بیشتر حجم کتاب رو خوندم. شاید برای کسی مثل خودم که خیلی فلسفه رو متوجه نمیشه کتاب سختی باشه. اوایلش متن راحتی بود ولی بعد کم کم سخت تر و پیچیده تر شد.
      

        نصف کتاب رو خوندم و به نظر خیلی جالب اومد که دعای ابوحمزه ثمالی رو به فارسی و با زبان ساده ای نوشته بود و خود نویسنده هم زبان حال خودشو.

      

        از این بابت که زود تموم میشه راضی بودم. متن کتابشم دوست داشتم. خوندنش دلنشین بود.
      

        یک اثر خوب دیگه از نویسنده " رویای نیمه شب"
این داستان، در دوران امامت امام جواد (ع) رخ داده.
      

        تاکنون درباره بوسنی و هرزگوین، تنها نامش را شنیده بودم. کشور جالبی بود با اماکن جالب تر. قلم خانم صفایی راد بر زیبایی کتاب افزوده بود. به طور کلی کتاب و سفرنامه خوبی بود اگر میخواهید درباره بوسنی و هرزگوین بدانید.
      

        جذابیتی که کتاب داشت برای خوندن، فقط قلم خوب نویسنده نبود. استفاده از متون سفرنامه های قدیمی مرتبط با متن نویسنده کتاب، در لا به لای خطوط کتاب،  خلاقیت خوبی بود که بر جذابیت کتاب افزود.
      

        مکالمه های دلنشین و خوبی داشت
      

         در کل کتاب خوبی بود و متن روانی داشت اما در برخی قسمت‌‌ها به نظرم اغراق زیادی شده بود
      

        عقب جلو و برگشتن ناگهانی به عقب و ناگهان وارد زمان حال شدن کمی من را گیج می‌کرد اما در کل کتاب خوب و داستان جالب و متفاوتی بود.
      

        کتاب خوبی بود و اطلاعات جدیدی ازش یاد گرفتم ولی بعضی قسمتاش برام سوال برانگیز شده بود که نویسنده در بیان اون مطلب اغراق کرده یا واقعا ماجرا همین‌گونه بوده‌. مثلا راجع به سه بار غش کردن یک زن بعد از فهمیدن اینکه این کاروان اسرای اهل بیت امام هست و امثالهم و دیگر ماجراها در واقعه عاشورا  سوال برام ایجاد شد که آیا واقعا اینقدر علاقه به این خاندان زیاد بوده و اینقدر این حادثه غمناک بوده که مثلا یک زن سه بار پشت سر هم غش کرده و یا فوت کرده و یا اینکه یک اغراق در نویسندگی هست جهت نشان دادن عظمت این مصیبت؟.
شاید واقعا این مصیبت اونقدر برای یاوران و دوست داران امام عظیم بوده که فقط درکش برای من در دنیای امروز سخت هست
      

        شاید اوایل کتاب رو که بخونید خیلی ساده گفته باشه و آدم فکر کنه برای یه کودک یا نوجوان گفته شده باشه، ولی وقتی کم کم میرین جلو و با داستان چند تا از پیامبران آمیخته میشه، داستان حالت جذاب تری می‌گیره.
      

        ماجرایی واقعی و غم‌انگیز
      

        لحظه به لحظه در کربلا
      

        ماجراهایی جالب در حرم سرای ناصر الدین شاه
      

        متن و موضوع خوب و قشنگ بود ولی اینکه نویسنده بر اساس یه حرف از آلفرد هیچکاک که گفته: " زنهای قصه هایتان را اذیت کنید مردم دوست دارند." رو نمیتونم درک کنم که چرا؟ یا .