کتاب بیشتر از اینکه برای مواجهه با مرگ مناسب باشه، برای مواجهه با بیماری که رو به مرگ هست مناسبه. کتاب لطیفیه، هم داستان و هم تصویرگریش، در عین لطیف بودنش صداهای زیادی توی کتاب هست که شلوغ پلوغش میکنن، کاملا مناسب باغ وحشی که وسط نیویورکه. 
پ.ن: محوریت اصلی مواجهه‌ی کتاب با جای خالی کسی که از دستش دادیم اینه: "نباید حتما چیزها را ببینی تا حسشان کنی"
          

            بسم الله

کتابی با محوریت مرگ آگاهی برای کودکان...
نکته و نقطه اساسی داستان جایی است که یکی از شخصیت‌های داستان در جواب این جمله که می‌گوید: کاش می‌توانستم فلان چیز را ببینم. پاسخ می‌دهد: نباید حتماً چیزها را ببینی تا حسشان کنی‌...
گاهی دیدن و بینایی پایین‌ترین ابزار برای فهم است...
مهم آن است که آن چیز را حس کنی، حس کردن لزوماً رابطه‌ای با حواس پنج‌گانه ندارد...
مرگ را حس می‌کنیم، اما با حواس پنج‌گانه آنچنان که باید درکش نمی‌کنیم.
          

            تو انبار شهر كتاب نشسته بودم كه ديدم اين كتاب اومد.اون قدر جلدش زيبا بود كه شروع كردم به خوندنش. بي نظير بود. 
تقريبا از صفحه هاي مياني كتاب بود كه بخش بسيار غم انگيزش برام شروع شد. 
به شدت مسحور داستان زيبا و تصويرپردازي هاي فوق العاده ش شدم.
          

            برای اینکه چیزی را حس کنی لازم نیست حتما آن را ببینی...

جمله آیدا به گاس برای همه زیبایی و چیزهای که دوستشان داریم و یا حتی صداها ...

مرگ برای اطرافیان سخت است چون دیگر کسی را که دوست دارند نمی‌بینند ، وقتی به این پذیرش برسند و او را در کنار خود حس کنند و حتی حالا  نزدیک تر ، زندگی زیباتر می‌شود... 


          

            نیاز نیست کسایی که دوست داریم رو حتما ببینیم ،گاهی میتونیم چشمامون رو ببندیم و اونها رو حس کنیم.
یکی از بهترین کتاب‌ها در زمینه سوگ این کتاب هست.
همه ما باید مفاهیم اصلی زندگی رو برای بچه هامون توضیح بدیم.مثل مرگ ،عشق و.... 
این کتاب فوق العاده رو از دست ندید
          

            گفته میشه این کتاب به کودک در پذیرش مرگ‌ اطرافیان کمک خواهد کرد، اما من نپسندیدمش، نه داستانش رو و نه مدل مواجه‌ای که یک خرس در نبود خرس دیگری که دوستش بوده، در پیش میگیره.

https://taaghche.com/book/84648
          

            اینکه داستان بر اساس زندگی واقعی دو خرس به همین نام‌های گاس و آیدا نوشته شده واقعا جالب بود.
من این کتاب رو با عنوان کتابی درباره سوگ خریده بودم ولی برای دوره‌ی پیش از سوگ -برای بچه‌هایی که نزدیکانشون با بیماری سخت و مرگ ناشی از اون مواجه هستن- هم بسیار مناسبه.
همدلی جاری در داستان خیلی دوست داشتنی بود.
          

            خیلی دلنشین بود:')

و از لحاظ محیط‌زیستی‌اش هم واقعا پارک‌وحش خیلی جای بد و وحشتناکیه :(