از جذابترین رمان هایی بود که خوندم! ایده داستان فوق العاده است و هر فصل کتاب، به هیجانی ترین شکل ممکن تموم میشه! واقعا حس میکردم دارم سریال تخیلی می بینم و هر فصل کتاب، مثل یه فصل سریال تموم میشد.
نیمه دوم کتاب که محشر بود. اینقدر اتفاقات پشت سر هم رخ میده و ماجرا رو پیچیده می‌کنه که نمیشه لحظه ای ازش چشم برداشت.

برای علاقه مندان رمان های تخیلی و علمی، این کتاب رو قطعا پیشنهاد میکنم
        

          اتفاقات توی نیمه دوم کتاب روی دور تند قرار میگیرن و پشت سر هم وارد ماجرا میکنه خواننده رو. 
ایده کتاب خیلی جالبه. کلی ماجرا اتفاق میفته و حتی دنیا تا مرز نابودی پیش میره...
        

          "چه احساسی به آدمی دست میدهد اگر چیزی بوجود بیاورد که میتواند ساختار حافظه و زمان‌را نابود کند؟ سرکوب کردن بار آن همه احساس گناه و وحشت و هراس و اضطراب چه بلایی بر سر او آورده است؟"

شروع "بازگشت" طوفانی و حیرت انگیز بود؛ فراگیرشدن یک بیماری عجیب(سندروم خاطره کاذب) و تلاش برای کشفِ حقیقتی که همه شواهد برخلاف آن است...

ترجمه خوب، شخصیت پردازی قوی و ایده داستان جدید و جالب بود؛ هرچند نویسنده از پس یک سوم پایانی به خوبی برنیامده و داستان مدام تکرار میشد(مثل کتاب پیش از آنکه بمیرم)؛
پایان بندی هم متوسط و قابل پیش بینی💁🏻‍♂️

پیشنهاد میشود به:

۱. علاقمندان به مجموعه ویوارد پاینز
۲. دوست داران کتابهای تخیلی
۳. طرفداران کتاب پیش از آنکه بمیرم اگر علمی پسندند(حتی کم)
        

          تموم که شد مدتی طولانی بغلش کردم، نوازشش کردم و بوسیدمش. کتاب‌های بعدی بلیک کراوچو هم بابد بخونم. حتما. 
نمی‌تونم باور کنم که این کتابو فقط با یه بار زندگی نوشته باشه. حتما اون صندلیو داشته و چند بار زندگی کرده و خیلی اطلاعات جمع‌آوری کرده تا تونسته؛ مگه اینکه نابغه باشه. 
یه کتاب علمی تخیلی فوق‌العاده قویه.
و این سوالو در ذهن من خیلی خیلی پررنگ‌تر کرد. شما هم جواب بدید:
موافقید که علم و تکنولوژی باید به سرعت رشد کنه و هیچ‌وقت جلوش گرفته نشه و اگه خرابی‌هایی هم به بار اورد، بشر بعدا می‌تونه حلشون کنه؟
یا اون مواردی‌ش که فکر می‌کنیم اخلاقیات در همه‌ی انسان‌ها اونقدر قوی نشده که بتونن تحمل این حد از پیشرفت رو داشته باشن و ممکنه باعث نابودی انسان‌های زیادی بشن (مثل بمب اتم) رو باید قبل از اختراع جلوشونو گرفت و از فوایدشون هم دست شست؟
من همیشه موافق جواب اول بودم. خوندن این کتاب باعث نشد به جواب دوم باور پیدا کنم. فقط خیلی سوالو توی ذهنم پررنگ‌تر کرد. موضوعش همینه. یه خانم دانشمند به اسم هلنا که مادرش آلزایمر داره و هلنا می‌خواد دستگاهی اختراع کنه که خاطراتو ثبت کنه و به ذهن برگردونه تا درمانی باشه برای این بیماری.
و درباره‌ی فمسه، بیماری‌ای که در اون افراد یه سری خاطرات کاذب به یاد میارن که جوری واقعی‌ن، انگار که قبلا زندگی‌شون کردن.
و این دو داستان توی این کتاب به هم می‌رسن. 
خیلی ذهن آدمو درگیر خودش می‌کنه، فکر کنم یه شب حتی خوابشو دیدم. خیلی بیشتر از یه نقطه‌ی اوج داره. معمولا کتابا وسطاشون هیجان‌انگیز می‌شن و تا آخر یواش یواش می‌فهمیم چی می‌شه، ولی این یکی چندین بار توی این حالت می‌بره و میارتمون. کشش عجیب غریبی داره. 
یکی از عزیزترین کتاباییه که تا حالا خوندم. حتما پیشنهاد می‌کنم بخونید و با وجود این حجم زیادش حتی فکر می‌کنم شروع خیلی خوبیه برای آدمای کتاب‌نخون، چون نمی‌شه ولش کرد. 
ترجمه‌ش هم خیلی خوب بود. از همه نظر عالی بود. مرسی از همه‌ی دست‌اندرکارانش. ایشالا ناشرای دیگه هم از آموت یاد بگیرن نمونه‌خوان داشته باشن😒
اگه خوندینش، نظرتونو بنویسید.
        

          بلیک کراوچ در بازگشت با زمان بازی میکنه، زمان را دچار گسست میکنه و واقعیت بی ثبات و متزلزل میشه تا جایی که هر لحظه حقیقت ممکنه تغییر کنه و تو بفهمی در یک توهم زندگی میکردی در بازگشت به شما میگه اگر اشتباه کردی میتونی برگردی و درستش کنی... من بهت این امکان رو میدم اما نمیتونید تصورش رو هم بکنید که داشتن چنین امکانی تا چه حد وحشتناکه ... که بارها و بارها برگردی و دوباره زندگی کنی چون زندگی هرگز کامل نخواهد‌بود.
ریتم کتاب در آغاز آرام و سنگینه اما ناگهان همه چیز تغییر میکنه اونجا که میفهمی واقعا چه خبره...
قصه تک خطی نیست و دو خطی است. دو خط داستان در یک  نقطه ی طلایی به هم میرسند و از اون جاست که داستان اوج میگیره و بالا میره و ضربآهنگ تندش باعث میشه نتونید کتاب رو زمین بگذارید اگر یک نکته از کتاب بخوام بگم اینه که اثار کراوچ اگر چه علمی و تا حدی فانتزی هستند اما حقایق دنیا رو بیان میکنند. با بازگشت میشه فهمید که انتخابها چه قدر در زندگی مهم هستند اشتباهها همیشه قابل جبران نیستند . اما زندگی راه خودش رو ادامه میده مهمه چی رو کی و کجا انتخاب کنی تا پشیمون نشی چون همیشه بازگشتی نیست تا درستش کنی... به علاقه مندان به دنیای علم و فانتزی شدید پیشنهاد میشه.
        

          «زمان چیزی جز خاطره ای در حال شکل گیری نیست.»

بازگشت برای من کتابی بود که چیزهایی رو که سالها باورشون کرده بودم رو زیر سوال برد..سوالاتی که هر چقدر بیشتر کتاب رو میخوندم پیچیده تر میشد..
زمان چیست؟ 
گذشته ،حال و آینده همه ی اینها در یک زمان اند..همین حالا که من دارم تایپ میکنم و کلمات رو می‌نویسم تا مغزم بخواد این کلمات رو برسی و تجزیه کنه یک نانوثانیه گذشته و در واقع چیزهایی نوشتم در گذشته اتفاق افتاده.و اینجوری مشخص میشه که هیچ زمان حالی وجود نداره..پس آیا آینده ای وجود داره؟ 
به زبان دیگه میشه گفت همه چیز درواقع در یک خط زمانیست و این فقط زمان هست که نمیزاره همه چیز به یکباره اتفاق بیفته..
شگفت انگیزه نه؟
این کتاب لحظه به لحظه من رو بیشتر در فکر فرو میبرد و سوالات بیشتر و عمیق تری توی ذهنم به وجود می آورد و تجربه ای بسیار لذت بخش،دردناک،غریب و هیجان انگیز بود.
        

          دیشب دقیقا ساعت یک و نیم تمومش کردم و من نمی دونم از زیبایی این کتاب چی بگم.. صد در صد ۵ از ۵ نمی گیره ولی با کتابی که قبلاً درباره موضوع زمان و مرگ و... خوندم اما کمی متفاوت جذاب تر بود. مفهوم و پیامش رو بهتر رسوند و لطفاً نخونین اینجا کمی اسپویل داره: خب بنظرم یه روزی این صندلی اختراع میشه چون هر آنچه که از ذهن انسان میگذره یه روزی واقعیت پیدا می‌کنه.
بعد از کلی خوندن کتاب جنایی و رئال پشت سر هم این کتاب یه تنوع شیرین بود و هلنا شخصیت محبوبم اون همیشه توی ذهنم میمونه ...
        

          خیلی عالی بود واقعا لذت بردم از خوندن این کتاب 
        

          به نظرم وقتی بخوای سردرگم بشی و توی یه تونل بی نهایت سفر کنی و بخوای از دنیای آینده، شاید ...سر در بیاری بهتره که این کتاب رو با تمام وجود بخونی . 
به شخصه بی نهایت کتاب مورد علاقه ام شد ...:)
        

          کتابی در ژانر علمی تخیلی
کتابو دوست داشتم و داستانش خیلی برام جذاب بود در پایان هر فصل، کتاب رو میبستم و  به سیر تحولات داستان فکر میکردم و از جزئیات و شخصیت پردازی کتاب بی نهایت لذت می‌بردم چون باعث تصویر سازی خیلی خوبی درون ذهنم میشد انگار که دقیقا کنار هلنا و بری  ایستادم و دارم هی ۱۶ آوریل ۲۰۱۹ رو تجربه میکنم...
        

          اولین کتاب علمی تخیلی بود که خوندم و برام جذاب بود.
 نکته مثبتی که داشت و کتاب رو پر بار تر میکرد علم نویسنده به موضوعات علمی و تخصصی سفر در زمان و فیزیک بود!
داستان  کشش عالی داشت ولی جوری نبود که کتاب رو زمین نذاری! و این هم به خاطر پیچیده بودن داستان بود که نیاز داشتی کمی روی اتفاقات فکر کنی😅
تنها مورد منفی که برای من داشت : کلا موضوع سفر در زمان برای من تکراری هستش .فیلم های زیادی در این مورد دیده بودم و جذابیتی که شاید برای بقیه داشت رو من احساس نکردم.
        

          کتاب بازگشت،دست روی موضوع حساسی، یعنی سفر در زمان میگذارد؛ کتاب میتواند دلیل قانع کننده‌ای برای این اتفاق بیان کند، اما آنرا به بدترین شکل، در متن کتاب جا داده که گاها کتاب را شببه به یک کتاب درسی میکند.
کتاب بعد از بخش سوم، وارد یک چرخه‌ی تکرای میشود؛ ایده‌های پیاده شده، با کمی فرق دوباره در داستان اتفاق میوفتند. 
بازگشت با صحنه‌سازی‌های قوی و دیالوگ‌های جذابش، میتواند یک تجربه لذت بخش را رقم بزند.
        

          کتاب خوبی بود و ترجمه گیرایی هم داشت  ، اما آنطور که باید دوستش نداشتم ..
داستان زندگی در زمان . افرادی که به دنبال تغییر حوادثند ، و خود ، بعد ها در می یابند که شاید راضی بودن به تقدیر سازنده تر از تغییر دنیا و به نابودی کشاندن آن است ..
        

          کتاب علمی تخیلی جالبی هستش به شرطی که اثر دیگه از نویسنده نخونده باشید من زیاد از این ایده اش خوشم نیومد چون یجورایی با* ماده تاریک* یکسان بود
ولی خب بالاخره مخاطب های خودش رو هم داره 
منم با ترجمه آموت خوندم
        

          علمی تخیلی استانداردی بود. با کلی بازی با زمان و ... که دوست دارم :). پسندیدم
        

          یکی از بهترین کتاب هایی بود که خوندم.
خیلی داستان متفاوتی داشت،قلم نویسنده عالی و پرکشش بود،محتوای فلسفی داشت که به شدت درک میشد از هر لحاظ عالی بود در هر صورت پیشنهادش میکنم
        

          کتاب زیبایی بود با داستانی جدید و قابل تامل ولی کل کتاب یه طرف و صد صفحه آخر کتاب یک طرف کاش کل کتاب مثل آخرش بود
        

          چه شاهکاری...
اخرین باری که تونستم قبل از این کتاب از یه داستان سفر در زمانی لذت ببرم، تجربم از تماشای سریال دارک بود که بی نقص بود و یه داستان بدون باگ از سفر در زمان رو نشون میداد و تمام اثرات پارادوکس پدربزرگ رو نشون میداد‌. بعد از اون هر اثری رو تجربه کردم همیشه یه اشکالی داشتن و یه چیزی رو از قلم انداخته بودن که توی داستان باگ های بزرگی درست میکرد و منم انقدر به این قضایا توجه میکردم که هیچ وقت نتونستم از داستانای سفر در زمانی دیگه لذت ببرم تا رسیدم به این کتاب. روایتی از سفر در زمان که تونسته بود پارادوکس پدربزرگ رو دور بزنه. وای از مغز بلیک کراوچ. این مرد واقعا خیلی خیلی جلو تر از زمانه خودش مینویسه. 
احتمالا در آینده خیلی بیشتر قراره آثارش مورد توجه قرار بگیره. مثل آسیموف یا آرتور سی کلارک.
این کتاب شاهکار علمی تخیلیه واقعا. اگر یه داستان واقعی از سفر در زمان میخواید باید برید سراغ این کتاب. هر معمایی که توی ذهنتون شکل بگیره و هر جایی که بگید اینجای داستان ایراد داره خیلی زود بلیک کراوچ برطرفش میکنه و نشون میده هیچ حفره ای توی این داستان وجود نداره. 
خلاصه که طرفدارای این ژانر 
بخونید و لذت ببرید.
        

          و پایان این کتاب عجیب و ترسناک!
این کتاب از اونایی بود که به خاطر حجم بالاش استرس داشتم برای خوندنش اما نویسنده تونسته بود یکنواختی رو تا جای ممکن به داستانش نیاره که البته اخرای داستان یکم تکراری بود این هرسری بیدار شدن و فراموش کردن ماجراها و اینا ولی خب قابل چشم پوشیه
تصمیم گرفتم کتابهای دیگه ای رو از این نویسنده بخونم چون تحت تاثیر تخیل و مهارتش قرار گرفتم
این کتاب استرسی جدید به من وارد کرد که آرزو کنم قبل از پیشرفت خطرناک علم بمیرم و چیزایی که توی کتاب گفته بود رو نبینم و تجربه نکنم
علت اینکه امتیاز کامل ندادم دو دلیل بود
یکی اینکه شاید تقریبا ۱۰۰ صفحه زیاد بود توی کتاب و نویسنده میتونست با مهارتی که در جهت های مختلف به خرج داده بود اینجاهم با استفاده از روند تند تری سرعت ببخشه به داستان و اینکه اخراش همون طور که گفتم یکم کند بود
دوم اینکه شاید باید این کتاب رو یکی دوسال دیگه می خوندم که بتونم ارتباط بهتری باهاش برقرار کنم و لذت بیشتری ببرم چون یجاهایی این جابجا شدن خاطرات و زندگی ها و رفتن از این زندگی به اون زندگی منو گیج میکرد و اینکه سعی می کردم یسری موقعیت هایی رو که متوجه نمیشدم درک کنم از لذت داستان کم کرد
ولی خب در کل ایده ی داستان واقعا جالب و همچنین شوکه کننده و ترسناک بود و به شخصه به عنوان کسی که این ژانر و این سبک داستان رو خیلی می پسنده این کتاب برام ارزشمند و لذت بخش بود و بهتون پیشنهادش میکنم.