«آفتاب‌گردان‌های کور» چهار شخصیت اصلی داره که توی دوران جنگ داخلی اسپانیا، گرفتار گذشته و ترس‌هاشونن. در جهانی که هیچ‌چیز روشن به نظر نمی‌رسه، تلاش می‌کنن برای آزادی و حقیقت، ولی سایه‌ها همیشه دنبالشونن.  
این کتاب به شدت تأثیرگذار و غم‌انگیزه. پیشنهاد می‌شه حتماً خونده بشه.
        

          خیلی پیش نمیاد کتابی بتونه منو به گریه بندازه اما ظرافت گفتار این کتاب نه تنها منو به گریه انداخت بلکه بعد از تموم شدنش مدت ها به تک تک جملاتش دوباره فکر کردم و چهارچوب اصلی داستان هیچوقت از ذهنم پاک نمیشه
        

          یک اثر ضد جنگ که در آن میشه گفت تمامی ابعاد پیدا و پنهان جنگ داخلی اسپانیا زمانی که مهره ی اصلی این واقعه سروان آلگریا خود را تسلیم دشمن میکند را میتوان درک و دریافت کرد.
موضوع عجیبی که وجود داشت ، یادداشت های دفترچه بود اینکه در هر روز از اون یادداشت ها تنها فقط سه الی چهار جمله نوشته شده بود اما بار معنایی شناختی جملات سنگین بود 
به نظرم چهار بخشی که این کتاب داشت خوب بود اما بخش انتهایی پرداخت بیشتری روی فضا کاراکتر داشت 
در کل رمان هایی که همگی ضد جنگ هستند به نوعی قراره که به مخاطب خودشون المان هایی بدهند که فرد متوجه شود اثر سؤ
و بدی روی جامعیت میذاره ، مخصوصا در نوع جنگ های داخلی ؛ این رمان نیز در واقع تلفات فکری جنگ داخلی اسپانیا رو عنوان میکنه جایی که قبل تر ارنست همینگوی به عنوان سرباز در آن حضور داشته و به قلم خودش رمان از آن به تحریر در آورده.
        

          کتاب تاثیر گذاری بود.
        

          پر از دردهای فروخورده از زخم هایی که جنگ روی تن آدمها جا گذاشته. دردهای ساکت و بی صدای جنگ. سکوت، سنگینی، رنج‌. 
شکست دوم موفق به کسب جایگاه خاصی در روح و قلب من شد. 
از خانم سحر قدیمی عزیز و قشنگم برای ترجمه ای به این روانی هم سپاسگذارم.
        

          این همه نظر مثبت و امتیاز بالا... قرار بود کتاب خوبی باشه
        

          فاکینگ فاینالی تموم شد.
        

          «آفتاب‌گردان‌های کور» سکوتِ پس از فریاده. مندس با زبانی بی‌رحمانه ساده، ما رو به دلِ ویرانه‌هایی می‌بره که جنگ توی روان آدم‌ها ساخته، نه فقط توی خیابون‌ها. 
هر داستان، مثل تکه‌ای از آیینه‌ی شکسته‌ست؛ نمی‌تونی تصویر کامل جنگ رو ببینی، ولی درد تکه‌تکه‌ها بیشتر خراش می‌ده.
این کتاب درباره شکست نیست؛ درباره لحظه‌هاییه که آدمی پیش از شکست، خودش رو رها کرده. جایی که ایمان، عشق، پدر بودن، و حتی حقیقت، زیر آوار ترس و خفقان دفن می‌شن.
خواندنش مثل راه رفتن با پای برهنه روی خاکستر داغه؛ آروم می‌سوزونه، اما ردش تا مدت‌ها می‌مونه
        

          فوق‌العاده بود! به زودی توی اینستا درموردش صحبت می‌کنم.
        

          فوق العاده بود
        

          یکی از فوق العاده ترین کتاب‌هایی که خوندم، و یکی از غم‌انگیزترین‌‌ها…
درباره شکست که نتیجه‌ی هر جنگیه.اثبات این‌که جنگ،پیروز نداره و همیشه‌ نتیجه‌اش شکسته.خوندنش واقعا پیشنهاد میشه!
        

          تاثیرگذارترین کتابی که تا حالا خوندم..
شرح جنایات جنگ،اما نه جنایت‌هایی که در میدان نبرد اتفاق می‌افتند.
این کتاب درباره خفقان و دوران سنگین پیروزی یک جبهه و شکست جبهه مقابل است. 
دورانی که بازماندگان جبهه شکست خورده باید خرد شوند.
ای کاش می‌شد نمره بیشتر از ۵ به این کتاب داد ولی خب همینه که هست...
        

          این کتاب چهار تا روایت داره از زندگی چهار شخص یا خانواده که یه جورایی داستان زندگی‌شون به هم ربط پیدا می‌کنه.
هر چهار روایت توی حال و هوای جنگ داره اتفاق می‌افته، جنگ داخلی اسپانیا.
کتاب به صراحت نشون می‌ده که توی جنگ پیروزی وجود نداره.
هر دو جبهه شکست می‌خورن، آسیب می‌بینن، خیلی‌ آدم‌های بی‌گناهی این وسط کشته می‌شن و اونایی که زنده می‌مونن قراره زندگی تلخ و سختی رو بعد از جنگ در پیش داشته باشن.
نویسنده قلم خیلی زیبایی داره، درد و رنج‌ رو خیلی خوب به تصویر کشیده و شما حین خوندن روایت‌ها، کاملا فضای تیر‌ه‌ و تار روزهای جنگ رو حس می‌کنید.
        

          انتظار بالایی ازش نداشتم ولی واقعا ازش لذت بردم ۴ داستان کوتاه که به نوعی به هم متصل هستن.
روایت  ترس، اندوه و شاید عشق در کنار سردرگمی های زیاد و از دست دادن های زیاد 
‌بنظرم حیفه خونده نشه.