دریچه‌ای برای ورود به مغز مردانه و سیری در مراحل مختلف رشدی مردان از نوزادی تا پیری. نقطه قوت کتاب بیان بسیار ساده‌ی مباحث علمی مربوط به سازوکار مغز و در کنار آن استفاده از شاهد مثال‌های فراوان بود. نه فقط برای خانم‌ها که حتی به نظرم خواندنش برای آقایان هم مفید است. 
      

        اولین تجربه‌ی نمایشنامه خوانی‌ام بود که با زیر صدای پدافند و همانطور که در حلقه کتاب برنامه‌ریزی شده بود در یک نفس به پایان رسید. داستان درباره‌ی زندگی زوجی به نام‌های ژیل و لیزاست که در زندگی مشترکشان به فرسودگی رسیده‌اند و حالا ژیل به دنبال حادثه‌ای حافظه‌ی خود را از دست داده و لیزا در تلاش است تا با صحبت‌هایش ، گذشته را برای ژیل بازسازی کند. در خلال این داستان کوتاه به عمیق‌ترین لایه‌های یک رابطه عاطفی از طریق جزئی‌ترین و واقعی‌ترین چیزهایی که در هر زندگی مشترکی وجود دارد اشاره می‌شود. اگر از خواندن کتاب‌هایی مثل سیر عشق و یا جستارهایی در باب عشق آلن دوباتن لذت برده‌اید این کتاب  را هم دوست خواهید داشت. 
      

        خواندن این کتاب را مدیون دوره‌ی تشکیلات بنیاد شهید پالیزوانی می‌باشم که از سال ۴۰۲ ویژه‌ی اعضای فعال کادر بنیاد برگزار شد و کتاب «تشکیلات بهشتی» هم شد منبع آن. اگر به خودم بود یا این کتاب را نمی‌خواندم یا با سریع خواندن اجازه ته نشین شدن نکات نابش را در درونم نمی‌دادم! کتاب در واقع آراء جمع آوری شده‌ی شهید بهشتی درباره تشکیلات و دیگر موضوعات ذیل آن مانند بایدها و نبایدهای تشکیلاتی،جایگاه رهبر و مسئول تشکیلات و.... است. نکاتی بسیار آموزنده ، مفید و البته عملی که متاسفانه جای خالی عمل به خیلی از آن‌ها امروز هم دیده می‌شود. نکات مطرح شده در کتاب نه فقط برای تشکل‌های اجتماعی بزرگ که حتی در گروه‌های کوچکی مثل خانواده یا حتی روابط بین فردی هم آموزنده است. 
      

        «چنین دیدم» روایتی از خانواده ای ۳ نفره است و ماجرا از جایی شروع می‌شود که پدر خانواده به عنوان مستند ساز  عازم سوریه شده و حالا همسر و دخترش باید با این فراق دست و پنجه نرم کنند. البته مثل همه‌ی زندگی‌ها در دنیای واقعی که در آن واحد تنها یک گره و چالش ندارند، این خانواده نیز درگیر ماجراهای دیگری هم هستند. ماجراهایی که بسیار باور پذیر توصیف شده‌اند و خواندن کتاب را آنقدر لذت بخش کرده‌اند که خواننده گاهی فکر می‌کند همه‌ی این‌ها واقعا اتفاق افتاده است. نقطه قوت کتاب قلم زیبای خانم امیری و پرداختن به سوژه‌ی نسبتا تکراری سوریه و مقاومت از پنجره‌ای جدید است. 
      

        عنوان کتاب کاملا گویاست. بررسی معنا، زیر بنا ، ضرورت و هدف ولایت از دیدگاه اندیشه‌ی استاد صفایی حائری. در عین کم حجم بودن بسیار کامل و جامع بود و به خوبی به همه‌ی مواردی که در بالا ذکر شده با ذکر دلایل متقن پرداخته بود. توصیه می‌کنم بعد از آشنایی اجمالی با بنیان‌های اندیشه استاد صفایی حائری (مثلا پس از خواندن کتاب رشد ایشان) خوانده شود.
      

        بعد از دو سال برای بار چهارم خواندمش. ۴۰ نفس را در بیست نفس و کمتر خواندم که هنوز هم مثل بار اول کتاب برایم گیرا بود و مثل بار اول مستوره مرا خنداند و گریاند و با احساساتش درگیر کرد.
مثل نهنگ نفس تازه می‌کنم داستان زنی است به نام مستوره که در آستانه‌ی موفقیت‌های بزرگ متوجه می‌شود باردار است. این کتاب روایت رنج پنهان یک مادر است و نویسنده در این کتاب از ابعاد قرآنی و روان‌شناسی برای برون رفت از تعارضات فردی و بین فردی استفاده کرده است. 
در اکثر معرفی‌های کتاب به تعارضاتی که مستوره به دلیل مادر شدن تجربه می‌کند اشاره شده است و یک جور‌هایی این را موضوع اصلی داستان می‌دانند اما برای من تعارضات فردی مستوره و چالش‌هایش در ارتباط با دیگران مثل همسر و خانواده‌ی همسر و پدر و... جذاب‌تر بودند و حتی شاید بتوان گفت حجم بیشتری از داستان را هم به خود اختصاص داده بودند. ما در این رمان با چیزهایی مواجه می‌شویم که در رمان‌های عاشقانه‌ی ایرانی کمتر خوانده‌ایم. روایت واقع بینانه‌ای از زندگی متأهلی  و چالش‌های یک همسر و مادرِ فعال اجتماعی که با نثری بسیار روان بیان شده است. استفاده‌ی مستوره از قرآن ، گفته‌های اساتیدی مثل استاد صفایی حائری ، کتاب‌ها و کلاس‌های روانشناسی و....عمل کردن به آنها برای حل چالش‌های بین‌فردی‌اش برایم خیلی دلچسب بود. 
و در آخر اگر بخواهم منصفانه نظرم را جمع بندی کنم باید بگویم بخش زیادی از لذت بردن من از کتاب، ناشی از شباهت‌هایی بود که بین شخصیت خودم و مستوره می‌دیدم، و شاید کتاب برای کسی با شخصیتی کاملا متفاوت انقدر گیرا و جذاب نباشد.

      

        کتاب سرزمین مقدس سفرنامه‌ی مصور گی دولیل است که به واسطه عضویت همسرش در سازمان پزشکان بدون مرز یک سال در سرزمین‌های اشغالی زندگی می‌کنند. اولین تجربه‌ی کمیک خوانی ام بود و دوستش داشتم اما راستش نه آنقدر که مشتاق خواندن کتاب‌های دیگری در این سبک بشوم که به نظرم دو دلیل داشت: یکی سرعت پایین مطالعه‌ام در کتاب‌های کمیک در مقایسه با کتاب‌های غیر کمیک (خودم هم نمی‌دانم چرا!) و دیگر اینکه بعضی از اتفاقات در کتاب  بی‌سرانجام رها می‌شدند که برایم اذیت کننده بود. اما تلاش نویسنده برای بی‌طرف روایت کردن زندگی معمولی در فلسطین را دوست داشتم و ای کاش که چند صفحه پایانی کتاب درباره تاریخچه اسرائیل در ابتدای کتاب آورده می‌‌شد. 
      

        خاطرات چهل روز در آغوش خدا بودن را در کمتر از یک هفته خواندم و همراه با خانم غفار حدادی خندیدم و گریه‌ کردم. در روزهای خواندن کتاب وقت خروج از منزل ماسک را فراموش نمی‌کردم برای پوشاندن اشک‌هایم و یا لبخند‌های پهنم در مترو و اتوبوس! این کتاب برخلاف عموم سفرنامه‌های حج ، نه صرفا شرحی از اوضاع و احوال عربستان و توصیف مکان‌ها بلکه تماما تجریبات شخصی نویسنده بود با قلمی که به خوبی تلفیق طنز و جدیت و معنویت را درآورده بود و اصلا همین بود که دست من مخاطب را طوری گرفت و با خود همراه کرد که انگار من هم محرم شدم، اعمال بجا آوردم، پشت دیوار بقیع گریه کردم، مریض شدم ، با هم‌اتاقی‌هایم صمیمی شدم و بعد از پایان سفر هم به درد فراق مبتلا! آنقدر که وقتی نویسنده از سنگینی شب‌های بعد از بازگشت نوشته بود من هم همان سنگینی را احساس می‌کردم و اشک می‌ریختم برای از دست دادن چیزی که در واقعیت تجربه نکرده بودم اما شعله‌ی خواستنش در من روشن شده بود.
      

        کتاب‌های نشر سایه سخن را دوست دارم چون بعد از مقدمات تئوری، دستت را می‌گیرند سر کلاس عملی آن موضوعات تئوری می‌نشاندت آخر سر هم خلاصه‌ای از چیزهایی که یاد گرفتی می‌دهند دستت و تمام. در این کتاب ابتدا چهار مانع احساس ارزشمندی به تفصیل -هرچند کتاب بسیار جمع و جور است!- معرفی می‌شود و سپس گام به گام راه‌های عملی غلبه بر آن موانع بیان می‌شود. طبیعتا کتابی است که چند باره باید به آن رجوع کرد. 
      

        داستان‌هایی کوتاه از ماجراهای ملموس زندگی با محوریت زنان البته نه آنطور که برای آقایان مخاطب جذاب نباشد. خواندن ما چند نفر یعنی سرک کشیدن در زندگی چند زن و ماجراها و مشکلات زندگیشان را از لنز نگاه آن‌ها دیدن. قلم خانم رضایی و توصیفاتشان هم فوق‌العاده بود. پیشنهاد می‌شود.
      

        جستارهایی درباره‌ی مادری. برخی کاملا مرتبط، برخی با حداقل ارتباط ممکن -حداقل از نظر من- ، برخی طولانی و پر از ارجاعات فرهنگی که برای خواننده‌ای از سرزمین دیگر شاید خسته کننده باشد و برخی کوتاه در حد چند خط و در مجموع همه‌ی این‌ها خواندنی اگر به سبک جستار/روایت و پرسه زدن در ذهن آدم‌ها علاقه‌مندید.
      

        کتاب درباره فخرالسادات طباطبایی (ام علا) خواهر ،  همسر و نیز مادر چهار شهید است که اصالتا ایرانیست اما به دلیل طلبه بودن پدرش، والدینش ساکن نجف شده و فخرالسادات در آنجا متولد می‌شود و هم‌اکنون مزارش در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها ، در کنار مزار پروین اعتصامی است. شخصیتی والا و صد حیف گمنام که ضمن احترام به تلاش‌های نویسنده محترم اما به نظرم در این کتاب آنطور که باید به مخاطب شناسانده نشد. نویسنده کتاب که دراصل شاعری تواناست و این کتاب اولین تجربه‌ی جدی نوشتن اوست ، بخاطر ماجرایی در زندگی شخصی‌اش -که ماجرای زیبایی هم هست- ابتدا با یکی از فرزندان شهید این بانوی بزرگوار و بعد به دنبال خوابی که می‌بیند با خودشان آشنا می‌شود و رسالتش را شناساندن فخرالسادات به دیگران می‌داند. شروع به ارتباط گیری با اطرافیان و آشنایان ام علاء و جمع‌آوری خاطراتشان می‌کند و بعد از ویرایش، آنها را به همان صورت و از زبان راوی در کتاب می‌آورد که به نظرم باعث عدم انسجام مطالب کتاب شده است . کتاب پر است از رفت و برگشت‌های زمانی که خواننده را کمی گیج می‌کند و نقاط عطف زندگی ام علاء آنجاهایی که مخاطب نیاز به کمی تعلیق و هیجان دارد ، بدون برانگیختن احساس -آنچنان که توقع می‌رود- بیان می‌شود و از کنارشان می‌گذریم! درحالی که به نظرم میشد با استفاده از همین خاطرات ، زندگینامه‌ای زیبا و به ترتیب مراحل مختلف سنی ایشان از زبان سوم شخص نوشته شود. 
غبطه برانگیزترین چیزی که در کتاب ذکر شد بعد از صبر و آرامش ستودنی این مادر، فاصله‌ی ۱۰۰ متری خانه‌شان با حرم امام‌ علی علیه‌السلام بود که فرزندانشان در کتاب مدام از خاطرات شب‌هایی گفته بودند که روی پشت بام خانه چشم‌هایشان را با تصویر گنبد می‌بستند و به خواب می‌رفتند.
بخوانیدنش فقط برای آشنایی با این شخصیت بزرگ.
      

        داستان درباره عشق میان دختر و پسری زرتشتی و ایرانی است که قبایلشان با یکدیگر دشمن هستند و حالا دختر به قبیله‌ی خود پشت کرده و به قبیله‌ی مقابل پناهنده شده است که ناگهان دچار بیماری‌ای می‌شود و چیزی نمانده تا به طور کامل نابینا شود. به دنبال خواب عجیبی که می‌بیند به همراه معشوقش راهی حجاز می‌شوند به دنبال پوستینی که روی آن تصویر صورت پیامبر نقاشی شده است و در نهایت بعد از ماجراهای بسیار یک روز مانده به واقعه عاشورا به نزدیکی‌های کربلا می‌رسند و شما چند صفحه‌ای هم مهمان روضه خواهید بود.
پ.ن: شیرین بود و خواندنی. مخصوصا برای گروه سنی نوجوان
پ.ن۲: چون سعی کردم اتفاقات کلیدی داستان را لو ندهم ، معرفی کتاب غیر منسجم شد! 
      

        چرا و چطور همه‌ی این سال‌های کتاب خواندنم از لذت کتاب‌های جنایی محروم مانده بودم؟ این سوال را بعد از اولین کتاب جنایی که به لطف حلقه کتاب مبنا خواندم از خودم پرسیدم و حالا دیگر نمی‌توانم در برابرشان مقاومت کنم! قتل راجر آکروید دومین کتابی بود که در ژانر جنایی و از آگاتا کریستی خواندم و همانطور که پیش بینی می‌کردم غیر منتظره‌ اما دلچسب تمام شد. توضیح بیشتر درباره کتاب‌های این ژانر از لذت خواندنش می‌کاهد و ماجرا را لو می‌دهد پس فقط یک نکته می‌گویم: اگر هدفتان از خواندن کتاب لذت بردن است ، این ژانر را از دست ندهید.
      

        تجربه‌ی سفر ۹ نفر به پاریس در دوران قاجار که دو نفرشان ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه هستند. کتاب پر است از توصیفاتی که اوضاع اجتماعی جامعه فرانسه را در آن دوران به خوبی منعکس می‌کنند و جدای از آن برای من، نوع نگاه آدم های مختلف به اوضاع آن روز فرانسه جالب بود. اینکه راوی چقدر در برابر غرب خودباخته بود یا چقدر متنقد. بهتر بود ترتیب تاریخی سفرنامه‌ها در کتاب حفظ می‌شد. اگر به سفرنامه‌ علاقه دارید، گزینه‌ی خوبیست.