چه پایانی داشت این جلد🤭
        

          اثری  بی نظیر که اصلا از خوندنش خسته نمیشه آدم.
و همراه با داستان پیش میره انگار وسط داستان زندگی میکنه.
قلم ظریف، تصویر سازی های خوب و تلفیق بینهایت ظریف و استادانه عشق، انقلاب، دوستی، سیاست و گاهی فلسفه این اثر رو بسیار ارزشمند میکنه.
این کتاب ارزش خوندن و وقت گذاشتن رو داره. 
یک شاهکار ادبی. 

        

          #نادر_ابراهیمی روشنفکری است عاشق وطن؛ برای همین است که جریان روشنفکری ادبیات با او میانه‌ی خوبی ندارد.
نادر در هفت جلدی #آتش_بدون_دود مانیفست فکری خودش را ارایه می کند؛ رمانی که به گفته خودش سی سال از عمرش را صرف نوشتن آن کرد. آن همه ظرافتی که از آداب و سنت‌های ترکمن‌ها در این رمان هفت جلدی آمده است جز تحقیق و زندگی در ترکمن صحرا به دست نمی آمده است.
نادر در آتش بدون دود اول عشقش را به ایران و بعد به اقوام ایرانی نشان داده است و همین را بگذارید در مقابل جریان تجزیه طلبی که به اسم اقوام و به کام استعمار در دویست سال گذشته فتنه به پا کرده است.
دوم پهلوی ستیزی و دشمنی خونین نادر با پهلوی اول و دوم که نه در لفافه که عیان در داستان به آن پرداخته است
سوم عشق و ارادتش به مولا علی در کنار تقویت حوزه تقریب
چهارم ارادتش به انقلاب و انقلابیون. خصوصا در جلد های آخر نشان می دهد که چگونه خودش شیفته ی قهرمان انقلابی اش شده است.
آتش بدون دود، داستانی است پر کشش؛ سرشار از اطلاعاتی در باب زندگی ترکمنها و بسیار جملات بی بدیل و حکمت آموز.
جلد اول و دوم که عشق سوزان گالان و سولماز است نوعی رومئو و ژولیت است ولی جسورانه تر و پر کشش‌تر. بسیار دلنشین و جذاب.
جلد سوم و چهارم و پنجم تلاش نادر است برای مبارزه با جهالت و خرافات  و جلد ششم  و هفتم انقلاب نادر علیه پهلوی و پهلویسم.
خواندن این هفت جلد کمی بیش از پنج ماه زمان برد ولی لذت بخش بود و شیرین.
#کتاب
#کتابخوانی
        

          مبارزه با ظالم
در هر شرایطی زیباست 
قطعا که در بستر دین‌مداری زیباتر 
قطعا که در بستر تقید به مذهب لذت‌بخش تر
اما 
گاهی شد که افرادی سوء استفاده گر در بستر دین مداری 
و با حفظ تقیدات مذهبی
به ظلم اقدام‌کردند
حسابشان با کرام‌الکاتبین
در جلد دوم‌از آتش بدون دود
ولی شاهد مبارزاتی بودیم که ریشه دار بود
ریشه را در فهم و تعقل یافتند
افرادی که سنت های غلط را شکستند 
و با استقامت تمام در مقابل ظلم و ستم‌ایستادگی کردند
و همین ظلم ستیزی محوریت و منطقه اجتماعی شد برای روحانی بصیر و آگاه و دلسوز و همچنین برای دکتری که ملحد بود اما او هم دلسوز بود و آگاه 
و در کنار هم سعی در نابودی ظلم و ایجاد آگاهی و بصیرت در جامعه داشتند 
در این جلد کمی بیش از جلد قبل گذر تاریخ را مشاهده می‌کنیم و نسل های بعدی از جلد اول را مشاهده می‌کنیم که در همان مسیر تغییر و تحول قدم برداشتند
اتفاقات در جلد دوم شیرین هست 
اما تلخی ها و دنج و غصه اش بسیار بیشتر است
معرفی نهایی کتاب را برای اتمام جلد سوم گذاشتم
        

          جلد دوم این کتاب، کتاب چهارم و پنجم داستان بلند آتش بدون دود نادر ابراهیمی است.
در این کتاب دیگر از "گالان" و "سولماز" خبری نیست و در عوض از رشادت های "آلنی" نوه گالان داستان ها می شنویم. فضای زمانی داستان هم به عصر معاصر نزدیک می شود و حتی به زمان پهلوی دوم می رسد. و قصه احزاب و گروهک های انقلابی آن زمان را بیان می کند. در جلد اول بیشتر به اختلافات قبیله ای و جنگ های طایفه ای ترکمن ها پرداخته شده بود، اما در این جلد ترکمن ها به کمک افکار "آلنی" جنگ های طایفه ای را رها می کنند و بر علیه ظلم و ستم حاکم بر کشور به پا می خیزند. 

برای کسانی که به تاریخ معاصر علاقه دارند این جلد بسیار جذاب تر از جلد اول است. چرا که کارها و افکار "آلنی" هم منطقی تر از "گالان اوجا" است.

😊بعد از این جلد علاقمند شدم که جلد سوم را هم بخونم تا از آینده آلنی و مارال و فرزندانش در آن تاریخ، و در واقع با تاریخ آن زمان کشورم در قالب این داستان مطلع بشم.
        

          خیلی خیلی کتاب خوبیه، هرچند نقدهای کوچکی هم بهش وارده مثل غلو کردن در بعضی لحظات یا پراکنده گویی، مخصوصا در جلد چهار 
اما انقدر نقاط قوت زیاد و لحظات زیبایی خلق میکنه که این اشکالات جبران میشه. 👌🏻
        

          فاطمه گفت تا جلد سه رو دوست خواهم داشت، ولی حقیقت اینه که جلد چهار رو هم یک نفس خوندم.
به خاطر اینه که شخصیت‌ها صفر و صد نیستن، هم خطا می‌کنن هم کار درست و این ماجرا رو خیلی شیرین می‌کنه‌‌.
        

          این جلد از کتاب درون مایه سیاسی داره کاملا و از اون حالت تمرکز رو قومیت و فرهنگ و رسوم خارج شده چون براساس واقعیت های تاریخی اون دوره نوشته شده اما حرفایی که میزنن و گفت و گوی بین آدم ها و اون فراز و فرود واسه رسیدن به اهدافشون واقعا جذابه این جلد رو یه مقدار کمتر از جلد اول دوست داشتم ولی همچنان فوق العادست 
        

          خب، بالاخره یه یادداشت جمع بندی هم از این ۲ جلد اینجا داشته باشیم. اگه ۳ جلد اول رو نخوندین ادامه پست ممکنه یه چیزایی رو اسپویل کنه.✌️🏻

این دو جلد هم نسبتا به هم مرتبطن، از نظر من همون طوری که جلد ۲ پیش‌درآمد جلد سوم بود، جلد ۴ هم پیش‌درآمد جلد ۵ حساب میشد! 
و کاراکتر اصلی‌تر توی جلد ۴ و ۵ هم همچنان آلنی عزیزمه. :) 

ولی خب کاراکترهای جدید و بعضا دوست داشتنی هم اضافه میشن مثل قلیچ بلغای. :) [چون نسخه صوتی رو گوش کردم برای دیدن املای اسمش سرچ کردم تو گوگل و اسپویل شدم! لعنت. :) ]
یه سری از کاراکتر‌های قدیمی پررنگ تر میشن مثل یاشا، و یه سری‌ها هم کمرنگ‌تر میشن، بعضا محو...

داستان این دو جلد، و تا اونجایی که از جلد ۶ گوش کردم، کاملا به هم پیوسته و دنبال هم هستش! و حقیقتا فاز داستان به نظر من چرخیده! 
یعنی توی جلد ۱ و ۲ و ۳ هم ما ژانر کتاب رو میتونستیم اجتماعی، یه مقدار سیاسی و تاریخی طوری بدونیم، ولی در عین حال چاشنی عاشقانه‌های خیلی قشنگی داشتیم، اما جلد ۴ و ۵، انگار کلا قضیه عوض میشه! وایب سیاسی‌طوری کتاب خیلی پررنگه، حزب‌های مختلف، بیانیه‌ها، تشکلات، اقدامات، بازجویی‌ها و ... بخش اصلی داستان رو تشکیل میدن، بخش بیشتری از داستان شهری میشه، پر از تشریح خط فکری‌های مختلف و بحث‌ها، از صحرا، از ترکمن‌ها، از روابط ساده و بی تشکل، از تفنگ‌کشی بدون فکر، از انتقام‌های ساده فاصله می‌گیریم! 
و خب با این که این دو جلد هم جذابیت خودش رو داشت، و من گوش میدم به هر حال ادامه‌ش رو هم، به خاطر آلنی بیشتر، که از جلد سه قلب من رو اسیر خودش کرد، همون‌طور که قلب مردم صحرا رو، قلب تهران رو، قلب همه رو. :) 
ولی به شخصه احساس سه جلد اول رو بیشتر دوست داشتم، ناب‌تر بودن برای من، و در عین حرص خوردن های فراوان دوست داشتنی تر! خصوصا جلد سه که تا ابد توی قلب من میمونه و تا اینجای کار قشنگ‌ترین بوده برای من. :)

آره خلاصه. همچنان از ادامه دادنش لذت می‌برم و گوش میکنم، اما این که فضای کتاب توی این دو جلد و احتمالا ادامه داستان عوض شده و داستان کتاب خیلی سیاسی‌‌تر و شاید تاریخی‌تر شده مد نظرتون باشه و بدونین! همونطور که گفتم به شخصه فضای ۳ جلد اول (خصوصا جلد سوم) رو یه مقدار بیشتر دوست داشتم ولی هنوز ادامه میدم. =)✌️🏻

آره خلاصه. پرونده‌ی این بخش از کتاب هم بسته شد. :)💘 
        

          پایان کتاب پنجم و دوره‌ی دوم از "آتش بدون دود".
چه تجربه‌ی دلچسبی بود و هست خواندن این مجموعه. "آتش بدون دود" همه‌ی احساسات مرا درگیر کرد و می‌کند و قطعاً خواندنش، جزء بهترین تجربه‌های من از زیست مسالمت‌آميز با کتاب‌هاست و مطمئناً تا سال‌ها بخش جدی‌ای است که از زیست این سال‌های من باقی خواهد ماند.
با این دو جلد هم مثل جلدهای قبلی لحظات نابی را تجربه کردم، خندیدم، بغض کردم و اشک ریختم، آه کشیدم، حسرت خوردم، متأثر شدم، به فکر فرو رفتم و اندیشیدم و...
فعلا همین چند خط کافی است؛ اگر عمری باشد، شاید در آینده بیشتر و بیشتر بنویسم در مورد این اثر ارزنده. باید مطابق روال معمول در کتاب‌های مرحوم ابراهیمی، این گونه ریویو را به پایان ببرم: ما آنطور که باید نادر ابراهیمی را درک نکرده‌ایم و قدر او را نشناخته‌ایم...
        

          ♦️بخش اول: آنچه گذشت (بدون لو رفتن داستان)
روند داستان از فضای عاشقانه و درگیری‌های قبیله‌ای فاصله می‌گیرد (ناسلامتی صلح برقرار شد) و به سوی مبارزه جمعی قبایل و مردم صحرا علیه حکومت پهلوی می‌رود. و شعله ها از درخت مقدس و چادرها به سمت کاخ شاه روانه می‌شود. از آن‌جا که این جلدها پس از انقلاب نوشته شده‌اند، به‌وضوح می‌توان دیدگاه‌های ابراهیمی را نسبت به حکومت پهلوی مشاهده کرد.

چند شخصیت جدید به داستان اضافه می‌شوند که بر آلنی و روند کلی داستان تأثیرات عمیقی دارند. به شرایط تاریخی و سیاسی آن دوره نیز تا حدی اشاره شده است.

نکته قابل توجه این است که حتی قهرمان داستان نیز نه فرشته‌ای بی‌خطا، بلکه انسانی است زخمی از تردید، سنگین از اشتباه، و گاه دیررس به میدان؛ به رنگ خاکستری نه سفید و سیاه مطلق. در اینجا با یک «سوپرمن» مواجه نیستیم، بلکه قهرمان ما انسانی واقعی است. این ویژگی به پختگی داستان اضافه کرده بود.

مکالمات متعددی بین آلنی و دیگر مبارزان، به‌ویژه با مارال، شکل می‌گیرد که با وجود طولانی بودن، برای من بسیار جذاب بود. نوشتن از دیدگاه‌های متفاوت و گاه متضاد، اصلا کار آسانی نیست.

♦️بخش دوم: برداشت شخصی (شاید بوی اسپویل بده)
بار دیگر حس غالب من از این جلد، «غم» است؛ غمی که سرچشمه‌های متعددی دارد. 
بخشی از آن به پرسش همیشگی من بازمی‌گردد که ما چه زمانی قرار است از تاریخ درس بگیریم؟ دقیقاً چه زمانی؟ 
بخشی دیگر به فداکاری‌هایی مربوط می‌شود که برخی انجام دادند تا بهای سکوت و انفعال اکثریت را بپردازند. 
بخشی دیگر به غم مردمی برمی‌گردد که مثل رعیتِ حمال به آنان نگریسته می‌شد، مردمی که هیچ حقی نداشتند و ناگهان فردی از عرش الهی تلپی می‌افتاد و صاحبشان می‌شد.
بخشی نیز مربوط به جوانانی است که از ظلمی که به آنان روا شد، سرشار از خشم شدند؛ آن‌چنان که در همان خشم خفه شدند و در نهایت گفته شد که تقصیر از خودشان بوده است.

باقی ماجرا بماند.

در پایان، 
✨️برای آلنی‌ای که نمی‌داند چه چیزی درست و چه چیزی نادرست است، با وجود آشفتگی و بی‌خوابی، اما روحیه مبارز بودنش را از دست نمی‌دهد. 
او سردرگم است، اما  منفعل هرگز!
✨️برای یاشا که طرد شد و به ناحق سیلی خورد.

...

پ.ن: چقققققققدر دوست دارم یکی بیاد اینو به ژاپنی ها معرفی کنه و اونام از روش انیمه بسازن ... خیلی خفن می‌شد (اصلا مشخص نیست علاقه شدید به انیمه و هنر ژاپنی ها تو این حوزه دارم)