عنوان کتاب این است : پپا عینک میزند.
طبیعی است که  با دیدن این عنوان تصور میکنید که کتاب درباره عینکی شدن پپا است و تصمیم می‌گیرید اون رو برای فرزند خردسال تون که با زدن عینک مشکل داره تهیه کنید. اما وقتی کتاب رو می‌خونید متوجه میشین که عنوان کتاب کاملا گمراه کننده بوده، چون در پایان داستان پپا عینکی نمیشه و این موضوع ممکنه شما رو توی دردسر بیشتری درباره عینکی شدن فرزندتون بندازه. 
        

                داستان پسر بچه ای به نام الکساندر  که قدرت تصمیم گیری و انتخاب نداشته و حتی نمی‌تواند بین لباس ها و غذاها یکی را انتخاب کند.
 پدرش معتقد است که او باید به ندای درونش گوش دهد و مادرش نیز می‌گوید باید منطقی بوده و عجله نکند. اما این راهنمایی ها مفید نبوده و او را دچار سردرگمی می ‌نماید. سرانجام او تصمیم می ‌گیرد که هیچ تصمیمی نگیرد و این خود جرقه ای می‌شود برای اینکه الکساندر بفهمد که تصمیم نگرفتن چیز خوبی نبوده و نتایج قابل قبولی به دنبال نخواهد داشت.

        

                کتاب یک کپی فوق العاده  ضعیف از فیلمنامه مرد رویاهاست که نه تنها چیزی به دانش شما درباره شهید چمران اضافه نمیکند بلکه مقام و منش این شهید بزرگوار را نیز آنگونه که بایسته و شایسته هست به نمایش نمی گذارد.
از ویرایش کتاب هم که چیزی نگویم بهتر است ...
 

        

                کتاب موش کوچولو و دیوار قرمز، داستان موشی است که به همراه تعدادی از حیوانات در جایی زندگی می‌کند که دورتادورش را دیواری قرمز فراگرفته و از دنیای آن سوی دیوار اطلاعی ندارد.‌ 

بریتا تکنت راپ، با روایت داستانی ساده و در عین حال عمیق، برای کودکان از رویارویی با ترس ها و کشف امید و آزادی سخن می‌گوید.
کتاب علاوه بر تاکید بر مواجهه با ترس ها، به این مسأله نیز اشاره دارد که بسیاری از دیوارها و مرزها توسط خود ما ساخته شده اند که اغلب موجب عقب ماندن ما نیز میشوند؛ لذا برای رهایی از آن‌ها باید چشم دل را باز کرد و با آغوشی باز به استقبال تغییر وضعیت موجود و کشف دنیای جدید رفت و به این مطلب نیز توجه داشت که برای تغییر هیچ محدودیتی وجود ندارد؛ اگر انسان مشتاق بوده و شجاعت لازم را داشته باشد، این دیوارها ناپدید شده و چشم او به جهانی زیبا و رنگارنگ باز می‌شود.

        

                بیشتر شبیه متنی ادبی بود تا داستان.
        

                 پر از شوخی های زشت و نامناسب که اصلا مناسب مخاطب نیستند.
        

                
مایکل و لورا وید معتقدند این کتاب حاوی داستان های به شدت خنده دار است، اما در حقیقت طنز حاکم بر فضای داستان، طنز مناسبی نیست. در حقیقت نویسندگان با روایت شوخی های نامناسب و گاه چندش آور سعی دارند خواننده را به خنده بیندازند، در حالیکه جدا از مناسب نبودن این نوع طنز برای مخاطب ، این روایت ها جز در موارد اندکی خنده دار نیستند.

کتاب حمله مترسک ها و داستان دستشویی گرچه با روایت شیطنت های این سه پسربچه، تنبیه هایی که می‌شوند و برخوردشان با اشتباهات، در صدد است تا به مخاطبان خود رهنمودهایی برای مواجهه با اشتباه هایشان بدهد اما به دلیل شوخی ها و کارهای نامناسبی که بر فضای تمام  داستان ها حاکم است، کتاب مناسبی نیست.

شوخی هایی مانند عکاسی از بچه ها با باز کردن ناگهانی در دستشویی یا هنگامی که در حال تعویض لباس در رختکن هستنند، پایین کشیدن شلوار مترسک همسایه، یاد دادن نوعی رقص به میمون های باغ وحش، تبدیل غذای سگ به چیزی شبیه مدفوع آن و انداختن آن‌ها در سرتاسر پارک، کشیدن سلفون در روی توالت‌ها و اتفاقات چندش آور بعد از آن ، ترسیم صحنه جنایت در مدرسه برای تعطیل کردن آن و...

وقایع داستان گاه علاوه بر نامناسب بودن، چندش آور نیز هستند. مثل وقتی که قصاب جدید حین آماده کردن گوشت دستش را در بینی کرده و محتویات آن را بیرون میکشد، یا زمانی که دزد بنزین با بیرون کشیدن بنزین از ماشین شلنگ را می‌مکد غافل از آنکه گوردون سر آن را به فاضلاب متصل ساخته است و...

در مجموع کتاب بسیار چندش آور  و  پر از بی ادبی بود.

        

                کتاب الاغ سبز کوچولو، داستان الاغ کوچولوی لجبازی است که عاشق علف بوده و صبح و شب فقط علف می‌خورد. او به هیچ عنوان حاضر نیست خوراکی دیگری را امتحان کند، چون معتقد است خوراکی ای خوشمزه تر از علف در دنیا وجود ندارد.

آنوسکا آلپوز ، با روایت داستانی بامزه و شیرین سعی دارد تا کودک را با مفهوم تغذیه مناسب و عدم پرخوری آشنا سازد.


        

                نویسنده در این جلد از مجموعه کرمیلو، ضمن روایت داستان کودک را با آداب و اخلاق استفاده از رسانه آشنا ساخته و بر قانون پذیری استفاده از آن  نیز تاکید دارد. 
او در داستان به این نکته نیز اشاره دارد که والدین در مدیریت استفاده از رسانه نقش موثر و به سزایی دارند
        

                نویسنده در این جلد از مجموعه کرمیلو، کودک را با آسیب های استفاده زیاد از بازی های کامپیوتری مانند آسیب های چشمی، چاقی، خستگی، هدر دادن وقت و... آشنا ساخته و سعی دارد سرگرمی های مناسب دیگری همچون کتاب، بازی های گروهی و... را به مخاطب پیشنهاد دهد تا جایگزین این بازی ها کند.
        

                کتاب پر از ابهام بود. 
دو سوم داستان نه هیجان خاصی داشت نه به اتفاقات چنان که باید پرداخته شده بود. تنها فصل پایانی کمی مخاطب را درگیر میکرد.
مکان ها و اتفاقات داستان به نحوی توصیف نشده بودند که بتوان آنها را در ذهن ترسیم کرد. 
با تمام این اوصاف اگرچه با آن ارتباط نگرفتم اما پایانش غافلگیر کننده بود.
        

                رسولیان در این جلد از مجموعه کرمیلو، کودک را وارد دنیای نامناسب و پر خشونت برخی بازی های کامپیوتری کرده و او را با این واقعیت روبه‌رو می‌کند که هر بازی کامپیوتری مناسب نبوده و در دنیای حقیقی آنچه که اهمیت دارد مهربانی و محبت است نه خشونت و کشتار. 
        

                نویسنده در این جلد از مجموعه، به مفاهیم اشتباه کردن، قضاوت و مجازات پرداخته است. او در قسمتی از داستان به این مطلب اشاره دارد که همه انسان‌ها می‌توانند اشتباه کنند حتی معلم‌ها. 

از نکات مثبت این مجموعه میتوان به تصویر بدون حجاب مادر و خاله دنیا و ... در خانه اشاره کرد.
        

                نویسنده در این جلد از مجموعه کرمیلو، علاوه بر بیان تاثیرات منفی تماشای مداوم تلویزیون مانند آسیب های جسمانی به دلیل تحرک پایین، براین نکته نیز تاکید دارد که بهتر است کودک وقت خود را به جای دیدن مداوم تلویزیون، صرف بازی های تحرکی و... کند.
        

                مجموعه قصه های کرمیلو با داستان های جذاب خود سعی بر آن دارد تا کودکان را با این آداب آشنا نموده و سوالات آن‌ها در استفاده از رسانه را پاسخ دهد. حرف اصلی این مجموعه این است که من باید مدیر رسانه باشم، نه آنکه رسانه‌ها مدیر من باشند؛ که خود منجر به این فرمول طلایی در استفاده از رسانه می‌شود : استفاده محدود و مشروط.
رسولیان در این جلد از مجموعه کرمیلو، علاوه بر بیان تاثیرات منفی بازی طولانی مدت با موبایل برای کودک، او را با این واقعیت روبه‌رو می‌سازد که طی کردن مراحل مختلف این بازی ها و پیشرفت در آن در دنیای واقعی نه تنها فایده و ثمری ندارد بلکه آسیب های زیادی را نیز برای او به دنبال خواهد داشت؛ آسیب هایی مانند ترس، ایجاد توهم، دیدن کابوس و... 
سوالات مطرح شده در پایان داستان نیز موجب شکل گیری گفتگوی مناسب میان والدین و کودک میگردد.