در ابتدا باید بگویم من این نسخه از کتاب بازی تاج و تخت را کامل نخوانده‌ام و به شما هم پیشنهاد می‌کنم این نسخه را نخوانید. دو انتشارات دیگر هم کتاب‌های نغمه‌ی  یخ و آتش را به چاپ رسانده‌اند که آن دو هم چندان چنگی به دل نمی‌زنند. اول از همه این که مترجمین اسامی را به شکلی که خودشان دوست داشته‌اند ترجمه کرده‌اند و برای کسانی که سریال را نگاه کرده‌اند این واقعا مایه‌ی عذاب است. دوم هم این که نسخه‌های منتشر شده‌ی رسمی کم و بیش سانسور شده‌اند و نسخه‌ای که بنده برای آن یادداشت می‌گذارم از همه بیشتر سانسور شده است. سوم هم این که گاها بدون هیچ دلیل خاصی در متن کتاب دست برده شده است. (حالا کار مترجم بوده یا ناشر نمی‌دانم.) حالا سوال این است که کدام نسخه را بخوانیم اگر این سه نسخه‌ی رسمی را قرار نیست انتخاب کنیم؟ به نظر من بهترین گزینه نسخه‌ی زبان اصلی است اما اگر به زبان انگلیسی تسلط ندارید گزینه‌ی بعد ترجمه‌ی خانم سحر مشیری است که تا حد قابل توجهی امانت به درستی نگه داشته و ترجمه را به نحو احسن انجام داده‌اند. این ترجمه یک ترجمه‌ی اینترنتی است و دسترسی به آن آسان. اما اگر نسخه‌ی چاپی آن را می‌خواهید باید خودتان دست به کار شوید و چاپ رسمی ندارد. داستان کتاب در جهانی ساختگی آمیخته با سیاست، اژدها، مردگان متحرک و جادو است. کتاب اول؟ سه خط داستانی را آغاز می‌کند که یک خط در قاره‌ی ایسوس و دو خط آن در وستروس روایت می‌شود. خط زمانی که در ایسوس به جلو می‌رود زندگی تنها بازماندگان آخرین پادشاه تارگرین و پادشاه پیشین وستروس را روایت می‌کند. دو خط داستانی دیگر که مربوط به شمال و جنوب وستروس می‌شوند از بیداری آدرها (مردگان متحرک) پس از هشت هزار سال و جنگ و سیاست میان خاندان‌های اشرافی حکایت دارند. خطوط داستانی شمال وستروس و ایسوس به ترتیب با POV جان اسنو و دنریس تارگرین پیش می‌روند. اما خط داستانی جنوب، زاویه دیدهای بیشتری برای روایت دارد. این سه خط داستانی به یکدیگر مربوط‌اند و در کتاب‌های بعد این ارتباط بیشتر می‌شود. در آخر اینکه اگر ترجمه‌ی خانم مشیری را برای خواندن انتخاب کردید حتما توجه داشته باشید که این مجموعه برای رده‌ی سنی بزرگسالان نوشته شده است. اما اگر سه نسخه‌ی انتشارات‌های ویدا، موج یا آذرباد را برای خواندن برگزیدید محدودیت سنی برداشته می‌شود.
        

          تعریف‌های زیادی درباره‌اش شنیده بودم و به نظرم حقش بود.
نثر قوی و اندازه، شخصیت‌پردازی نسبتا خوب و نقطه قوت داستانش توصیف‌ها و صحنه‌پردازی‌‌ها.
داستانی رئال درباره دختری تنها و جوان در دهه ۵۰ که با فلش‌بک‌ها به دهه ۴۰ و ۳۰ و حتی شهریور تلخ ۲۰ هم میره. از نظر اشاره به بعضی رویدادهای تاریخی ایران در دوران پهلوی و ارتباطی که بینشون برقرار کرده می‌تونم بگم کار هنرمندانه‌ای بود اما از طرفی به نظرم حجم ماجراها برای کتابی حدود ۱۵۰ صفحه زیاد بود. می‌شد یا ماجراها رو کم کنه یا کتاب رو طولانی‌تر کنه تا از فشردگی ماجراها کم بشه.  مثلا ماجرای تبعاتی که لهستانی‌ها تو جنگ جهانی دوم برای ایران داشتن خودش می‌تونست یه داستان و کتاب مستقل باشه.
بعضی شخصیت‌ها هم خیلی عمیق نمیشن به خصوص شخصیت امیر که ناجی فروغ بود و ما هیچ‌وقت نمی‌فهمیم دلیل حمایتش از این دختر و رفتار متفاوتش با اون چیه مخصوصا که این رفتار متفاوت می‌تونست منشأ کلی حرف و حدیث براش بشه.