ای چندتا از داستان هاش واقعا عالی بود. گیله مرد و نامه‌ها به نظرم خیلی خوب بود و واقعا کیف کردم. باقی هم خوب بود و صد البته اینم بگم که این همه سیاهی و اندوه و افسردگی که متعلق به دوره ی بزرگ علوی و صادق هدایت و صادق چوبک و... یه مقداری برای من ناخوشاینده.
قبول دارم که دنیا سیاه تر از این نباشه دیگه به همین سیاهی که اینا می‌گن حتما هست. بیشتر  سلیقه ست، روزگار به قدری کافی سیاه هست حداقل من یکی این حجم از تاریکی رو در دنیای مطالعاتی خودم نیاز ندارم. اذیتم می‌کنه.
این کتاب هم مطمئن باشید که حسابی اذیتتون می‌کنه ولی ارزش هم داره