ضٰابِطِیْانْ خوْانِیْ

بسم الله آنقدر نوشته‌ام به سفرنامه خوانی عادت دارم و عاشقش هستم که دیگر برای خودم خسته کننده شده است... حقیقتاً یکی از لذت‌های حلال انسان که هرچه بیشتر باشد برکتش در زندگی نیز بیشتر است سفر رفتن و سفرنامه خواندن است. منصور ضابطیان یکی از کسانی است که به محض چاپ کتاب‌هایش آن‌ها را تهیه می‌کنم، می‌خوانم، توصیه می‌کنم و انگیزه‌ام چند برابر می‌شود که بازهم از او بخوانم و توصیه کنم... مزیت سفرنامه‌های او زیستن با آدم‌هایی است که به دیارشان سفر کرده است. زیستن را هرچه می‌توانید تفسیر کنید، به جرأت می‌گویم همه آنچه تفسیر کرده‌اید و در ذهن دارید را منصور ضابطیان در سفرهایش انجام داده است. نتیجتاً شما با سفرنامه‌ای از جنس سفرنامه‌های تیپ و یک شکل مواجه نیستید بلکه کتابی می‌خوانید که توقع‌تان را از این جنس ژانر بالا می‌برد. حتی لحظه‌ای شک نکنید که سفرنامه‌های او برای خواندن خوب است یا نه... با اطمینان می‌گویم که عالی است و نمونه‌اش را پیدا نمی‌کنید. در میان آثارش اما بی‌شک شیرینی چای نعنا (با اختلاف)، سباستین و استامبولی بیش از دیگران است.

هَمْ چِنٰانْ بَرْ قُلِّهْ

بسم الله پس از سال‌ها گذشتِ از کتاب‌های خاطره‌انگیز سیدمهدی شجاعی، دوباره این مجموعه ثابت می‌کند که او در میانه شصت سالگی هَمْ چِنٰانْ بَرْ قُلِّه نویسندگی مذهبی ایران قرار دارد... این مجموعه جذاب - که نه رمان می‌توان آن را خواند و نه داستان، بلکه مستند داستانی جذابی است، که رنگ و شکل و حسی از رمان را نیز دارد - را حتماً بخوانید، اگر علاقه‌مند به رمان، داستان، ادبیات مذهبی یا طرفدار پر و پا قرص سیدمهدی شجاعی هستید. ظاهراً تعداد جلدهای این مجموعه پنج جلد است... پس منتظر مابقی جلدها خواهیم ماند...

فٰانْتِزِیْ بِخوٰانِیْمْ...

بسم الله یک بار برای همیشه باید تکلیف خودمان را با بعضی کتاب‌ها روشن کنیم. اینکه عده‌ای، بعضی کتاب‌ها را می‌خوانند و عده دیگر آن کتاب‌ها را در شأن خودشان نمی‌دانند یا اینکه بعضی از کتاب‌ها را، فاقد ارزش تصور می‌کنند همگی برخاسته از تصور اشتباهی است که خواه ناخواه اسیرش شده‌ایم. یک بار برای همیشه باید این تابوی به وجود آمده را بشکنیم و با خودمان بگوییم: سراغ بعضی کتاب‌ها هم باید رفت. به نظر کتاب نخواندنی وجود ندارد و ما در حقیقت با روشنفکر نشان دادن یا متفاوت نشان دادن خودمان در اینکه بگوییم: فلان کتاب خوب نیست، تنها و تنها خودمان را از آن محروم کرده‌ایم. شاید بتوان گفت: هر کتابی به یک بار خواندنش می‌ارزد. اما این خودمان هستیم که مشخص می‌کنیم چه کتابی در برنامه زندگی مان موثر است و چه کتابی نه. پس عبارت درست این است که بگوییم: همه کتاب‌ها خواندنی است اما بعضی کتاب‌ها در برنامه زندگی من نیست. به نظرم جریان فانتزی خوانی و به شکل کلی‌تر، رمان خواندن هم دقیقاً همین است. پس در این دوران دوری از کتاب و انس نداشتن با آن، بهتر است که مطابق علایق مان بخوانیم و به سخن دیگران نیز توجه نکنیم. نظراتم درباره هر جلد از کتاب‌های این لیست در صفحه همان کتاب نوشته شده است. اگر دوست داشتید مطالعه بفرمایید. 🌹

تَجَسُّمِ خَلّٰاقِیَّتْ

اگر خلاقیت می‌خواست مجسم شود، شینسوکه یوشی تکه و کتاب‌هایش می‌شد... نظرم را نسبت به هر کتاب در صفحه مربوط به آن کتاب نوشته‌ام اگر دوست داشتید ملاحظه بفرمایید. 🌹

کُوْدَکِیِ نٰامْدٰارٰانْ

بسم الله در زندگی‌نامه نویسی به نظرم یکی از شروط مهم این است که در انتهای روایت، تو دوست داشته باشی تا او شوی... مجموعه ده جلدی کودکی نامداران که توانستم نه جلد آن (جلد مربوط به بانو طاهره صفارزاده را نداشتم) را بخوانم، اتفاق ویژه و خوبی بود. ابتدا با خواندن جلدهای مربوط به آیت الله بهجت، سهراب سپهری و عباس کیارستمی دلزده از مجموعه شدم اما خوشبختانه به خواندن ادامه دادم و نتیجه مورد علاقه ام را گرفتم. شش جلد بعدی زیباتر بود و اوج این کتاب‌ها را در نوشتار پیرامون زنده‌یاد علی حاتمی دیدم، جایی که حقیقتا متحیر ماندم که مگر می‌شود به این خوبی و اینقدر خلاصه یک انسان را تصویر و بیان کرد؟؟؟ بقیه مجموعه را در یک ردیف می‌بینم اما بی‌شک هرکدام از شخصیت‌ها کشش هایی دارند که نوع روایت شان را متمایز از دیگری می‌کند، نکته مهم این است که در این شش جلد زیبا، شما قطعه‌ای از زندگی هرکدام را می‌خوانید که همان قطعه نقطه عطف آن شخصیت است. خلاصه یادداشتی برای هرکدام در صفحه مربوط به آن کتاب نوشته‌ام، اگر دوست داشتید ملاحظه بفرمایید. 🌹