چهاردهمین کتاب چهارصد و چهار 📖

این کتاب داستان زندگی مادری جوان است که ادمین کانال داعش در تلگرام می‌شود و در نهایت تصمیم می‌گیرد برای جهاد و زندگی در سایه شریعت از ایران برود حال آنکه پا گذاشتن در مسیری نادرست دومینوی اتفاقات را برایش رقم می‌زند و او را سراشیبی سقوط قرار می‌دهد . 

داستان بسیار روان و خوشخوان و پر از هیجان است هر چند  موضوع کتاب برای من تکراری بود و نظیرش را در کتابهای دیگری خوانده بودم ،  اما خواندنش خالی از لطف  نیست .

      

        داستان ملال انگیز روایت فصل آخر زندگی پروفسوری مشهور و سرشناس است که چخوف آن را در بیست و نه سالگی نوشته .
سوژه کتاب برام تازگی نداشت و نظیرش رو در کتاب سه شنبه‌ها با موری خونده بودم .
ولی دوستش داشتم ، در واقع کتابهایی که کاراکتر با خودش گفتگوی ذهنی داره رو دوست دارم. 
      

        من نسخه صوتی این کتاب رو گوش دادم با صدای خودشون .
خیلی خیلی خیلی دلنشین بود 
      

        
این کتاب دومین جلد از مجموعه آبنبات‌هاست که مثل جلد اول شیرین ، دلچسب و بامزه است.
راوی داستان همان پسربچه‌ای است که در جلد اول بود با این تفاوت که بزرگتر شده ولی عاقل‌تر نه .
داستان در اواخر دهه شصت و اوایل دهه هفتاد روایت می‌شود و خوندنش برای ما دهه شصتی‌ها پر از خاطره و نوستالژیه.

خلق موقعیت‌های طنز و نوستالژیک، شخصیت پردازی‌های دقیق و بامزه و لهجه بجنوردی شخصیت‌ها باعث میشه موقع خوندن کتاب ناخودآگاه بلند بخندید و از نظر اطرافیان امیدی به بهبودی‌تان نباشد . 

اگر به داستان طنز علاقه دارید و یا دنبال کتابی هستین که به ذهنتون آرامش بدید ، این کتاب انتخاب خوبیه  . 

از من می‌شنوی دلتو بزن به دریا و با این کتاب ز غوغای جهان فارغ شدن رو تجربه کن😁

ترتیت خواندن مجموعه آبنبات‌ها📚
آبنبات هل‌دار 
آبنبات پسته‌ای 
آبنبات دارچینی 
آبنبات نارگیلی 
آبنبات لیمویی

      

         حریر داستان دختری به همین نام است که در زمان حکومت پهلوی اول در روز عروسی‌اش حادثه‌ای زندگی‌اش را دگرگون می‌کند. 
داستان بسیار روان است و کشش خوبی دارد اما موضوعش برایم تازگی نداشت ، انگار نظیر دغدغه‌های شخصیت اصلی کتاب و تنگناهایی که در آن قرار گرفته  را در کتاب‌های دیگر به کرّات خوانده‌ام ، یک نمونه‌اش داستان جاوید از اسماعیل فصیح .
داستان برایم معمولی بود و از لحاظ ساختاری معمولی‌تر.

اگر به رمان‌های تاریخی اجتماعی علاقه دارین و یا دنبال رمانی روان و خوشخوان برای موازی‌خوانی هستید و یا می‌خواهید خستگی ناشی از خواندن رمان‌های سنگین را از ذهنتان دور کنید ، این کتاب گزینه خوبی است .

      

        #معرفی_کتاب_صوتی 🎧📖

استامبولی دومین سفرنامه‌ای است که از منصور ضابطیان خواندم .
#چای_نعنا را که سفربه مراکش بود پیشتر خوانده بودم و برایم شیرین و دلچسب بود .
این بار رفتم سراغ نسخه صوتی استامبولی که روایت منصور ضابطیان است از سفر به استانبولِ ترکیه ؛ شهری که مقصد بسیاری از گردشگران است .
ضابطیان از دریچه دیگری به این شهر نگاه میکند و مخاطب را علاوه بر مکان‌های مختلف با فرهنگ و تاریخ این شهر هم آشنا می‌کند .
گرچه با خواندن کتاب چاپی حظّ بصری بسیار زیادی از دیدن عکس‌های مربوط به این شهر می‌برید ، اما شنیدن نسخه صوتی آن هم به دلیل وجود  قطعات موسیقی به زبان ترکی خالی از لطف نیست و حال و هوای دیگری به همراه دارد.

اگر مثل من فرصت ندارید کتاب به دست بگیرید ، گوش‌تان را بسپارید به جادوی کلمات ؛ کتاب صوتی در این مواقع بهترین گزینه است . 📖


      

        غلامحسین ساعدی را با #غریبه_در_شهر شناختم . داستانی که از دل تاریخ و از اشغال تبریز توسط روس‌ها می‌گفت و قلمش ساده و روان و به غایت دوست داشتنی بود . این بار رفتم سراغ #چوب_بدستهای_ورزیل که در نگاه اول برایم تداعی‌کننده داستان #قلعه_حیوانات ( #مزرعه_حیوانات) از #جورج_اورول بود و شبیه آن درون‌مایه سیاسی داشت و از اشغالگران و حرص و طمعشان می‌گفت اما با زبانی ساده تر و بیانی شیواتر .

در این کتاب هم مثل غریبه در شهر، روستای ورزیل توسط مستشاران خارجی اشغال می‌شود و مردم آن را دچار بحران می‌کند ، بحرانی که به نظر می‌رسد حل نشدنی باقی خواهد ماند.

      

         عنوان کتاب ــ خانه لهستانی‌ها_ برایم تداعی کننده رمان خانه ادریسی‌ها بود ، همان رمان ششصد و خرده‌ای صفحه‌ای نچسب که تا صفحات پایانی کتاب منتظر بودم قلابم به داستان زندگی شخصیت‌هایش و ماجرای کتاب گیر کند که نکرد. داستان خانه لهستانی‌ها در ذهنم مثل همان بود که البته بعد از خواندنش نظرم کاملاً درباره‌اش تغییر کرد .

این کتاب روایت زندگی چند خانواده است که با هم در خانه‌ای بزرگ زندگی می‌کنند ، تمرکز داستان بیشتر بر روی زنان و سرنوشت آن‌هاست که از زبان پسر بچه‌ای ده ساله روایت می‌شود.

توصیف دقیق شخصیت‌ها و موقعیت‌های مختلف یکی از نقاط قوت داستان است .
داستان روان و خوشخوان است و فراز و فرود و پایان خوبی هم دارد .

 داستان‌هایی که درباره زنان و سرنوشت آنها است همیشه برایم جذاب بوده ، مثل همین کتاب . 

      

        شگفتی یک رمان نوجوانه ولی تمام فاکتورهایی که کتاب رو جزو کتابهای خوب قرار میده داره؛ داستان پرکشش و جذاب ، سوژه غیرتکراری، فرم و ساختار درست و حسابی ،شخصیت‌پردازی های بی‌نظیر ،  پایان‌بندی خوب و در نهایت یک ترجمه بسیار خوب .

داستان کتاب درباره پسر بچه‌ای است که ظاهری کاملاً غیرمعمولی دارد اما سعی می‌کند به معمولی‌ترین شکل ممکن زندگی کند و در این مسیر با چالش‌های بسیار زیادی روبروست .
یکی از فواید خوندن رمان نوجوان اینه که مفاهیم قابل تأمل و عمیق در قالب جملات ساده بیان میشه .
این کتاب علاوه بر نوجوانان برای والدین و بزرگسالان هم پر از آموزه‌های مفید و اخلاقیه .
خلاصه که لذت خوندن این رمان خوب رو از دست ندید . 

      

        دوبروفسکی اولین کتابی بود که از #پوشکین خواندم . درباره این نویسنده فقط این را می‌دانستم که از بنیان‌گذاران  داستان‌نویسی و رمان‌نویسی ادبیات روسیه  بوده و #تولستوی از موضوع داستان دوبروفسکی برای نوشتن رمان #آناکارنینا الهام گرفته است. 
 در معرفی‌هایی که از این کتاب دیدم ذکر شده بود که این کتاب شاهکار پوشکین است ولی به دلیل فوت نویسنده ناتمام مانده و پوشکین هرگز نتوانسته آن را تمام کند . با فرض شاهکار بودن کتاب را به دست گرفتم . گرچه داستان جذاب ، گیرا و پرکشش بود و ساختار و فرم خوبی هم داشت، اما با شاهکار بودن فاصله زیادی دارد. نمیدانم اگر پوشکین فرصت بازنویسی کتاب را داشت چه سرنوشتی ممکن بود در انتظار #دوبروفسکی جوان باشد .
برای قضاوت درباره قلم نویسنده باید سراغ آثار دیگرش بروم.

🖇️آثار برخی نویسندگان را باید خواند حتی اگر ناتمام باشند و پایانی قابل حدس و نسبتاً باز داشته باشند ؛ مثل پوشکین .
      

        #معرفی_کتاب
راستش را بخواهید من یکی از طرفداران پروپاقرص قلم نادر ابراهیمی هستم. نثرش همان است که دلم می‌خواهد ، انگار کلمات را بادقّت و وسواس کنار هم می‌چیند و آن‌ها را با چاشنی مهر ، عشق و محبت به هم متصل می‌کند . فکر می‌کنم  این جادوی نثر نادرخان است که حتی کتابهایی که داستان عاشقانه ندارند را هم تا جایی که می‌تواند ساخته و پرداخته می‌کند و تا از لطافت جملاتش مطمئن نشود به مخاطب تقدیم نمی‌کند .
سه دیدار هم از این قاعده مستثنی نیست .

 این کتاب ابعاد مختلف شخصیتی روح‌الله جوان را در قالب داستان بیان می‌کند ، آن هم چه داستانی ...

روح‌الله جوانی که در این کتاب میشناسیم همان نیست که از قبل می‌شناختیم ؛ ابعاد شخصیتی مختلفش در این کتاب به شیوه‌ای هنرمندانه بررسی می‌شود و در نهایت می‌شود همان امام خمینی (ره) خودمان . 

این کتاب صرفاً تاریخ نیست ، حقایقی تاریخی است که در قالب داستان بیان شده و طبیعتاً المان‌های داستان و تخیل هم در آن دخیل بوده . بنابرگفته نویسنده آنها که واقعیت را می‌خواهند نه حقیقت را، و طالب واقعیات تاریخی هستند نه حقایق انسانی ، می‌توانند بی‌دغدغه‌ی خاطر ، به بهترین تاریخ‌ها مراجعه کنند .

🖇️اگر مردی در تبعید ابدی ، بر جاده‌های آبی سرخ و آتش بدون دود را خوندین و دوست داشتین ، حتماً از خوندن این کتاب هم لذت می‌برید .

      

        
سال بلوا دومین کتابی است که از عباس معروفی خواندم . این کتاب تمام چیزی که از یک نویسنده و کتاب خوب انتظار داشتم را داشت ، دقیقاً مثل سمفونی مردگان ؛ ساختاری جاندار و قرص و محکم ، پیرنگی درست و حسابی و ماجرایی جذاب و پرکشش.
 رفت و برگشت‌های زمانی و ترکیب کردن  خیال و واقعیت از همان تکنیک‌هاست که معروفی خوب آن را بلد است و می‌داند چطور استفاده‌اش کند تا مخاطب را پای کتاب میخکوب کند ، حتی زمانی که پایان داستان قابل حدس باشد . 
انگار هر کلمه وظیفه دارد دستت را بگیرد و بکشاندت تا کلمه بعدی . 
کتاب در هفت فصل روایت می‌شود . تکنیک تغییر زاویه دید که کار پرخطری است در این کتاب به خوبی اجرا شده ، بطوریکه فصل‌های زوج از زبان نوش‌آفرین (اول شخص) و فصل‌های فرد را راوی (سوم شخص ) روایت می‌کند .
سال بلوا داستان زندگی غم‌انگیز یک زن است با روایتی از عشق  ، خشونت ، فقر و قتل در جامعه‌ی مردسالار آن زمان . 

 پ.ن :مگه تموم عمر چندتا بهاره که لذّت خوندن این کتاب رو از خودتون دریغ می‌کنید؟😉
      

        در جلد دوم هم مثل جلد اول هیچ اتفاق خاصی رخ نداد. داستان فراز و فرود که نداشت هیچ ، اضافه گویی و شلخته نویسی هم داشت . 
شاید بتوان گفت تنها نکته مثبت این کتاب تصویرسازی احمد محمود از موقعیت ها بود که آن هم به دلیل وجود تعداد بالای شخصیت های غیرضروری در روند داستان ،چنگی به دل نمی‌زند و لابلای تمام نقاط ضعف داستان گم میشد . 
متاسفانه غلط هکسره در این کتاب به‌قدری زیاد بود که فکر میکنم ویراستار کتاب خودش هم آن را بلد نبوده . 
خلاصه اینکه ؛ نمیدانم هدف جناب محمود از نوشتن این هزار و دویست و سی صفحه چه بوده ، تازه جلد سوم هم مانده . 
همین ستاره نصفه نیمه را هم نباید به این کتاب می‌دادم . 
      

        این کتاب برای آشنایی کودکان با مفهوم مرگ کتاب بسیار مناسب و خوبیه . داستان کتاب هم واقعیه .
      

        روایتی متفاوت ، غیر کلیشه‌ای و بدون سانسور از زندگی مادر دو شهید . روایتی پر از درد و غصه و صبر و صبر . 

 و ما تا ابد مدیون مادران شهدا هستیم .

روح شهیدان امیر و علی شاه‌آبادی شاد 🌱🌱