200 تا متن کوتاهی که نویسنده در زمان نبود معشوق خودش نوشته بود ولی خب انتظاراتم از جمله های بیشتر بود جملات عادی که تو بیشتر فیلم ها وجود دارن. ارزش خرید کتاب رو نداره ولی یه بار خوندنش بد نیست... :>
        

          خوب بود ولی نمیشه به عنوان کتاب بهش نگاه کرد به نظرم بیشتر شبیه یادداشت بود... 

        

          کتاب حرفایی رو زده بود که شاید خیلی هامون تجربش کرده باشیم
و به خاطر همین خوندم 
پیشنهادش میکنم بهتونن:))
        

          بعضی از جملات را که می‌خواندم از ته دل درکشون میکردم 
کتاب آنقدر جملات احساسی و تاثیر گذار دارد که ناگهان میبینی چندین دقیقه است که داری خاطره ات را که مشابه آن جمله است را مرور میکنی
روز ۱۵۷
یه دفعه ای 
همه چی که بینمون بود
دود شد رفت هوا:)))))
        

          خلاصه بگم: فقط بخونیدش:))
        

          کتاب قشنگ و کم حجمی که یکساعته تمومش کردم . 
تک تک پاراگرافها عمق قلبم رو میسوزوند  و حس همدردی رو 
در من زنده میکرد ‌(: چقدر ما آدمها در احساسات شبیه همدیگه هستیم ..
        

          بی فایده نیست خوندن این کتاب:))
بهتون پیشنهادش میکنم...
ولی اینکه بجای ۳۶۵ روز،200 روز بود:)))
        

          فکر میکردم جور دیگه ای باشه .
اما باز هم خوب بود ، به این کتاب ۲ ستاره کمتر دادم چون همون مطالب رو قبل از انتشار کتاب جاهایی دیده بودم 
اما یه سوال بزرگ برام پیش اومد که چرا این کتاب فقط ۲۰۰ روز داره . البته خیلی از دوستان میگن که نویسنده بعد از ۲۰۰ روز خودکشی کرده ؛ پس چه کسی این کتاب رو به مرحله ی چاپ رسونده ؟!
        

          قشنگ، غمناک و خوب بود.
کتابی نبود که حتما به همه پیشنهادش کنم، با مطالعه نکردن این کتاب چیزی رو از دست نمی‌دید.
اما اصلا کتاب بدی نبود.
        

          کتاب زیبایی بود ... فقط باید گفت عشق در عین زیبایی و مسحور کنندگی ترسناک و هراس انگیزه ..
میشه ۳۰ دقیقه زمان گذاشت و این کتاب را خواند و به اندازه ۳۰ روز تجربه کرد .. دوست داشتنی و زیبا
        

          ارزش خریدن نداره ففط از کسی که داره قرض بگیرین و بخونین.
بعضی صفحاتش میتونه توصیف حال خودمون باشه.
        

          خب من واقعا دوست داشتم متن هاش رو و با خیلی هاش موافق بودم ولی نکته ای که هست اینه که من اول قصدم این بود که به همون شکل خود کتاب هر روز یکی رو بخونم ولی تا وسطا که خوندم متوجه شدم ۳۶۵ روز نیست و تا روز ۲۰۰ ام هستش و این واقعا... 😂نمیدونم چی بگم درموردش 
        

          این اثر را نمی‌توان کتاب خواند؛ تنها شاید تپشِ بی‌قرارِ دلی باشد که بر پهنهٔ کاغذ جاری گشته است؛ همچون آهِ برآمده از ژرفایِ روح که بر قالبِ حروف نقش بسته...  
سطرسطرش نه نوشتار، که نبضی است بی‌مانند و بی‌قرار، همچون شمعی که با سوختنش روایتِ نور را بر دیوارِ تاریکی می‌نگارد.
        

          ۲۰۰ روز گذشت و من همچنان به اندازه روز اول دوسِت دارم.
برای شب‌های بی‌خوابی‌تان بخوانیدش.
خواب نمی‌برد مرا،یک ربع مانده به روز بسیار سرده ۳ بهمن ۱۴۰۳

یک ساعت و سی دقیقه ازم وقت گرفت تا تموم شد.با توجه به اینکه هم بریده نشر دادم هم برخی بریده ها رو نوشتم.
شاید شما هم حداقل یه دونه از این حرفها رو تو رابطه شنیدین یا زدین ،یک حرف های همه گیر و آشنایی هستن که غم انگیز هم هستند و از ذهنتون بارها گذشتن حتی اگر به زبون نیاوردین...
در هر حال
این نشر بهتر حق مطلب رو ادا کرده.
ترجمه خانم سهیلی فر رو تو اون یکی کتاب(سین زدی ولی جواب ندادی) هم بیشتر پسندیدم.

        

          دلم میخواد این کتاب رو قورت بدم. تمام حرف هاش رو با تموم وجود درک کردم، خیلی خوب بود🥲🛐
        

          بعضی از جمله هاشتکراری بود 
اما در کل قشنگ بود. 

وقتی که زن عموم زنگ زد و گفت برم پیش دخترش 
گل از گلم شکفت . دختر عموم بهترین دوست من بود اما وقتی رفتم دیدم مریضه .
غذا رو بار گذاشتم و اون خوابش برد . حوصلم سر رفته بود که رفتم سراغ کتابخونش و اینو برداشتم و خوندم .
و کتابش کامل نبود ، کافی بود :)
        

          صرفا برای یک بار خوندن بد نبود.البته فقط برای من شاید.
        

          کوتاه .. قشنگ .. دردناک((:
        

          یه کتاب مینیمال قشنگ
یه کتابی که متوجه میشید شما تنها کسی نیستید که همچین احساساتی دارید
قلبتون هر صفحه رو لمس میکنه!
من دوسش داشتم❤️